Non-native pronunciations of Englis

Non-native pronunciations of English result from the common linguistic phenomenon in which non-native users of any language tend to carry the intonation, phonological processes and pronunciation rules from their mother tongue into their English speech. They may also create innovative pronunciations for English sounds not found in the speaker's first language.
The speech of non-native English speakers may exhibit pronunciation characteristics that result from such speakers imperfectly learning the pronunciation of English, either by transferring the phonological rules from their mother tongue into their English speech ("interference") or through implementing strategies similar to those used in primary language acquisition.[1] They may also create innovative pronunciations for English sounds not found in the speaker's first language.[1]
The age at which speakers begin to immerse themselves into a language (such as English) is linked to the degree in which native speakers are able to detect a non-native accent; the exact nature of the link is disputed amongst scholars and may be affected by "neurological plasticity, cognitive development, motivation, psychosocial states, formal instruction, language learning aptitude", and the usage of their first (L1) and second (L2) languages.[2]
English is unusual in that speakers rarely produce an audible release between consonant clusters and often overlap constriction times. Speaking English with a timing pattern that is dramatically different may lead to speech that is difficult to understand.[3]
More transparently, differing phonological distinctions between a speaker's first language and English create a tendency to neutralize such distinctions in English,[4] and differences in the inventory or distribution of sounds may cause substitutions of native sounds in the place of difficult English sounds and/or simple deletion.[5] This is more common when the distinction is subtle between English sounds or between a sound of English and of a speaker's primary language. While there is no evidence to suggest that a simple absence of a sound or sequence in one language's phonological inventory makes it difficult to learn,[6] several theoretical models have presumed that non-native speech perceptions reflect both the abstract phonological properties and phonetic details of the native language.
Such characteristics may be transmitted to the children of bilinguals, who will then exhibit a number of the same characteristics even if they are monolingual.[

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ใช่พื้นเมืองการออกเสียงภาษาอังกฤษได้จากปรากฏการณ์ภาษาศาสตร์ทั่วไปซึ่งผู้ใช้ไม่ใช่เจ้าของภาษาใด ๆ มักจะ มีข้อมูล กระบวนการคำโครงสร้างประโยค และกฎการออกเสียงจากลิ้นแม่ของพวกเขาในการพูดภาษาอังกฤษ พวกเขาอาจมีการสร้างนวัตกรรมการออกเสียงสำหรับเสียงภาษาอังกฤษที่ไม่พบในภาษาแรกของผู้บรรยายเสียงของลำโพงอังกฤษถิ่นอาจแสดงลักษณะการออกเสียงที่ได้จากลำโพงดังกล่าวไม่เรียนรู้การออกเสียงภาษาอังกฤษ โดยโอนย้ายกฎคำโครงสร้างประโยคจากลิ้นแม่ของพวกเขา ในการพูดภาษาอังกฤษ ("สัญญาณรบกวน") หรือใช้กลยุทธ์ที่คล้ายกันกับที่ใช้ในหลักภาษามา[1] พวกเขาอาจมีการสร้างนวัตกรรมการออกเสียงสำหรับเสียงภาษาอังกฤษที่ไม่พบในภาษาแรกของผู้บรรยาย[1]เชื่อมโยงกับระดับที่ภาษาจะสามารถตรวจจับสำเนียงถิ่น อายุที่ลำโพงเริ่มยนเพื่อเป็นภาษา (เช่นภาษาอังกฤษ) ธรรมชาติแท้จริงของการเชื่อมโยงมีข้อโต้แย้งท่ามกลางนักวิชาการ และอาจได้รับผลกระทบ โดย "plasticity มหาราช พัฒนารับรู้ แรงจูงใจ อเมริกา psychosocial คำแนะนำอย่างเป็นทางการ ภาษาความสามารถในการเรียนรู้" และการใช้งานครั้งแรก (L1) และ 2 (L2) ภาษาของพวกเขา[2]ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องปกติที่ลำโพงไม่ค่อยผลิตการปล่อยเสียงระหว่างพยัญชนะคลัสเตอร์ และมักจะเหลื่อมเวลาเชื่อม พูดภาษาอังกฤษ ด้วยรูปแบบของเวลาที่แตกต่างอย่างมากอาจทำให้คำพูดที่เข้าใจได้ยาก[3]โปร่งใสมากขึ้น ความแตกต่างคำโครงสร้างประโยคที่แตกต่างระหว่างภาษาและภาษาอังกฤษแรกของลำโพงสร้างแนวโน้มที่จะแก้ข้อแตกต่างดังกล่าวในภาษาอังกฤษ, [4] และความแตกต่างในสินค้าคงคลังการกระจายของเสียงอาจทำให้เกิดการแทนเสียงภาษาเลิศเสียงยากภาษาอังกฤษและ/หรือการลบอย่างง่าย[5] ซึ่งเป็นเรื่องปกติเมื่อแตกละเอียด ระหว่างเสียงอังกฤษ หรือ ระหว่างเป็นเสียงภาษาอังกฤษ และภาษาหลักของลำโพง ขณะที่มีหลักฐานไม่แนะนำว่า การขาดงานในเรื่องของเสียงหรือลำดับในคลังคำโครงสร้างประโยคของภาษาหนึ่งยากเรียน, [6] หลายทฤษฎี แบบจำลองมี presumed ว่า แนวเสียงไม่ใช่พื้นเมืองสะท้อนถึงคุณสมบัตินามธรรมคำโครงสร้างประโยคและรายละเอียดการออกเสียงของภาษาแม่ลักษณะดังกล่าวอาจมีส่งเด็กของ bilinguals ผู้นั้นจะแสดงลักษณะเดียวกันแม้ว่าจะ monolingual[

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกเสียงพื้นเมืองที่ไม่ใช่ของผลภาษาอังกฤษจากปรากฏการณ์ทางภาษาที่พบบ่อยในผู้ใช้ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาของภาษาใด ๆ มีแนวโน้มที่จะดำเนินการน้ำเสียงกระบวนการเสียงและกฎการออกเสียงจากภาษาแม่ของพวกเขาในการพูดภาษาอังกฤษของพวกเขา พวกเขาอาจจะสร้างการออกเสียงที่เป็นนวัตกรรมใหม่สำหรับภาษาอังกฤษเสียงที่ไม่พบในภาษาแรกของลำโพง.
คำพูดของผู้พูดภาษาอังกฤษไม่ใช่เจ้าของภาษาอาจแสดงลักษณะการออกเสียงที่เป็นผลมาจากลำโพงดังกล่าวไม่สมบูรณ์การเรียนรู้การออกเสียงภาษาอังกฤษอย่างใดอย่างหนึ่งโดยการโอนกฎเสียงจากแม่ของพวกเขา ลิ้นเป็นการพูดภาษาอังกฤษของพวกเขา ("แทรกแซง") หรือผ่านการใช้กลยุทธ์คล้ายกับที่ใช้ในการเข้าซื้อกิจการภาษาหลัก. [1] นอกจากนี้ยังอาจสร้างการออกเสียงที่เป็นนวัตกรรมสำหรับเสียงภาษาอังกฤษที่ไม่พบในภาษาแรกของลำโพง. [1]
อายุที่ ลำโพงเริ่มต้นที่จะแช่ตัวเองเป็นภาษา (เช่นภาษาอังกฤษ) มีการเชื่อมโยงในระดับที่เจ้าของภาษาที่มีความสามารถในการตรวจจับสำเนียงไม่ใช่เจ้าของภาษา; ธรรมชาติที่แท้จริงของการเชื่อมโยงจะโต้แย้งในหมู่นักวิชาการและอาจได้รับผลกระทบจากการ "ปั้นประสาทพัฒนาองค์ความรู้แรงจูงใจรัฐทางจิตสังคมการเรียนการสอนอย่างเป็นทางการภาษาที่ถนัดการเรียนรู้" และการใช้งานครั้งแรกของพวกเขา (L1) และครั้งที่สอง (L2) ภาษา . [2]
ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องปกติในลำโพงที่ไม่ค่อยผลิตปล่อยเสียงระหว่างพยัญชนะและมักจะทับซ้อนกันครั้งรัด การพูดภาษาอังกฤษที่มีรูปแบบการกำหนดเวลาที่เป็นอย่างมากที่แตกต่างกันอาจนำไปสู่การพูดว่าเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ. [3]
เพิ่มเติมโปร่งใสที่แตกต่างกันความแตกต่างเสียงระหว่างภาษาแรกของลำโพงและภาษาอังกฤษสร้างแนวโน้มที่จะต่อต้านความแตกต่างดังกล่าวในภาษาอังกฤษ [4] และ ความแตกต่างในสินค้าคงคลังหรือการกระจายของเสียงที่อาจก่อให้เกิดการแทนของเสียงพื้นเมืองในสถานที่ของเสียงภาษาอังกฤษที่ยากและ / หรือการลบง่าย. [5] นี่เป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นเมื่อความแตกต่างเป็นที่ลึกซึ้งระหว่างเสียงภาษาอังกฤษหรือระหว่างเสียงของภาษาอังกฤษและภาษาของ ภาษาหลักของลำโพง ในขณะที่มีหลักฐานที่จะชี้ให้เห็นว่าการขาดง่ายของเสียงหรือลำดับในสินค้าคงคลังเสียงหนึ่งของภาษาที่ทำให้มันยากที่จะเรียนรู้ไม่มี [6] แบบจำลองทางทฤษฎีหลายแห่งมีการสันนิษฐานไว้ก่อนว่าการรับรู้คำพูดที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาสะท้อนให้เห็นถึงทั้งคุณสมบัติเสียงนามธรรมและรายละเอียดการออกเสียง ของภาษาพื้นเมือง.
ลักษณะดังกล่าวอาจถูกส่งไปยังลูกหลานของ bilinguals ใครก็จะแสดงจำนวนของลักษณะเดียวกันแม้ว่าพวกเขาจะเดียว. [

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ใช่เจ้าของภาษาออกเสียงภาษาอังกฤษทั่วไป ผลจากปรากฏการณ์ทางภาษาซึ่งผู้ใช้ที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาของภาษาใด ๆมีแนวโน้มที่จะมีการใช้กระบวนการและกฎการออกเสียงจากภาษาแม่ของพวกเขาในการพูดภาษาอังกฤษ พวกเขายังอาจสร้างนวัตกรรมการออกเสียงภาษาอังกฤษสำหรับเสียงที่ไม่พบในลำโพง
ก่อนภาษาคำพูดของลำโพงที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษอาจมีลักษณะการออกเสียงที่เป็นผลจากการเรียนรู้การออกเสียงภาษาอังกฤษโดยสมบูรณ์ ทั้งโดยการย้ายกฎระบบเสียงจากภาษาแม่ของพวกเขาในการพูดภาษาอังกฤษ ( " แทรกแซง " ) หรือผ่านการใช้กลวิธีที่คล้ายคลึงกันกับที่ใช้ในภาษาหลัก[ 1 ] พวกเขายังอาจสร้างนวัตกรรมการออกเสียงภาษาอังกฤษสำหรับเสียงที่ไม่พบในลำโพงภาษาแรก [ 1 ]
อายุที่ผู้พูดเริ่มแช่ตัวเองในภาษา ( เช่นภาษาอังกฤษ ) เชื่อมโยงกับระดับที่เจ้าของภาษา สามารถจับสำเนียงภาษา ; ลักษณะที่แน่นอนของ ลิงค์ถูกโต้แย้งในหมู่นักวิชาการและอาจได้รับผลกระทบ โดย " ปั้นระบบประสาทการรับรู้ แรงจูงใจ ด้านรัฐ ทางการสอน ความถนัดทางการเรียน " ภาษา และการใช้งานของพวกเขา ( L1 ) และสอง ( 2 ) ภาษา [ 2 ]
ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องผิดปกติในที่ผลิตลำโพงไม่ค่อยศรุตปล่อยระหว่างควบกล้ำและมักจะซ้อนกัน รัดครั้งพูดภาษาอังกฤษกับเวลาที่แตกต่างกันอย่างมากคืออาจมีคำพูดที่เข้าใจยาก [ 3 ]
เพิ่มเติมโปร่งใสที่มีความแตกต่างระหว่างเสียงของผู้พูดภาษาอังกฤษก่อนและสร้างแนวโน้มที่จะแก้ เช่น ความแตกต่างในภาษาอังกฤษ[ 4 ] และความแตกต่างในสินค้าคงคลังหรือการกระจายของเสียงที่อาจก่อให้เกิดการแทนเสียงพื้นเมืองในสถานที่เสียงภาษาอังกฤษและ / หรือลบง่าย . [ 5 ] นี้เป็นปกติมากขึ้นเมื่อความแตกต่างเป็นสีสันระหว่างเสียงภาษาอังกฤษหรือระหว่างเสียงของลำโพงหลักภาษาอังกฤษและภาษาในขณะที่ไม่มีหลักฐานที่ชี้ชัดว่า การขาดง่ายของเสียงหรือลำดับในภาษาหนึ่งของข้อมูลสินค้าคงคลังทำให้ยากที่จะเรียนรู้ [ 6 ] หลายแบบจำลองได้สันนิษฐานว่า ภาษา การพูด การแสดงทั้งนามธรรมคุณสมบัติและรายละเอียดเสียง เสียงภาษาดั้งเดิม
ลักษณะดังกล่าวอาจถูกส่งไปยังเด็ก การใช้ภาษาสองภาษา ,ซึ่งจะแสดงจำนวนของลักษณะเดียวกันแม้ว่าพวกเขาจะใช้ [
.