Terrestrial ecosystems strongly det

Terrestrial ecosystems strongly determine the exchange of carbon, water and energy between the
biosphere and atmosphere. These exchanges are influenced by environmental conditions (e.g., local
meteorology, soils), but generally mediated by organisms. Often, mathematical descriptions of these
processes are implemented in terrestrial biosphere models. Model implementations of this kind should
be evaluated by empirical analyses of relationships between observed patterns of ecosystem functioning, vegetation structure, plant traits, and environmental conditions. However, the question of how to
describe the imprint of plants on ecosystem functioning based on observations has not yet been systematically investigated. One approach might be to identify and quantify functional attributes or responsiveness
of ecosystems (often very short-term in nature) that contribute to the long-term (i.e., annual but also
seasonal or daily) metrics commonly in use. Here we define these patterns as “ecosystem functional properties”, or EFPs. Such as the ecosystem capacity of carbon assimilation or the maximum light use efficiency
of an ecosystem. While EFPs should be directly derivable from flux measurements at the ecosystem level,
we posit that these inherently include the influence of specific plant traits and their local heterogeneity.
We present different options of upscaling in situ measured plant traits to the ecosystem level (ecosystem
vegetation properties – EVPs) and provide examples of empirical analyses on plants’ imprint on ecosystem functioning by combining in situ measured plant traits and ecosystem flux measurements. Finally,
we discuss how recent advances in remote sensing contribute to this framework

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบนิเวศบกขอตรวจสอบการแลกเปลี่ยนคาร์บอนน้ำและพลังงานระหว่างชีวมณฑลและบรรยากาศ การแลกเปลี่ยนเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อม
(เช่นท้องถิ่นอุตุนิยมวิทยาดิน) แต่พึ่งมีชีวิตโดยทั่วไป
บ่อยครั้งที่คำอธิบายทางคณิตศาสตร์ของเหล่านี้กระบวนการจะดำเนินการในรูปแบบชีวมณฑลบก
การใช้งานรูปแบบของแบบนี้ควรได้รับการประเมินโดยการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ของความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการตั้งข้อสังเกตในการทำงานของระบบนิเวศโครงสร้างพืชลักษณะอาคารและสภาพแวดล้อม
แต่คำถามของวิธีการอธิบายที่ประทับของพืชในการทำงานของระบบนิเวศตามข้อสังเกตยังไม่ได้รับการตรวจสอบเป็นระบบ วิธีการหนึ่งที่อาจจะมีการระบุและปริมาณคุณลักษณะการทำงานหรือการตอบสนองของระบบนิเวศ (มักมากในระยะสั้นในธรรมชาติ) ที่นำไปสู่ระยะยาว (เช่นปี แต่ยังตามฤดูกาลหรือทุกวัน) ตัวชี้วัดทั่วไปในการใช้งาน ที่นี่เรากำหนดรูปแบบเหล่านี้เป็น "ระบบนิเวศคุณสมบัติการทำงาน" หรือ EFPs ไม่ว่าจะเป็นความสามารถในการดูดซึมของระบบนิเวศของคาร์บอนหรือแสงสูงสุดใช้ประสิทธิภาพของระบบนิเวศ ในขณะที่ EFPs ควรจะโดยตรงได้มาจากการวัดการไหลของของเหลวในระดับระบบนิเวศที่เราวางตัวว่าสิ่งเหล่านี้โดยเนื้อแท้รวมถึงอิทธิพลของลักษณะของพืชที่เฉพาะเจาะจงและความแตกต่างในท้องถิ่นของพวกเขา. เรานำเสนอตัวเลือกที่แตกต่างกันของการลดอัตราการสุ่มในแหล่งกำเนิดวัดลักษณะพืชในระดับระบบนิเวศ (ระบบนิเวศคุณสมบัติพืช- EVPs) และให้ตัวอย่างของการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ในการประทับพืชในการทำงานของระบบนิเวศโดยรวมในแหล่งกำเนิดวัดลักษณะอาคารและระบบนิเวศวัดฟลักซ์ สุดท้ายเราหารือถึงวิธีการความก้าวหน้าล่าสุดในการสำรวจระยะไกลมีส่วนร่วมในกรอบนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบนิเวศบกขอตรวจสอบการแลกเปลี่ยนก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และพลังงาน ระหว่างชีวภาคและบรรยากาศ การแลกเปลี่ยนเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากสภาพแวดล้อม ( เช่น ท้องถิ่นอุตุนิยมวิทยา , ดิน ) แต่โดยทั่วไป ( โดยสิ่งมีชีวิต คำอธิบายทางคณิตศาสตร์เหล่านี้มักจะกระบวนการที่ใช้ในรุ่น Biosphere บก รูปแบบการใช้งานของชนิดนี้ควรถูกประเมินโดยการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ของความสัมพันธ์ระหว่างสังเกตรูปแบบการทำงานของระบบนิเวศโครงสร้าง ลักษณะต้นพืช และสภาพแวดล้อม อย่างไรก็ตาม คำถามของวิธีการอธิบายผลกระทบของพืชต่อการทำหน้าที่ของระบบนิเวศจากการสังเกตยังไม่ได้มีการสืบสวนอย่างเป็นระบบ วิธีการหนึ่งที่อาจจะมีการระบุและปริมาณของการทำงาน หรือการตอบสนองของระบบนิเวศ ( มักจะสั้นมากในธรรมชาติ ) ที่สนับสนุนระยะยาว ( เช่น ประจำปี แต่ยังตามฤดูกาลหรือรายวัน ) ตัวชี้วัดโดยทั่วไปในการใช้ ที่นี่เราจะกำหนดรูปแบบเหล่านี้เช่น " ระบบนิเวศการทำงานคุณสมบัติ " หรือ efps . เช่นระบบนิเวศความจุของคาร์บอนดูดซึม หรือประสิทธิภาพการใช้ไฟสูงสุดของระบบนิเวศ ในขณะที่ efps ควรจะโดยตรง ที่ได้มาจากการวัดค่าระดับระบบนิเวศเราเดาว่าเหล่านี้โดยเนื้อแท้ รวมถึงอิทธิพลของลักษณะของพืชที่เฉพาะเจาะจงและสามารถในท้องถิ่นของตนเรานำเสนอตัวเลือกต่าง ๆในลักษณะพืช upscaling ชนิดวัดระดับ ( ระบบนิเวศระบบนิเวศคุณสมบัติของพืช–สัญญาณ EVP ) และให้ตัวอย่างของการวิเคราะห์เชิงประจักษ์ประทับของพืชต่อการทำหน้าที่ระบบนิเวศ โดยรวมใน situ วัดลักษณะพืชและการวัดของระบบนิเวศ ในที่สุดเราหารือถึงวิธีการที่ก้าวหน้าในการสำรวจระยะไกลสนับสนุนแนวคิดนี้