Map of Easter Island using moai to

Map of Easter Island using moai to show locations of various ahu
The statues were carved by the Polynesian colonizers of the island, mostly between circa 1250 CE and 1500 CE. In addition to representing deceased ancestors, the moai, once they were erected on ahu, may also have been regarded as the embodiment of powerful living or former chiefs and important lineage status symbols. Each moai presented a status: “The larger the statue placed upon an ahu, the more mana the chief who commissioned it had." The competition for grandest statue was ever prevalent in the culture of the Easter Islanders. The proof stems from the varying sizes of moai.

Completed statues were moved to ahu mostly on the coast, then erected, sometimes with red stone cylinders (pukao) on their heads. Moai must have been extremely expensive to craft and transport; not only would the actual carving of each statue require effort and resources, but the finished product was then hauled to its final location and erected.

The quarries in Rano Raraku appear to have been abandoned abruptly, with a litter of stone tools and many completed moai outside the quarry awaiting transport and almost as many incomplete statues still in situ as were installed on ahu. In the nineteenth century, this led to conjecture that the island was the remnant of a sunken continent and that most completed moai were under the sea. That idea has long been debunked, and now it is understood that:
Some statues were rock carvings and never intended to be completed.
Some were incomplete because, when inclusions were encountered, the carvers would abandon a partial statue and start a new one (tuff is a soft rock with occasional lumps of much harder rock included in it).
Some completed statues at Rano Raraku were placed there permanently and not parked temporarily awaiting removal.
Some were indeed incomplete when the statue-building era came to an end.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แผนที่ของเกาะอีสเตอร์โดยใช้โมอายที่จะแสดงสถานที่ต่าง ๆ
หูว์รูปปั้นแกะสลักโดยcolonizers โปลีนีเซียของเกาะส่วนใหญ่อยู่ระหว่างประมาณ 1,250 CE และ 1500 ซีอี นอกเหนือจากการเป็นตัวแทนของบรรพบุรุษผู้ล่วงลับ, โมอายเมื่อพวกเขาถูกสร้างขึ้นบนหูว์ก็อาจได้รับการยกย่องว่าเป็นศูนย์รวมของที่อยู่อาศัยที่มีประสิทธิภาพหรือหัวหน้าอดีตและสัญลักษณ์สถานะเชื้อสายสำคัญ โมอายแต่ละคนนำเสนอสถานะ: ". ที่มีขนาดใหญ่รูปปั้นวางไว้บนหูว์ที่, มานะมากขึ้นหัวหน้าที่รับหน้าที่มันมี" การแข่งขันรูปปั้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยแพร่หลายในวัฒนธรรมของชาวเกาะอีสเตอร์หลักฐานที่เกิดจากขนาดที่แตกต่างกัน. . ของโมอายที่เสร็จสมบูรณ์รูปปั้นถูกย้ายไปAHU ส่วนใหญ่อยู่บนชายฝั่งทะเลที่สร้างขึ้นแล้วบางครั้งก็มีถังหินสีแดง (Pukao) บนหัวของพวกเขา Moai ต้องได้รับราคาแพงมากเพื่องานฝีมือและการขนส่ง. ไม่เพียง แต่การแกะสลักที่เกิดขึ้นจริงจะรูปปั้นแต่ละต้อง ความพยายามและทรัพยากร แต่ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่ถูกลากจากนั้นไปยังสถานที่สุดท้ายและสร้าง. เหมืองใน Rano Raraku ปรากฏว่าได้รับการยกเลิกอย่างกะทันหันด้วยการทิ้งขยะของเครื่องมือหินและโมอายเสร็จหลายนอกเหมืองรอการขนส่งและเกือบจะเป็นจำนวนมากที่ไม่สมบูรณ์ รูปปั้นยังคงอยู่ในแหล่งกำเนิดเช่นเดียวกับที่ติดตั้งอยู่บนหูว์. ในศตวรรษที่สิบเก้านี้นำไปสู่การคาดเดาว่าเกาะเป็นเศษเล็กเศษน้อยของทวีปที่จมและโมอายเสร็จสมบูรณ์มากที่สุดที่อยู่ภายใต้ทะเล ความคิดที่ว่าได้รับการ debunked และตอนนี้ก็เป็นที่เข้าใจกันว่า. รูปปั้นบางคนแกะสลักหินและไม่เคยตั้งใจว่าจะแล้วเสร็จบางคนที่ไม่สมบูรณ์เพราะเมื่อรวมถูกพบ carvers จะละทิ้งรูปปั้นบางส่วนและเริ่มต้นใหม่ (ปอย เป็นร็อคนุ่มที่มีก้อนหินเป็นครั้งคราวของยากมากที่รวมอยู่ในนั้น). บางรูปปั้นเสร็จ Rano Raraku ที่ถูกวางไว้ที่นั่นอย่างถาวรและไม่จอดชั่วคราวรอการกำจัด. บางคนที่ไม่สมบูรณ์แน่นอนเมื่อยุครูปปั้นสร้างมาถึงจุดสิ้นสุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แผนที่ของเกาะอีสเตอร์ใช้โมอายแสดงที่ตั้งของ
AHU ต่างๆรูปปั้นถูกแกะสลักโดย Polynesian colonizers ของเกาะส่วนใหญ่ระหว่างประมาณ 1250 CE และ 1500 CE นอกจากการเป็นตัวแทนของบรรพบุรุษผู้ล่วงลับ , โมอาย , เมื่อพวกเขาถูกสร้างขึ้นบนเครื่อง อาจได้รับการถือว่าเป็นศูนย์รวมของพลังชีวิต หรืออดีตผู้นำและที่สำคัญสายเลือดสถานะสัญลักษณ์แต่ละโมอายแสดงสถานะ : " มีรูปปั้นวางไว้บนเครื่อง ยิ่งมานะ ใครมอบหมายให้มี " การแข่งขันที่ยิ่งใหญ่ที่สุดรูปปั้นที่เคยแพร่หลายในวัฒนธรรมของชาวเกาะอีสเตอร์ . หลักฐาน stems จากขนาดที่แตกต่างของโมอาย .

เสร็จรูปปั้นถูกย้ายไปยัง AHU ส่วนใหญ่บนชายฝั่ง ก็ขึ้น บางครั้งก็บรรจุหินแดง ( พูคาโอ ) บนศีรษะโมอายคงจะแพงมากฝีมือและการขนส่ง ; ไม่เพียง แต่จะแกะสลักที่แท้จริงของรูปปั้นแต่ละรูปต้องใช้ความพยายาม และทรัพยากร แต่ผลิตภัณฑ์ที่ถูกจับไปสถานที่สุดท้ายและสร้างขึ้น

quarries ในราโน รารากูปรากฏได้รับทิ้งทันทีกับครอกของเครื่องมือหิน และหลายเสร็จโมอายนอกเหมืองรอการขนส่งและเกือบมากสมบูรณ์ รูปปั้นยังในแหล่งกำเนิดที่ถูกติดตั้งบนเครื่อง . ในศตวรรษที่สิบเก้านี้นำไปสู่การคาดเดาว่าเกาะเป็นส่วนที่เหลือของทวีปจมและสมบูรณ์ที่สุดโมอายอยู่ภายใต้ทะเล ความคิดที่ได้รับการ debunked , และตอนนี้มันถูกเข้าใจว่า :
บางรูปปั้นและการแกะสลักหิน และไม่มีวันจะสมบูรณ์ ไม่สมบูรณ์ เพราะบาง
เมื่อพบ inclusions , carvers จะทิ้งรูปปั้นบางส่วนและเริ่มต้นใหม่ ( ปอยจะนุ่ม หินกับหินก้อนหนักมากก็รวมอยู่ในนั้น ) .
บางรูปปั้นที่สมบูรณ์ ราโน รารากูถูกวางไว้ที่นั่นอย่างถาวร และไม่ได้จอดชั่วคราว
รอเอาบางคนถูกแน่นอนไม่สมบูรณ์ เมื่อสร้างอาคารยุค
มาถึงจุดจบ