You were leading Yukimura, the boy

You were leading Yukimura, the boy you just met, to your house. You had taken off your skates and put on your shoes, which were lying at the border of the lake.

Your house wasn't very far and you soon arrived after a short walk.

''Tadaima!'' You said.

''Ojama shimasu'' Yukimura said.

''Okaeri nasai!'' Your mother said ''who have you brought along?''

This was of course before she saw you, completely soaked.

''Oh honey what happened? Why are you soaked?''

''I fell through the ice and Yukimura saved me.'' You gestured at Yukimura, who was standing next to you, while you said this.

''Well go change upstairs while I will prepare some hot chocolate for you and your hero.''

You blushed a little at the word hero while you gave Yukimura his coat back.

''Now why don't you follow me to the kitchen Yukimura, we might even have some cookies.''

''Really?'' Yukimura happily followed your mother to the kitchen while you went upstairs.

You took off all your wet clothes and laid them on the heater so they would dry. You put on dry clothes and hid your skates in a shoebox under your bed, today was the last day you had ice-skated. You were terrified of falling through the ice again. After this you went downstairs again.

Yukimura was sitting at the kitchen table, enjoying a cup of hot chocolate. You sat down on the chair next to him, in front of you were a cup of hot chocolate and a cookie. You ate the cookie and started to sip your hot chocolate.

You realized you hadn't thanked Yukimura yet for saving you.

''Yukimura...''

''What is it?'' His head turned in your direction and your eyes met with his teal eyes.

''I-I wanted to thank you for saving me.''

''There's no need to thank me, anybody would've done the same.''

''But still, you're the one who saved me and I'm very grateful for that.''

You hugged him, as a token of your gratitude, this resulted in both of you almost falling of your chairs. You quickly let go.

''Okay,'' Yukimura said, ''let's make a promise, from now on we are and always will be best friends.''

You agreed with this and the two of you spent the rest of the afternoon talking about your hobbies and other stuff. Before Yukimura left you promised to see each other again

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณได้นำยูคิมูระ เด็กคุณเพียงพบ เพื่อบ้านของคุณ คุณได้เอาออกสเกตของคุณ และใส่รองเท้าของคุณ ซึ่งมีอยู่ที่เส้นขอบของทะเลสาบบ้านไม่ได้ไกล และเร็วมาถึงหลังจากการเดินนิ้ว Tadaima ' คุณกล่าว"Ojama shimasu'' ยูคิมูระกล่าว"Okaeri nasai ' แม่กล่าวว่า ''ที่มีมาตลอด ''นี้ได้แน่นอนก่อนเธอเห็นคุณ ทั้งหมดที่เปี่ยมล้นไปด้วย'' โอ้ ผึ้งเกิดอะไรขึ้น ทำไมเป็นคุณเปี่ยมล้นไปด้วย?''''ฉันตกผ่านน้ำแข็ง และยูคิมูระบันทึกฉัน '' คุณ gestured ที่ยูคิมูระ ที่ยืนคุณ ในขณะที่คุณพูด'' ดีไปเปลี่ยนชั้นบนในขณะที่ฉันจะเตรียมบางโกโก้และฮีโร่ของคุณ ''คุณขวยเขินเล็กน้อยที่พระเอกคำในขณะที่คุณให้กับยูคิมูระตราของเขากลับ''ตอนนี้ทำไมไม่คุณทำตามไปในครัวยูคิมูระ เราอาจจะได้คุกกี้บาง ''''จริง ๆ ' ยูคิมูระตามแม่อย่างมีความสุขในขณะที่คุณไปชั้นบนไปยังห้องครัวคุณเอาออกจากเสื้อผ้าที่เปียกน้ำทั้งหมดของคุณ และวางไว้บนฮีตเตอร์เพื่อพวกเขาจะแห้ง คุณใส่เสื้อผ้าแห้ง และซ่อนรองเท้าสเกตในกล่องรองเท้าใต้เตียงนอนของคุณ วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่คุณมี ice-skated คุณกลัวการล้มผ่านน้ำแข็งอีกครั้ง จาก คุณไปด้านล่างอีกด้วยยูคิมูระนั่งที่ตารางห้องครัว เพลิดเพลินกับถ้วยของโกโก้ คุณนั่งลงบนเก้าอี้ถัดจากเขา หน้าคุณได้ถ้วยโกโก้และคุกกี้ คุณกินคุกกี้ และเริ่มจิบช็อกโกแลตร้อนของคุณYou realized you hadn't thanked Yukimura yet for saving you.''Yukimura...''''What is it?'' His head turned in your direction and your eyes met with his teal eyes.''I-I wanted to thank you for saving me.''''There's no need to thank me, anybody would've done the same.''''But still, you're the one who saved me and I'm very grateful for that.''You hugged him, as a token of your gratitude, this resulted in both of you almost falling of your chairs. You quickly let go.''Okay,'' Yukimura said, ''let's make a promise, from now on we are and always will be best friends.''You agreed with this and the two of you spent the rest of the afternoon talking about your hobbies and other stuff. Before Yukimura left you promised to see each other again

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณนำ Yukimura เด็กที่คุณเพิ่งพบกันที่บ้านของคุณ คุณถอดรองเท้าสเก็ตของคุณและใส่รองเท้าของคุณซึ่งกำลังนอนที่ชายแดนของทะเลสาบ. บ้านของคุณก็ไม่ไกลมากและคุณจะมาถึงในเร็ว ๆ นี้หลังจากที่เดิน. '' Tadaima! '' คุณบอกว่า. '' Ojama shimasu '' Yukimura กล่าว. '' nasai Okaeri! '' คุณแม่กล่าวว่า '' ที่มีคุณนำไป? '' นี่คือความแน่นอนก่อนที่เธอจะเห็นคุณแช่สมบูรณ์. '' โอ้น้ำผึ้งสิ่งที่เกิดขึ้น? คุณแช่ทำไม? '' '' ฉันตกหลุมผ่านน้ำแข็งและ Yukimura บันทึกฉัน. '' คุณชี้ที่ Yukimura ที่กำลังยืนอยู่ข้างคุณในขณะที่คุณพูดแบบนี้. '' ดีไปเปลี่ยนชั้นบนในขณะที่ฉันจะเตรียมร้อนบางส่วน ช็อคโกแลตสำหรับคุณและฮีโร่ของคุณ. '' คุณแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พระเอกของคำในขณะที่คุณให้ Yukimura เสื้อของเขากลับ. '' ตอนนี้ทำไมคุณไม่ปฏิบัติตามฉันไปที่ห้องครัว Yukimura เราก็อาจจะมีบางคุกกี้. '' ' 'จริงเหรอ?' 'Yukimura อย่างมีความสุขตามแม่ของคุณไปที่ห้องครัวในขณะที่คุณเดินขึ้นบันได. คุณถอดเสื้อผ้าที่เปียกของคุณและวางไว้บนเครื่องทำดังนั้นพวกเขาจะแห้ง คุณใส่เสื้อผ้าที่แห้งและซ่อนตัวรองเท้าสเก็ตของคุณใน shoebox ใต้เตียงของคุณในวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่คุณได้เล่นสเก็ตน้ำแข็ง คุณกลัวตกผ่านน้ำแข็งอีกครั้ง หลังจากนี้คุณมาชั้นล่างอีกครั้ง. Yukimura กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะในครัวเพลิดเพลินกับถ้วยช็อคโกแลตร้อน คุณนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ติดกับเขาในหน้าของคุณเป็นถ้วยช็อคโกแลตร้อนและคุกกี้ คุณกินคุกกี้และเริ่มที่จะจิบช็อคโกแลตร้อนของคุณ. คุณตระหนักถึงคุณไม่ได้ขอบคุณ Yukimura สำหรับยังช่วยประหยัด. '' Yukimura ... '' '' มันคืออะไร? '' ศีรษะของเขาหันไปในทิศทางและดวงตาของคุณ พบกับนกเป็ดน้ำตาของเขา. '' ครั้งที่สองอยากจะขอขอบคุณสำหรับการบันทึกฉัน. '' '' ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันไม่ได้ใครจะได้ทำแบบเดียวกัน. '' '' แต่ยังคงคุณเป็นผู้หนึ่งที่บันทึกไว้ ฉันและฉันขอบคุณมากสำหรับที่. '' คุณกอดเขาเป็นสัญลักษณ์ของความกตัญญูของคุณนี้ส่งผลให้คุณทั้งสองเกือบจะล้มเก้าอี้ของคุณ คุณได้อย่างรวดเร็วปล่อยให้ไป. '' โอเค '' Yukimura กล่าวว่า '' ขอให้สัญญาจากนี้ไปเราเป็นและจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด. '' คุณเห็นด้วยกับเรื่องนี้และคุณสองคนใช้เวลาที่เหลือของช่วงบ่าย พูดคุยเกี่ยวกับงานอดิเรกและสิ่งอื่น ๆ ของคุณ ก่อน Yukimura ซ้ายคุณสัญญาว่าจะได้พบกันอีก