SCM first appeared in 1982 (Lee and

SCM first appeared in 1982 (Lee and Kincade, 2003). It originated from the way in which
Toyota managed relationships with suppliers and customers (Cox, 1999) and then it
shared many common practices with Toyota’s JIT (Gimenez, 2004). Initially, SCM focused
on logistics (Gilmour, 1999). After that, its evolution was still along the lines of physical distribution (Croom et al., 2000; Tan et al., 2002). Thus, several SCM researchers defined SCM as integrated logistics management (Romano and Vinelli, 2001). Dotson et al. (2003) also stated that SCM refers to logistics management. In some organizations, SCM and logistics are still used interchangeably (Varma et al., 2006). However, Mills et al. (2004)argued that Johnson and Wood (1996) and Cooper et al. (1997) found that the current scope of SCM goes beyond logistics. It has evolved to cover not only the operational level but also the strategic level of both internal functions and external business partners. This wider scope encourages synergy and cross-functional collaboration among all partners: customers, suppliers, marketing, purchasing, production, and logistics. Specific industries have also applied SCM methods/tools such as QR, ECR, and JIT to improve efficiency and the effectiveness of operational supply. At present, the scope of SCM also covers marketing, product development and commercialization, product return and recycling(Lockamy and McCormack, 2004b; Mills et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ห่วงปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1982 (ลีและ Kincade, 2003) มันมาจากวิธีที่
โตโยต้าจัดการความสัมพันธ์กับซัพพลายเออร์และลูกค้า (ค็อกซ์ 1999) แล้ว
ร่วมปฏิบัติทั่วไปมากของโตโยต้าจิต (Gimenez, 2004) เริ่มแรก SCM เน้น
ในโลจิสติกส์ (Gilmour, 1999) หลังจากนั้น วิวัฒนาการของถูกยังพร้อมการกระจายทางกายภาพ (Croom et al., 2000 ตาล et al., 2002) . ดังนั้น นักวิจัยห่วงหลายกำหนดห่วงเป็นบริหารโลจิสติกส์รวม (โรมาโนและ Vinelli, 2001) Dotson et al. (2003) ระบุว่า SCM หมายถึงการจัดการโลจิสติกส์ ในบางองค์กร ห่วงและโลจิสติกส์จะยังคงใช้สลับกัน (Varma et al., 2006) อย่างไรก็ตาม โรงงานผลิตและ al. (2004) โต้เถียงที่ Johnson และไม้ (1996) และคูเปอร์ et al (1997) พบว่า ขอบเขตปัจจุบันของห่วงเกินโลจิสติกส์ มันมีพัฒนาให้ครอบคลุมไม่เพียงแต่ในระดับปฏิบัติ แต่ยังระดับกลยุทธ์ของฟังก์ชันภายในและภายนอกธุรกิจ ขอบเขตที่กว้างขึ้นนี้กระตุ้น synergy และข้ามการทำงานร่วมกันระหว่างหุ้นส่วนทั้งหมด: ลูกค้า ซัพพลายเออร์ การตลาด จัดซื้อ ผลิต และโลจิสติกส์ เฉพาะเจาะจงได้ยังใช้ห่วงวิธีการ/เครื่องมือเช่น QR, ECR และจิตเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการดำเนินงาน ปัจจุบัน ขอบเขตของ SCM ยังครอบคลุมถึงการตลาด ผลิตภัณฑ์พัฒนา และ commercialization ผลิตภัณฑ์ที่ส่งคืน และรีไซเคิล (Lockamy และรี แมคคอร์แมค 2004b โรงงานผลิตและ al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SCM ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1982 (ลีและ Kincade 2003) มันมาจากวิธีการที่
โตโยต้าได้รับการจัดการความสัมพันธ์กับซัพพลายเออร์และลูกค้า (Cox, 1999) และจากนั้นก็
ร่วมกันปฏิบัติที่พบบ่อยมากกับโตโยต้าของ JIT (Gimenez, 2004) ตอนแรก SCM มุ่งเน้น
เกี่ยวกับโลจิสติก (มัวร์, 1999) หลังจากนั้นวิวัฒนาการของมันยังคงเป็นไปตามเส้นของการกระจายทางกายภาพ (Croom et al, 2000.. ตาล, et al, 2002) ดังนั้นนักวิจัยหลาย SCM กำหนด SCM การจัดการโลจิสติกแบบบูรณาการ (โรมาโนและ Vinelli, 2001) Dotson et al, (2003) นอกจากนี้ยังระบุว่า SCM หมายถึงการจัดการโลจิสติก ในบางองค์กร SCM และโลจิสติกยังคงถูกนำมาใช้แทนกันได้ (วาร์ et al., 2006) แต่มิลส์และคณะ (2004) แย้งว่าจอห์นสันและไม้ (1996) และคูเปอร์และคณะ (1997) พบว่าขอบเขตปัจจุบันของ SCM นอกเหนือไปจากการโลจิสติก ก็มีการพัฒนาให้ครอบคลุมไม่เพียง แต่ในระดับการดำเนินงาน แต่ยังระดับยุทธศาสตร์ของทั้งสองฟังก์ชั่นภายในและคู่ค้าทางธุรกิจภายนอก ขอบเขตที่กว้างขึ้นนี้จะช่วยกระตุ้นการทำงานร่วมกันและการทำงานร่วมกันข้ามสายงานระหว่างคู่ค้าลูกค้าและซัพพลายเออร์การตลาด, จัดซื้อ, การผลิตและโลจิสติก อุตสาหกรรมเฉพาะยังได้ประยุกต์ใช้ SCM วิธีการ / เครื่องมือเช่น QR, ECR และ JIT เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการปฏิบัติงานการจัดหา ปัจจุบันขอบเขตของ SCM ยังครอบคลุมถึงการตลาดการพัฒนาผลิตภัณฑ์และการค้า, การกลับมาของผลิตภัณฑ์และการรีไซเคิล (Lockamy และ McCormack, 2004b; มิลส์, et al, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

SCM ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1982 ( ลี และ คินเคด , 2003 ) มันมาจากวิธีการที่
โตโยต้าจัดการความสัมพันธ์กับลูกค้าและซัพพลายเออร์ ( Cox , 1999 ) แล้วก็
ใช้ร่วมกันหลายทั่วไปการปฏิบัติร่วมกับโตโยต้า JIT ( gimenez , 2004 ) เริ่มแรก , SCM เน้น
โลจิสติกส์ ( กิลม ์ , 1999 ) หลังจากนั้นวิวัฒนาการของมันยังตามเส้นของการกระจายสินค้า ( croom et al . , 2000 ; Tan et al . ,2002 ) ดังนั้น นักวิจัย SCM SCM เป็นหลายนิยามการจัดการโลจิสติกส์เชิงบูรณาการ ( โรมาโน่ และ vinelli , 2001 ) ด็อตสัน et al . ( 2003 ) กล่าวว่า ทาง หมายถึง การจัดการโลจิสติกส์ ในบางองค์กร , SCM และโลจิสติกยังใช้สลับ ( Varma et al . , 2006 ) อย่างไรก็ตาม โรงงาน et al . ( 2004 ) แย้งว่า จอห์นสัน และไม้ ( 1996 ) และ Cooper et al .( 2540 ) พบว่าขอบเขตปัจจุบันของ SCM ที่นอกเหนือไปจากการขนส่ง มันมีการพัฒนาที่ครอบคลุมไม่เพียง แต่ระดับปฏิบัติการ แต่ในระดับกลยุทธ์ของทั้งสองฟังก์ชั่นภายในและคู่ค้าทางธุรกิจภายนอก นี้กว้างขอบเขตกระตุ้นพลังและความร่วมมือการทำงานระหว่างข้ามทุกคู่ : ลูกค้า ซัพพลายเออร์ การตลาด การจัดซื้อ การผลิต และการขนส่งอุตสาหกรรมที่เฉพาะเจาะจงยังใช้ SCM วิธีการ / เครื่องมือเช่น QR ECR และการผลิตแบบทันเวลาพอดี เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการจัดหางานได้ ปัจจุบันขอบเขตของ SCM ยังครอบคลุมการตลาด พัฒนาผลิตภัณฑ์ และเพิ่มผลตอบแทนของผลิตภัณฑ์และการรีไซเคิล ( lockamy McCormack 2004b ; และ , โรงสี et al . , 2004 )