The use of seaweeds in animal diets

The use of seaweeds in animal diets is not new. However, little is known about the feed value of seaweed, both in terms of chemical composition and protein digestibility, and regarding variation between species and season. In this study, eight seaweed species of the genus Acrosiphonia, Alaria, Laminaria, Mastocarpus, Palmaria, Pelvetia, Porphyra, and Ulva were sampled in spring (March) and autumn (October and November) 2014 at the coast of Bodø in Northern Norway, and were analysed for chemical composition, in situ rumen degradability and total tract crude protein (CP) digestibility. Ash content in dry matter (DM) was generally high (overall mean 190 g/kg in DM) and varied considerably, between species (P < 0.01) and between seasons (P = 0.02). CP concentration in DM varied both between species (P < 0.0001) and seasons (P < 0.01). Highest CP in DM was found for Porphyra (350 g/kg DM) and lowest for Pelvetia (90 g/kg DM). Spring samples were higher in CP than autumn samples. The effective degradability estimated at 5% rumen passage rate (ED5) of CP varied between species (P < 0.0001) but not between seasons (P = 0.10). The highest ED5 of CP was found for Alaria (550 g/kg CP) and lowest for Ulva (240 g/kg CP). Digestible rumen escape protein (DEP) varied significantly between species (P < 0.0001) but not between seasons (P = 0.06); highest DEP was found for Ulva (530 g/kg CP) and Porphyra (500 g/kg CP). Based on our results, Acrosiphonia, Alaria, Laminaria, Mastocarpus and Palmaria can supply the rumen with high amounts of rumen degradable protein, while Porphyra and Ulva can be used as a source of digestible bypass protein. Pelvetia had a very low degradability and should not be used to feed dairy cows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้สาหร่ายทะเลในอาหารสัตว์ไม่ใหม่ อย่างไรก็ตาม รู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับค่าอาหารของสาหร่าย ทั้งในแง่ ขององค์ประกอบทางเคมีและการย่อยโปรตีน และ เกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างสายพันธุ์และฤดูกาล ในการศึกษานี้ สายพันธุ์สาหร่ายที่แปดของสกุล Acrosiphonia, Alaria, Laminaria, Mastocarpus, Palmaria, Pelvetia, Porphyra และ Ulva ได้ลิ้มลองในฤดูใบไม้ผลิ (เดือนมีนาคม) และฤดูใบไม้ร่วง (เดือนตุลาคมและพฤศจิกายน) 2014 ที่ชายฝั่ง Bodø ในนอร์เวย์เหนือ และได้วิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมี degradability รูเมนในแหล่งกำเนิด และย่อยโปรตีนหยาบ (CP) ทางเดินรวมกัน ปริมาณเถ้าในเรื่องแห้ง (DM) คือสูงทั่วไป (โดยรวมหมายถึง 190 กรัมกิโลกรัมใน DM) และแตกต่างกันระหว่างพันธุ์อย่างมาก (P < 0.01) และ ระหว่างฤดูกาล (P = 0.02) ความเข้มข้นของ CP ใน DM ความหลากหลายระหว่างสายพันธุ์ทั้งสอง (P < 0.0001) และฤดูกาล (P < 0.01) CP สูงสุดใน DM พบ Porphyra (350 g/kg DM) และต่ำสุดสำหรับ Pelvetia (90 กรัม/kg DM) สปริงตัวอย่างมีมากกว่าใน CP ตัวอย่างใบไม้ Degradability ประสิทธิภาพประมาณราคาทางเดินอาหาร 5% (ED5) ของ CP ที่แตกต่างกันระหว่างพันธุ์ (P < 0.0001) แต่ไม่ใช่ ระหว่างฤดู (P = 0.10) ED5 สูง CP พบ Alaria (550 กรัมกิโลกรัม CP) และต่ำสุดสำหรับ Ulva (240 g/kg CP) รูเมนย่อยโปรตีนหนี (DEP) ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพันธุ์ (P < 0.0001) แต่ไม่ใช่ ระหว่างฤดู (P = 0.06); พบสูงสุด DEP Ulva (530 กรัมกิโลกรัม CP) และ Porphyra (500 กรัมกิโลกรัม CP) ตามผลของเรา Acrosiphonia, Alaria, Laminaria, Mastocarpus และ Palmaria สามารถจัดหาอาหารที่ มีปริมาณสูงของรูเมนย่อยสลายโปรตีน Ulva และ Porphyra สามารถใช้เป็นแหล่งของโปรตีนย่อยข้าม Pelvetia มี degradability ที่ต่ำมาก และไม่ควรใช้เลี้ยงวัวนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้สาหร่ายในอาหารสัตว์ไม่ใช่เรื่องใหม่ แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักค่าฟีดของสาหร่ายทะเลทั้งในแง่ขององค์ประกอบทางเคมีและการย่อยโปรตีนและเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงระหว่างสายพันธุ์และฤดูกาล ในการศึกษานี้แปดสาหร่ายสายพันธุ์ของพืชและสัตว์ Acrosiphonia, Alaria, Laminaria, Mastocarpus, Palmaria, Pelvetia, Porphyra และอัลวาถูกเก็บตัวอย่างในฤดูใบไม้ผลิ (มีนาคม) และฤดูใบไม้ร่วง (เดือนตุลาคมและพฤศจิกายน) 2014 ที่ชายฝั่งBodøในภาคเหนือของนอร์เวย์ และได้รับการวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีในการสลายแหล่งกำเนิดกระเพาะและทางเดินรวมโปรตีน (CP) การย่อย ปริมาณเถ้าในวัตถุแห้ง (DM) โดยทั่วไปสูง (โดยรวมหมายถึง 190 กรัม / กิโลกรัมใน DM) และแตกต่างกันอย่างมากระหว่างเผ่าพันธุ์ (p <0.01) และระหว่างฤดูกาล (p = 0.02) ความเข้มข้นของซีพีใน DM แตกต่างกันระหว่างทั้งสองสายพันธุ์ (P <0.0001) และฤดูกาล (p <0.01) ซีพีที่สูงที่สุดใน DM ถูกพบ Porphyra (350 กรัม / กิโลกรัม DM) และต่ำสุดสำหรับ Pelvetia (90 กรัม / กิโลกรัม DM) ตัวอย่างฤดูใบไม้ผลิสูงขึ้นใน CP กว่าตัวอย่างฤดูใบไม้ร่วง การสลายตัวที่มีประสิทธิภาพที่ประมาณ 5% อัตราทางเดินกระเพาะรูเมน (ED5) ของซีพีแตกต่างกันระหว่างสายพันธุ์ (P <0.0001) แต่ไม่ได้อยู่ระหว่างฤดูกาล (p = 0.10) สูงสุด ED5 ของ CP ถูกพบ Alaria (550 กรัม / กิโลกรัมซีพี) และต่ำสุดสำหรับอัลวา (240 กรัมซีพี / กก.) ย่อยในกระเพาะรูเมนหลบหนีโปรตีน (DEP) ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญระหว่างเผ่าพันธุ์ (P <0.0001) แต่ไม่ได้อยู่ระหว่างฤดูกาล (p = 0.06); DEP สูงสุดพบอัลวา (530 กรัม / กิโลกรัมซีพี) และ Porphyra (CP 500 กรัม / กิโลกรัม) ขึ้นอยู่กับผลของเรา Acrosiphonia, Alaria, Laminaria, Mastocarpus และ Palmaria สามารถจัดหากระเพาะที่มีปริมาณสูงของโปรตีนที่ย่อยสลายในกระเพาะรูเมนในขณะที่อัลวา Porphyra และสามารถใช้เป็นแหล่งของโปรตีนที่ย่อยบายพาส Pelvetia มีการสลายตัวที่ต่ำมากและไม่ควรใช้ในการเลี้ยงโคนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้สาหร่ายในอาหารสัตว์ ไม่ใช่เรื่องใหม่ อย่างไรก็ตาม เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับอาหารมูลค่าสาหร่ายทั้งในแง่ขององค์ประกอบทางเคมี และการย่อยโปรตีน และเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงระหว่างชนิดและฤดูกาล ในการศึกษานี้ แปดชนิดของพืชสาหร่ายลามินาเรีย acrosiphonia อาราเรีย , , , mastocarpus พาลเมเรีย pelvetia . , , , , และจำนวนใบในฤดูใบไม้ผลิ ( มีนาคม ) และฤดูใบไม้ร่วง ( ตุลาคม - พฤศจิกายน ) 2014 ที่ชายฝั่งของบีโอดีขึ้นในภาคเหนือของนอร์เวย์ และวิเคราะห์หาส่วนประกอบทางเคมี กระบวนการทั้งหมดในแหล่งกำเนิดและการสลายตัวระบบการย่อยโปรตีน ( CP ) . ปริมาณเถ้าในวัตถุแห้ง ( DM ) คือสูงโดยทั่วไป ( โดยรวมหมายถึง 190 g / kg ใน DM ) และแตกต่างกันอย่างมากระหว่างสปีชีส์ ( P < 0.01 ) และระหว่างฤดูกาล ( p = 0.02 ) บริษัท ซีพี ออลล์ ความเข้มข้นใน DM หลากหลายทั้งระหว่างสปีชีส์ ( p < 0.0001 ) และฤดูกาล ( P < 0.01 ) CP สูงสุดใน DM พบ . ( 350 g / kg DM ) และต่ำสุด pelvetia ( 90 g / kg DM ) ตัวอย่างสปริงสูงกว่า CP กว่าตัวอย่างในฤดูใบไม้ร่วง มีการสลายตัวมีประสิทธิภาพประมาณ 5% ของแต่ละหัวข้อคะแนน ( ed5 ) ของ CP ที่แตกต่างกันระหว่างชนิด ( P < 0.0001 ) แต่ระหว่างฤดูกาล ( P = 0.10 ) การ ed5 สูงสุดของ CP พบอาราเรีย ( 550 กรัม / กก. CP ) และต่ำสุด ( 240 กรัม / กิโลกรัมใบ CP ) อาหารที่ย่อยโปรตีน ( DEP ) หนีหลากหลายระหว่างสายพันธุ์อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.0001 ) แต่ระหว่างฤดูกาล ( p = 0.06 ) ; DEP สูงสุดพบอัลวา ( 530 กรัม / กก. CP ) . ( 500 กรัม / กก. CP ) บนพื้นฐานของผลของเรา acrosiphonia อาราเรียลามินาเรีย , , , และ mastocarpus พาลเมเรียสามารถจัดหาอาหารที่มีปริมาณสูงของกระบวนการย่อยสลายโปรตีน และในขณะที่ . ใบ สามารถใช้เป็นแหล่งของโปรตีนที่ผ่านการย่อย . pelvetia มีการสลายตัวต่ำมากและไม่ควรใช้เลี้ยงโคนม