There are three major mechanisms of

There are three major mechanisms often referred in
the literature regarding the nitrogen removal, viz: (1) bacterial
nitrification and denitrification, (2) uptake by plants,
(3) volatilization of ammonia (DeBusk and Reddy, 1987;
Wathugala et al., 1987; Sundblad and Wittgren, 1989; Abbasi and Ramasamy, 1999; Abbas and Fayyad, 2003). Of these,
bacterial nitrifcation/denitrifcation has have the most dominant
influence on nitrogen removal (Weisner et al., 1994).
In the presence of oxygen the microbial nitrification process
dominates resulting in the formation of NO3
−–N, while the
anoxic conditions in which lower concentration of oxygen/air
along with the presence of higher concentration of NO3
−–N
promotes the microbial denitrification process resulting in
the conversion of NO3
−–N into nitrogen gas, which escapes
from the wastewater, thus ultimately resulting in the removal
of NO3
−–N from the wastewater (Crites and Tchobanoglous,
1998; Davis and Cornwell, 1998; Abbasi and Ramasamy, 1999;
Nebel and Wright, 2000). However, in the present study, the
better removal of NO3
−–N during the second half of the
experiment (11–20 days) observed in experiments I and II
(Tables 3 and 7) could be due to the increased plant uptake
rather than the microbial denitrification. This view is supported
by the increase in the DO content recorded towards
the end of each run (Table 4). The increase in DO might not
support the development of anoxic condition. Therefore, the
removal of NO3
−–N at this stage might be due to uptake by the
plant roots. The reports on the nutrient uptake by the wetland

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

There are three major mechanisms often referred inthe literature regarding the nitrogen removal, viz: (1) bacterialnitrification and denitrification, (2) uptake by plants,(3) volatilization of ammonia (DeBusk and Reddy, 1987;Wathugala et al., 1987; Sundblad and Wittgren, 1989; Abbasi and Ramasamy, 1999; Abbas and Fayyad, 2003). Of these,bacterial nitrifcation/denitrifcation has have the most dominantinfluence on nitrogen removal (Weisner et al., 1994).In the presence of oxygen the microbial nitrification processdominates resulting in the formation of NO3−–N, while theanoxic conditions in which lower concentration of oxygen/airalong with the presence of higher concentration of NO3−–Npromotes the microbial denitrification process resulting inthe conversion of NO3−–N into nitrogen gas, which escapesfrom the wastewater, thus ultimately resulting in the removalof NO3−–N from the wastewater (Crites and Tchobanoglous,1998; Davis and Cornwell, 1998; Abbasi and Ramasamy, 1999;Nebel and Wright, 2000). However, in the present study, thebetter removal of NO3−–N during the second half of theexperiment (11–20 days) observed in experiments I and II(Tables 3 and 7) could be due to the increased plant uptakerather than the microbial denitrification. This view is supportedby the increase in the DO content recorded towardsthe end of each run (Table 4). The increase in DO might notสนับสนุนการพัฒนาเงื่อนไข anoxic ดังนั้น การเอาของ NO3− – N ในขั้นตอนนี้อาจจะเนื่องจากการดูดซับโดยการพืชราก รายงานเกี่ยวกับการดูดซับธาตุอาหารโดยพื้นที่ชุ่มน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีสามกลไกที่สำคัญมักจะเรียกในเป็นวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับการกำจัดไนโตรเจนที่กล่าวคือ (1) แบคทีเรียไนตริฟิเคและdenitrification (2) การดูดซึมโดยพืช(3) การระเหยของแอมโมเนีย (DeBusk และเรดดี้ 1987; Wathugala, et al. 1987; Sundblad และ Wittgren 1989; บาและ Ramasamy 1999; อับบาสและ Fayyad, 2003) ของเหล่านี้แบคทีเรีย nitrifcation / denitrifcation มีมีที่โดดเด่นที่สุดมีอิทธิพลต่อการกำจัดไนโตรเจน(Weisner et al., 1994). ในการปรากฏตัวของออกซิเจนกระบวนการไนตริฟิเคจุลินทรีย์ปกครองที่มีผลในการก่อตัวของ NO3 --N ในขณะที่เงื่อนไขในซิก ซึ่งมีความเข้มข้นต่ำกว่าของออกซิเจน / อากาศพร้อมกับการปรากฏตัวของความเข้มข้นที่สูงขึ้นของNO3 --N ส่งเสริมกระบวนการเซลเซียสจุลินทรีย์ที่เกิดในแปลงของ NO3 --N เป็นก๊าซไนโตรเจนซึ่งหนีออกมาจากน้ำเสียที่ทำให้ในที่สุดส่งผลในการกำจัดของNO3 --N จากน้ำเสีย (Crites และ Tchobanoglous, 1998; เดวิสและแพตริเชีย, 1998; บาและ Ramasamy 1999; Nebel และไรท์, 2000) อย่างไรก็ตามในการศึกษาปัจจุบันที่การกำจัดที่ดีขึ้นของ NO3 --N ในช่วงครึ่งปีที่สองของการทดลอง(11-20 วัน) ข้อสังเกตในการทดลอง I และ II (ตารางที่ 3 และ 7) อาจจะเป็นเพราะการดูดซึมของพืชที่เพิ่มขึ้นมากกว่าจุลินทรีย์ denitrification มุมมองนี้จะได้รับการสนับสนุนจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณ DO ที่บันทึกต่อท้ายของการทำงานในแต่ละ(ตารางที่ 4) เพิ่มขึ้นในการทำอาจจะไม่สนับสนุนการพัฒนาสภาพซิก ดังนั้นการกำจัดของ NO3 --N ในขั้นตอนนี้อาจจะเกิดจากการดูดซึมโดยรากพืช รายงานเกี่ยวกับการดูดซึมสารอาหารโดยพื้นที่ชุ่มน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีสามหลักกลไกมักจะเรียกว่าใน
วรรณกรรมเกี่ยวกับการกำจัดไนโตรเจนได้แก่ ( 1 ) ปริมาณแบคทีเรีย
และดีไนตริฟิเคชัน ( 2 ) ธาตุอาหารพืช การระเหยของแอมโมเนีย
( 3 ) และ ( debusk Reddy , 1987 ;
wathugala et al . , 1987 ; sundblad และ wittgren , 1989 ; Abbasi และ ramasamy , 1999 ; Abbas และฟาเยด , 2003 )
ของเหล่านี้แบคทีเรีย nitrifcation / denitrifcation มีอิทธิพลเด่น
ที่สุดในการกำจัดไนโตรเจน ( ไวส์เนอร์ et al . , 1994 ) .
ในการปรากฏตัวของออกซิเจนในกระบวนการไนตริฟิเคชัน dominates
จุลินทรีย์ที่เกิดในการพัฒนาของ−– 3
n ในขณะที่
เงื่อนไขซิกที่ความเข้มข้นต่ำของออกซิเจนในอากาศ /
พร้อมกับการปรากฏตัวของความเข้มข้นของ−– n
3
ส่งเสริมกระบวนการดีไนตริฟิเคชันของจุลินทรีย์ที่เกิดในการแปลง−–
3
n เป็นแก๊สไนโตรเจน ซึ่งหนี
จากน้ำเสีย ซึ่งในที่สุดผลในการกำจัดของ−–
3
n จากน้ำเสีย ( Crites และ tchobanoglous
, 1998 ; เดวิสและคอร์นเวลล์ , 1998 ; Abbasi กับ ramasamy , 1999 ;
เนเบิล และ ไรท์ , 2000 ) อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาการกำจัด No3

ดีกว่า−– N ในระหว่างครึ่งหลังของ
ทดลอง ( 11 – 20 วัน ) พบในการทดลองที่ 1 และ 2
( ตารางที่ 3 และ 7 ) อาจจะเนื่องจากการเพิ่มธาตุอาหารพืช
มากกว่าน้ำจุลินทรีย์ มุมมองนี้จะได้รับการสนับสนุนโดยเพิ่มขึ้นในการทำ

เนื้อหาบันทึกไปยังจุดสิ้นสุดของแต่ละรัน ( ตารางที่ 4 ) เพิ่มขึ้นในการทำอาจจะไม่สนับสนุนการพัฒนาสภาพชลศาสตร์
. ดังนั้น ,
กำจัด No3
−– N ในขั้นตอนนี้อาจจะเกิดจากการ
พืชราก รายงานในการดูดซึมสารอาหารจากพื้นที่ชุ่มน้ำ