It is not needed to take examples f

It is not needed to take examples from far away to show the differentiation of mosques amongst countries and continents. For instance, in Indonesia itself differentiation of mosques have occurred depending on location (village and city), mosque affiliation to Islamic mass organisations (Nahdhatul Ulama (NU), Muhammadiyah, etc) and amongst mosques in regions where Muslims are in majority and in those where they are in minority.
Furthermore, differentiation of mosque can be seen from conflict and peace situation. One striking example is the Al-Aqsa Mosque affected by the Palestinian–Israeli conflict. Hence, the mosque is heavily guarded by armed Palestinian soldiers and only Muslims can enter. Because of this, it becomes a demonstration site for Palestine‟s fighters for independence and even Muslim pilgrims who come there buy souvenirs in the form of plastic guns.
The horrible picture is completely different from the Al-Hikmah Mosque in the Hague, the Netherland. The mosque, which belongs to Indonesian Muslim community, was bought from a church. This mosque is located in a majority non-Muslim community. In practice, the mosque is only voicing sermons that encourage peace and tolerance. Thus there are no hatred sermons and Muslim soldiers that guard the mosque. Rather, non-Muslims neighbours are often invited to attend celebration of Islamic big days and open house.
In the light of above, Gaffney (1994, p. 13) stated that mosques everywhere are the same because „all convey the recollections of eternal presence‟ and at the same time are different from each other „in the diversity of historical forces that shape its distinctive personality, its form of solidarity, and its aesthetic inclination‟.
The International Crisis Group (ICG) reported that to certain extent tadika (kindergarten) attached to mosques, as well as Islamic boarding schools (pondok) in southern Thailand are places that allegedly have become an arena in which militant Islamic groups have spread their ideas (ICG 2005 and 2009a). Similarly, Chalk (2009, pp. 23-24) described that mosques in southern Thailand have been used by radical Islamic groups to instill radical values and even to recruit Muslim youth to the rebellion against the Thai government.
The Kru-ze Mosque incident in 2004 was a striking example of misusing mosque as a vehicle for spreading radical ideas and an arena for recruiting young people as „martyrs‟ against the Thai government. Adding to this, the mosque itself was bombarded with bullets by the Thai troops leaving the bullets‟ trace in the mosque wall as a silent historical witness (Satha-Anand 2006, 2011; Yusuf 2009; Wattana 2006). Hence, Satha-Anand (2011) concluded in ‟‟Red‟ Mosques: Mitigating Violence against Sacred Space in Thailand and Beyond‟ that Kru-ze Mosque failed in its role as a „sanctuary from violence‟.
The above phenomenon raises a big question concerning Islamic teaching practices and management of mosques in Pattani. In other words, what is actually wrong with the mosque‟s Islamic teaching practices and management? In addition, how mosque‟s stakeholder (Imam, preachers and congregation) perceive ideas on good governance, human rights and anticipation for radicalism. Such issues are pertinent with the situation in Pattani. This article is dedicated to answer these questions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่ต้องใช้ตัวอย่างจากห่างการแสดงสร้างความแตกต่างของสุเหร่าแห่งประเทศและทวีป ตัวอย่าง ในอินโดนีเซียเอง สร้างความแตกต่างของที่นี่เกิดขึ้นขึ้นอยู่กับตำแหน่งที่ตั้ง (หมู่บ้านและเมือง), มัสยิดสังกัดกับองค์กรมวลชนอิสลาม (Nahdhatul Ulama (NU), หมัดดิยาห์ ฯลฯ) และท่ามกลางสันนิบาตในภูมิภาคที่ชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่ และผู้ที่ อยู่ในชนกลุ่มน้อยนอกจากนี้ สร้างความแตกต่างของมัสยิดสามารถเห็นจากสถานการณ์ความขัดแย้งและสันติภาพ โดดเด่นอย่างหนึ่งคือ มัสยิดอัล-Aqsa ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งอิสราเอลปาเลสไตน์ ดังนั้น มัสยิดเป็นหนักรักษาทหารติดอาวุธปาเลสไตน์ และมุสลิมเท่านั้นต้องการ ด้วยเหตุนี้ มันเป็นไซต์สาธิตสำหรับ Palestine‟s ของนักต่อสู้เพื่อเอกราชและพิลกริมส์แม้มุสลิมที่มาซื้อของที่ระลึกในรูปแบบของปืนพลาสติกมีรูปภาพน่ากลัวได้อย่างสมบูรณ์แตกต่างจากมัสยิดอัล-Hikmah ในกรุงเฮก เนเธอร์แลนด์ มัสยิด ซึ่งเป็นชุมชนมุสลิมอินโดนีเซีย ถูกซื้อจากโบสถ์ มัสยิดนี้ตั้งอยู่ในชุมชนส่วนใหญ่ไม่ใช่มุสลิม ในทางปฏิบัติ มัสยิดเฉพาะเป็นเสียงธรรมที่ส่งเสริมสันติภาพและการยอมรับ จึง มีความเกลียดชังธรรมและทหารมุสลิมที่รักษามัสยิดไม่ ค่อนข้าง เพื่อนมุสลิมไม่ได้มักจะรับเชิญเข้าร่วมงานเฉลิมฉลองใหญ่วันอิสลามและเปิดบ้านแสงของข้าง Gaffney (1994, p. 13) ระบุที่โบสถ์ทุกกันเนื่องจาก "ทุกสื่อ recollections presence‟ นิรันดร์ และขณะเดียวกันจะแตกต่างจากผู้อื่น"ในความหลากหลายของกองประวัติศาสตร์ที่มีรูปร่างบุคลิกภาพที่โดดเด่น รูปแบบของเอกภาพ และ inclination‟ ของความงามกลุ่มนานาชาติวิกฤต (ICG) รายงานว่า บาง tadika ขอบเขต (อนุบาล) กับสุเหร่า เป็นโรงเรียนสอนศาสนาอิสลามประจำ (พล) ในประเทศไทยมีสถานที่หลังได้กลายเป็นเวทีกลุ่มอิสลามหัวรุนแรงได้แพร่กระจายความคิด (ICG 2005 และ 2009a) ในทำนองเดียวกัน ชอล์ก (2009 นำ 23-24) อธิบายว่า โบสถ์ในประเทศไทยใช้รุนแรงกลุ่มอิสลามปลูกฝังค่ารุนแรง และแม้แต่การสรรหาเยาวชนมุสลิมเพื่อการต่อต้านรัฐบาลไทยเหตุการณ์ครูหรุนเซมัสยิดในปี 2004 เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของมัสยิดทางที่ผิดเป็นพาหนะสำหรับการแพร่กระจายความคิดรุนแรงและสำนักงานการสรรหาบุคลากรคนหนุ่มสาวเป็น "martyrs‟ กับรัฐบาลไทย เพิ่มนี้ มัสยิดเองถูกระดมยิง ด้วยกระสุน โดยทหารไทยออกติดตาม bullets‟ ผนังมัสยิดเป็นพยานประวัติศาสตร์เงียบ (อานันท์ Satha 2006, 2011 ยูซุฟ 2009 วัฒนา 2006) ดังนั้น Satha-อานันท์ (2011) สรุปใน ‟‟Red‟ สุเหร่า: บรรเทาความรุนแรงต่อพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ในประเทศไทยและ Beyond‟ ที่มัสยิดกรุหรุนเซล้มเหลวในบทบาทความเป็น "ผ่อน violence‟ปรากฏการณ์ข้างต้นยกคำถามใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติการสอนศาสนาอิสลามและการจัดการของโบสถ์ในจังหวัดปัตตานี ในคำอื่น ๆ สิ่งที่เป็นจริง mosque‟s อิสลามสอนวิธีปฏิบัติและการจัดการ นอกจากนี้ วิธี mosque‟s ทรรศนะ (อิมาม บาทหลวง และคณะ) สังเกตความคิดธรรมาภิบาล สิทธิมนุษยชน และวัน radicalism ปัญหาดังกล่าวจะเกี่ยวกับสถานการณ์ในจังหวัดปัตตานี บทความนี้จะทุ่มเทเพื่อตอบคำถามเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่จำเป็นที่จะใช้ตัวอย่างจากที่ไกลออกไปเพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างของมัสยิดในหมู่ประเทศและทวีป ยกตัวอย่างเช่นในประเทศอินโดนีเซียเองแตกต่างของมัสยิดได้เกิดขึ้นขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้ง (หมู่บ้านและเมือง), ความร่วมมือกับองค์กรมัสยิดมวลอิสลาม (Nahdhatul Ulama (NU) Muhammadiyah, ฯลฯ ) และในหมู่มัสยิดในภูมิภาคที่ชาวมุสลิมเป็นส่วนใหญ่และในบรรดา ที่พวกเขาอยู่ในชนกลุ่มน้อย.
นอกจากนี้ความแตกต่างของมัสยิดสามารถเห็นได้จากความขัดแย้งและสถานการณ์ความสงบสุข ตัวอย่างหนึ่งที่โดดเด่นเป็นมัสยิด Al-Aqsa รับผลกระทบจากความขัดแย้งปาเลสไตน์อิสราเอล ดังนั้นมัสยิดที่มีการคุ้มกันอย่างแน่นหนาโดยทหารติดอาวุธปาเลสไตน์และชาวมุสลิมเท่านั้นที่สามารถป้อน ด้วยเหตุนี้มันจะกลายเป็นเว็บไซต์สาธิตปาเลสไตน์ "ของนักสู้เพื่อเอกราชและผู้แสวงบุญชาวมุสลิมที่มาแม้มีการซื้อของที่ระลึกในรูปแบบของปืนพลาสติก.
ภาพที่น่ากลัวเป็นอย่างสมบูรณ์แตกต่างจากอัล Hikmah มัสยิดในกรุงเฮกประเทศเนเธอร์แลนด์ . มัสยิดซึ่งเป็นชุมชนมุสลิมอินโดนีเซียถูกซื้อมาจากคริสตจักร มัสยิดแห่งนี้ตั้งอยู่ในชุมชนส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่มุสลิม ในทางปฏิบัติมัสยิดเป็นเพียงการประกาศพระธรรมเทศนาที่ส่งเสริมให้เกิดความสงบสุขและความอดทน ดังนั้นไม่มีความเกลียดชังพระธรรมเทศนาและทหารมุสลิมที่มัสยิดป้องกัน แต่เพื่อนบ้านที่ไม่ใช่มุสลิมมักจะได้รับเชิญให้เข้าร่วมการเฉลิมฉลองของวันที่ยิ่งใหญ่ของศาสนาอิสลามและเปิดบ้าน.
ในแง่ของข้างต้น Gaffney (1994 พี. 13) ระบุว่ามัสยิดทุกที่เหมือนกันเพราะ "ทุกถ่ายทอดความทรงจำของการแสดงตนนิรันดร์ "และในเวลาเดียวกันมีความแตกต่างจากคนอื่น ๆ " ในความหลากหลายของกองกำลังทางประวัติศาสตร์ที่รูปร่างบุคลิกภาพที่โดดเด่นของรูปแบบของความเป็นปึกแผ่นและความโน้มเอียงความงาม ".
กลุ่มวิกฤตการณ์ระหว่างประเทศ (ICG) รายงานว่าระดับหนึ่งตาฏีกา (โรงเรียนอนุบาล ) ที่แนบมากับมัสยิดรวมทั้งโรงเรียนประจำอิสลาม (ปอเนาะ) ในภาคใต้ของประเทศไทยเป็นสถานที่ที่ถูกกล่าวหาว่าได้กลายเป็นเวทีในการที่กลุ่มอิสลามสงครามมีการกระจายความคิดของพวกเขา (ICG ปี 2005 และ 2009A) ในทำนองเดียวกันชอล์ค (2009, pp. 23-24) อธิบายว่ามัสยิดในภาคใต้ของประเทศไทยได้ถูกนำมาใช้โดยกลุ่มอิสลามหัวรุนแรงที่จะปลูกฝังค่านิยมความรุนแรงและแม้กระทั่งการรับสมัครเยาวชนมุสลิมเพื่อต่อต้านรัฐบาลไทย.
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครู ZE ในมัสยิด 2004 เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของ misusing มัสยิดเป็นยานพาหนะสำหรับการแพร่กระจายความคิดรุนแรงและเวทีสำหรับการสรรหาคนหนุ่มสาวที่เป็น "เสียสละ" กับรัฐบาลไทย การเพิ่มนี้มัสยิดตัวเองถูกยิงด้วยกระสุนโดยกองกำลังทหารของไทยออกจากกระสุน "ร่องรอยในกำแพงมัสยิดเป็นพยานประวัติศาสตร์เงียบ (สถาอานันท์ 2006, 2011; ซุ 2009; วัฒนา 2006) ดังนั้นสถาอานันท์ (2011) สรุปใน "" สีแดง "มัสยิด. บรรเทาความรุนแรงต่อพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ในประเทศไทยและอื่น ๆ " ที่ครู ZE มัสยิดล้มเหลวในบทบาทของการเป็น "สถานที่ศักดิ์สิทธิ์จากความรุนแรง"
ปรากฏการณ์ดังกล่าวข้างต้นทำให้เกิดคำถามใหญ่ เกี่ยวกับการสอนศาสนาอิสลามและการจัดการของมัสยิดในจังหวัดปัตตานี ในคำอื่น ๆ สิ่งที่เป็นจริงอย่างผิดปกติกับมัสยิด "ของการสอนศาสนาอิสลามและการจัดการ? นอกจากนี้วิธีการที่มัสยิด "ของผู้มีส่วนได้เสีย (อิหม่ามเทศน์และการชุมนุม) รับรู้ความคิดเกี่ยวกับการกำกับดูแลกิจการที่ดี, สิทธิมนุษยชนและความคาดหวังสำหรับความรุนแรง ปัญหาดังกล่าวมีความเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ในจังหวัดปัตตานี บทความนี้จะทุ่มเทเพื่อตอบคำถามเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ต้องใช้ตัวอย่างจากที่ไกลออกไปเพื่อแสดงความแตกต่างของมัสยิดในหมู่ประเทศและทวีป ตัวอย่างเช่นในอินโดนีเซียเอง ความแตกต่างของมัสยิดที่เกิดขึ้นขึ้นอยู่กับที่ตั้ง ( หมู่บ้านและเมือง ) , มัสยิดร่วมกับองค์กรมวลชนอิสลาม ( nahdhatul ลามา ( นู ) , มูฮัมมาดิยา ,ฯลฯ ) และในหมู่ชาวมุสลิมในมัสยิดในพื้นที่ซึ่งส่วนใหญ่และผู้ที่พวกเขาอยู่ในชนกลุ่มน้อย .
นอกจากนี้ ความแตกต่างของมัสยิด จะเห็นได้จากสถานการณ์ความขัดแย้งและความสงบสุข ตัวอย่างหนึ่งที่โดดเด่นคือ มัสยิดอัล aqsa ผลกระทบจากปาเลสไตน์และอิสราเอลความขัดแย้ง ดังนั้น มัสยิดเป็นรักษาอย่างมาก โดยทหารติดอาวุธปาเลสไตน์และมุสลิมเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้ เพราะเหตุนี้มันกลายเป็นเว็บไซต์สาธิตปาเลสไตน์‟นักสู้เพื่อเอกราชของผู้แสวงบุญและแม้แต่มุสลิมที่ออกมาซื้อของที่ระลึกในรูปแบบของปืนพลาสติก
ภาพน่ากลัวที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงจากมัสยิดอัล hikmah ในเฮก , เนเธอร์แลนด์ มัสยิด ซึ่งเป็นสมาชิกของชุมชนมุสลิมอินโดนีเซีย , ซื้อจากโบสถ์มัสยิดนี้ตั้งอยู่ในส่วนใหญ่ไม่มีชุมชนมุสลิม ในทางปฏิบัติ , มัสยิดเป็นเพียงประกาศพระธรรมเทศนาที่ส่งเสริมสันติภาพและความอดทน จึงไม่มีความเกลียดชังและฟังเทศน์ที่ยามทหารมุสลิมมัสยิด แต่ไม่ใช่มุสลิมเพื่อนบ้านมักจะเชิญเข้าร่วมการเฉลิมฉลองของวันใหญ่ของอิสลาม และเปิดบ้าน
จากข้อเท็จจริงข้างต้น กัฟนี่ ( 2537 , หน้า13 ) กล่าวว่ามัสยิดทุกที่เหมือนกัน เพราะ„ทั้งหมดถ่ายทอดความทรงจำแห่งนิรันดร์ตน‟และในเวลาเดียวกันจะแตกต่างจากแต่ละอื่น ๆ„ในความหลากหลายของรูปร่าง บุคลิกที่โดดเด่นทางบังคับของการสมานฉันท์ และความสวยงามของการเอียง‟ .
กลุ่มวิกฤตการณ์ระหว่างประเทศ ( ICG ) รายงานว่าในบางขอบเขตตาดีกา ( อนุบาล ) ประจำมัสยิด เป็นอิสลามโรงเรียน ( ปอเนาะ ) ในภาคใต้ ที่ถูกกล่าวหาว่าได้กลายเป็นเวทีที่กลุ่มอิสลามหัวรุนแรงได้กระจายความคิดของตน ( ICG 2005 และ 2009a ) ในทำนองเดียวกัน , ชอล์ก ( 2009 , pp .23-24 ) อธิบายว่า มัสยิดในภาคใต้ของประเทศไทยได้ถูกใช้โดยกลุ่มอิสลามหัวรุนแรงปลูกฝังค่านิยมที่รุนแรงและแม้แต่การรับสมัครเยาวชนมุสลิมเพื่อต่อต้านรัฐบาลไทย
ครุ ze มัสยิดเหตุการณ์ในปี 2004 เป็นตัวอย่างที่โดดเด่นของ misusing มัสยิดเป็นรถสำหรับการแพร่ความคิดหัวรุนแรงและเป็นเวทีสำหรับการสรรหาคนหนุ่มสาวเป็น„พอกัน‟ต่อต้านรัฐบาลไทย เพิ่มนี้ มัสยิดตัวเองที่ถูกระดมยิงด้วยกระสุนจากทหารไทย ปล่อยกระสุน‟ติดตามในมัสยิดผนังเป็นพยานเงียบประวัติศาสตร์ ( ศรัทธา ) 2006 2011 ; ยูซุฟ 2009วัฒนา 2006 ) ดังนั้น ศรัทธา อานันท์ ( 2011 ) สรุปได้ใน‟‟สีแดง‟มัสยิด : บรรเทาความรุนแรงกับพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ในประเทศไทยและเกิน‟ที่มัสยิดบ้านเธอล้มเหลวในบทบาทเป็นเขตอภัยทาน„จาก‟ความรุนแรง .
ปรากฏการณ์ข้างต้นยกปัญหาด้านการปฏิบัติการสอนและการจัดการอิสลามของมัสยิดในจังหวัดปัตตานี ในคำอื่น ๆมีอะไรผิดปกติกับมัสยิด‟ด้วยการปฏิบัติการสอนอิสลาม และการบริหารจัดการ นอกจากนี้แล้ว มัสยิด‟ของผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ( นักเทศน์อิหม่าม และชุมนุม ) รับรู้ความคิด ธรรมาภิบาล สิทธิมนุษยชนและความรุนแรง . ปัญหาดังกล่าวเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ในปัตตานี บทความนี้จะทุ่มเทเพื่อตอบคำถามเหล่านี้