Now determine in your mind to liste

Now determine in your mind to listen respectfully to the Dhamma. While I am speaking, be as attentive to my words as if it was the Lord Buddha himself sitting before you. Close your eyes and make yourself comfortable, composing your mind and making it one-pointed. Humbly allow the Triple Gem of wisdom, truth and purity to abide in your heart as a way of showing respect to the Fully Enlightened One.
Today I have brought nothing of material substance to offer you, only the Dhamma, the teachings of the Lord Buddha. You should understand that even the Buddha himself, with his great store of accumulated virtue, could not avoid physical death. When he reached old age he ceded his body and let go of the heavy burden. Now you too must learn to be satisfied with the many years you've already depended on the body. You should feel that it's enough.
Like household utensils that you've had for a long time - cups, saucers, plates and so on - when you first had them they were clean and shining, but now after using them for so long, they're starting to wear out. Some are already broken, some have disappeared, and those that are left are wearing out, they have no stable form. And it's their nature to be that way. Your body is the same... it's been continually changing from the day you were born, through childhood and youth, until now it's reached old age. You must accept this. The Buddha said that conditions, whether internal, bodily conditions or external conditions, are not self, their nature is to change. Contemplate this truth clearly.
This very lump of flesh lying here in decline is reality2. The facts of this body are reality, they are the timeless teaching of the Lord Buddha. The Buddha taught us to contemplate this and come to terms with its nature. We must be able to be at peace with the body, no matter what state it is in.

The Buddha taught that we should ensure that it's only the body that is locked up in jail and not the mind be imprisoned along with it. Now as your body begins to run down and wear out with age, don't resist, but also don't let your mind deteriorate along with it. Keep the mind separate. Give energy to the mind by realizing the truth of the way things are. The Lord Buddha taught that this is the nature of the body, it can't be any other way. Having been born it gets old and sick and then it dies. This is a great truth that you are presently witnessing. Look at the body with wisdom and realize this.
If your house is flooded or burnt to the ground, whatever the threat to it, let it concern only the house. If there's a flood, don't let it flood your mind. If there's a fire, don't let it burn your heart. Let it be merely the house, that which is outside of you, that is flooded or burned. Now is the time to allow the mind to let go of attachments.
You've been alive a long time now. Your eyes have seen any number of forms and colors, your ears have heard so many sounds, you've had any number of experiences. And that's all they were - experiences. You've eaten delicious foods, and all those good tastes were just good tastes, nothing more. The bad tastes were just bad tastes, that's all. If the eye sees a beautiful form that's all it is... a beautiful form. An ugly form is just an ugly form. The ear ears an entrancing, melodious sound and it's nothing more than that. A grating, discordant sound is simply that.
The Buddha said that rich or poor, young or old, human or animal, no being in this world can maintain itself in any single state for long. Everything experiences change and deprivation. This is a fact of life about which we can do nothing to remedy. But the Buddha said that what we can do is to contemplate the body and mind to see their impersonality, that neither of them is ''me'' nor ''mine.'' They have only a provisional reality. It's like this house, it's only nominally yours. You couldn't take it with you anywhere. The same applies to your wealth, your possessions and your family - they're yours only in name. They don't really belong to you, they belong to nature.
Now this truth doesn't apply to you alone, everyone is in the same boat - even the Lord Buddha and his enlightened disciples. They differed from us only in one respect, and that was their acceptance of the way things are. They saw that it could be no other way.
So the Buddha taught us to probe and examine the body, from the soles of the feet up to the crown of the head, and then back down to the feet again. Just take a look at the body. What sort of things do you see? Is there anything intrinsically clean there? Can you find any abiding essence? This whole body is steadily degenerating. The Buddha taught us to see that it doesn't belong to us. It's natural for the body to be this way, because all conditioned phenomena are subject to change. How else would you have it? In fact there is nothing wrong with the way the body is. It's not the body that causes suffering, it's wrong thinking. When you see things in the wrong way, there's bound to be confusion.
It's like the water of a river. It naturally flows downhill, it never flows uphill. That's its nature. If a person was to go and stand on the river bank and want the water to flow back uphill, he would be foolish. Wherever he went his foolish thinking would allow him no peace of mind. He would suffer because of his wrong view, his thinking against the stream. If he had right view he would see that the water must inevitably flow downhill, and until he realized and accepted that fact he would be bewildered and frustrated.
The river that must flow down the gradient is like your body. Having been young your body's become old and is meandering towards its death. Don't go wishing it were otherwise, it's not something you have the power to remedy. The Buddha told us to see the way things are and then let go of our clinging to them. Take this feeling of letting go as your refuge. Keep meditating even if you feel tired and exhausted.
Let your mind be with the breath. Take a few deep breaths and then establish the attention on the breath, using the mantra word Bud-dho. Make this practice continual. The more exhausted you feel the more subtle and focused your concentration must be, so that you can cope with any painful sensations that arise. When you start to feel fatigued then bring all your thinking to a halt, let the mind gather itself together and then turn to knowing the breath. Just keep up the inner recitation, Bud-dho, Bud-dho.
Let go of all externals. Don't go grasping at thoughts of your children and relatives, don't grasp at anything whatsoever. Let go. Let the mind unite in a single point and let that composed mind dwell with the breath. Let the breath be its sole object of knowledge. Concentrate until the mind becomes increasingly subtle, until feelings are insignificant and there is great inner clarity and wakefulness. Then any painful sensations that arise will gradually cease of their own accord.
Finally you'll look on the breath as if it were some relatives come to visit you. When the relatives leave, you follow them out to see them off. You watch until they've walked up the drive and out of sight, and then you go back indoors. We watch the breath in the same way. If the breath is coarse we know that it's coarse, if it's subtle we know that it's subtle. As it becomes increasingly fine we keep following it, at the same time awakening the mind.
Eventually the breath disappears altogether and all that remains is that feeling of alertness. This is called meeting the Buddha. We have that clear, wakeful awareness called Bud-dho, the one who knows, the awakened one, the radiant one. This is meeting and dwelling with the Buddha, with knowledge and clarity. It was only the historical Buddha who passed away. The true Buddha, the Buddha that is clear, radiant knowing, can still be experienced and attained today. And if we do attain it, the heart is one.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ กำหนดในใจของคุณเพื่อรับฟังพระ ในขณะที่ฉันกำลังพูด ได้เป็นมาของฉันคำว่าก็พระตัวเองนั่งก่อนที่คุณ ปิดตา และทำให้ตัวเอง สร้างจิตและทำให้หนึ่งชี้ น้อมให้พลอยทริปเปิ้ลภูมิปัญญา ความจริง และความบริสุทธิ์มุ่งปฏิบัติในใจเป็นวิธีการแสดงความเคารพเต็ม Enlightened หนึ่ง วันนี้ได้นำสิ่งของวัสดุสารที่ให้คุณ เพียงธรรม คำสอนของพระพุทธเจ้า คุณควรเข้าใจว่า แม้แต่พระพุทธเจ้าเอง กับร้านเขาดีคุณธรรมสะสม หลีกเลี่ยงไม่ตายจริง เมื่อเขามาถึงวัย เขารับประกันภัยร่างกายของเขา และปล่อยภาระหนัก ตอนนี้ คุณเกินไปต้องเรียนรู้ให้กับหลายปีที่คุณได้อยู่แล้วขึ้นอยู่กับร่างกาย คุณจะรู้สึกว่า มันเป็นพอ เช่นเครื่องใช้ในครัวเรือนที่ได้เป็นเวลานาน - ถ้วย จาน saucers เรื่อย ๆ - เมื่อก่อนก็ให้ พวกเขาสะอาด และเงา ได้ทันที หลังจากใช้สำหรับนาน พวกเขากำลังเริ่มสึก มีแล้วใช้งานไม่ได้ บาง หาย และผู้ที่เหลืออยู่ใส่ออก มีฟอร์มไม่มีเสถียรภาพ และเป็นธรรมชาติของพวกเขาเป็นวิธีที่ ร่างกายจะเหมือนกัน...มันมีได้อย่างต่อเนื่องเปลี่ยนแปลงจากวันที่คุณเกิด เด็กและเยาวชน จนตอนนี้มันถึงยุคเก่า คุณต้องยอมรับนี้ พระพุทธเจ้ากล่าวว่า เงื่อนไข เงื่อนไขภายใน ร่างกายหรือสภาพภายนอก ไม่ตนเอง ธรรมชาติของพวกเขาว่าการ เปลี่ยนแปลง คิดความจริงนี้อย่างชัดเจน ทั้งหมดนี้มากของเนื้อที่นอนอยู่บนที่นี่ลดลงเป็น reality2 ข้อเท็จจริงของร่างกายนี้มีความเป็นจริง จะสอนตกแต่งของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าสอนเราคิดนี้ และเงื่อนไขของธรรมชาติ เราต้องอโหสิกรรมกับร่างกาย ไม่ว่าสถานะใดอยู่ใน พระพุทธเจ้าสอนว่า เราควรมั่นใจว่า ร่างกายที่ถูกล็อกในคุกเท่านั้น และไม่จำเป็น imprisoned นอก ขณะที่ร่างกายเริ่มทรุดโทรม และสวมใส่หมดอายุ ไม่ต้านทาน แต่ยัง ไม่ปล่อยให้จิตเสื่อมนอก ทำให้จิตใจต่างหาก ให้พลังงานจิตใจ โดยตระหนักถึงความจริงของสิ่งต่าง ๆ ด้วยวิธีการที่ พระพุทธเจ้าสอนว่า เป็นธรรมชาติของร่างกาย ไม่อย่างใด มีการเกิดได้รับเก่า และการเจ็บป่วย และเสียชีวิตแล้ว นี่คือความจริงที่ดีที่คุณอยู่ปัจจุบันพยาน ดูที่ร่างกาย มีสติปัญญา และนี้ ถ้าบ้านถูกน้ำท่วม หรือเผาไปพื้นดิน คุกคามสิ่งนั้น ให้มันเกี่ยวกับบ้าน ถ้ามีน้ำท่วม อย่าปล่อยให้มันน้ำท่วมใจ ถ้ามีไฟ อย่าปล่อยให้มันเผาใจ ขอให้เป็นเพียงบ้าน ที่อยู่นอกคุณ ที่น้ำท่วม หรือเขียน ขณะนี้ เป็นเวลาที่จะช่วยให้จิตใจปล่อยแนบ คุณเคยมีชีวิตอยู่เป็นเวลานานขณะนี้ ตาเห็นรูปแบบและสี หูของคุณได้ยินเสียงมาก ได้จำนวนประสบการณ์ และนั่นคือทั้งหมดพวก - ประสบการณ์ คุณได้กินอาหารอร่อย และรสนิยมที่ดีมีรสนิยมดีเพียง ไม่มีอะไรเพิ่มเติม รสชาติดีรสชาติดีเพียง ซึ่งทั้งหมดได้ ถ้าตาเห็นราคาแบบสวยที่ทั้งหมดนั้นหมู่เกาะ.. แบบสวยงาม แบบน่าเกลียดเป็นเพียงแบบฟอร์มน่าเกลียด หู ears มีเสียงไพเราะ entrancing และมันมีอะไรมากกว่าที่ เสียงลูกกรง ขัดแย้งกันนั้นที่ พระพุทธเจ้ากล่าวว่า รวย หรือยากจน หนุ่มสาว หรือเก่า มนุษย์ หรือสัตว์ ไม่อยู่ในโลกนี้สามารถรักษาตัวเองในรัฐใดหนึ่งนาน ประสบการณ์ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงและภาวะขาด นี่คือความจริงของชีวิตที่เราสามารถทำอะไรเพื่อแก้ไข แต่พระพุทธเจ้ากล่าวว่า สิ่งที่เราทำคือการ คิดร่างกายและจิตใจเพื่อดู impersonality ของพวกเขา ที่ไม่ของพวกเขามี ''ฉัน '' หรือ ''ฉัน '' มีเพียงความจริงชั่วคราว มันเป็นเช่นนี้ มันเป็นเพียงในนามของคุณ คุณไม่สามารถพกพาไปกับคุณทุก เหมือนใช้กับทรัพย์สินของท่าน ทรัพย์สินของคุณ และครอบครัวของคุณ - พวกเขากำลังคนเฉพาะในชื่อ จริง ๆ พวกเขาไม่อยู่กับคุณ พวกเขาเป็นธรรมชาติ ตอนนี้ความจริงนี้ไม่ตรงกับคุณคนเดียว คนอยู่ในเรือเหมือนกัน - แม้แต่พระพุทธเจ้าและพระสาวกพุทธเจ้า พวกเขาแตกต่างจากเราเท่านั้นในหนึ่ง และที่เป็นยอมรับของพวกเขาในสิ่งที่ทาง พวกเขาเห็นว่า อาจจะไม่มีทาง ดังนั้น พระพุทธเจ้าสอนเราโพรบ และตรวจร่างกาย จากพื้นเท้าถึงมงกุฎของหัว และกลับลงไปที่เท้าอีก เพิ่งไปดูที่ร่างกาย จัดเรียงแบบใดสิ่งที่คุณเห็น มีอะไรทำมีสะอาด คุณสามารถค้นหาสาระสำคัญใด ๆ abiding อย่างต่อเนื่องมีการ degenerating นี้ทั้งร่างกาย พระพุทธเจ้าสอนเราเห็นว่า มันไม่ได้เป็นของเรา มันเป็นเรื่องธรรมชาติในร่างกายด้วยวิธีนี้ เนื่องจากปรากฏการณ์อากาศทั้งหมดจะเปลี่ยนแปลง วิธีอื่นจะมีได้ไหม ในความเป็นจริงไม่มีอะไรผิดกับแบบที่ร่างกาย มันไม่ได้ร่างกายที่ทำให้ทุกข์ เป็นความผิดคิด เมื่อคุณดูสิ่งต่าง ๆ ในทางผิด มีขอบเขตจะ สับสน มันเป็นเหมือนน้ำของแม่น้ำ มันธรรมชาติไหลลง มันไม่ไหลบนเนินเขาเหนือ ที่เป็นธรรมชาติของมัน ถ้าคนไปยืนริมแม่น้ำ และต้องน้ำไหลกลับขึ้นเป็นเขา เขาจะโง่ ทุกเขาไปความคิดโง่จะทำให้เขาไม่สบายใจ เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานเนื่องจากมุมมองของเขาไม่ถูกต้อง ความคิดกับกระแสข้อมูล ถ้าเขามีสัมมาทิฏฐิ เขาจะเห็นว่า น้ำต้องย่อมไหลลง และเขารับรู้ และยอมรับความจริงที่ เขาจะสับสน และผิดหวัง แม่น้ำที่ต้องไหลลงระดับสีเช่นร่างกายของคุณได้ มีหนุ่มสาวร่างกายกลายเป็นของเก่า และ meandering ต่อความตาย อย่าไปคิดมันได้มิฉะนั้น ไม่สิ่งที่คุณมีอำนาจที่จะแก้ไข พระพุทธเจ้าบอกเราเห็นสิ่งต่าง ๆ ด้วยวิธีการแล้ว ให้ไปที่ของเราติดไป ใช้ความรู้สึกนี้ให้ไปเป็นที่พึ่ง เก็บ meditating ถ้าคุณรู้สึกเหนื่อย และเบื่อ ให้จิตอยู่กับลมหายใจ ลึก ๆ ไม่กี่ และจากนั้น สร้างความสนใจในลมหายใจ โดยใช้คำว่าตราบัด dho ทำแบบฝึกหัดนี้อย่างต่อเนื่อง เหนื่อยมากครับฉลาดมากขึ้น และเน้นความเข้มข้นของคุณต้องได้ เพื่อให้คุณสามารถรับมือกับการรู้สึกเจ็บปวดที่เกิดขึ้น เมื่อคุณเริ่มรู้สึก fatigued แล้ว นำความคิดของคุณสะดุดหยุดชะงัก ให้จิตรวบรวมเอง และเปิดการรู้ลมหายใจ เพียงให้ทันที่ภายในอ่าน บัด-dho บัด dho ปล่อยของ externals ทั้งหมด ไม่ไปเรียงในความคิดของเด็กและญาติ ไม่เข้าใจในอะไรเลย ให้ไป ให้ใจรวมในจุดเดียว และปล่อยให้จิตใจที่ประกอบด้วยอาศัยอยู่กับลมหายใจ ปล่อยให้ลมหายใจที่เป็นวัตถุแต่เพียงผู้เดียวของความรู้ สมาธิจนกระทั่งจิตใจจะละเอียดมากขึ้น ความรู้สึกเป็นสำคัญ และมีความชัดเจนภายในดีและ wakefulness จากนั้น รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ที่เกิดขึ้นจะค่อย ๆ หยุดของเจ้าด้วยตัวเอง สุดท้าย คุณจะได้เห็นในลมหายใจนั้นญาติบางท่านมาเยี่ยมชมคุณ เมื่อญาติปล่อย คุณทำตามออกจะเห็นปิดไป คุณดูจน กระทั่งได้เดิน ขึ้นไดรฟ์ และตา แล้ว คุณไปภายหลัง เราเฝ้าดูลมหายใจเดียว ถ้าลมหายใจหยาบ เรารู้ว่า มันจะหยาบ ถ้าละเอียด เรารู้ว่า มันเป็นรายละเอียด เป็นจะดีขึ้น เราให้ไป ในเวลาเดียวกันที่ตื่นใจ ในที่สุดลมหายใจหายไปทั้งหมด และที่ยังคงอยู่คือ ความรู้สึกที่ของเตรียมพร้อม นี้จะเรียกประชุมพระ เรามีจิตสำนึกที่ชัดเจน wakeful ที่เรียกว่าดอกตูม-dho เป็นผู้หนึ่งที่รู้ว่า หนึ่ง awakened หนึ่งสดใส นี่คือการประชุม และอาศัยอยู่กับพระพุทธเจ้า ความรู้และความชัดเจน มันเป็นเพียงอดีตพระพุทธเจ้าผ่านไป ยังสามารถมีประสบการณ์ และได้วันนี้พระแท้ พระที่ชัดเจน สดใสรู้ และถ้าเราบรรลุมัน ใจเป็นหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้ตรวจสอบในใจของคุณที่จะรับฟังการกราบธรรม ในขณะที่ผมกำลังพูดจะเป็นความใส่ใจกับคำพูดของผมราวกับว่ามันเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่าตัวเองนั่งอยู่ก่อนที่คุณจะ ปิดตาของคุณและทำให้ตัวเองมีความสะดวกสบายแต่งใจของคุณและทำให้มันเป็นหนึ่งแฉก เจียมอนุญาตให้รัตนตรัยของภูมิปัญญาความจริงและความบริสุทธิ์ที่จะปฏิบัติในหัวใจของคุณเป็นวิธีการแสดงความเคารพต่อหนึ่งพุทธะอย่างเต็มที่.
วันนี้ผมได้นำอะไรของสารวัสดุที่จะนำเสนอคุณเพียงธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ . คุณควรเข้าใจว่าแม้แต่พระพุทธรูปตัวเองกับร้านค้าที่ดีของเขาของคุณธรรมสะสมไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายทางกายภาพ เมื่อเขาไปถึงวัยชราที่เขายกให้ร่างกายของเขาและปล่อยให้ไปของภาระหนัก ตอนนี้คุณก็ต้องเรียนรู้ที่จะมีความพึงพอใจกับหลายปีที่คุณได้ขึ้นอยู่แล้วในร่างกาย คุณควรจะรู้สึกว่ามันเป็นพอ.
เช่นเดียวกับเครื่องใช้ในครัวเรือนที่คุณมีมาเป็นเวลานาน - ถ้วย, จานรองจานและอื่น ๆ - เมื่อคุณมีพวกเขาพวกเขาสะอาดและส่องแสง แต่ตอนนี้หลังจากที่ใช้พวกเขาเป็นเวลานานพวกเขา กำลังเริ่มต้นที่จะสวมใส่ออก บางคนจะแตกอยู่แล้วบางส่วนได้หายไปและผู้ที่เหลือจะสวมใส่ออกจากพวกเขาไม่ได้มีรูปแบบที่มีความเสถียร และมันก็เป็นธรรมชาติของพวกเขาเป็นวิธีการที่ ร่างกายของคุณจะเหมือนกัน ... จะได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องนับจากวันที่คุณเกิดผ่านวัยเด็กและเยาวชนจนตอนนี้ก็ถึงวัยชรา คุณต้องยอมรับเรื่องนี้ พระพุทธเจ้าบอกว่าเงื่อนไขไม่ว่าจะเป็นภายในสภาพร่างกายหรือสภาพภายนอกไม่ได้ตัวเองธรรมชาติของพวกเขาคือการเปลี่ยน พิจารณาความจริงข้อนี้ได้อย่างชัดเจน.
นี้ก้อนเนื้อมากนอนอยู่ที่นี่ในการลดลงเป็น reality2 ข้อเท็จจริงของร่างกายนี้เป็นจริงพวกเขามีการเรียนการสอนอมตะของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าสอนให้เราคิดนี้และมาถึงข้อตกลงกับธรรมชาติของมัน เราต้องสามารถที่จะอยู่อย่างสันติกับร่างกายไม่ว่าสิ่งที่รัฐจะเป็นใน. พระพุทธเจ้าสอนว่าเราควรจะให้แน่ใจว่ามันเป็นเพียงร่างกายที่ถูกขังไว้ในคุกและไม่ได้คิดจะขังพร้อมกับมัน ตอนนี้เป็นร่างกายของคุณเริ่มต้นที่จะวิ่งลงไปและสวมใส่ออกมาพร้อมกับอายุไม่ต่อต้าน แต่ยังจะไม่ปล่อยให้ความคิดของคุณลดลงพร้อมกับมัน เก็บใจเฉพาะกิจ ให้พลังงานในใจโดยตระหนักถึงความจริงของสิ่งที่ทางที่มี พระพุทธเจ้าสอนว่านี้เป็นธรรมชาติของร่างกายก็ไม่สามารถจะมีวิธีอื่น ๆ ได้รับการเกิดจะได้รับเก่าและป่วยแล้วมันตาย นี่คือความจริงที่ดีที่คุณอยู่ในปัจจุบันเป็นพยาน ดูร่างกายด้วยภูมิปัญญาและตระหนักถึงนี้. หากบ้านของคุณจะถูกน้ำท่วมหรือไฟไหม้ที่พื้นสิ่งที่เป็นภัยคุกคามต่อมันให้มันกังวลเพียงบ้าน หากมีน้ำท่วมจะไม่ปล่อยให้มันท่วมใจของคุณ หากมีไฟไม่ให้มันเผาหัวใจของคุณ ให้มันเป็นเพียงบ้านที่อยู่ด้านนอกของคุณที่จะถูกน้ำท่วมหรือไฟไหม้ ตอนนี้เป็นเวลาที่จะช่วยให้ความคิดที่จะปล่อยให้ไปของสิ่งที่แนบมา. คุณเคยมีชีวิตอยู่เป็นเวลานานแล้ว ดวงตาของคุณได้เห็นจำนวนของรูปแบบและสีใด ๆ หูของคุณเคยได้ยินเสียงจำนวนมากดังนั้นคุณจะได้มีจำนวนประสบการณ์ใด ๆ และนั่นคือทั้งหมดที่พวกเขา - ประสบการณ์ คุณได้กินอาหารที่อร่อยและทุกคนรสนิยมที่ดีเป็นเพียงรสนิยมที่ดีไม่มีอะไรมาก รสชาติที่ไม่ดีมีรสนิยมที่ไม่ดีเพียงที่ทั้งหมด ถ้าตาเห็นรูปแบบที่สวยงามนั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น ... รูปแบบที่สวยงาม รูปแบบที่น่าเกลียดเป็นเพียงรูปแบบน่าเกลียด หูหูปิติเสียงไพเราะและก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ตะแกรงเสียงไม่ปรองดองกันก็คือว่า. พระพุทธเจ้าบอกว่ารวยหรือจนหนุ่มสาวหรืออายุของมนุษย์หรือสัตว์เป็นอยู่ในโลกนี้ไม่สามารถรักษาตัวเองอยู่ในสถานะใด ๆ เดียวเป็นเวลานาน ทุกอย่างที่มีประสบการณ์การเปลี่ยนแปลงและการกีดกัน นี่คือความจริงของชีวิตเกี่ยวกับการที่เราไม่สามารถทำอะไรเพื่อแก้ไข แต่พระพุทธเจ้ากล่าวว่าสิ่งที่เราสามารถทำได้คือการพิจารณาร่างกายและจิตใจเพื่อดู impersonality ของพวกเขาว่าไม่ว่าในนั้นคือ '' ฉัน '' หรือ '' เหมือง. '' พวกเขามีความเป็นจริงเพียงชั่วคราว มันก็เหมือนกับบ้านหลังนี้เป็นของคุณเพียงในนาม คุณไม่สามารถนำติดตัวไปกับคุณได้ทุกที่ เช่นเดียวกับความมั่งคั่งของทรัพย์สินของคุณและครอบครัวของคุณ - พวกเขากำลังของคุณเพียงในนาม . พวกเขาไม่ได้จริงๆเป็นของคุณพวกเขาอยู่กับธรรมชาติตอนนี้ความจริงข้อนี้ใช้ไม่ได้กับคุณคนเดียวทุกคนที่อยู่ในเรือลำเดียวกัน- แม้แต่พระพุทธเจ้าและสาวกของพุทธะของเขา พวกเขาแตกต่างจากเราเพียงหนึ่งในความเคารพและเป็นที่ยอมรับของพวกเขาในสิ่งที่มี พวกเขาเห็นว่ามันอาจจะไม่มีทางอื่น. ดังนั้นพระพุทธเจ้าสอนเราให้สอบสวนและตรวจสอบร่างกายจากฝ่าเท้าถึงมงกุฎของศีรษะแล้วกลับลงไปที่เท้าอีกครั้ง เพียงแค่ดูที่ร่างกาย สิ่งที่จัดเรียงของสิ่งที่คุณเห็น? มีอะไรภายในสะอาดมี? คุณสามารถหาสาระสำคัญการปฏิบัติใด ๆ นี้ร่างกายถดถอยอย่างต่อเนื่อง พระพุทธเจ้าสอนเราจะเห็นว่ามันไม่ได้อยู่กับเรา มันเป็นธรรมชาติที่ร่างกายจะเป็นแบบนี้เพราะปรากฏการณ์ปรับอากาศทั้งหมดอาจมีการเปลี่ยนแปลง วิธีอื่น ๆ ที่คุณจะได้มัน? ในความเป็นจริงมีอะไรที่ผิดปกติกับวิธีที่ร่างกายเป็น มันไม่ได้ร่างกายที่ทำให้เกิดความทุกข์ก็ความคิดที่ไม่ถูกต้อง เมื่อคุณเห็นสิ่งที่อยู่ในทางที่ผิดมีขอบเขตที่จะเกิดความสับสน. มันเหมือนน้ำของแม่น้ำ มันเป็นธรรมชาติไหลดาวน์ฮิลล์ก็ไม่ไหลขึ้นเนิน นั่นเป็นธรรมชาติของมัน ถ้าคนที่เป็นไปและยืนอยู่บนฝั่งแม่น้ำและต้องการน้ำที่จะไหลกลับขึ้นเนินเขาจะโง่ เมื่อใดก็ตามที่เขาไปความคิดที่โง่เขลาของเขาจะช่วยให้เขาสงบของจิตใจไม่ เขาจะต้องทนทุกข์ทรมานเพราะในมุมมองที่ไม่ถูกต้องของความคิดของเขากับกระแส ถ้าเขามีมุมมองที่เหมาะสมที่เขาจะได้เห็นว่าน้ำที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ต้องไหลลงเนินและจนกระทั่งเขาตระหนักและยอมรับความจริงที่ว่าเขาจะสับสนและผิดหวัง. แม่น้ำที่จะต้องไหลลงทางลาดก็เหมือนร่างกายของคุณ เคยเป็นหนุ่มสาวที่ร่างกายของคุณกลายเป็นเก่าและคดเคี้ยวไปสู่การเสียชีวิตของ อย่าไปว่ามันเป็นที่ต้องการอย่างอื่นก็ไม่ใช่สิ่งที่คุณมีอำนาจที่จะแก้ไข พระพุทธเจ้าบอกให้เราเห็นสิ่งที่มีแล้วปล่อยให้ไปของการยึดมั่นของเราที่จะให้พวกเขา ใช้ความรู้สึกของการให้นี้ไปเป็นที่หลบภัยของคุณ ให้นั่งสมาธิแม้ว่าคุณจะรู้สึกเหนื่อยและหมด. ให้ใจของคุณจะอยู่กับลมหายใจ ลองหายใจลึกไม่กี่แล้วสร้างความสนใจไปที่ลมหายใจโดยใช้คำว่ามนต์หน่อ-dho ทำให้การปฏิบัติเช่นนี้อย่างต่อเนื่อง เหนื่อยมากกว่าที่คุณรู้สึกที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นและมุ่งเน้นความเข้มข้นของคุณต้องมีเพื่อที่คุณจะสามารถรับมือกับความรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ที่เกิดขึ้น เมื่อคุณเริ่มที่จะรู้สึกเหนื่อยล้าจากนั้นนำความคิดของคุณทั้งหมดจะหยุดให้ใจตัวเองรวบรวมเข้าด้วยกันและจากนั้นก็หันไปรู้ลมหายใจ เพียงแค่ให้ขึ้นบรรยายภายในหน่อ-dho หน่อ-dho. ปล่อยภายนอกทั้งหมด อย่าไปโลภที่ความคิดของเด็กและญาติของคุณจะไม่เข้าใจอะไรใด ๆ ไปกันเถอะ. ให้ใจรวมกันในจุดเดียวและปล่อยให้จิตใจสงบที่อาศัยอยู่กับลมหายใจ ให้ลมหายใจเป็นวัตถุ แต่เพียงผู้เดียวของความรู้ สมาธิจนใจจะกลายเป็นที่ลึกซึ้งมากขึ้นเรื่อย ๆ จนรู้สึกไม่มีนัยสำคัญและมีความชัดเจนภายในที่ดีและมีความตื่นตัว แล้วความรู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ที่เกิดขึ้นจะค่อยๆหยุดการสอดคล้องของตัวเอง. ในที่สุดคุณจะดูในลมหายใจราวกับว่ามันเป็นญาติมาเยี่ยมชมคุณ เมื่อญาติออกคุณปฏิบัติตามพวกเขาออกมาให้เห็นพวกเขาออก คุณดูจนกว่าพวกเขาจะได้เดินขึ้นไดรฟ์และออกไปจากสายตาแล้วคุณกลับไปบ้าน เราดูลมหายใจในทางเดียวกัน ถ้าลมหายใจหยาบที่เรารู้ว่ามันเป็นหยาบถ้ามันลึกซึ้งที่เรารู้ว่ามันเป็นที่ลึกซึ้ง มันจะกลายเป็นดีมากขึ้นต่อไปที่เราให้มันในเวลาเดียวกันตื่นใจ. ในที่สุดลมหายใจหายไปโดยสิ้นเชิงและสิ่งที่ยังคงเป็นความรู้สึกของการเตรียมพร้อมที่ นี้เรียกว่าการประชุมพระพุทธเจ้า เรามีความชัดเจนว่าการรับรู้ตื่นเรียกว่าหน่อ-dho หนึ่งที่รู้ที่ตื่นขึ้นมาหนึ่งกระจ่างใสอย่างใดอย่างหนึ่ง นี่คือการประชุมและที่อยู่อาศัยที่มีพระพุทธรูปที่มีความรู้และความคมชัด มันเป็นเพียงพระพุทธรูปที่ทางประวัติศาสตร์ที่ล่วงลับไปแล้ว จริงพระพุทธรูปพระพุทธรูปที่มีความชัดเจนสดใสทราบว่ายังคงสามารถมีประสบการณ์และได้รับในวันนี้ และถ้าเราทำมันบรรลุหัวใจเป็นหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้หาในจิตใจของคุณฟังด้วยความเคารพในธรรม ในขณะที่ฉันพูด จะใส่ใจคำพูดของฉันเป็นถ้าเป็นพระพุทธองค์ นั่งก่อน ปิดตาของคุณและทำให้ตัวเองสะดวกสบาย , เขียนความคิดของคุณและทำให้มันชี้ น้อมให้พระรัตนตรัยของปัญญาความจริงและความบริสุทธิ์จะอยู่ในหัวใจของคุณเป็นวิธีการแสดงความเคารพต่ออย่างผู้รู้จริง . วันนี้ผมได้นำเรื่อง
สารวัสดุเพื่อให้คุณเพียงธรรมะ คำสอนของพระพุทธเจ้า คุณควรเข้าใจว่า แม้แต่พระพุทธเจ้าเอง กับร้านที่ดีของเขาของการสะสมความดี ไม่สามารถหลีกเลี่ยงความตายทางกายภาพเมื่อถึงวัยชรา เขายกให้ร่างกายของเขาและปล่อยภาระที่หนัก ตอนนี้คุณก็ต้องเรียนรู้ที่จะพอใจกับหลายปีคุณก็ขึ้นอยู่กับร่างกาย คุณจะรู้สึกว่ามันไม่พอ
ชอบ เครื่องใช้ในครัวเรือน ที่คุณต้องใช้เวลานาน - ถ้วย , จานรอง , แผ่นและอื่น ๆ - เมื่อคุณมีพวกเขาพวกเขามีความสะอาดและส่องแสงได้ แต่ตอนนี้หลังจากใช้มานานพวกเขากำลังเริ่มที่จะสวมใส่ออก บางหักหมดแล้ว บางส่วนได้หายไป และที่เหลือจะสวมใส่ออก พวกเขาไม่มั่นคงในแบบฟอร์ม และมันก็เป็นธรรมชาติของพวกเขาเป็นวิธีการที่ ร่างกายของคุณก็เหมือนกัน . . . . . . . มันคือการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องจากวันที่ที่คุณเกิด ผ่านวัยเด็กและเยาวชน จนถึงตอนนี้มันถึงวัยชรา คุณต้องรับมัน พระพุทธเจ้ากล่าวว่า เงื่อนไขไม่ว่าภายใน สภาพทางร่างกาย หรือสภาพภายนอก ไม่ใช่ตนเอง ธรรมชาติของพวกเขาจะเปลี่ยนไป พิจารณาความจริงที่ชัดเจน
นี่มาก ก้อนเนื้ออยู่ในช่วง reality2 . ข้อเท็จจริงของตัวนี้คือความเป็นจริง พวกเขามีเวลาการสอนของพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า สอนให้เราคิด และปรองดองกับธรรมชาติของมันเราต้องอยู่อย่างสันติกับร่างกาย ไม่ว่ารัฐที่อยู่ใน

พระสอนว่า เราต้องให้แน่ใจว่ามันเป็นเพียงร่างกายที่ถูกขังอยู่ในคุก และไม่คิดจะขังตามไปด้วย ตอนนี้ร่างกายของคุณเริ่มที่จะหมดลง และสวมกับอายุ ไม่ต่อต้าน แต่ก็ไม่ช่วยให้จิตใจของคุณเสื่อมสภาพตามไปด้วย ทำให้จิตใจที่แยกต่างหากให้พลังงานแก่จิตใจโดยตระหนักถึงความจริงของสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น พระพุทธเจ้าสอนว่า นี่คือธรรมชาติของร่างกาย มันไม่ได้เป็นวิธีอื่น ๆ มีการเกิดมันเริ่มเก่าและป่วย แล้วมันก็จะตาย นี่คือความจริงที่ยอดเยี่ยมที่คุณกำลังปัจจุบันเป็นพยาน ดูร่างกายด้วยภูมิปัญญาและตระหนักถึงนี้
ถ้าบ้านน้ำท่วมหรือเผาให้พื้นดิน สิ่งที่คุกคามมันให้มันสนใจแต่บ้าน หากมีน้ำท่วม อย่าปล่อยให้มันท่วมใจ . ถ้าเกิดไฟไหม้ อย่าให้มันไหม้ หัวใจของคุณ ให้มันเป็นเพียงบ้านที่ภายนอกของคุณ ที่น้ำท่วม หรือ ไฟไหม้ ตอนนี้เป็นเวลาที่จะให้จิตใจที่จะปล่อยให้ไปของสิ่งที่แนบมา
คุณมีชีวิตเวลานานแล้ว นัยน์ตาของท่านได้เห็นหมายเลขใด ๆของรูปแบบและสี