ประวัติมัสยิเราะห์มาตุลเลาะห์
ชุมชนมลายูในจังหวัดปทุมธานีเป็นชนชาติหนึ่งที่อาศัยในดินแดนแห่งนี้และมีความเป็นมาทางประวัติศาสตร์ยานานนับร้อยๆปี ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย
ในยุคต้นรัตนโกสินทร์เป็นรราชธานีเริ่มปีพ.ศ. 2325 ต่อมาในปี พ.ศ. 2328-2329(1785-1786)พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 1 ได้ส่งพระอนุชาคือสมเด็จพระราชวังบวรสถานมงคล(พระเจ้าเสือ)เป็นทัพหลวง มีพระยาบังสัน(แม้น) ขุนนางมุสลิมเซื้อสายสุลต่านสุไลมานชาห์ ซึ่งเป็นแม่ทัพเรือในสมัยรัชกาลที่ 1 เป็นทัพหน้า สมทบด้วยเจ้าพระยานครศรีธรรมราช ไปตีเมืองปาตานีโดยเข้าโจมตีทางบกและทางเรือ ขณะนั้นมีผู้ปกครองเมืองคือสุลต่านอะหมัด(ได้รับสถานปณนาเป็นสุลต่านปาตานีเมื่อปี พ.ศ.2319( ค.ศ.1776) พระองค์สิ้ชีพในสงครามครั้งนี้ด้วย
และผลของสงครามชาวมลายูถูกนำมาสู่บางกอก 4,000 คน ใน ขณะอีกส่วนหนึ่งประมาณ 20,000 คนก็อพยพลี้ภัยไปยังประเทศใก้ลเคียง บางส่วนหนีไปถึงเมืองมักกะห์ประเทศซาอุดิอารเบีย จนมีการกล่าวว่าในยุคนั้นจะหาผู้ชายเชือดไก่ทำแกงไม่มี(เพราะตายในสงครามและอพยพลี้ภัยหมด) สงครามครั้งนี้เป็นสงครามครั้งที่ 6 ของเมืองปาตานี
ต้องสูญเสียอำนาจแก่ประเทศสยาม ประชาชนส่วนถูกต้อนมาเป็นเชลย กองทัพสยามยึดเอาทรัพย์สมบัติและปืนใหญ่ที่หล่อในสมัยรายาบีรูไป 3 กระบอก แต่เหลือถึงบางกอก(กรุงเทพฯ)เพียง 1 กระบะอก คือปืนใหญ่พญาตานี(ปัจจุบันอยู่หน้ากระทรวงกลาโหม)
ประชาชนที่ถูกต้อนมา กลุ่มแรกได้นำมาให้ตั้งถิ่นฐานที่จังหวัดปทุมธานี ซึ้ง อยู่ ตำบลสวนพริกไทย เรียกว่า ชุมชนมลายูกาปง ดังจะพบหลักฐานได้จากคลองส่งน้ำ สุสาน และได้ขยายถิ่นฐานใหม่ไปทางด้านตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา แต่เดิมเรียกว่าทุ่งลาดหลุมแก้ว(อำเภอลาดหลุมแก้ว) แล้วขยายไปทุงหลวงหรือ เรียกในปัจจุบันว่าทุ่งรังสิต
กลายเป็นชุมชนคลองหนึ่ง(อำเภอคลองหลวง) จังหวัดปทุมธานี
ในส่วนของชุมชนมลายูคลองบางโพธิ์ เริ่มต้นที่มัสยิดเราะมาตุลเลาะห์ โดยมีต้นตระกูมาจากบ้านม่วงหวาน ตำบลสาคอใต้ อำเภอ จังหวัดปัตตานี และมัสยิดเราะห์มาตุ้ลเลาะห์หลังแรกถูกสร้างขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ.2340( ค.ศ1787)
มัสยิดเราะห์มาตุ้ลเลาะห์มีอิหม่าม(ผู้นำ) ดำรงตำแหน่งตั้งแต่อดีตจนปัจจุบัน ดังนี้
1. อิหม่ามฮัจยีมูฮัมมัดรอมลี(มะลี) มะหะหมัด
2. อิหม่ามฮัจยีสุไลมาน อาดำ
3. อิหม่ามฮัจยีซาการียา มะหะหมัด
4. อิหม่ามฮัยีซัยนุ้ลอาบีดีน มะหะหมัด
5. อิหม่ามฮัจยีซุฟยาน(เจือ) คันศร
6. อิหม่ามฮัจยีรอฟิก(สมคิด) อาดำ (อิหม่ามคนปัจจุบัน)