Fig. 2 shows evolution of the emuls

Fig. 2 shows evolution of the emulsion structure studied by the MLS method during the storage at 25 ± 1◦C. In the all systems prepared with PW, a slight decrease in the intensity of the backscattered light (BS) was observed during 90 days. The lowest values of BS was observed for the higher dispersed-water contents (20 and 30 wt%). A decrease in the total BS intensity usually indicate changes in particle size. Possibly, the decrease was caused by sintering between excess wax particles in the continuous oil phase at higher concentrations. The PW crystals associated with the drop interfaces and formed in the continuous phase (which immobilized the droplets and prevented sedimentation), has been shown in Fig. 3. The micro graphs show needle-like (Fig. 3c) but also larger PW crystal structures, probably formed during re-association process under quiescent conditions (Fig. 3b). Rousseau and coworkers[6] observed a significant increase in the solid wax content (SWC)in emulsions with paraffin wax and different water fraction. They assumed continued wax solidification in their systems caused by a composition-driven diffusive transport gradient [15] compounded by Ostwald ripening of the paraffin crystals, where larger crystals grew at the expense of smaller crystals [16].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปที่ 2 แสดงวิวัฒนาการของโครงสร้างอิมัลชันที่ศึกษา โดยวิธี MLS ระหว่างการเก็บรักษาที่ 25 ± 1◦C ในระบบทั้งหมดด้วย PW ลดลงเล็กน้อยในความเข้มของแสง backscattered (BS) ถูกตรวจสอบในระหว่าง 90 วัน ค่าต่ำสุดของ BS ถูกตรวจสอบสำหรับเนื้อหาน้ำกระจายสูง (30 และ 20 wt %) การลดลงของความเข้ม BS รวมปกติบ่งชี้ถึงการเปลี่ยนแปลงขนาดอนุภาค อาจจะ การลดลงเกิดจากเผาระหว่างอนุภาคส่วนเกินหุ่นขี้ผึ้งในน้ำมันต่อเนื่องระยะที่ความเข้มข้นสูง ผลึก PW เกี่ยวข้องกับอินเทอร์เฟซการหล่น และเกิดในระยะต่อเนื่อง (ซึ่งตรึงหยด และป้องกันการตกตะกอน), ได้รับการแสดงในรูปที่ 3 ไมโครกราฟแสดงเหมือนเข็ม (fig. 3 c) แต่ใหญ่กว่า PW คริสตัลโครงสร้าง อาจจะเกิดขึ้นในระหว่างกระบวนการเชื่อมโยงภายใต้สภาวะนิ่ง (รูปที่ 3b) Rousseau และเพื่อนร่วมงาน [6] ตรวจสอบเพิ่มเนื้อหาขี้ผึ้งแข็ง (SWC) ในอิมัลชันขี้ผึ้งพาราฟินและเศษน้ำต่างกัน พวกเขาถือว่าแข็งตัวขี้ผึ้งอย่างต่อเนื่องในระบบเกิดจากการขับเคลื่อนองค์ประกอบขนส่ง diffusive ไล่ระดับสี [15] ด้วย Ostwald สุกของผลึกพาราฟิน ที่มีขนาดใหญ่ผลึกเติบโตค่าใช้จ่ายของผลึกเล็ก [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเดื่อ. 2 แสดงให้เห็นวิวัฒนาการของโครงสร้างอิมัลชันศึกษาโดยวิธี MLS ระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิ 25 ±1◦C ในทุกระบบที่ปรุงด้วย PW, ลดลงเล็กน้อยในความเข้มของแสงที่สะท้อนกลับนี้ (BS) พบว่าในช่วง 90 วัน ค่าต่ำสุดของ BS เป็นข้อสังเกตสำหรับเนื้อหาที่สูงขึ้นแยกย้ายกันน้ำ (20 และ 30% โดยน้ำหนัก) การลดลงของความเข้ม BS รวมมักจะระบุการเปลี่ยนแปลงในขนาดอนุภาค อาจจะลดลงมีสาเหตุมาจากการเผาระหว่างอนุภาคขี้ผึ้งส่วนเกินในเฟสน้ำมันอย่างต่อเนื่องที่ระดับความเข้มข้นที่สูงขึ้น ผลึก PW เกี่ยวข้องกับอินเตอร์เฟซที่ลดลงและเกิดขึ้นในขั้นตอนอย่างต่อเนื่อง (ซึ่งตรึงละอองและป้องกันไม่ให้เกิดการตกตะกอน) ได้รับการแสดงในรูป 3. กราฟไมโครแสดงเหมือนเข็ม (รูป. 3C) แต่ยังมีขนาดใหญ่ PW โครงสร้างผลึกอาจจะเกิดขึ้นในระหว่างขั้นตอนการ re-สมาคมภายใต้เงื่อนไขนิ่ง (รูป. 3b) รูสโซและเพื่อนร่วมงาน [6] สังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาขี้ผึ้งแข็ง (SWC) ในอิมัลชันด้วยขี้ผึ้งพาราฟินและส่วนน้ำที่แตกต่างกัน พวกเขาสันนิษฐานแข็งตัวขี้ผึ้งอย่างต่อเนื่องในระบบของพวกเขาเกิดจากองค์ประกอบที่ขับเคลื่อนด้วยการไล่ระดับสีขนส่งดิ [15] ประกอบ Ostwald สุกของผลึกพาราฟินซึ่งผลึกขนาดใหญ่ขยายตัวที่ค่าใช้จ่ายของผลึกขนาดเล็ก [16]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงวิวัฒนาการของโครงสร้างโดยวิธีการศึกษาโดยเก็บใน MLS ที่ 25 ± 1 ◦ C ในระบบทั้งหมดที่เตรียมไว้กับ PW ลดลงเล็กน้อยในความเข้มของแสง backscattered ( BS ) พบว่าใน 90 วัน ค่าต่ำสุดของ BS เป็นสังเกตสำหรับสูงกว่าน้ำกระจายเนื้อหา ( 20 และ 30 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก ) การลดลงของความเข้มมาตรฐานรวมมักจะพบในการเปลี่ยนแปลงขนาดอนุภาค อาจจะ ลดลง เกิดจากการเผาไขส่วนเกินระหว่างอนุภาคในเฟสน้ำมันอย่างต่อเนื่องที่ความเข้มข้นสูง PW ผลึกที่เกี่ยวข้องกับวางระบบเกิดขึ้นในวัฏภาคต่อเนื่อง ( ซึ่งเคลื่อนไหว หยด และป้องกันการตกตะกอน ) ได้ถูกแสดงในรูปที่ 3 กราฟแสดงเข็มขนาดเล็กเช่น ( รูปที่ 3 ) แต่ก็มีโครงสร้างของผลึกอาจเกิดขึ้นระหว่าง PW สมาคมอีกครั้งกระบวนการภายใต้เงื่อนไขที่มี ( รูปที่ 3B ) รุสโซ่และเพื่อนร่วมงาน [ 6 ] สังเกตการเปลี่ยนแปลงในเนื้อหาขี้ผึ้งแข็ง ( SWC ) ในอิมัลชันด้วยขี้ผึ้งพาราฟิน และน้ำที่แตกต่างกันเศษส่วน พวกเขาสันนิษฐานจากขี้ผึ้งแข็งในระบบของพวกเขาที่เกิดจากองค์ประกอบที่ขับเคลื่อนการกระจาย [ 15 ] การขนส่งประกอบจาก Ostwald สุกของพาราฟินผลึกที่ผลึกขนาดใหญ่โตที่ค่าใช้จ่ายของผลึกขนาดเล็ก [ 16 ]