My father was right. We usually had

My father was right. We usually had a lot of visitors: my mother's family and friends, our friends, my father's family. friends end business colleagues. There was always someone in the house. Now the house was empty. Nobody came to visit. Nobody came for dinner or for coffee. i spoke to my friends on the phone, but, strangely, they were always busy. Amira and Ibrahim said i he same. Luckily it was the summer. There was no school for my youngest brother. We were happy about that. We didn't want him to hear bad things about his father from the other children. But Mohammed wasn't happy. He was bored. He didn't have anyone lo play with. He stayed in his bedroom and played on his computer. He only left his room to eat and to tell us that he was bored.
We didn't see much of my father either. lie lived in his Own world. Day after day. he sat in his office. seeing nobody, talking to nobody. He stopped eating with us, so my mother took food to him. He ate very little. My mother didn't say anything to me, but i knew that she was very worried about him and the family. Sometimes at night, when she though t that we were all in bed, i could hear her downstairs, crying.
Not everyone stopped culling. The day after Samira's father phoned. I had a phone call from Samira.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พ่อของฉันไม่ถูกต้อง เรามักจะมีผู้เข้าชม: ครอบครัวแม่ และเพื่อน เพื่อนเรา ครอบครัวของพ่อ เพื่อนจบเพื่อนร่วมธุรกิจ มีคนเสมอในบ้าน ตอนนี้บ้านว่างเปล่าได้ ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาเย็น หรือกาแฟ ฉันได้พูดกับเพื่อนทางโทรศัพท์ ได้ แพงกว่า พวกเขามักจะไม่ว่าง Amira และอิบรอฮีมว่า เขาเดียวกัน โชคดีมันเป็นฤดูร้อน โรงเรียนน้องที่อายุน้อยที่สุดไม่ได้ ความสุขที่ได้ เราไม่ต้องการให้เขาฟังสิ่งไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่ Mohammed ไม่มีความสุข เขาเบื่อ คงไม่มีใครหล่อ เล่นกับ เขาอยู่ในห้องนอนของเขา และเล่นบนเครื่องคอมพิวเตอร์ของเขา เขาออกจากห้องพัก เพื่อกิน และบอกว่า เขาเบื่อเท่านั้นเราไม่ได้เห็นมากของพ่ออย่างใดอย่างหนึ่ง โกหกที่อาศัยอยู่ในโลกของเขาเอง วันหลังจากวันนั้น เขานั่งในสำนักงานของเขา เห็นไม่มีใคร ไม่มีใครพูดคุย เขาหยุดกินกับเรา เพื่อแม่เอาอาหารไปให้เขา เขากินน้อยมาก แม่ไม่พูดอะไรกับฉัน แต่ฉันรู้ว่า เธอเป็นห่วงเขาและครอบครัว บางครั้งในยามค่ำคืน เมื่อเธอแม้ว่า t ที่เราทั้งหมดในเตียง ไม่ฟังชั้นล่างเธอ ร้องไห้ทุกคนไม่หยุด culling วันหลังจากที่พ่อของ Samira phoned ผมโทรจาก Samira

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พ่อพูดถูก เรามักจะมีผู้เยี่ยมชม : แม่ของครอบครัวและเพื่อนๆของเรา ครอบครัวของพ่อ เพื่อนจบ เพื่อนร่วมธุรกิจ จะมีใครในบ้าน ตอนนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน ไม่มีใครมาเยี่ยม ไม่มีใครมาทานข้าว หรือ กาแฟ ผมคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์ แต่น่าแปลกที่พวกเขายุ่งอยู่เสมอ อิบราฮิมบอกว่าเขาและร่าเหมือนกันโชคดีที่เป็นฤดูร้อน ไม่มีโรงเรียนให้น้องชายคนเล็กของฉัน เราก็มีความสุขแล้ว เราไม่ได้ต้องการให้เขาได้ยินเรื่องไม่ดีเกี่ยวกับพ่อของเขาจากเด็กอื่น ๆ แต่โมฮัมเหม็ไม่มีความสุข เขาเบื่อ เขาไม่ได้ไปเล่นกันทุกคนด้วย เขาอยู่ในห้องนอนของเขาและเล่นบนคอมพิวเตอร์ของเขา เขาออกจากห้องของเขาที่จะกินและบอกเราว่า เขาเบื่อ
เราไม่ได้เจอพ่อเหมือนกัน โกหกอยู่ในโลกของเขาเอง วันแล้ววันเล่า เขานั่งอยู่ในสำนักงานของเขา เจอใครพูดกับใคร เขาหยุดกินกับเรา ดังนั้น แม่เอาอาหารไปให้เขา เค้ากินน้อยมาก แม่ไม่ได้บอกอะไรกับผม แต่ผมรู้ว่าเธอห่วงเขา และครอบครัว บางครั้งในเวลากลางคืนเมื่อเธอแม้ว่า T ที่เราอยู่ในเตียงฉันได้ยินเสียงเธอข้างล่าง ร้องไห้
ไม่ทุกคนหยุดคัด . วัน หลังจากพ่อ สมิหรา ก็โทรมา ผมได้รับโทรศัพท์จาก สมิหรา