on the back, and five small orange

on the back, and five small orange pips. 'You see?' he
said. 'It comes from East London, and it says "Put the
papers in the garden". Those are the words that were
in the letter to my father.'
'So what did you do next?' asked Holmes.
'Nothing,' answered Openshaw. He put his head in
his hands. 'I don't know what to do. I'm afraid.'
'Nothing?' cried Holmes. 'Young man, you must do
something fast. You're in danger!'
'Well,' I've talked to the police,' said Openshaw
unhappily. 'But they laughed at me. They think that
there's nothing to worry about.'
'How stupid they are!' cried Holmes. 'And why
didn't you come to me immediately? Your enemies
have had almost two days to make a plan. Haven't you
found anything which will help us?'
'Well, I found this in the locked room,' said John
Openshaw. He showed us a small, half-burnt piece of
paper. 'It was with my uncle's papers. It's his writing.
Look, it says:
March 7th 1869 Sent the pips to three people,
Brown, Robinson and Williams.
March 9th Brown left.
March 10th Williams left.
March 12th Visited Robinson and finished business
with him.
'Thank you,' said Sherlock Holmes. 'And now you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลัง และ pips ส้มเล็กห้า 'คุณดูไหม' เขากล่าวว่า ' มาจากลอนดอนตะวันออก และกล่าวว่า "ทำการเอกสารในสวน" เหล่านั้นคือคำที่ในจดหมายถึงพ่อ.''เพื่อให้ได้คุณทำอะไรต่อไป ' ถามโฮลมส์'ไม่มีอะไร ตอบ Openshaw เขาใส่หัวของเขามือของเขา ' ไม่รู้ว่าจะทำ ฉันกลัว "'อะไร ' ร้องโฮลมส์ ' หนุ่ม คุณต้องทำอย่างรวดเร็ว คุณกำลังอยู่ในอันตราย!''ดี ผมได้พูดคุยกับตำรวจ กล่าวว่า Openshawunhappily ' แต่พวกเขาหัวเราะที่ฉันนั้น พวกเขาคิดว่าไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับการ ''โง่ว่าจะ ' ร้องโฮลมส์ ' และทำไมไม่ได้มาให้ฉันทันที ศัตรูของคุณมีเกือบสองวันจะทำให้แผนการ คุณยังไม่ได้พบสิ่งที่จะช่วยเรา? "'ดี พบนี้ในห้องล็อค กล่าวว่า จอห์นOpenshaw เขาแสดงให้เห็นว่าเราตัวเล็ก เผาครึ่งหนึ่งของกระดาษ ' ก็ มีเอกสารของลุงของฉัน การเขียนของเขาได้ดู กล่าวว่า:7 มีนาคมงแมงส่ง pips ให้แก่บุคคลที่สามสีน้ำตาล โรบินสันและวิลเลียมส์9 มีนาคมสีน้ำตาลซ้าย10 มีนาคมวิลเลียมส์ซ้ายมีนาคม 12 ชมโรบินสันและธุรกิจสำเร็จรูปกับเขาขอบคุณ กล่าวว่า เชอร์ล็อกโฮลมส์ ' ตอนนี้คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ด้านหลังและห้าจุดสีส้มขนาดเล็ก 'คุณเห็น?'
เขากล่าวว่า 'มันมาจากลอนดอนตะวันออกและกล่าวว่า
"ใส่เอกสารในสวน" เหล่านี้เป็นถ้อยคำที่อยู่ในจดหมายถึงพ่อของฉัน. '' ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องทำต่อไป? โฮล์มส์ถาม. 'ไม่มีอะไร' ตอบ Openshaw เขาใส่หัวของเขาในมือของเขา 'ฉันไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร. ฉันกลัว. '' ไม่มีอะไร? โฮล์มส์ร้องไห้ 'ชายหนุ่มที่คุณต้องทำบางสิ่งบางอย่างได้อย่างรวดเร็ว คุณกำลังอยู่ในอันตราย! '' ดี 'ผมเคยพูดคุยกับตำรวจ' Openshaw กล่าวว่ามีความสุข 'แต่พวกเขาหัวเราะเยาะฉัน พวกเขาคิดว่าไม่มีอะไรที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับ. '' วิธีที่พวกเขาจะโง่! โฮล์มส์ร้องไห้ 'แล้วทำไมคุณไม่มาหาฉันได้ทันทีหรือไม่ ศัตรูของคุณมีเกือบสองวันในการจัดทำแผน คุณไม่พบสิ่งใดที่จะช่วยให้เรา? '' ดีฉันพบนี้ในห้องล็อก 'จอห์นกล่าวว่าOpenshaw เขาแสดงให้เราเห็นขนาดเล็กชิ้นครึ่งเผาของกระดาษ 'มันเป็นกับเอกสารลุงของฉัน . มันเขียนของเขาดูมันsays: 7 มีนาคม 1869 ส่ง pips ถึงสามคน. บราวน์โรบินสันและวิลเลียมส์. มีนาคมสีน้ำตาล 9 เหลือ 10 มีนาคมวิลเลียมส์ที่เหลือ. 12 มีนาคมมีผู้เข้าชมโรบินสันและเสร็จสิ้นการทำธุรกิจกับเขา. 'ขอบคุณ' โฮล์มส์กล่าวว่าเชอร์ล็อก 'และตอนนี้คุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้านหลังและห้าจุดสีส้มขนาดเล็ก’ คุณเห็น ?
' เขากล่าว มันมาจากลอนดอนตะวันออก และกล่าวว่า " ใส่
เอกสารในสวน " นั่นคือคำที่ถูก
ในจดหมายถึงพ่อ '
'so ทำอะไรต่อไป ? ถามโฮล์ม .
'nothing ' ตอบโอเปินชอ . เขาใส่หัวของเขาในมือของเขา '
. ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ผมเกรงว่า 'nothing '
' ? ร้องไห้ โฮล์มส์’ พ่อหนุ่ม เธอต้องทำ
บางอย่างรวดเร็วคุณกำลังอยู่ในอันตราย !
'well ' ผมได้คุยกับตำรวจ , ' ' โอเปินชอ
อย่างไม่มีความสุข แต่พวกเขาหัวเราะเยาะฉัน พวกเขาคิดว่า
ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับ . '
' โง่ ' พวกเขาจะ ! ร้องไห้ โฮล์มส์’ และทำไม
เธอไม่ได้มาหาฉันทันที ศัตรูของคุณ
มีเกือบสองวันเพื่อให้แผน คุณไม่เคย
เจออะไรที่จะช่วยเราได้ ?
'well , ฉันพบนี้ในห้องปิดตาย ' จอห์น
โอเปินชอ .เขาแสดงให้เราเล็กน้อย ครึ่งชิ้น
' เผากระดาษ มันเป็นกับเอกสารของลุง มันเขียนของเขา .
ดู มันเขียนว่า :
7 มีนาคม 1869 ส่งจุดสามคน
สีน้ำตาล , โรบินสัน และ วิลเลี่ยม .
9 มีนาคมสีน้ำตาลเหลือ
10 มีนาคม Williams ซ้าย .
ที่ 12 มีนาคมเยี่ยมชม Robinson และเสร็จงาน

ขอบคุณ กับเขา . . . ' ' เชอร์ล็อค โฮล์มส์ และตอนนี้คุณ