Just saw this movie at Sundance and

Just saw this movie at Sundance and thoroughly enjoyed it. While certainly not perfect, the film was beautifully shot, scored, and directed.
As a post-apocalyptic film, it took a unique take on what was essentially a small group of survivors after nuclear fallout. However, instead of focusing on the apocalyptic elements themselves, it focused on the human drama that resulted and the emotional responses to this extreme sort of isolation.
I had essentially no expectations coming into the film and found myself completely invested in the storyline, which develops methodically but beautifully. The writing hits all the turning points within each character's development at just the right time, with just enough delicacy. In turn, the actors all delivered superb performances.
I had only seen Margot Robbie in The Wolf of Wall Street previously, and I was highly impressed by her perhaps more subtle turn here. I thought she did a wonderful job of portraying a woman trying to preserve her faith and even innocence in trying circumstances. Likewise, Chiwetel Ejiofor portrayed his character's shortcomings in an extremely relatable, human way.
Chris Pine's introduction into the film basically becomes the linchpin for the majority of the rest of the movie's tension, and Pine's typical suave-ness does not disappoint. Ultimately, a story of jealousy, desire, and necessity emerges, with the sense of isolation and loneliness prevailing, with an ending that leaves you thinking afterwards. 8/10

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่งเห็นภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ซันแดนซ์ และอย่างมีความสุขมัน ในขณะที่ไม่แน่นอนที่สมบูรณ์แบบ ฟิล์มงามยิง ยิง และกำกับเป็นฟิล์มหลังพยากรณ์ พาชมในสิ่งที่เป็นหลักกลุ่มเล็ก ๆ ของผู้รอดชีวิตหลังจากออกมาเสียนิวเคลียร์ อย่างไรก็ตาม แทนที่จะเน้นองค์ประกอบพยากรณ์ตัวเอง มันเน้นละครมนุษย์ที่เกิดและการตอบสนองทางอารมณ์การจัดเรียงของแยกนี้มากผมมีเป็นหลักไม่ได้คาดหวังมาจากฟิล์ม และพบตนเองอย่างสมบูรณ์ในการลงทุนในโครงเรื่อง ซึ่งพัฒนาอย่างสวยงาม แต่ต้องกลับ การเขียนฮิตจุดเปลี่ยนทั้งหมดภายในการพัฒนาแต่ละอักขระที่เพียงเวลาเหมาะสม มีอาหารพอเพียง ในทางกลับกัน นักแสดงทั้งหมดส่งการแสดงยอดเยี่ยมผมเพียงเห็นมาร์กอทร็อบบี้ในตัวหมาป่าของ Wall Street ก่อนหน้านี้ และผมถูกสูงประทับใจเธออาจจะเปิดละเอียดเพิ่มเติมที่นี่ ผมคิดว่า เธอทำงานยอดเยี่ยมของจิตรเป็นผู้หญิงที่พยายามจะรักษาศรัทธาของเธอและความไร้เดียงสาแม้ใน ทำนองเดียวกัน Chiwetel Ejiofor เซ็กส์ข้อบกพร่องของตัวละครของเขาในทางพิจารณามาก มนุษย์คริสไพน์แนะนำเข้าสู่ฟิล์มโดยทั่วไปกลายเป็น ยุทธวิธีสำหรับส่วนที่เหลือของความตึงเครียดของภาพยนตร์ และของสนทั่วไปความรู้สึกสบาย ๆ ไม่ผิดหวัง ในที่สุด เรื่องของความหึงหวง ความปรารถนา และความจำเป็นที่ปรากฏ ความรู้สึกแยกและแลกเปลี่ยนความเหงา กับการสิ้นสุดที่ทำให้คุณคิดว่า หลังจากนั้น 8/10

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่งเห็นหนังเรื่องนี้ที่ซันแดนซ์อย่างทั่วถึงและสนุกกับมัน ในขณะที่ไม่แน่นอนที่สมบูรณ์แบบภาพยนตร์ที่ถูกยิงอย่างสวยงามคะแนนและกำกับ.
ในฐานะที่เป็นภาพยนตร์โพสต์สันทรายก็เอาเวลาที่ไม่ซ้ำกันในสิ่งที่เป็นหลักเป็นกลุ่มเล็ก ๆ ของผู้รอดชีวิตหลังจากออกมาเสียนิวเคลียร์ แต่แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่องค์ประกอบสันทรายตัวเองก็มุ่งเน้นไปที่ละครของมนุษย์ที่ส่งผลและตอบสนองทางอารมณ์ในการเรียงลำดับที่รุนแรงนี้ของการแยก.
ผมมีหลักไม่คาดหวังเข้ามาในภาพยนตร์เรื่องนี้และพบว่าตัวเองสมบูรณ์ลงทุนในโครงเรื่องที่พัฒนา ระบบ แต่สวยงาม การเขียนฮิตทุกจุดหักเหภายในการพัฒนาตัวละครแต่ละคนที่เพียงเวลาที่เหมาะสมที่มีเพียงแค่ความละเอียดอ่อนพอ ในทางกลับกันนักแสดงทั้งหมดที่ส่งมอบการแสดงที่ยอดเยี่ยม.
ฉันได้เห็นเพียงมาร์กอทร็อบบี้ในคนจะรวยช่วยไม่ได้ก่อนหน้านี้และผมรู้สึกประทับใจอย่างสูงจากการเปิดอาจจะลึกซึ้งยิ่งขึ้นของเธอที่นี่ ฉันคิดว่าเธอได้งานที่ยอดเยี่ยมของจิตรผู้หญิงคนหนึ่งพยายามที่จะรักษาความเชื่อของเธอและแม้กระทั่งไร้เดียงสาในการพยายามที่สถานการณ์ ในทำนองเดียวกัน Chiwetel Ejiofor ภาพข้อบกพร่องของตัวละครใน relatable มากวิธีที่มนุษย์.
แนะนำคริสไพน์เป็นภาพยนตร์โดยทั่วไปจะกลายเป็นหัวใจหลักในส่วนใหญ่ของส่วนที่เหลือของความตึงเครียดของภาพยนตร์และไพน์ทั่วไปอ่อนโยน-Ness ไม่ผิดหวัง ในท้ายที่สุดเป็นเรื่องของความหึงหวงความปรารถนาและความจำเป็นโผล่ออกมาด้วยความรู้สึกของความเหงาและความเหงาแลกเปลี่ยนกับตอนจบที่ใบคุณคิดหลังจากนั้น 8/10