Chitosan-pectin hybrid nanoparticle

Chitosan-pectin hybrid nanoparticles prepared by coating and blending techniques.
The preparation of chitosan nanoparticles in combination with pectins, as additional mucoadhesive biopolymers, was investigated. Pectins from apple and from citrus fruit were considered; polygalacturonic acid was taken as a reference. Tripolyphosphate was used as an anionic cross-linker. Two different techniques were compared, namely the coating and the blending. Coated nanoparticles (NPs) in the ratio pectin:NPs from 2:1 to 5:1 evidenced that the size of NPs increased as the amount of pectin (both from apple and citrus fruit) was increased. In particular, for NPs coated with pectin from citrus fruit the size ranges from 200 to 260nm; while for NPs coated with pectin from apple the size ranges from 330 to 450nm. A minimum value of Z-potential around -35mV was obtained for the ratio pectin:NPs 4:1, while further addition of pectin did not decrease the Z-potential. Also blended NPs showed a dependence of the size on the ratio of the components: for a given ratio pectin:tripolyphosphate the size increases as the fraction of chitosan increases; for a low ratio chitosan:pectin a high amount of tripolyphosphate was needed to obtain a compact structure. The effect of the additional presence of loaded proteins in chitosan-pectin nanoparticles was also investigated, since proteins contribute to alter the electrostatic interactions among charged species. FT-IR and DSC characterization are presented to confirm the interactions between biopolymers. Finally, the biocompatibility of the used materials was assessed by the chorioallantoic membrane assay, confirming the safety of the materials.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพกทินไคโตซานเก็บกักไฮบริดโดยเคลือบสี และเทคนิคผสมการเตรียมไคโตซานเก็บกักรวมกับ pectins เป็น mucoadhesive เพิ่มเติม biopolymers ถูกตรวจสอบ พิจารณาว่า pectins จากแอปเปิ้ล และส้ม กรด polygalacturonic ถูกนำมาอ้างอิง มีใช้ฟอสเฟตเป็นการ cross-linker anionic มีการเปรียบเทียบสองเทคนิคที่แตกต่าง คือการเคลือบและการผสมผสานกัน เคลือบเก็บกัก (NPs) ในอัตราส่วนเพกทิน: NPs 2:1 5:1 หลักฐานที่มีการเพิ่มขึ้นขนาดของ NPs เพิ่มเป็นจำนวนของเพกทิน (ทั้ง จากแอปเปิ้ลและส้ม) โดยเฉพาะ สำหรับเคลือบ ด้วยเพคติจากส้มช่วงขนาด 200 ถึง 260nm; NPs ในขณะที่สำหรับเคลือบ ด้วยเพคติจาก apple ขนาดช่วงจาก 330 450nm NPs ค่าต่ำสุด Z ศักยภาพรอบ - 35mV ได้รับสำหรับอัตราส่วนเพกทิน: NPs 4:1 ในขณะที่เพิ่มเติม ของเพคติไม่ลดศักยภาพ Z NPs ที่แสดงให้เห็นการพึ่งพาอาศัยกันของขนาดในอัตราส่วนของส่วนผสม: สำหรับการกำหนดอัตราส่วนเพกทิน: ฟอสเฟตขนาดเพิ่มขึ้นเป็นสัดส่วนของไคโตซานเพิ่ม chitosan:pectin ฟอสเฟตจำนวนสูงถูกต้องรับโครงสร้างกระชับสัดส่วนต่ำ ผลของสถานะเพิ่มเติมของโปรตีนที่ถูกโหลดในเพกทินไคโตซานเก็บกักคือการตรวจสอบ ยัง เพราะโปรตีนช่วยในการเปลี่ยนแปลงการโต้ตอบระหว่างชนิดชาร์จไฟฟ้าสถิต FT-IR และ DSC สมบัติแสดงยืนยันการโต้ตอบระหว่าง biopolymers ในที่สุด เข้ากันได้ของวัสดุที่ใช้ถูกประเมิน โดยการทดสอบเยื่อ chorioallantoic ยืนยันความปลอดภัยของวัสดุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไคโตซานเพคตินนาโนไฮบริดที่เตรียมโดยการเคลือบและเทคนิคการผสม.
เตรียมความพร้อมของอนุภาคนาโนไคโตซานร่วมกับเพคตินที่เป็นพลาสติกชีวภาพ mucoadhesive เพิ่มเติมถูกตรวจสอบ pectins จากแอปเปิ้ลและส้มผลไม้ได้รับการพิจารณา; กรด polygalacturonic ถูกนำมาเป็นข้อมูลอ้างอิง ไตรโพลีฟอสเฟตถูกนำมาใช้เป็นตัวเชื่อมโยงข้ามประจุลบ สองเทคนิคที่แตกต่างถูกนำมาเปรียบเทียบคือการเคลือบผิวและผสม อนุภาคนาโนเคลือบ (NPS) เพคตินในอัตราส่วน: NPS จาก 2: 1 ถึง 5: 1 หลักฐานว่าขนาดของ NPS เพิ่มขึ้นตามปริมาณของเพคติน (ทั้งจากแอปเปิ้ลและผลไม้เช่นมะนาว) เพิ่มขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับ NPS เคลือบด้วยเพคตินจากผลไม้ส้มช่วงขนาด 200 260nm; ในขณะที่สำหรับ NPS เคลือบด้วยเพคตินจากแอปเปิ้ลขนาดช่วงจาก 330 450nm ค่าต่ำสุดของ Z-ศักยภาพรอบ -35mV ที่ได้รับสำหรับเพคตินอัตราส่วน: NPS 4: 1 ในขณะที่นอกจากนี้ต่อไปของเพคตินไม่ได้ลดลง Z-ที่อาจเกิดขึ้น นอกจากนี้กรมอุทยานฯ ที่แสดงให้เห็นการพึ่งพาอาศัยผสมผสานของขนาดกับอัตราส่วนของส่วนประกอบเพราะเพคตินอัตราส่วนที่กำหนด: ไตรโพลีฟอสเฟตเพิ่มขนาดเป็นส่วนของการเพิ่มขึ้นของไคโตซานนั้น สำหรับไคโตซานอัตราส่วนต่ำ: เพคตินเป็นจำนวนเงินที่สูงของไตรโพลีฟอสเฟตเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้ได้โครงสร้างที่กะทัดรัด ผลของการปรากฏตัวที่เพิ่มขึ้นของโปรตีนโหลดในอนุภาคนาโนไคโตซานเพคตินที่ได้รับการตรวจสอบยังเนื่องจากโปรตีนมีส่วนร่วมในการเปลี่ยนแปลงการปฏิสัมพันธ์ไฟฟ้าสถิตในหมู่สายพันธุ์ที่เรียกเก็บ FT-IR และลักษณะ DSC จะถูกนำเสนอเพื่อยืนยันการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างพลาสติกชีวภาพ สุดท้ายกันได้ทางชีวภาพของวัสดุที่ใช้จะถูกประเมินโดยการทดสอบเยื่อ chorioallantoic ยืนยันความปลอดภัยของวัสดุ