The Convention accepted it as the F

The Convention accepted it as the French national anthem in a decree passed on 14 July 1795, making it France's first anthem.[6] It later lost this status under Napoleon I, and the song was banned outright by Louis XVIII and Charles X, only being re-instated briefly after the July Revolution of 1830.[7] During Napoleon I's reign, Veillons au Salut de l'Empire was the unofficial anthem of the regime, and in Napoleon III's reign, it was Partant pour la Syrie. During the nineteenth and early twentieth centuries, "La Marseillaise" was recognised as the anthem of the international revolutionary movement; as such, it was adopted by the Paris Commune in 1871. Eight years later, in 1879, it was restored as France's national anthem, and has remained so ever since

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชุมยอมรับเป็นภาษาฝรั่งเศสเพลงในพระราชกำหนดที่ผ่านการพิจารณา 14 1795 กรกฎาคม ทำเพลงแรกของฝรั่งเศส[6] มันภายหลังสูญเสียสถานะนี้ภายใต้นโปเลียนฉัน และเพลงมีห้ามจัด Louis และชาร์ลส์ X เฉพาะการ instated ใหม่สั้น ๆ หลังการปฏิวัติเดือนกรกฎาคมของ 1830[7] ระหว่างนโปเลียน ผมของรัชกาล Veillons au สลุด de l'Empire คือ เพลงไม่เป็นทางการของระบบการปกครอง และในรัชสมัยของนโปเลียน III ก็ลาเท Partant Syrie ขณะศตวรรษที่ 19 และช่วงต้นยี่สิบศตวรรษ "La Marseillaise" ได้ตราบใดที่เพลงของขบวนการปฏิวัติประเทศ เช่น มันไม่รับรอง โดยโรงแรมคอมมูนปารีสใน 1871 แปดปีต่อมา ใน 1879 คืนกลับมาเป็นเพลงชาติของประเทศฝรั่งเศส และยังคงอยู่ได้ดังนั้นนับตั้งแต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อนุสัญญาได้รับการยอมรับว่ามันเป็นเพลงชาติฝรั่งเศสในพระราชกฤษฎีกาผ่าน 14 กรกฎาคม 1795 ทำให้เพลงแรกของฝรั่งเศส. [6] หลังจากนั้นมันก็สูญเสียสถานะนี้ภายใต้นโปเลียนผมและเพลงเป็นสิ่งต้องห้ามทันทีโดยหลุยส์ที่สิบแปดและชาร์ลส์เพียง การเข้ารับตำแหน่งใหม่ในเวลาสั้น ๆ หลังการปฏิวัติเดือนกรกฎาคม 1830. [7] ในช่วงรัชสมัยนโปเลียนผมของ Veillons ลา Salut de l'เอ็มไพร์เป็นเพลงทางการของระบอบการปกครองและในรัชสมัยของสมเด็จพระเจ้านโปเลียนก็คือ partant เทลา Syrie ในช่วงที่สิบเก้าและต้นศตวรรษที่ยี่สิบ "La Marseillaise" ได้รับการยอมรับว่าเป็นเพลงของขบวนการระหว่างประเทศ เช่นนี้มันเป็นลูกบุญธรรมโดยปารีสคอมมูนในปี 1871. แปดปีต่อมาในปี 1879 ได้รับการบูรณะเป็นเพลงชาติของฝรั่งเศสและยังคงดังนั้นนับตั้งแต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อนุสัญญาการยอมรับมันเป็นชาติฝรั่งเศสในพระราชกฤษฎีกาผ่าน 14 กรกฎาคม 1 , 795 , ทําให้เพลงแรกของประเทศฝรั่งเศส [ 6 ] ภายหลังสูญเสียสถานะนี้ภายใต้นโปเลียนผม และเพลงที่ถูกแบนทันทีโดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และ ชาร์ลส์ เอ็กซ์ แค่จะแต่งตั้งสั้นหลังจากการปฏิวัติ [ 7 กรกฎาคม 1830 ] ในรัชสมัยนโปเลียนผม ,veillons AU สลุด เดอ l'empire เป็นเพลงชาติอย่างไม่เป็นทางการของระบอบการปกครอง และในรัชสมัยของจักรพรรดินโปเลียนที่ 3 , มัน partant pour la syrie . ในช่วงศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 " ลามาร์แซแยซ " ได้รับการยอมรับเป็นเพลงชาติของขบวนการปฏิวัติระหว่างประเทศ เช่น มันได้รับการรับรองโดยคอมมูนปารีส 2414 . แปดปีต่อมาใน 1879 , ,มันเป็นคืนที่ฝรั่งเศส เพลงชาติ และมีอยู่แล้วตั้งแต่