cases, bioabatement was the differe

cases, bioabatement was the difference between successful
fermentation of hydrolyzate and fermentations that failed
completely (Figs. 1, 3). In other fermentations, the effect of
bioabatement was seen in the ability of the fermenting
microbe to consistently and completely consume glucose in
RHH. Although there is relatively little solubilized glucose
present in the hemicellulose hydrolyzate (without biomass
solids and saccharifying enzymes), the concentration of
glucose consumed by the fermenting yeast or bacterial strain
serves as a useful marker for the effectiveness of bioabatement.
E. coli FBR5 failed to exit lag phase and consumed
little to no glucose in unabated hydrolyzates (Fig. 1, Table 1),
while the conventional yeast strain S. cerevisiae D5a performed
inconsistently. D5a sometimes failed to consume any
glucose in unabated hydrolyzates (Fig. 1) and other times
proceeded with fermentation after a variable delay (Table 3).
S. cerevisiae YRH400 exited lag phase relatively quickly, but
left some glucose unfermented in the unabated hydrolyzate
(Table 4).
Conversion of xylose, arising from hemicellulose, is an
important consideration in utilization of lignocellulosic
biomass. Here, fermentations with two engineered microbes
were used to examine conversion of xylose in dilute acid
hemicellulose hydrolyzates prepared from rice hulls. E. coli
FBR5 is an engineered ethanologen with natural ability to
ferment xylose and arabinose [18]. In fermenting bioabated
RHH, E. coli FBR5 converted xylose at essentially theoretical
yield to ethanol, producing 2.3% w/v ethanol (Table 2).
Without bioabatement, essentially no glucose, xylose, or
arabinose was consumed by E. coli FBR5.
S. cerevisiae YRH400 ferments xylose via stably integrated
Pichia stipitis xylose reductase (XYL1) and xylitol dehydrogenase
(XYL2) genes and the S. cerevisiae xylulokinase (XKS1)
gene. In culture medium containing xylose, YRH400 yielded
0.24 g ethanol/g xylose, while in fermentations of alkaline
pretreated switchgrass, the strain produced 14% more ethanol
than the xylose-nonfermenting parental strain [21]. In the
present study, initial fermentations of RHH using strain
YRH400 showed little xylose consumption in both bioabated
RHH and unabated controls, possibly due to acetate present in
RHH. As stated previously, little acetate was consumed during
the standard bioabatement timeframe (Table 1) and the initial
fermentations in which S. cerevisiae YRH400 consumed little
xylose were initiated at pH 4.5 and conducted without pH
control (Table 4). The inhibitory effect of acetate is more
pronounced at lower pH because the concentration of the
undissociated (acetic acid) form increases with decreasing pH.
Undissociated acetic acid diffuses across cell membranes and
thus is more inhibitory than the dissociated (acetate) form
[30].
Two approaches were used to mitigate the potential
negative effects of acetate on xylose utilization by the yeast
strain YRH400. In the first, fermentation of RHH at varied pH
resulted in improved xylose utilization by YRH400, as shown
in Table 4 for fermentations controlled at pH 5.5. The greater
consumption of xylose at pH 5.5 did not, however, result in
increased ethanol production, because the strain produced
additional xylitol rather than ethanol. As noted by Hector et al.
[21], activities of pentose phosphate pathway enzymes and
xylose transporters affect xylose fermentation in strain

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กรณี bioabatement มีความแตกต่างระหว่างประสบความสำเร็จหมัก hydrolyzate และหมักแหนมที่ล้มเหลวทั้งหมด (Figs. 1, 3) ในการหมักแหนมอื่น ๆ ผลของการbioabatement ที่เห็นในความสามารถของการ fermentingmicrobe อย่างต่อเนื่อง และทั้งหมดใช้กลูโคสในRHH มีกลูโคส solubilized ค่อนข้างน้อยใน hydrolyzate hemicellulose (โดยชีวมวลของแข็งและเอนไซม์ saccharifying), ความเข้มข้นของกลูโคสใช้ fermenting ยีสต์หรือแบคทีเรียสายพันธุ์ทำหน้าที่เป็นเครื่องหมายที่มีประโยชน์สำหรับประสิทธิภาพของ bioabatementFBR5 e. coli ไม่สามารถออกจากขั้นตอนความล่าช้า และใช้น้อยไม่มีกลูโคสใน hydrolyzates รุนแรงกิน 1 ตารางที่ 1),ขณะ cerevisiae ต้องใช้ S. ยีสต์ทั่วไปที่ทำ D5ainconsistently D5a บางครั้งไม่สามารถใช้ใด ๆกลูโคสใน hydrolyzates รุนแรง (Fig. 1) และบางครั้งครอบครัวกับหมักหลังระหว่างตัวแปร (ตาราง 3)S. cerevisiae YRH400 ออกจากขั้นตอนความล่าช้าอย่างรวดเร็ว แต่ซ้ายบางกลูโคส unfermented ใน hydrolyzate อัน(ตาราง 4)แปลงของ xylose, hemicellulose จากการพิจารณาความสำคัญในการใช้ประโยชน์ของ lignocellulosicชีวมวล ที่นี่ หมักแหนมกับจุลินทรีย์สองออกแบบใช้ในการตรวจสอบแปลง xylose ในกรด dilutehydrolyzates hemicellulose ที่เตรียมจากแกลบ E. coliFBR5 จะ ethanologen การออกแบบ ด้วยความสามารถในธรรมชาติหมัก xylose และ arabinose [18] ใน fermenting bioabatedRHH, E. coli FBR5 แปลง xylose ที่เป็นทฤษฎีอัตราผลตอบแทนเอทานอล ผลิต 2.3% w/v เอทานอล (ตาราง 2)โดย bioabatement หลักไม่น้ำตาลกลูโคส xylose หรือarabinose ถูกใช้ โดย FBR5 E. coliS. cerevisiae YRH400 ferments xylose ผ่าน stably รวมPichia stipitis xylose reductase (XYL1) และไซลิทอ dehydrogenaseยีน (XYL2) และใน S. cerevisiae xylulokinase (XKS1)ยีน ในวัฒนธรรมประกอบด้วย xylose, YRH400 เต็มxylose เอทานอ ล/g 0.24 g ในหมักแหนมของอัลคาไลน์pretreated switchgrass สายพันธุ์ผลิตเอทานอล 14%กว่า xylose nonfermenting ปกครองพันธุ์ [21] ในการศึกษาปัจจุบัน เริ่มต้นการหมักแหนมของ RHH ที่ใช้ต้องใช้YRH400 แสดงให้เห็นว่าปริมาณ xylose น้อยใน bioabated ทั้งสองRHH และควบคุมรุนแรง อาจเป็น เพราะอยู่ใน acetateRHH ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ acetate น้อยถูกใช้ระหว่างกรอบมาตรฐาน bioabatement (ตารางที่ 1) และต้นหมักแหนมที่ S. cerevisiae YRH400 ใช้น้อยเริ่มต้นที่ค่า pH 4.5 xylose และดำเนินการ โดยไม่มีค่า pHควบคุม (ตาราง 4) ลิปกลอสไขผลของ acetate คือเพิ่มเติมการออกเสียงที่ค่า pH ต่ำกว่าเนื่องจากความเข้มข้นของการแบบฟอร์ม undissociated (กรดน้ำส้ม) เพิ่มขึ้นกับค่า pH ลดลงกรดอะซิติก undissociated diffuses ผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ และจึง เป็นลิปกลอสไขกว่าแบบถูก (acetate)[30]ใช้สองวิธีในการลดศักยภาพผลลบของ acetate ใช้ xylose โดยยีสต์สายพันธุ์ YRH400 ในครั้งแรก หมัก RHH ที่แตกต่างกันค่า pHส่งผลให้ใช้ประโยชน์ปรับปรุง xylose โดย YRH400 เหมือนใน 4 ตารางสำหรับหมักแหนมที่ควบคุมค่า pH 5.5 ยิ่งปริมาณการใช้ของ xylose ที่ค่า pH 5.5 ไร ผลไม่เพิ่มการผลิตเอทานอล เนื่องจากผลิตพันธุ์ไซลิทอลเพิ่มเติมมากกว่าเอทานอล ตามที่ระบุไว้โดยนาง et al[21], กิจกรรมของเอนไซม์ pentose ฟอสเฟตทางเดิน และผู้ xylose xylose หมักในต้องใช้ที่มีผลต่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณี bioabatement เป็นความแตกต่างระหว่างที่ประสบความสำเร็จ
การหมักย่อยสลายและหมักที่ล้มเหลว
อย่างสิ้นเชิง (มะเดื่อ. 1, 3) ในกระบวนการหมักอื่น ๆ ผลกระทบของ
bioabatement ที่เห็นในความสามารถในการหมัก
จุลินทรีย์อย่างต่อเนื่องและสมบูรณ์บริโภคน้ำตาลใน
RHH ถึงแม้จะมีน้ำตาลละลายค่อนข้างน้อย
อยู่ในไฮโดรไลเฮมิเซลลูโลส (โดยไม่ต้องชีวมวล
ของแข็งและเอนไซม์ saccharifying) ความเข้มข้นของ
น้ำตาลกลูโคสบริโภคโดยยีสต์หมักหรือความเครียดแบคทีเรีย
ทำหน้าที่เป็นเครื่องหมายที่มีประโยชน์สำหรับประสิทธิภาพของ bioabatement
อี coli FBR5 ล้มเหลวในการออกจากขั้นตอนที่ล่าช้าและบริโภค
น้อยไปกลูโคสใน hydrolyzates คงที่ (รูปที่. 1 ตารางที่ 1) ไม่มี
ในขณะที่สายพันธุ์ยีสต์ S. cerevisiae ธรรมดา D5A ดำเนินการ
โดยไม่ชอบ D5A บางครั้งก็ล้มเหลวที่จะใช้ใด ๆ
กลูโคสใน hydrolyzates คงที่ (รูปที่ 1). และเวลาอื่น ๆ ที่
ดำเนินการหมักหลังจากที่ล่าช้าตัวแปร (ตารางที่ 3)
เอส cerevisiae YRH400 เดินออกมาจากขั้นตอนการล่าช้าค่อนข้างได้อย่างรวดเร็ว แต่
ยังเหลือบางส่วนไม่หมักน้ำตาลกลูโคสในไฮโดรไลเสทคงที่
(ตารางที่ 4)
การแปลงไซโลสที่เกิดจากเฮมิเซลลูโลสเป็น
พิจารณาที่สำคัญในการใช้ประโยชน์จากลิกโนเซลลูโลส
ชีวมวล ที่นี่หมักกับสองจุลินทรีย์วิศวกรรม
ถูกนำมาใช้ในการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของไซโลสในกรดเจือจาง
hydrolyzates เฮมิเซลลูโลสที่เตรียมจากแกลบ E. coli
FBR5 เป็น ethanologen ออกแบบที่มีความสามารถในธรรมชาติที่จะ
หมักไซโลสและอราบิโน [18] ใน fermenting bioabated
RHH, E. coli FBR5 แปลงไซโลสที่เป็นหลักทฤษฎี
ผลผลิตเอทานอลการผลิต 2.3% w / v เอทานอล (ตารางที่ 2)
โดยไม่ต้อง bioabatement เป็นหลักไม่มีกลูโคสไซโลสหรือ
อราบิโนถูกครอบงำโดยเชื้อ E. coli FBR5
S . cerevisiae YRH400 กระบวนการหมักไซโลสผ่านทางแบบบูรณาเสถียร
Pichia stipitis ไซโล reductase (XYL1) และไซลิทอล dehydrogenase
(XYL2) ยีนและ S. cerevisiae xylulokinase (XKS1)
ยีน ในอาหารเลี้ยงเชื้อที่มีไซโลส, YRH400 ผล
0.24 กรัมเอทานอล / กรัมไซโลสในขณะที่ในกระบวนการหมักของอัลคาไลน์
ปรับสภาพสวิตซ์สายพันธุ์ที่ผลิตเอทานอล 14% มากขึ้น
กว่าไซโลส nonfermenting สายพันธุ์ของพ่อแม่ [21] ในการ
ศึกษาครั้งนี้หมักเริ่มต้นของ RHH โดยใช้สายพันธุ์
YRH400 แสดงให้เห็นการใช้ไซโลสเล็ก ๆ น้อย ๆ ใน bioabated ทั้ง
RHH และคงที่การควบคุมอาจจะเป็นเพราะในปัจจุบันอะซิเตทใน
RHH ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้อะซิเตทเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้รับการบริโภคในช่วง
ระยะเวลามาตรฐาน bioabatement (ตารางที่ 1) และเริ่มต้น
กระบวนการหมักที่ S. cerevisiae YRH400 บริโภคน้อย
ไซโลริเริ่มที่ pH 4.5 และดำเนินการโดยไม่ต้องมีค่า pH
ควบคุม (ตารางที่ 4) ผลยับยั้งของอะซิเตทมีมากขึ้น
เด่นชัดที่ pH ลดลงเนื่องจากความเข้มข้นของ
รูปของ undissociated (กรดอะซิติก) เพิ่มขึ้นแบบฟอร์มที่มีการลดค่าความเป็นกรด
กรดอะซิติกในรูปของ undissociated แพร่ผ่านเยื่อหุ้มเซลล์และ
จึงยับยั้งมากกว่าแยกตัว (acetate) รูปแบบ
[30]
สองวิธีที่ถูกนำมาใช้เพื่อลดศักยภาพ
ผลกระทบเชิงลบของการใช้อะซิเตทไซโลสจากยีสต์
สายพันธุ์ YRH400 ในครั้งแรก, การหมัก RHH ที่ pH ที่แตกต่างกัน
ส่งผลให้การใช้ไซโลสปรับปรุงโดย YRH400 ดังแสดง
ในตารางที่ 4 สำหรับหมักควบคุมที่ pH 5.5 มากขึ้น
การบริโภคไซโลสที่พีเอช 5.5 ไม่ได้ แต่ส่งผลให้
การผลิตเอทานอลที่เพิ่มขึ้นเพราะสายพันธุ์ที่ผลิต
ไซลิทอลที่เพิ่มขึ้นมากกว่าเอทานอล เท่าที่สังเกตจากคนพาลและคณะ
[21] กิจกรรมของเอนไซม์ทางเดิน pentose ฟอสเฟตและ
ขนส่งไซโลสส่งผลกระทบต่อการหมักไซโลสในสายพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรณี bioabatement คือความแตกต่างระหว่างการหมักที่ประสบความสำเร็จของ fermentations ล้มเหลวที่และ hydrolyzate

อย่างสมบูรณ์ ( Figs 1 , 3 ) ใน fermentations อื่น ๆ , ผลของ
bioabatement ที่เห็นในความสามารถของการหมักจุลินทรีย์อย่างต่อเนื่องและสมบูรณ์

กินกลูโคสใน rhh . แม้ว่าจะมีค่อนข้างน้อยสร้างกลูโคส
ปัจจุบันในเฮมิเซลลูโลส hydrolyzate ( โดยชีวมวลของแข็งและเอนไซม์ saccharifying

) , ความเข้มข้นของกลูโคสบริโภคโดยการหมักยีสต์หรือแบคทีเรียสายพันธุ์
ทำหน้าที่เป็นเครื่องหมายที่มีประสิทธิภาพของ bioabatement .
E . coli fbr5 ล้มเหลวที่จะออกจากเฟสล้าหลังและบริโภค
น้อยไม่มีกลูโคสใน hydrolyzates คงที่ ( รูปที่ 1 ตาราง 1 ) ,
ในขณะที่ยีสต์สายพันธุ์ปกติ .โดยการ d5a
ลุ่มๆ ดอนๆ . d5a บางครั้งล้มเหลวในการใช้กลูโคสในใด ๆ
hydrolyzates คงที่ ( รูปที่ 1 ) และครั้งอื่น ๆดำเนินการกับการหมักหลังจาก
ตัวแปรล่าช้า ( ตารางที่ 3 ) .
S . cerevisiae yrh400 ออกจากเฟสล้าหลังค่อนข้างรวดเร็ว แต่เหลือกลูโคสใน unfermented

hydrolyzate คงที่ ( ตารางที่ 4 )
6 แปลง ที่เกิดจาก เฮมิเซลลูโลสเป็น
การพิจารณาที่สำคัญในการใช้ชีวมวล lignocellulosic

ที่นี่ fermentations สองวิศวกรรมจุลินทรีย์
ถูกใช้เพื่อตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงของไซโลสในกรดเจือจาง
hydrolyzates เฮมิเซลลูโลสที่เตรียมจากแกลบ E . coli
fbr5 เป็นวิศวกรรม ethanologen กับความสามารถในธรรมชาติที่จะหมัก และน้ำตาลไซโลส
[ 18 ] ในการหมัก bioabated
rhh E( fbr5 แปลง B ที่เป็นหลักทฤษฎี
ผลผลิตเอทานอล การผลิต 2.3 % W / V เอทานอล ( ตารางที่ 2 ) bioabatement
ไม่มีหลักไม่มีกลูโคส หรือน้ำตาลไซโลส
ถูกบริโภคโดย E . coli fbr5 .
S . cerevisiae yrh400 หมักไซโลส ผ่านทางแบบบูรณาการ
เสถียร pichia stipitis ไซโลเทส ( xyl1 ) และไซลิทอล ดีไฮโดรจีเนส
( xyl2 ) ยีนและ S . cerevisiae xylulokinase ( xks1 )
ยีนในวัฒนธรรมอาหารที่มีไซโลส yrh400 0.24 กรัมเอทานอลให้ค่า
/ G B ในขณะที่ใน fermentations ด่าง

ผ่านสวิตซ์ , ความเครียดผลิตเอทานอล 14 % มากกว่า 6 nonfermenting ผู้ปกครองเครียด [ 21 ] ใน
ศึกษาปัจจุบัน fermentations เริ่มต้นของ rhh ใช้ yrh400 สายพันธุ์ พบทั้งในการบริโภคน้ำตาลไซโลสน้อย

bioabated rhh และการควบคุมคงที่ ,อาจจะเพราะเทตปัจจุบัน
rhh . ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้เล็กน้อย อะซิเตท คือการบริโภคในช่วงระยะเวลา bioabatement
มาตรฐาน ( ตารางที่ 1 ) และเริ่มต้น
fermentations ซึ่งใน S . cerevisiae yrh400 บริโภคน้อย
B ถูกเริ่มต้นที่พีเอช 4.5 และดำเนินการโดยไม่มีการควบคุม pH
( ตารางที่ 4 ) ผลยับยั้งของอะซิเตทมากขึ้น
ออกเสียงที่พีเอชต่ำกว่า เพราะความเข้มข้นของ
undissociated ( กรดน้ำส้ม ) รูปแบบเพิ่มขึ้นเมื่อพีเอชลดลง
undissociated กรดอะซิติกแพร่กระจายข้ามเยื่อหุ้มเซลล์และ
จึงยับยั้งมากกว่าทางใจ ( acetate ) แบบฟอร์ม
[ 30 ] .
2 วิธีได้แก่การลดศักยภาพ
ผลกระทบเชิงลบของอะซิเตทในการใช้ไซโลสโดยยีสต์สายพันธุ์ yrh400
. ในตอนแรก การหมัก rhh
อในหลากหลายผลการ yrh400 ขึ้นไซโล ดังแสดงในตารางที่ 4
fermentations ควบคุมพีเอช 5.5 . การบริโภคมากขึ้น
6 pH 5.5 ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ผลในการเพิ่มการผลิตเอทานอล

เพราะสายพันธุ์ผลิตไซลิทอลเพิ่มเติมมากกว่าเอทานอล ตามที่ระบุไว้โดย Hector et al .
[ 21 ] , กิจกรรมของเอนไซม์และ
วิถีเพนโตสฟอสเฟตไซโลไซโลขนส่งมีผลต่อการหมักในสายพันธุ์