To date, PWD control has focused ma

To date, PWD control has focused mainly on elimination of pine
sawyer larvae inhabiting wilt pine trees, either by winter fumigation
or by controlling the adult sawyers with aerial insecticide
spray in summer. However, conventional control (C) has certain
flaws. First, approximately 18–61% of PWD wilt trees have no wilt
symptoms until the growing season in following year, and these
trees are left untreated during the winter control season (Kishi,
1995). Secondly, even branches as small as 2 cm in diameter contain
pine sawyers (Yoshimura et al., 1999) and require treatment.
Small branches are often overlooked because it is a time-consuming
task to collect them for fumigation from the scatter around felled
logs. Furthermore, transportation of fumigated logs or wilt trees for
lumber has been a main vector of long-distance spread of PWD in
Korea, accounting for approximately 38% of the PWD invasion (Shin
and Han, 2006). For these reasons, despite intensive control efforts,
PWD wilt trees appear in the same pine stands every year or occur
at new sites distant from previously infected stands. Therefore, it is
likely that preventative clear-cutting of wilt trees, including adjacent
asymptomatic pines and healthy pines followed by physical
elimination of felled logs and branches by burning or chipping (for example) will significantly suppress the reoccurrence of PWD wilt
trees within pine stands

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่ ควบคุม PWD ได้เน้นหลักในการตัดออกของสนต้นสน อย่างใดอย่างหนึ่ง โดย fumigation หนาวทูล sawyer ตัวอ่อนอาศัยอยู่หรือ โดยการควบคุม sawyers ผู้ใหญ่ทางอากาศยาฆ่าแมลงด้วยสเปรย์ในฤดูร้อน อย่างไรก็ตาม การควบคุมทั่วไป (C) มีบางข้อบกพร่อง ขั้นแรก ประมาณ 18 – 61% ต้นไม้เหี่ยว PWD ได้ไม่เหี่ยวอาการจนถึงฤดูกาลที่เติบโตในปีต่อไปนี้ และนี้ต้นไม้มีซ้ายไม่ถูกรักษาในระหว่างฤดูหนาวควบคุม (Kishi1995) . ประการที่สอง ประกอบด้วยแม้กระทั่งสาขาที่ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 ซม.สน sawyers (Yoshimura et al., 1999) และต้องรักษาสาขาขนาดเล็กที่มักจะมองข้ามเนื่องจากเป็นการใช้เวลานานคลิกงานรวบรวมสำหรับ fumigation จากกระจายทั่วล็อก นอกจากนี้ ขนส่งปรู๊ฟล็อกหรือเหี่ยวต้นไม้สำหรับไม้มีเวกเตอร์ของการแพร่กระจายไกลของ PWD ในหลักเกาหลี บัญชีสำหรับประมาณ 38% ของการบุกรุก PWD (ชินก ฮัน 2006) ด้วยเหตุนี้ แม้มีความพยายามเร่งรัดควบคุมต้นไม้เหี่ยว PWD ปรากฏในการยืนสนเดียวกันทุกปี หรือเกิดขึ้นที่เว็บไซต์ใหม่ไกลจากยืนก่อนหน้านี้ติดไวรัส ดังนั้น จึงเป็นมีแนวโน้มที่ป้องกันและ clear-cutting ของต้นไม้ทั้งหลาย รวมทั้งติดไพน์แสดงอาการและไพน์สุขภาพตามจริงคลิกบันทึกและสาขา โดยเขียน หรือชิปปิ้งที่ตัดออก (ตัวอย่าง) จะมากระงับการ reoccurrence PWD เหี่ยวต้นไม้ภายในสนยืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันที่การควบคุม PWD ได้มุ่งเน้นในการกำจัดของสน
เลื่อยตัวอ่อนที่อาศัยอยู่ในป่าสนเหี่ยวทั้งโดยการรมควันในช่วงฤดูหนาว
หรือโดยการควบคุมเลื่อยผู้ใหญ่ที่มียาฆ่าแมลงอากาศ
สเปรย์ในช่วงฤดูร้อน อย่างไรก็ตามการควบคุมการชุมนุม (C) มีบาง
ข้อบกพร่อง ครั้งแรกประมาณ 18-61% ของต้นไม้เหี่ยว PWD ไม่มีเหี่ยว
อาการจนกว่าจะถึงฤดูที่เพิ่มขึ้นในปีต่อไปและสิ่งเหล่านี้
ต้นไม้ที่เหลือได้รับการรักษาในช่วงฤดูการควบคุมในช่วงฤดูหนาว (Kishi,
1995) ประการที่สองแม้สาขาขนาดเล็กเป็น 2 ซม. ในเส้นผ่าศูนย์กลางมี
เลื่อยสน (โยชิมูระ et al., 1999) และต้องมีการรักษา.
สาขาขนาดเล็กมักจะมองข้ามเพราะมันเป็นเวลานาน
งานการเก็บรวบรวมพวกเขาสำหรับการรมควันจากการกระจายโค่นรอบ
บันทึก . นอกจากนี้การขนส่งของบันทึกการรมยาหรือต้นไม้เหี่ยวสำหรับ
ไม้ได้รับเวกเตอร์หลักของการแพร่กระจายทางไกลของ PWD ใน
เกาหลีคิดเป็นประมาณ 38% ของการบุกรุก PWD (ชิน
และฮัน 2006) ด้วยเหตุผลเหล่านี้แม้จะมีความพยายามในการควบคุมอย่างเข้มข้น
ต้นไม้เหี่ยว PWD ปรากฏในสนเดียวกันยืนทุกปีหรือเกิดขึ้น
ในสถานที่ใหม่ที่ห่างไกลจากอัฒจันทร์ที่ติดเชื้อก่อนหน้านี้ ดังนั้นจึงเป็น
โอกาสที่ชัดเจนตัดป้องกันของต้นไม้เหี่ยวรวมทั้งที่อยู่ติดกัน
ไม่มีอาการต้นสนและต้นสนที่มีสุขภาพดีตามมาด้วยทางกายภาพ
การกำจัดของล็อกโค่นและสาขาจากการเผาไหม้หรือบิ่น (ตัวอย่าง) อย่างมีนัยสำคัญจะปราบปรามการกลับเป็นซ้ำของโรคเหี่ยว PWD
ต้นไม้ภายในยืนสน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันที่การควบคุมบังคับได้มุ่งเน้นเรื่องของการสน
เยอร์ตัวอ่อนอาศัยอยู่ทรงต้นสน ทั้งโดยการรมควันฤดูหนาว
หรือโดยการควบคุมผู้ใหญ่ซอว์เยอร์สกับพ่นยาฆ่าแมลง
อากาศในฤดูร้อน อย่างไรก็ตาม การควบคุมแบบธรรมดา ( C ) มีข้อเสียบางอย่าง

ครั้งแรก ประมาณ 18 - 61% ของคนพิการจะต้นไม้ไม่มีเหี่ยว
อาการจนกว่าฤดูการเติบโตต่อปีและเหล่านี้
ต้นไม้ซ้าย untreated ในระหว่างฤดูหนาวควบคุมฤดูกาล ( Kishi ,
1995 ) ประการที่สอง แม้กิ่งไม้ขนาดเล็กเป็นขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 เซนติเมตร ประกอบด้วย
สนซอว์เยอร์ส ( โยชิมูระ et al . , 1999 ) และต้องการรักษา
สาขาขนาดเล็กมักจะถูกมองข้าม เพราะมันคืองานที่ใช้เวลานาน
เก็บจากกระจายรอบรมเพื่อโค่น
บันทึก . นอกจากนี้ การขนส่งไม่ว่าบันทึกหรือเหี่ยวต้นไม้
ไม้แปรรูปเป็นเวกเตอร์หลักของการแพร่กระจายทางไกลของคนพิการใน
เกาหลี , บัญชีสำหรับประมาณร้อยละ 38 ของคนพิการการบุกรุก ( ชิน
และฮัน , 2006 ) เหตุผลเหล่านี้ แม้จะมีความพยายามควบคุมอย่างเข้มข้น
PWD เหี่ยวต้นไม้ปรากฏใน สน เดียวกันยืนทุกปีหรือเกิดขึ้น
ที่เว็บไซต์ใหม่ที่ห่างไกลจากยืนติดก่อนหน้านี้ ดังนั้น จึงเป็นโอกาสที่ป้องกัน
ตัดทรงของต้นไม้รวมทั้งต้นสนหรือติดกันและมีสุขภาพดีตามด้วยการตัดสน

ของตกล็อก และสาขากายภาพโดยการเผาหรือบิ่น ( ตัวอย่าง ) จะสูงกว่าระดับของการบังคับเหี่ยว
ต้นไม้ภายใน สน ย่อมาจาก