The effect of parenteral penicillin

The effect of parenteral penicillin treatment on the intestinal microbiota was determined
by monitoring the phenotypic antimicrobial resistance among Escherichia coli in 19 calves
(15 calves received treatment and four calves were healthy controls) and by examining
changes in the fecal microbial community structure using molecular fingerprinting
techniques in a subset of eight calves (five treated calves and three control calves). After
five days of penicillin treatment an increased resistance to multiple unrelated
antimicrobial agents, including non-b-lactams, was seen in E. coli from treated calves,
and this was not seen in the controls. Automated ribosomal intergenic spacer analysis
(ARISA) and terminal restriction fragment length polymorphism (TRFLP) revealed that
penicillin treatment causes a significant variation in the microbial structure within an
individual calf. The study shows that parenteral administration of penicillin has an impact
on the composition of the fecal microbiota in calves, and on the antimicrobial resistance
pattern of their fecal E. coli.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดผลของการบำบัดยาเพนนิซิลลิน parenteral microbiota ลำไส้โดยการตรวจสอบความต้านทานจุลินทรีย์ไทป์ใน Escherichia coli ในวัว 19(วัว 15 รับรักษาและวัวสี่ถูกควบคุมสุขภาพ) และตรวจสอบเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างชุมชนจุลินทรีย์ fecal ใช้ลายพิมพ์โมเลกุลเทคนิคในการย่อยของวัวแปด (วัวห้าบำบัดและควบคุมวัวสาม) หลังจากวันห้าของการรักษายาเพนนิซิลลินการเพิ่มความทนทานต่อหลายที่เกี่ยวข้องจุลินทรีย์ตัวแทน ไม่มีบี-lactams รวมทั้งได้เห็นใน E. coli จากวัวบำบัดและนี่ไม่ได้เห็นในตัวควบคุม อัตโนมัติเป็นตัวเว้นวรรค intergenic ribosomal วิเคราะห์(อาริสา) และเทอร์มินัลจำกัดส่วนความยาวโพลีมอร์ฟิซึม (TRFLP) เปิดเผยที่รักษายาเพนนิซิลลินทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในโครงสร้างจุลินทรีย์ภายในการลูกละ การศึกษาแสดงว่า การบริหารยาเพนนิซิลลิน parenteral มีผลกระทบในส่วนประกอบของ microbiota fecal ในวัว และต่อต้านจุลินทรีย์รูปแบบของการ fecal E. coli

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของการรักษายาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำใน microbiota ลำไส้ถูกกำหนด
โดยการตรวจสอบดื้อยาฟีโนไทป์ในหมู่เชื้อ Escherichia coli ใน 19 น่อง
(15 น่องได้รับการรักษาและสี่น่องมีการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ) และโดยการตรวจสอบ
การเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างของชุมชนจุลินทรีย์อุจจาระโดยใช้ลายนิ้วมือโมเลกุล
เทคนิค ในส่วนย่อยของแปดน่อง (ห้าน่องได้รับการรักษาและการควบคุมสามน่อง) หลังจาก
ห้าวันของการรักษายาปฏิชีวนะต้านทานเพิ่มขึ้นเป็นหลาย ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับ
ยาต้านจุลชีพรวมทั้งไม่-B-lactams ได้เห็นใน E. coli จากน่องได้รับการรักษา
และนี่คือไม่เห็นในการควบคุม อัตโนมัติโซมวิเคราะห์ spacer intergenic
(อริสา) และส่วนข้อ จำกัด แตกต่างขั้วความยาว (TRFLP) เปิดเผยว่า
การรักษายาที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในโครงสร้างของจุลินทรีย์ภายใน
ลูกวัวบุคคล การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการบริหารงานของยาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำที่มีผลกระทบ
กับองค์ประกอบของ microbiota อุจจาระในน่องและดื้อยา
รูปแบบของอุจจาระ E. coli ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของการรักษายาปฏิชีวนะทางหลอดเลือดดำในไมโครไบโ ้าลำไส้ถูกกำหนดโดยการตรวจสอบฟีโนไทป์
การดื้อต่อสารต้านจุลชีพของเชื้อ Escherichia coli ใน 19 น่อง
( 15 ตัว ที่ได้รับการรักษาและสี่ตัว คือ การควบคุมสุขภาพ ) และโดยการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงในอุจจาระ
โครงสร้างชุมชนจุลินทรีย์ใช้
ลายโมเลกุลเทคนิคในส่วนย่อยของแปดน่อง ( ห้ารักษาลูกวัวและควบคุมทั้งสามตัว ) หลังจาก 5 วันของการรักษา
เพนนิซิลินเพิ่มขึ้นความต้านทานต่อยาต้านจุลชีพหลายไม่เกี่ยว
รวมทั้ง non-b-lactams ถูกเห็นใน E . coli จากเลี้ยงลูกวัว ,
และนี่ไม่ใช่ที่เห็นในการควบคุม โดยอัตโนมัติการวิเคราะห์
ส่า spacer ribosomal( ริซ่า ) และเทอร์มินัลจำกัด fragment length polymorphism ( trflp ) พบว่า สาเหตุการรักษา
เพนนิซิลลินอย่างมีนัยสำคัญในโครงสร้างของจุลินทรีย์ภายใน
น่องของแต่ละบุคคล ผลการศึกษาพบว่า การบริหารยาฉีดยามีผลกระทบต่อ
ในส่วนประกอบของไมโครไบโ ้าอุจจาระในลูกโค และในการดื้อต่อสารต้านจุลชีพของเชื้อ E .
รูปแบบอุจจาระของพวกเขา .