Table 2 compares patients with majo

Table 2 compares patients with major depression and anxiety against those without. Overall, there were no statistical differences in socio-demographic characteristics between patients with a psychiatric diagnosis compared to those without. Patients with depression or anxiety were significantly more likely to rate themselves as having mental health issues than those without psychiatric diagnoses (p < 0.01). Initial analysis shows no significant difference in stage of cancer between patients with a psychiatric diagnosis compared to those without. Post hoc analysis, stratifying stage of cancer into the categories of non-terminal (stages 1–3) cancer and terminal (stage 4) cancer, revealed that depression was more prevalent in those with terminal cancer (Fisher's exact test, p = 0.013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 2 เปรียบเทียบผู้ป่วยหลักภาวะซึมเศร้าและวิตกกังวลกับไม่ โดยรวม มีไม่ความแตกต่างทางสถิติในลักษณะทางประชากรสังคมระหว่างผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยทางจิตเวชที่เปรียบเทียบไม่ ผู้ป่วยที่ มีภาวะซึมเศร้าหรือวิตกกังวลอย่างมากแนวโน้มที่จะประเมินตัวเองว่ามีปัญหาสุขภาพจิตมากกว่าที่ไม่มีการวินิจฉัยทางจิตเวช (p < 0.01) ได้ เริ่มต้นวิเคราะห์แสดงไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในระยะของโรคมะเร็งระหว่างผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยทางจิตเวชที่เปรียบเทียบโดย การวิเคราะห์ post hoc, stratifying ระยะของโรคมะเร็งเป็นประเภทของมะเร็งไม่ใช่เทอร์มินัล (ระยะ 1 – 3) และเทอร์มินัล (ขั้น 4) มะเร็ง เปิดเผยว่า ภาวะซึมเศร้าแพร่หลายมากขึ้นในผู้ที่มีโรคมะเร็งที่เทอร์มินัล (ทดสอบแน่นอนของ Fisher, p = 0.013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 2 เปรียบเทียบผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลที่สำคัญกับผู้ที่ไม่มี โดยรวม, ไม่มีความแตกต่างทางสถิติในลักษณะทางสังคมและประชากรระหว่างผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยโรคทางจิตเวชเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี ผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าหรือความวิตกกังวลอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะให้คะแนนตัวเองมีปัญหาสุขภาพจิตมากกว่าผู้ที่ไม่มีการวินิจฉัยทางจิตเวช (p <0.01) เริ่มต้นการวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในระยะของโรคมะเร็งระหว่างผู้ป่วยที่มีการวินิจฉัยโรคทางจิตเวชเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี โพสต์การวิเคราะห์เฉพาะกิจ stratifying ระยะของโรคมะเร็งเป็นประเภทที่ไม่ใช่ขั้ว (ขั้นตอนที่ 1-3) และโรคมะเร็งขั้ว (ขั้นตอนที่ 4) โรคมะเร็งเปิดเผยว่าภาวะซึมเศร้าเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นในผู้ที่มีโรคมะเร็งขั้ว (ทดสอบที่แน่นอนฟิชเชอร์, p = 0.013) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 2 เปรียบเทียบกลุ่มผู้ป่วยโรคซึมเศร้าและความวิตกกังวลต่อผู้ที่ไม่มี . โดยรวม ไม่มีความแตกต่างกันในลักษณะทางสังคมระหว่างผู้ป่วยกับการวินิจฉัยโรคทางจิตเวชเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มีผู้ป่วยที่มีภาวะซึมเศร้าหรือความวิตกกังวลอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะคะแนนตัวเองว่ามีปัญหาสุขภาพจิตมากกว่าผู้ที่ไม่มีการวินิจฉัย ( P < 0.01 ) การวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้นพบว่า ในขั้นตอนของโรคมะเร็งระหว่างผู้ป่วยกับการวินิจฉัยโรคทางจิตเวชเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี Post Hoc การวิเคราะห์stratifying ระยะของโรคมะเร็งเป็นประเภทที่ไม่ใช่ Terminal ( ระยะ 1 – 3 ) มะเร็ง และเทอร์มินัล ( ระยะที่ 4 ) มะเร็ง พบว่าภาวะซึมเศร้าที่แพร่หลายมากขึ้นในผู้ที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ( Fisher ' s Exact Test , p = 0.013 )