Fishing industry[edit]Bar chart tha

Fishing industry[edit]
Bar chart that states Thunnus thynnus is the largest tuna, at 458 centimetres (180 in) followed by Thunnus orientalis at 300 centimetres (120 in), Thunnus obsesus at 250 centimetres (98 in), Gymnosarda unicolor at 248 centimetres (98 in), Thunnus maccoyii at 245 centimetres (96 in), Thunnus albacares at 239 centimetres (94 in), Gasterochisma melampus at 164 centimetres (65 in), Thunnus tonggol at 145 centimetres (57 in), Thunnus alalunga at 140 centimetres (55 in), Euthynnus alletteratus at 122 centimetres (48 in), Katsuwonus pelamis at 108 centimetres (43 in), Thunnus atlanticus at 108 centimetres (43 in), Allothunnus fallai at 105 centimetres (41 in), Euthynnus affinis at 100 centimetres (39 in), Auxis thazard thazard at 65 centimetres (26 in),Auxis rochei rochei at 50 centimetres (20 in), and Auxis rochei eudorax at 36.5 centimetres (14.4 in)
Maximum reported sizes of tuna species
Commercial fishing[edit]
Tuna is an important commercial fish. The International Seafood Sustainability Foundation (ISSF) compiled a detailed scientific report on the state of global tuna stocks in 2009, which includes regular updates. According to the ISSF, the most important species for commercial and recreational tuna fisheries are yellowfin (Thunnus albacares), bigeye (T. obesus), bluefin (T. thynnus, T. orientalis, and T. macoyii), albacore (T. alalunga), and skipjack (Katsuwonus pelamis).[39]

The report further states:

Between 1940 and the mid-1960s, the annual world catch of the five principal market species of tunas rose from about 300 thousand tons to about 1 million tons, most of it taken by hook and line. With the development of purse-seine nets, now the predominant gear, catches have risen to more than 4 million tons annually during the last few years. Of these catches, about 68 percent are from the Pacific Ocean, 22 percent from the Indian Ocean, and the remaining 10 percent from the Atlantic Ocean and the Mediterranean Sea. Skipjack makes up about 60 percent of the catch, followed by yellowfin (24 percent), bigeye (10 percent), albacore (5 percent), and bluefin the remainder. Purse-seines take about 62 percent of the world production, longline about 14 percent, pole and line about 11 percent, and a variety of other gears the remainder 3.[39]

The Australian government alleged in 2006 that Japan had illegally overfished southern bluefin by taking 12,000 to 20,000 tonnes per year instead of the agreed upon 6,000 tonnes; the value of such overfishing would be as much as US$2 billion.[45] Such overfishing has severely damaged bluefin stocks.[46] According to the WWF, "Japan's huge appetite for tuna will take the most sought-after stocks to the brink of commercial extinction unless fisheries agree on more rigid quotas".[47] Japan's Fisheries Research Agency counters that Australian and New Zealand tuna fishing companies under-report their total catches of southern bluefin tuna and ignore internationally mandated total allowable catch totals.[48]

In recent years, opening day fish auctions at Tokyo's Tsukiji fish market have seen record-setting prices for bluefin tuna, reflecting market demand. In each of 2010, 2011, 2012 and 2013, new record prices have been set for a single fish – the current record is 155.4 million japanese yen (US $1.76 million) for a 221 kg (487 lb) bluefin, or a unit price of JP¥ 703,167/kg (US$3,603/lb). The opening auction price for 2014 plummeted to less than 5% of the previous year's price, which had drawn complaints for climbing "way out of line".[49] A summary of record-setting auctions are shown in the following table (highlighted values indicate new world records):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประมง [แก้ไข]แผนภูมิแท่งที่ระบุ thynnus ปลา ทูน่าใหญ่ที่สุด ที่ 458 หน่วยเซนติเมตร (180 ใน) ตาม ด้วยปลา orientalis ที่ 300 หน่วยเซนติเมตร (120 ใน), ปลา obsesus ที่ 250 หน่วยเซนติเมตร (98 ใน), แสงอาทิตย์ที่ 248 หน่วยเซนติเมตร (98 ใน), Gymnosarda maccoyii ปลาที่ 245 หน่วยเซนติเมตร (ใน 96), ปลา albacares ที่ 239 หน่วยเซนติเมตร (94 ใน), melampus Gasterochisma ที่ 164 หน่วยเซนติเมตร (ใน 65), ปลาโอดำที่ 145 หน่วยเซนติเมตร (ใน 57) ปลา alalunga ที่ 140 หน่วยเซนติเมตร (ใน 55) alletteratus Euthynnus ที่ 122 หน่วยเซนติเมตร (ใน 48) pelamis Katsuwonus ในหน่วยเซนติเมตร 108 (ใน 43) ปลา atlanticus ในหน่วยเซนติเมตร 108 (ใน 43) fallai Allothunnus ที่ 105 หน่วยเซนติเมตร (ใน 41) Euthynnus affinis ที่ 100 หน่วยเซนติเมตร (ใน 39) thazard thazard Auxis ที่ 65 หน่วยเซนติเมตร (ใน 26) rochei rochei Auxis 50 หน่วยเซนติเมตร (20 in), และ eudorax rochei Auxis ที่ 36.5 หน่วยเซนติเมตร (14.4 ใน)ขนาดสูงสุดรายงานพันธุ์ทูน่าประมงพาณิชย์ [แก้ไข]ปลาทูน่าเป็นปลาเชิงพาณิชย์เป็นสำคัญ นานาชาติทะเลยั่งยืนมูลนิธิ (ISSF) รวบรวมรายงานทางวิทยาศาสตร์รายละเอียดสถานะของหุ้นทูน่าทั่วโลกในปี 2009 ซึ่งรวมถึงการปรับปรุงอย่างสม่ำเสมอ ตาม ISSF พันธุ์สำคัญที่สุดสำหรับประมงพาณิชย์ และหย่อนทูน่ามีครีบเหลือง (ปลา albacares), bigeye (ต. obesus), มงครีบฟ้า (ต. thynnus ต. orientalis และต. macoyii), albacore (ต. alalunga), และ skipjack (Katsuwonus pelamis) [39]อเมริกาเพิ่มเติมรายงาน:ระหว่าง 1940 และกลาง 1960 จับโลกประจำปีของ tunas ชนิดตลาดหลักห้ากุหลาบจากประมาณ 300 หมื่นตันเป็นประมาณ 1 ล้านตัน ส่วนใหญ่จะนำเบ็ดและบรรทัด กับการพัฒนาตาข่ายใส่แซน ตอนนี้เกียร์กัน ซึ่งได้เกิดขึ้นไปมากกว่า 4 ล้านตันต่อปีในช่วงไม่กี่ปี ของเหล่านี้จับ ประมาณ 68 เปอร์เซ็นต์มาจากมหาสมุทรแปซิฟิก ร้อยละ 22 จากมหาสมุทร และร้อยละ 10 ที่เหลือจากมหาสมุทรแอตแลนติกและทะเลเมดิเตอร์เรเนียน Skipjack ทำให้ค่าประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์ของการจับ ตาม ด้วยครีบเหลือง (ร้อยละ 24), bigeye (ร้อยละ 10), albacore (ร้อยละ 5), มงครีบฟ้าส่วนเหลือ ใส่อวนใช้ประมาณร้อยละ 62 ของโลกผลิต longline ประมาณ 14 เปอร์เซ็นต์ เสาและสายประมาณ 11 เปอร์เซ็นต์ และอื่น ๆ ของ gears 3 ส่วนเหลือ [39]รัฐบาลออสเตรเลียถูกกล่าวในปี 2006 ที่ ญี่ปุ่นมี overfished มงครีบฟ้าใต้ผิดกฎหมาย โดยการ 12000-20000 ตันต่อปีแทนที่ตกลงกันเมื่อ 6000 ตัน ค่าของ overfishing ดังกล่าวจะถึง 2 พันล้าน เหรียญ สหรัฐฯ [45] overfishing เช่นมีรุนแรงเสียหายหุ้นมงครีบฟ้า [46] ตาม WWF "ญี่ปุ่นทูน่าใหญ่อยากจะนำหุ้นชื่อสุดจะสูญพันธุ์เพื่อการค้ายกเว้นประมงยอมรับโควต้าที่เข้มงวดมากขึ้น" [47] เคาน์เตอร์สำนักวิจัยประมงญี่ปุ่นที่ ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ทูน่าปลาบริษัทรายงานน้อยรวมตัวจับของทูน่าครีบน้ำเงินเหนือใต้ และข้ามชาติบังคับจับได้รวมผล [48]ในปีที่ผ่านมา เปิดวันปลาประมูลที่ตลาดปลาสึกิชิโตเกียวได้เห็นบันทึกการตั้งค่าราคาสำหรับปลาทูน่าครีบน้ำเงินเหนือ สะท้อนให้เห็นถึงความต้องการตลาด ใน 2010, 2011, 2012 และ 2013 มีการตั้งราคาใหม่ระเบียนสำหรับปลาเดียว – ระเบียนปัจจุบันเป็นระเบียน 155.4 ล้านเยน (สหรัฐอเมริกา $1.76 ล้าน) มงครีบฟ้า 221 กิโลกรัม (487 ปอนด์) หรือราคาต่อหน่วยของ JP ¥ 703,167 กิโลกรัม (สหรัฐอเมริกา $3,603/ ปอนด์) เปิดการประมูลราคาสำหรับ 2014 ลดลงน้อยกว่า 5% ของราคาของปีก่อนหน้านี้ ซึ่งได้ลากร้องเรียนสำหรับปีน "ทางรายการ" [49] สรุปประมูลตั้งค่าระเบียนจะแสดงอยู่ในตารางต่อไปนี้ (เน้นค่าบ่งชี้ว่า เรกคอร์ดใหม่โลก):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุตสาหกรรมประมง [แก้ไข]
กราฟแท่งที่ระบุ Thunnus thynnus เป็นปลาทูน่าที่ใหญ่ที่สุดที่ 458 เซนติเมตร (180) ตามด้วย Thunnus orientalis ที่ 300 เซนติเมตร (120) Thunnus obsesus ที่ 250 เซนติเมตร (98) Gymnosarda unicolor ที่ 248 เซนติเมตร (98) Thunnus maccoyii ที่ 245 เซนติเมตร (96) Thunnus albacares ที่ 239 เซนติเมตร (94) Gasterochisma melampus ที่ 164 เซนติเมตร (65) ปลาโอดำที่ 145 เซนติเมตร (57) Thunnus alalunga ที่ 140 เซนติเมตร (55) Euthynnus alletteratus ที่ 122 เซนติเมตร (48) Katsuwonus pelamis ที่ 108 เซนติเมตร (43) Thunnus Atlanticus ที่ 108 เซนติเมตร (43) Allothunnus fallai ที่ 105 เซนติเมตร (41) Euthynnus affinis ที่ 100 เซนติเมตร (39) Auxis thazard thazard ที่ 65 เซนติเมตร (26) Auxis rochei rochei ที่ 50 เซนติเมตร (20) และ Auxis rochei eudorax ที่ 36.5 เซนติเมตร (14.4 ใน)
สูงสุดรายงานขนาดของสายพันธุ์ปลาทูน่าประมงพาณิชย์ [แก้ไข] ปลาทูน่า เป็นปลาที่สำคัญในเชิงพาณิชย์ นานาชาติอาหารทะเลอย่างยั่งยืนมูลนิธิ (ISSF) รวบรวมรายงานทางวิทยาศาสตร์ที่มีรายละเอียดเกี่ยวกับสถานะของหุ้นปลาทูน่าทั่วโลกในปี 2009 ซึ่งรวมถึงการปรับปรุงปกติ ตามที่ ISSF ที่สายพันธุ์ที่สำคัญที่สุดสำหรับการประมงปลาทูน่าในเชิงพาณิชย์และการพักผ่อนหย่อนใจจะเหลือง (Thunnus albacares) ตาพอง (ที obesus) บลูฟิน (ที thynnus, orientalis ตันและตัน macoyii) ทูน่า (ที alalunga ) และครีบ (Katsuwonus pelamis) [39]. รายงานรัฐต่อไป: ระหว่าง 1940 และช่วงกลางทศวรรษ 1960- จับโลกประจำปีของสายพันธุ์ที่ตลาดห้าหลักของปลาทูน่าเพิ่มขึ้นจากประมาณ 300,000 ตันไปประมาณ 1 ล้านตันส่วนใหญ่ มันนำโดยเบ็ดและสาย กับการพัฒนาของมุ้งกระเป๋าวนตอนนี้เกียร์เด่นจับได้เพิ่มขึ้นถึงกว่า 4 ล้านตันต่อปีในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา จับเหล่านี้ประมาณร้อยละ 68 มาจากมหาสมุทรแปซิฟิกร้อยละ 22 จากมหาสมุทรอินเดียและที่เหลืออีกร้อยละ 10 จากมหาสมุทรแอตแลนติกและทะเลเมดิเตอร์เรเนียน Skipjack ทำให้ขึ้นประมาณร้อยละ 60 ของการจับตามด้วยเหลือง (ร้อยละ 24), ตาหวาน (ร้อยละ 10), ทูน่า (ร้อยละ 5) และครีบที่เหลือ กระเป๋า seines-ใช้เวลาประมาณร้อยละ 62 ของการผลิตโลกเบ็ดราวประมาณ 14 เปอร์เซ็นต์เสาและสายประมาณร้อยละ 11 และความหลากหลายของเกียร์อื่น ๆ ที่เหลือ 3 [39] รัฐบาลออสเตรเลียในปี 2006 ที่ถูกกล่าวหาว่าญี่ปุ่นได้อย่างผิดกฎหมาย overfished ภาคใต้ครีบน้ำเงิน โดยการ 12,000 ถึง 20,000 ตันต่อปีแทนการที่ได้ตกลงไว้ 6,000 ตัน; ค่าของ overfishing ดังกล่าวจะเป็นมากที่สุดเท่าที่สหรัฐอเมริกา $ 2000000000. [45] overfishing ดังกล่าวได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงหุ้นบลูฟิน. [46] ตามที่ WWF "ความอยากอาหารขนาดใหญ่ของญี่ปุ่นสำหรับปลาทูน่าจะใช้เวลาที่ขอมากที่สุดหลังจากที่หุ้นที่จะปาก ของการสูญเสียในเชิงพาณิชย์เว้นแต่ประมงเห็นด้วยกับโควต้าเข้มงวดมากขึ้น ". [47] ญี่ปุ่นวิจัยประมงหน่วยงานเคาน์เตอร์ที่ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ บริษัท ประมงปลาทูน่าภายใต้รายงานจับทั้งหมดของพวกเขาของปลาทูน่าครีบน้ำเงินภาคใต้และไม่สนใจที่ได้รับคำสั่งในระดับสากลรวมผลรวมจับอนุญาต. [48] ในปีที่ผ่านมาการเปิดประมูลปลาวันที่ตลาดปลาซึกิจิของโตเกียวได้เห็นบันทึกการตั้งค่าราคาสำหรับปลาทูน่าครีบน้ำเงินสะท้อนให้เห็นถึงความต้องการของตลาด ในแต่ละปี 2010 ปี 2011 ปี 2012 และ 2013 ราคาบันทึกใหม่ได้รับการตั้งค่าสำหรับปลาเดียว - บันทึกปัจจุบัน 155,400,000 ¥ญี่ปุ่น (US $ 1,760,000) สำหรับ 221 กิโลกรัม (£ 487) ครีบน้ำเงินหรือราคาต่อหน่วยของ JP ¥ 703,167 / กก. (US $ 3,603 / ปอนด์) เปิดราคาประมูลสำหรับปี 2014 ลดลงเหลือน้อยกว่า 5% ของราคาของปีก่อนหน้าซึ่งได้วาดร้องเรียนสำหรับการปีน "วิธีออกจากสาย". [49] บทสรุปของการประมูลบันทึกการตั้งค่าที่แสดงอยู่ในตารางต่อไปนี้ (เน้นค่า บ่งบอกถึงสถิติโลกใหม่):

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุตสาหกรรมการประมง [ แก้ไข ]
บาร์กราฟที่สหรัฐอเมริกา thunnus thynnus เป็นที่ใหญ่ที่สุดในทูน่า ที่ 458 เซนติเมตร ( 180 ) ตามด้วย thunnus orientalis 300 เซนติเมตร ( 120 ) , thunnus obsesus ที่ 250 เซนติเมตร ( 98 ) , gymnosarda แสงอาทิตย์ที่ 185 เซนติเมตร ( 98 ) , thunnus maccoyii ที่ 245 เซนติเมตร ( 96 ใน ) , albacares thunnus ที่ 239 เซนติเมตร ( 94 ใน )gasterochisma มีแลมพัสที่ 164 เซนติเมตร ( 65 ใน ) , ปลาโอดำ 145 เซนติเมตร ( 57 ) , ปลาอัลบาคอร์ที่ 140 เซนติเมตร ( 55 ) euthynnus alletteratus ที่ 122 เซนติเมตร ( 48 ) , ปลาโอแถบที่ 108 เซนติเมตร ( 43 ) thunnus , atlanticus ที่ 108 เซนติเมตร ( 43 ) allothunnus fallai ที่ 105 , เซนติเมตร ( 1 ใน ) , euthynnus affinis 100 เซนติเมตร ( 39 ใน )auxis thazard thazard 65 เซนติเมตร ( 26 ) auxis rochei , rochei 50 เซนติเมตร ( 20 ) และ auxis rochei eudorax ที่ 36.5 เซนติเมตร ( 14.4 )
สูงสุดรายงานขนาดของปลาทูน่าชนิด [ แก้ไข ]

ขายปลาทูน่าที่สำคัญคือการค้าปลา รากฐานความยั่งยืนของอาหารทะเลนานาชาติ ( issf ) รวบรวมรายงานทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสถานะของหุ้นปลาทูน่าทั่วโลกในปี 2009ซึ่งรวมถึงการปรับปรุงปกติ ตามไป issf สําคัญที่สุดสายพันธุ์ทางการค้า และนันทนาการประมงทูน่าเหลือง ( thunnus albacares ) , ตาหวาน ( T . obesus ) , ครีบ ( T . thynnus . orientalis , และ ต. macoyii ) , Albacore ( T . alalunga ) และปลาทูน่า ( ปลาโอแถบ ) [ 39 ]

รายงานระบุเพิ่มเติม

ระหว่าง 1940 และช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ,โลกประจำปีจับของห้าหลักตลาดชนิดของปลาทูน่าเพิ่มขึ้นจากประมาณ 300 , 000 ตัน ประมาณ 1 ล้านตัน ส่วนใหญ่จะถ่ายด้วยตะขอและสาย กับการพัฒนาของอวนมุ้ง ตอนนี้เกียร์โดด จับได้เพิ่มขึ้นถึงกว่า 4 ล้านตันต่อปี ในช่วงไม่กี่ปี ของจับเหล่านี้ ประมาณร้อยละ 68 จากมหาสมุทรแปซิฟิก22 เปอร์เซ็นต์จากมหาสมุทรอินเดีย และที่เหลืออีกร้อยละ 10 จากมหาสมุทรแอตแลนติก และทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ปลาทูน่าที่ทำให้ขึ้นประมาณร้อยละ 60 ของจับ ตามด้วยเหลือง ( ร้อยละ 24 ) ตาโต ( 10 เปอร์เซ็นต์ ) , Albacore ( ร้อยละ 5 ) และครีบส่วนที่เหลือ อวนกระเป๋าใช้เวลาประมาณ 62 เปอร์เซ็นต์ของโลกการผลิต longline ประมาณ 14 เปอร์เซ็นต์ เสาและสายประมาณ 11 เปอร์เซ็นต์และความหลากหลายของเกียร์อื่น ๆที่เหลือ 3 [ 39 ]

รัฐบาลออสเตรเลียถูกกล่าวหาในปี 2006 ที่ญี่ปุ่นโดย overfished ใต้ครีบ โดยการใช้ 20 , 000 ตันต่อปี แทนที่จะตกลง 6000 บาท ; ค่าของ overfishing จะมากที่สุดเท่าที่ $ 2 พันล้าน [ 45 ] การตกปลามากเกินไป เช่น มีความเสียหายอย่างรุนแรงครีบหุ้น [ 46 ] ตาม WWF ," ของประเทศญี่ปุ่นมากที่สุด ทูน่าจะขอมากที่สุดหลังจากหุ้นที่จะสูญพันธุ์ประมงพาณิชย์เว้นแต่ตกลงโควต้า " ที่แข็งมากขึ้น . [ 47 ] ญี่ปุ่นหน่วยงานวิจัยประมงเคาน์เตอร์ที่ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ บริษัท ตามรายงานของปลาทูน่าตกปลาจับทั้งหมดของปลาทูน่าครีบใต้ และละเว้นในต่างประเทศทั้งหมดที่จับผลรวม [ 48 ]

ใน ปี ล่าสุด วันเปิดประมูลปลาที่ตลาดโตเกียวท่องเที่ยวปลาได้เห็นบันทึกการตั้งค่าราคาสำหรับบลูฟินทูน่า สะท้อนให้เห็นถึงความต้องการของตลาด ในแต่ละ ปี 2010 , 2011 , 2012 และ 2013 ราคาข้อมูลใหม่ได้รับการตั้งค่าสำหรับตัวเดียว–ปัจจุบันบันทึก 155.4 ล้านเยน ( $ 1.76 ล้านบาท ) สำหรับ 221 กิโลกรัม ( 487 ปอนด์ ) ครีบ หรือราคาต่อหน่วยของ JP ¥ 703167 / kg ( US $ 3603 / ปอนด์ )ราคาเปิดประมูล 2014 ลดลงน้อยกว่า 5% ของราคาของปีก่อนหน้า ซึ่งได้มาร้องเรียนเพื่อปีน " ล้ำเส้น " [ 49 ] สรุปบันทึกการตั้งค่าการประมูลจะถูกแสดงในตารางต่อไปนี้ ( เน้นค่าบ่งชี้โลกบันทึกใหม่ )