AbstractThe present work evaluated

Abstract
The present work evaluated the concentration of total soluble phenolic compounds (TSPCs) and antioxidant activity (AOA) of rice grains with light brown, red and black pericarp colors and the processing effect on the concentration of TSPCs in the grain. Brown rice grains of ten ecotypes and six cultivars with red pericarp, one with a black pericarp and one with a light brown pericarp color, were evaluated. The concentration of TSPCs and AOA of rice grains with different processing (brown, polished, parboiled brown and parboiled polished) was determined, and the concentration of TSPCs was also determined in raw and cooked grains. Significant differences were observed in the concentrations of TSPCs and AOAs among genotypes with higher values obtained for grains with red and black pericarp colors, and a positive and significant correlation between these parameters was found. Parboiling reduced the TSPCs concentration in the grains due to the loss of part of them in the processing water, thermal decomposition and, possibly, interaction with other components. This reduction is related to the lower AOA in these grains. In a similar way, cooking also reduced the concentration of TSPCs, especially in brown and polished grains.

Abbreviations
ABTS, 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate); AOA, antioxidant activity; DPPH, 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl; TE, Trolox equivalent; Trolox, 6-hydroxy-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic acid; TSPCs, total soluble phenolic compounds
Keywords
Phenolic compounds; Antioxidant activity; Brown rice; Parboiled rice; Polished rice; Polyphenols
1. Introduction
Phenolic compounds (polyphenols) are found in a variety of foods, including fruits, vegetables and grains, and the concentrations and types of compounds vary among different foods due to genetic factors, environmental factors and processing conditions (Kris-Etherton et al., 2002). Therefore, the quantity of polyphenols in the diet is diverse, depending on the type and quantity of food consumed.

Rice, one the main foods in the diet of most populations, may have an important role in the concentration of antioxidants ingested daily. Several compounds have already been identified in this cereal, mainly phenolic acids and anthocyanins (Chen et al., 2006, Goffman and Bergman, 2004, Hu et al., 2003, Hudson et al., 2000, Oki et al., 2002, Tian et al., 2004, Yawadio et al., 2007 and Zhou et al., 2004). Researchers have demonstrated a positive correlation between the concentration of phenolic compounds and the antioxidant activity (AOA) (Goffman and Bergman, 2004 and Zhang et al., 2006), which was also observed for other foods rich in these compounds.

Similar to other cereal grains, the phenolic compounds in rice exist in the soluble and insoluble (bound) form, with the soluble form representing 38% (Adom & Liu, 2002) to 60% (Mira, de Massaretto, Pascual, & Lanfer-Marquez, 2009) of the total polyphenols content in light brown rice grains, and around 81% in red and black pericarp color grains (Mira et al., 2009). The type and concentration of polyphenols in the rice grain vary among genotypes and are related mainly to the pericarp color. Normally, grains with red and black pericarp colors have a higher concentration of phenolic compounds compared to those with a light brown pericarp color (Tian et al., 2004 and Zhou et al., 2004). Furthermore, the concentration of these compounds is also affected by processing. In rice, polyphenols are mainly associated with the pericarp, which is removed during processing to obtain polished grains. This is the main way rice is prepared for consumption in Brazil, reducing the concentration of these compounds in the grain (Hu et al., 2003 and Zhou et al., 2004). Rice can also be hydrothermally treated in a process known as parboiling, resulting in parboiled rice, and rice is cooked before its consumption. Little is known about the effect of these two procedures on the polyphenols in the grain.

Thus, the present work evaluated the concentration of total soluble phenolic compounds (TSPCs) and AOA of rice grains with light brown, red and black pericarp colors and the effect of processing on the concentration of phenolic compounds in the grain.

2. Materials and methods
2.1. Experimental material
Rice grains were cultivated in a field experiment in the 2006–2007 growing season with equal growing conditions in the experimental area of the Agriculture Department of Universidade Federal de Santa Maria, Santa Maria, RS, Brazil.

The cultivated rice included the following: ten rice ecotypes (genetically distinct geographic rice varieties) with a red pericarp color from different regions of Rio Grande do Sul state collected by researchers from the Instituto Rio Grandense do Arroz (IRGA), called Ec1A, Ec1B, Ec2A, Ec2B, Ec2C, Ec2D, Ec3A, Ec3B, Ec3C and Ec4A; five rice cultivars with a red pericarp color from the northeast region of Brazil collected by researchers from Embrapa Meio-Norte, called PB1, PB4, PB5, PB11 and PB13; one rice cultivar with a red pericarp color from Empresa de Pesquisa Agropecuária e Extensão Rural de Santa Catarina (Epagri), called Epagri; one rice cultivar with a black pericarp color from Instituto Agronômico Campinas (IAC), called IAC 600; and one rice cultivar with a light brown pericarp color from IRGA, called Irga 417.

After harvest, the grains were dried to 13% ± 1% of moisture at a grain mass temperature below 40 °C. For each ecotype and cultivar, the starting material was around 10,000 g. These samples were divided in 1000 g samples for the various processing conditions, resulting in samples of around 800 g after each processing. These samples were further subdivided in samples of 200 g used for the laboratory analyses.

2.2. Grain processing
For the laboratory analyses, the grains were processed in different ways as follows: brown, polished, parboiled brown and parboiled polished. The grains were evaluated both raw and cooked. To obtain the brown grains, grains were dehulled, and the absence of lines in the grains was observed, indicating that no bran was lost during processing. To obtain the polished grains, the dehulled grains were polished to remove the external layers of the grain (bran). Rice was parboiled according to the adapted methodology of Elias, Rombaldi, Silva, Nora, and Dias (1996). The grains with the hull were soaked (grain mass:water volume ratio 1:1.5) in heated water at 65 °C ± 2 °C for 300 min and autoclaved at 116 °C ± 1 °C (pressure 0.6 kPa ±0.05 kPa) for 10 min. After this treatment, the samples were dried to 13% ± 1% moisture at a grain mass temperature below 40 °C. To obtain the parboiled brown rice, the grains were dehulled, and to obtain the parboiled polished rice, grains were dehulled and polished. To evaluate the cooked rice, the grains were cooked in a grain mass:water volume ratio of 1:2.5 for 30 min and then dried at 50 °C. The grains were ground to obtain the right particle size for the analyses.

2.3. Laboratory analyses
To evaluate the concentration of TSPCs and AOA, the samples were extracted according to the modified methodology of Iqbal et al., 2005 and Pérez-Jiménez and Saura-Calixto, 2005. A one-gram sample was homogenized with 20 mL of 80% methanol in a 50 mL Falcon tube and agitated for 1 h at room temperature. After this period, the sample was centrifuged for 10 min at 3000 rpm, and the supernatant was separated. To the remaining residue, 20 mL of 80% methanol (pH 2.0) was added, and the same procedure of agitation, centrifugation and separation of the supernatant was completed. To this residue, 20 mL of 70% acetone was added, and the same procedure of agitation, centrifugation and separation of the supernatant was completed. The three supernatants were mixed and used for the analysis of TSPCs and AOA. The extractions were performed in triplicate.

The TSPCs were quantified by the Folin–Ciocalteu methodology (Iqbal et al., 2005 and Singleton et al., 1999). An 80-μL aliquot of the extract (sample) was diluted in 2 mL of distilled water, and 200 μL of 0.25 N Folin–Ciocalteu reagent was added. After 3 min, 1 mL of 7.5% sodium carbonate was added. The reaction mixture was incubated for 2 h at room temperature in the dark to complete the reaction. The absorbance was measured in a spectrophotometer at 765 nm. At the same time, a blank containing methanol instead of the sample was analyzed. A gallic acid standard curve was used, and the results were calculated as the gallic acid equivalent (mg GAE) per 100 g grain (dry basis). The reactions were performed in triplicate, and the mean value was obtained.

The AOA was quantified by the measurement of 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) radical scavenging activity (Brand-Williams, Cuvelier, & Berset, 1995). Before running the reaction, the spectrophotometer was blanked with methanol, and the DPPH solution was diluted with methanol to reach an absorbance of 1.1 ± 0.02 at 515 nm. To 100 μL of the extract (sample), 1.9 mL of the DPPH solution was added. A blank was simultaneously prepared with 100 μL of methanol. The reaction mixture was incubated for 24 h at room temperature in the dark to complete the reaction. The absorbance was measured in a spectrophotometer at 515 nm. When the absorbance was below 0.2, the samples were diluted and reanalyzed. The AOA was calculated as a 6-hydroxy-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic acid (Trolox) equivalent (mmol TE) per g of grain by comparison to a standard curve. The reactions were performed in triplicate, and the mean value was obtained.

2.4. Experimental design and statistical analysis
The experiment was conducted in a completely random design. The obtained results were evaluated by analysis of variance, and the means were compared by Tukey's Test at a 5% error probability.

3. Results and discussion
The concentration of TSPCs differed significantly among the genotypes (Table 1). Higher concentrations of TSPCs were observed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อนำเสนองานประเมินความเข้มข้นของสารฟีนอรวมละลายน้ำ (TSPCs) และกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ (AOA) ของข้าวธัญพืชสี pericarp สีน้ำตาล สีแดง และสีดำแสงและประมวลผลความเข้มข้นของ TSPCs ในเมล็ดข้าว ข้าวกล้องธัญพืชสิบ ecotypes และพันธุ์หก มี pericarp แดง มี pericarp สีดำและมีสี pericarp แสงสีน้ำตาล ถูกประเมิน ความเข้มข้นของ TSPCs และ AOA ข้าวธัญพืชกับประมวลผลแตกต่างกัน (สีน้ำตาล ขัดเงา นึ่งนึ่ง และสีน้ำตาลเงา) ถูกกำหนด และยังกำหนดความเข้มข้นของ TSPCs ในธัญพืช กุ้ง ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญได้สังเกตในความเข้มข้นของ TSPCs และ AOAs ในการศึกษาจีโนไทป์ มีค่าสูงในธัญพืชมีสีแดง และสีดำ pericarp และพบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ และค่าบวกระหว่างพารามิเตอร์เหล่านี้ ทำลดความเข้มข้น TSPCs ในธัญพืชเนื่องจากสูญเสียส่วนหนึ่งของการประมวลผลน้ำ ความร้อนแยกส่วนประกอบและ อาจจะ โต้ตอบกับคอมโพเนนต์อื่น ๆ ที่ลดลงนี้เกี่ยวข้องกับ AOA ล่างในธัญพืชเหล่านี้ ในลักษณะคล้ายกัน ทำอาหารยังลดลงความเข้มข้นของ TSPCs โดยเฉพาะอย่างยิ่งในธัญพืชขัดเงา และสีน้ำตาลคำย่อรเรียน 2,2′-azino-bis(3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate) AOA กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ DPPH, 2,2-ฟีนิลได-1-picrylhydrazyl ติ Trolox เทียบเท่า Trolox กรด 6-hydroxy-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic TSPCs ม่อฮ่อมละลายรวมคำสำคัญม่อฮ่อม กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ ข้าวกล้อง ข้าวนึ่ง ข้าวสวยงาม โพลีฟีน1. บทนำม่อฮ่อม (โพลี) จะพบความหลากหลายของอาหาร ผลไม้ ผัก และ ธัญพืช และความเข้มข้นและชนิดของสารแตกต่างกันระหว่างอาหารแตกต่างกันเนื่องจากปัจจัยทางพันธุกรรม สิ่งแวดล้อมปัจจัย และเงื่อนไขการประมวลผล (คริส Etherton et al., 2002) ดังนั้น ปริมาณของโพลีฟีนในอาหารได้หลากหลาย ขึ้นอยู่กับชนิดและปริมาณของอาหารที่บริโภคข้าว หนึ่งในอาหารหลักในอาหารของประชากรมากที่สุด อาจมีบทบาทสำคัญในความเข้มข้นของสารต้านอนุมูลอิสระกินทุกวันได้ แล้วมีระบุสารต่าง ๆ ในธัญพืช ฟีนอส่วนใหญ่กรดนี้ anthocyanins (Chen et al., 2006, Goffman และ Bergman, 2004, Hu et al., 2003 ฮัดสันและ al., 2000, Oki et al., 2002 เทียนร้อยเอ็ด al., 2004, Yawadio et al., 2007 และโจว et al., 2004) นักวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างความเข้มข้นของสารฟีนอและกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระ (AOA) (Goffman และ Bergman, 2004 และจางและ al., 2006), ซึ่งถูกตรวจสอบสำหรับอาหารอื่น ๆ ที่อุดมไปด้วยสารประกอบเหล่านี้ยังเช่นเดียวกับธัญพืชธัญพืชอื่น ๆ ม่อฮ่อมในข้าวที่มีอยู่ในแบบละลายน้ำ และไม่ละลายน้ำ (ผูก) ฟอร์ม ฟอร์มละลายแทน 38% (Adom และหลิว 2002) 60% (มิร่า เด Massaretto, Pascual และ Lanfer- มาร์ 2009) ของเนื้อหารวมโพลีฟีนในธัญพืชข้าวกล้องแสง และประมาณ 81% ในธัญพืชสี pericarp สีแดง และสีดำ (มิร่า et al., 2009) ชนิดและความเข้มข้นของโพลีฟีนในเมล็ดข้าวแตกต่างกันระหว่างการศึกษาจีโนไทป์ และเกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับสี pericarp โดยปกติ ธัญพืช มี pericarp สีแดง และสีดำสีมีความเข้มข้นสูงม่อฮ่อมเปรียบเทียบกับสี pericarp สีน้ำตาลอ่อน (เทียนร้อยเอ็ด al., 2004 และโจว et al., 2004) นอกจากนี้ ความเข้มข้นของสารเหล่านี้จะยังได้ผลกระทบจากการประมวลผล โพลีฟีนไม่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับ pericarp ซึ่งจะถูกเอาออกในระหว่างการประมวลผลเพื่อขอรับธัญพืชขัดข้าว นี้เป็นวิธีหลักข้าวจะเตรียมไว้สำหรับการใช้ในประเทศบราซิล ลดความเข้มข้นของสารเหล่านี้ในเมล็ด (Hu et al., 2003 และโจว et al., 2004) ข้าวยังสามารถ hydrothermally รับในกระบวนการเรียกว่าทำรักษา ผลนึ่งข้าว และข้าวสุกก่อนของปริมาณการใช้ได้ น้อยคือรู้จักผลของขั้นตอนเหล่านี้สองโพลีฟีนในของเมล็ดข้าวดังนั้น นำเสนองานประเมินความเข้มข้นของสารฟีนอรวมละลายน้ำ (TSPCs) และ AOA ข้าวธัญพืชมี pericarp สีน้ำตาล สีแดง และสีดำแสงสีและลักษณะพิเศษของการประมวลผลในสมาธิม่อฮ่อมของเมล็ดข้าว2. วัสดุและวิธีการ2.1 การทดลองวัสดุข้าวที่ปลูกในทดลองฟิลด์ในฤดูกาล 2006-2007 เติบโตกับเท่าเติบโตเงื่อนไขในพื้นที่ทดลองการเกษตรภาคของกลาง Universidade เดอซานตามาเรีย ซานตามาเรีย RS บราซิลข้าวปลูกรวมต่อไปนี้: สิบข้าว ecotypes (พันธุ์ข้าวแปลงพันธุกรรมที่แตกต่างกันทางภูมิศาสตร์) มีสีแดง pericarp จากภูมิภาคต่าง ๆ ของโอกทำเนรัฐที่รวบรวม โดยนักวิจัยจาก Grandense ริโอ Instituto ทำ Arroz (IRGA), เรียกว่า Ec1A, Ec1B, Ec2A, Ec2B, Ec2C, Ec2D, Ec3A, Ec3B, Ec3C และ Ec4A ห้าข้าวพันธุ์ มีสีแดง pericarp จากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิลที่รวบรวม โดยนักวิจัยจาก Embrapa Meio-เหนือ PB1, PB4, PB5, PB11 และ PB13 การ cultivar ข้าวหนึ่งกับสี pericarp แดงจากพึงพอเด Pesquisa อี Agropecuária Extensão ชนบทเดอซานตา (Epagri), ที่เรียกว่า Epagri IAC 600 เรียกว่า cultivar ข้าวหนึ่งกับสี pericarp ดำจาก Instituto Agronômico Campinas (IAC), และ cultivar ข้าวหนึ่งกับสี pericarp สีน้ำตาลอ่อนจาก IRGA เรียก Irga 417หลังการเก็บเกี่ยว เกรนได้แห้งไป 13 ± 1% ของความชื้นที่อุณหภูมิเมล็ดข้าวโดยรวมต่ำกว่า 40 องศาเซลเซียส สำหรับแต่ละ ecotype cultivar วัสดุเริ่มต้นประมาณ 10000 g ตัวอย่างเหล่านี้ถูกแบ่งออกเป็น 1000 กรัมตัวอย่างสำหรับเงื่อนไขการประมวลผลต่าง ๆ ผลหลังจากการประมวลผลแต่ละตัวอย่างประมาณ 800 g ตัวอย่างเหล่านี้ได้เพิ่มเติมปฐมภูมิในตัวอย่างของ 200 g ใช้สำหรับวิเคราะห์ห้องปฏิบัติการ2.2. ประมวลผลเมล็ดสำหรับวิเคราะห์ห้องปฏิบัติการ เกรนถูกประมวลผลในลักษณะต่าง ๆ ดังนี้: สีน้ำตาล ขัดเงา นึ่งนึ่ง และน้ำตาลขัดเงา ธัญพืชมีประเมินทั้งดิบ และสุก รับธัญพืชน้ำตาล แป้งถูก dehulled และการขาดงานของบรรทัดในธัญพืชถูก สังเกต บอกว่า รำไม่สูญเสียระหว่างการประมวลผล การได้รับธัญพืชขัด ธัญพืช dehulled ถูกขัดเอาชั้นภายนอกของเมล็ดข้าว (รำ) ข้าวที่นึ่งตามวิธีดัดแปลงของเอเลีย Rombaldi, Silva โนราห์ และ Dias (1996) ธัญพืชกับฮัลล์ถูก soaked (เมล็ด 1:1. อัตราส่วนปริมาตรมวล: น้ำ 5) ในน้ำอุ่นที่ 65 ° C ± 2 ° C 300 นาที และ autoclaved ที่ 116 ° C ± 1 ° C (ความดัน 0.6 kPa ± 0.05 kPa) ใน 10 นาที หลังจากการรักษานี้ ตัวอย่างที่แห้งไป 13% ± 1% ความชื้นที่อุณหภูมิเมล็ดข้าวโดยรวมต่ำกว่า 40 องศาเซลเซียส รับข้าวกล้องนึ่ง เกรนถูก dehulled และรับการนึ่งขัดข้าว ธัญพืชได้ dehulled และขัดเงา ประเมินข้าวสุก เกรนได้ในอัตราส่วนปริมาตรมวล: น้ำข้าวของ 1:2.5 ใน 30 นาที และอบแห้งที่ 50 องศาเซลเซียส ธัญพืชมีพื้นดินเพื่อให้ได้ขนาดอนุภาคเหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์2.3 การปฏิบัติวิเคราะห์การประเมินความเข้มข้นของ TSPCs และ AOA ตัวอย่างถูกสกัดตามวิธีแก้ไข al. ชาร้อยเอ็ด 2005 และ Pérez Jiménez Saura-Calixto, 2005 ตัวอย่าง 1 กรัมถูก homogenized เป็นกลุ่มที่ มีปริมาณของเมทานอล 80% ใน 50 มลเหยี่ยวหลอด 20 mL แล้วนั้นกระตุ้นทำสำหรับ h 1 ที่อุณหภูมิห้อง หลังจากเวลานี้ มี centrifuged ตัวอย่างสำหรับที่ 3000 rpm 10 นาที และ supernatant ถูกแยกออกจากกัน การตกค้างที่เหลือ เพิ่ม 20 mL ของเมทานอล 80% (pH 2.0) และกระบวนการเดียวกันอาการกังวลต่อ centrifugation และแยกของ supernatant ที่เสร็จสมบูรณ์ สารตกค้างนี้ เพิ่ม 20 mL ของ 70% อะซิโตน และกระบวนการเดียวกันอาการกังวลต่อ centrifugation และแยกของ supernatant ที่เสร็จ Supernatants สามถูกผสม และใช้สำหรับการวิเคราะห์ของ TSPCs และ AOA การสกัดได้ดำเนินการใน triplicateTSPCs ถูก quantified โดยวิธี Folin-Ciocalteu (ชา et al., 2005 และเดี่ยวร้อยเอ็ด al., 1999) ส่วนลงตัว 80-μL ของการดึงข้อมูล (ตัวอย่าง) ถูกทำให้เจือจางในน้ำกลั่น 2 mL และเพิ่ม μL 200 ของรีเอเจนต์ 0.25 Folin-Ciocalteu N หลังจาก 3 นาที 1 mL 7.5% โซเดียมคาร์บอเนตถูกเพิ่ม ผสมปฏิกิริยาถูก incubated สำหรับ h 2 ที่อุณหภูมิห้องในมืดจะทำปฏิกิริยา มีวัด absorbance ที่ในเครื่องทดสอบกรดด่างที่ 765 nm ในเวลาเดียวกัน เป็นวิเคราะห์ว่างเปล่าที่มีเมทานอลแทนตัวอย่าง ใช้เส้นโค้งมาตรฐานกรด gallic และผลลัพธ์ถูกคำนวณเป็น gallic กรดเทียบเท่า (mg GAE) ต่อข้าว 100 กรัม (แห้งพื้นฐาน) ปฏิกิริยาที่ได้ดำเนินการใน triplicate และค่าเฉลี่ยได้รับAOA ถูก quantified โดยวัด 2,2-ฟีนิลได-1-picrylhydrazyl (DPPH) รุนแรง scavenging กิจกรรม (แบรนด์วิลเลียมส์ Cuvelier, & Berset, 1995) ก่อนทำปฏิกิริยา เครื่องทดสอบกรดด่างมีให้กับเมทานอล และโซลูชัน DPPH ถูกผสมกับเมทานอลถึงการ absorbance ของ 1.1 ± 0.02 ที่ 515 nm มีเพิ่ม 1.9 mL ของโซลูชัน DPPH กับ μL 100 ของการดึงข้อมูล (ตัวอย่าง), ช่องว่างพร้อมเตรียมกับ μL 100 ของเมทานอล ผสมปฏิกิริยาถูก incubated ใน 24 ชมที่อุณหภูมิห้องในมืดจะทำปฏิกิริยา มีวัด absorbance ที่ในเครื่องทดสอบกรดด่างที่ 515 nm เมื่อ absorbance ที่ต่ำกว่า 0.2 ตัวอย่างถูกทำให้เจือจาง และ reanalyzed AOA ถูกคำนวณมีกรด 6-hydroxy-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic (Trolox) เทียบเท่ากับ (mmol TE) ต่อกรัมของข้าวโดยการเปรียบเทียบกับเส้นโค้งมาตรฐานไว้ ปฏิกิริยาที่ได้ดำเนินการใน triplicate และค่าเฉลี่ยได้รับ2.4 การทดลองออกแบบและวิเคราะห์ทางสถิติมีดำเนินการทดลองในการออกแบบอย่างสมบูรณ์ ผลได้รับถูกประเมิน โดยการวิเคราะห์ผลต่างของ และวิธีถูกเปรียบเทียบ โดยการทดสอบของ Tukey ที่ความน่าเป็นข้อผิดพลาด 5%3. ผลลัพธ์ และสนทนาความเข้มข้นของ TSPCs แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการศึกษาจีโนไทป์ (ตาราง 1) ความเข้มข้นสูงของ TSPCs สุภัค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
งานวิจัยการประเมินความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลที่ละลายได้ทั้งหมด (TSPCs) และสารต้านอนุมูลอิสระ (AOA) ของเมล็ดข้าวที่มีสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือกสีแดงและสีดำและมีผลบังคับใช้ในการประมวลผลกับความเข้มข้นของ TSPCs ในเมล็ดข้าว สีน้ำตาลเมล็ดข้าวพันธุ์สิบหกสายพันธุ์ที่มีเปลือกสีแดง, สีหนึ่งที่มีเปลือกสีดำและเป็นหนึ่งเดียวกับสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือก, ได้รับการประเมิน ความเข้มข้นของ TSPCs และ AOA ของเมล็ดข้าวที่มีการประมวลผลที่แตกต่างกัน (สีน้ำตาล, ขัด, ข้าวนึ่งน้ำตาลและขัดข้าวนึ่ง) ได้รับการพิจารณาและความเข้มข้นของ TSPCs ถูกกำหนดยังอยู่ในธัญพืชดิบและสุก ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในระดับความเข้มข้นของ TSPCs และ AOAs หมู่ยีนที่มีค่าสูงขึ้นได้รับสำหรับเมล็ดมีสีเปลือกสีแดงและสีดำและความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญระหว่างพารามิเตอร์เหล่านี้ถูกพบ การนึ่งลดความเข้มข้น TSPCs ในธัญพืชเนื่องจากการสูญเสียส่วนหนึ่งของพวกเขาในน้ำการประมวลผล, การสลายตัวและอาจจะมีปฏิสัมพันธ์กับส่วนประกอบอื่น ๆ ลดลงนี้จะเกี่ยวข้องกับ AOA ที่ต่ำกว่าในธัญพืชเหล่านี้ ในทำนองเดียวกันการปรุงอาหารยังช่วยลดความเข้มข้นของ TSPCs โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมล็ดสีน้ำตาลและขัด. ย่อABTS, 2,2'-azino ทวิ (3 ethylbenzothiazoline-6-sulfonate); AOA, ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ; DPPH, 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl; TE เทียบเท่า Trolox; Trolox กรดไฮดรอกซี 6-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic; TSPCs สารประกอบฟีนอลที่ละลายได้ทั้งหมดคำสำคัญสารประกอบฟีนอลิ; ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ; ข้าวกล้อง; ข้าวนึ่งข้าว ข้าวขัด; โพลีฟีน1 บทนำสารประกอบฟีนอลิ (โพลีฟีน) ที่พบในความหลากหลายของอาหารรวมทั้งผักผลไม้และธัญพืชและความเข้มข้นและชนิดของสารที่แตกต่างกันระหว่างอาหารที่แตกต่างกันเนื่องจากปัจจัยทางพันธุกรรมปัจจัยด้านสภาพแวดล้อมและเงื่อนไขในการประมวลผล (คริส-Etherton et al., 2002) ดังนั้นปริมาณของโพลีฟีนในอาหารที่มีความหลากหลายขึ้นอยู่กับชนิดและปริมาณของอาหารที่บริโภค. ข้าวหนึ่งอาหารหลักในอาหารของประชากรส่วนใหญ่อาจมีบทบาทสำคัญในความเข้มข้นของสารต้านอนุมูลอิสระกินทุกวัน สารประกอบหลายคนได้รับการระบุไว้ในธัญพืชนี้ส่วนใหญ่เป็นกรดฟีนอลและ anthocyanins (Chen et al., 2006, Goffman และเบิร์กแมน, 2004, Hu et al., 2003, ฮัดสัน, et al., 2000, โอกิ et al., 2002 Tian, ​​et al., 2004, Yawadio et al., 2007 และโจว et al., 2004) นักวิจัยได้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลและสารต้านอนุมูลอิสระ (AOA) (Goffman และเบิร์กแมนปี 2004 และ Zhang et al., 2006) ซึ่งได้รับการตั้งข้อสังเกตสำหรับอาหารอื่น ๆ ที่อุดมไปด้วยสารเหล่านี้. คล้ายกับธัญพืชอื่น ๆ ธัญพืชสารประกอบฟีนอข้าวที่มีอยู่ในที่ละลายน้ำและไม่ละลายน้ำ (ผูกพัน) รูปแบบที่มีรูปแบบที่ละลายน้ำได้เป็นตัวแทนของ 38% (ตบแต่ง & Liu, 2002) ถึง 60% (ไมราเด Massaretto, ปาสและ Lanfer Marquez-2009) ของโพลีฟีนทั้งหมดเนื้อหาในที่มีแสงธัญพืชข้าวกล้องและรอบ ๆ 81% ในเมล็ดเปลือกสีแดงและสีดำ (Mira et al., 2009) ชนิดและความเข้มข้นของโพลีฟีนในเมล็ดข้าวแตกต่างกันระหว่างยีนและส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับสีเปลือก โดยปกติเมล็ดมีสีเปลือกสีแดงและสีดำมีความเข้มข้นที่สูงขึ้นของสารประกอบฟีนอลเมื่อเทียบกับผู้ที่มีสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือก (Tian, ​​et al., 2004 และโจว et al., 2004) นอกจากนี้ความเข้มข้นของสารเหล่านี้ได้รับผลกระทบโดยการประมวลผล ในข้าวโพลีฟีนส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับเปลือกซึ่งจะถูกลบออกระหว่างการประมวลผลที่จะได้รับธัญพืชขัด นี่คือข้าววิธีหลักที่เตรียมไว้สำหรับการบริโภคในประเทศบราซิลลดความเข้มข้นของสารเหล่านี้ในเมล็ดข้าว (Hu et al., 2003 และโจว et al., 2004) ข้าวยังสามารถได้รับการปฏิบัติ hydrothermally ในกระบวนการที่เรียกว่าข้าวนึ่งผลในข้าวนึ่งและข้าวจะสุกก่อนบริโภค ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับผลกระทบของทั้งสองขั้นตอนในโพลีฟีนในเมล็ดข้าว. ดังนั้นการทำงานในปัจจุบันการประเมินความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลที่ละลายได้ทั้งหมด (TSPCs) และ AOA ของเมล็ดข้าวที่มีสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือกสีแดงและสีดำและมีผลบังคับใช้ ของการประมวลผลกับความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลในเมล็ดข้าว. 2 วัสดุและวิธีการ2.1 วัสดุทดลอง. เมล็ดข้าวได้รับการปลูกฝังในการทดลองภาคสนามในฤดูกาล 2006-2007 ที่กำลังเติบโตด้วยสภาพการเจริญเติบโตเท่ากับในพื้นที่ทดลองเกษตรภาควิชา Universidade สหพันธ์ Santa Maria, Santa Maria, RS, ประเทศบราซิลข้าวที่ปลูกรวมถึงต่อไปนี้: สิบพันธุ์ข้าว (พันธุกรรมที่แตกต่างทางภูมิศาสตร์พันธุ์ข้าว) ที่มีสีเปลือกสีแดงจากภูมิภาคต่าง ๆ ของ Rio Grande do Sul รัฐที่เก็บรวบรวมโดยนักวิจัยจากสถาบันโอ Grandense ไม่ Arroz (Irga) เรียก EC1A, Ec1B, EC2A, Ec2B, Ec2C, EC2D , EC3A, Ec3B, Ec3C และ EC4A; ห้าสายพันธุ์ข้าวที่มีสีเปลือกสีแดงจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิลที่เก็บรวบรวมโดยนักวิจัยจาก Embrapa กองกลาง Norte เรียก PB1, PB4, PB5 PB11 และ pb13; พันธุ์ข้าวที่มีสีเปลือกสีแดงจาก Empresa de Pesquisa AgropecuáriaอีExtensão Rural de Santa Catarina (Epagri) เรียก Epagri; พันธุ์ข้าวที่มีสีเปลือกสีดำจาก Instituto Agronomico Campinas (IAC) เรียก IAC 600; และพันธุ์ข้าวที่มีสีน้ำตาลอ่อนสีเปลือกจาก Irga เรียก Irga 417. หลังจากเก็บเกี่ยวธัญพืชแห้ง 13% ± 1% ของความชื้นที่อุณหภูมิมวลข้าวต่ำกว่า 40 องศาเซลเซียส สำหรับแต่ละสายพันธุ์และพันธุ์วัสดุเริ่มต้นอยู่ที่ประมาณ 10,000 กรัม ตัวอย่างเหล่านี้ถูกแบ่งออกเป็น 1,000 ตัวอย่างกรัมสำหรับเงื่อนไขในการประมวลผลต่างๆที่เกิดขึ้นในกลุ่มตัวอย่างประมาณ 800 กรัมหลังจากการประมวลผลแต่ละ ตัวอย่างเหล่านี้ถูกแบ่งออกในตัวอย่างของ 200 กรัมใช้สำหรับการวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการ. 2.2 การประมวลผลเมล็ดสำหรับการวิเคราะห์ในห้องปฏิบัติการธัญพืชที่ถูกประมวลผลในรูปแบบที่แตกต่างกันดังต่อไปนี้: สีน้ำตาล, ขัด, ข้าวนึ่งน้ำตาลและขัดข้าวนึ่ง ธัญพืชได้รับการประเมินทั้งดิบและสุก ที่จะได้รับเมล็ดสีน้ำตาลธัญพืชข้าวกล้องถูกและขาดของเส้นในธัญพืชก็สังเกตเห็นแสดงให้เห็นว่ารำไม่ได้หายไประหว่างการประมวลผล การขอรับธัญพืชขัด, ธัญพืชข้าวกล้องถูกขัดเพื่อลบชั้นนอกของเมล็ดข้าว (รำ) ข้าวข้าวนึ่งตามวิธีการปรับตัวของอีเลียส Rombaldi ซิลวาร่าและดิอาส (1996) ธัญพืชที่มีเรือถูกแช่ (มวลเม็ดอัตราส่วนปริมาณน้ำ 1: 1.5) ในน้ำอุ่น 65 องศาเซลเซียส± 2 องศาเซลเซียสเป็นเวลา 300 นาทีและนึ่งฆ่าเชื้อที่ 116 องศาเซลเซียส± 1 ° C (ความดัน 0.6 kPa ± 0.05 ปาสคาล) เป็นเวลา 10 นาที หลังจากการรักษานี้ตัวอย่างแห้ง 13% ความชื้น± 1% ที่อุณหภูมิมวลข้าวต่ำกว่า 40 องศาเซลเซียส การขอรับข้าวกล้องข้าวนึ่งข้าวกล้องธัญพืชถูกและที่จะได้รับข้าวสารข้าวนึ่งธัญพืชข้าวกล้องถูกและขัด เพื่อประเมินข้าวธัญพืชที่ถูกปรุงสุกในมวลเม็ดอัตราส่วนปริมาณน้ำเท่ากับ 1: 2.5 เป็นเวลา 30 นาทีและอบแห้งแล้วที่ 50 ° C ธัญพืชถูกพื้นดินเพื่อให้ได้ขนาดอนุภาคที่เหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์. 2.3 วิเคราะห์ทางห้องปฏิบัติการเพื่อประเมินความเข้มข้นของ TSPCs และ AOA ตัวอย่างถูกสกัดตามวิธีการแก้ไขของอิคบาล et al., 2005 และPérez-Jiménezและ Saura-Calixto 2005 ตัวอย่างหนึ่งกรัมถูกหดหาย 20 มิลลิลิตร 80 เมทานอล% ใน 50 มลหลอดเหยี่ยวและตื่นเต้นเป็นเวลา 1 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้อง หลังจากช่วงเวลานี้ตัวอย่างที่ถูกปั่นเป็นเวลา 10 นาทีที่ 3000 รอบต่อนาทีและใสถูกแยกออก หากต้องการสารตกค้างที่เหลือ 20 มลเมทานอล 80% (ค่า pH 2.0) เพิ่มและขั้นตอนเดียวกันของความปั่นป่วนการหมุนเหวี่ยงและการแยกของสารละลายเสร็จสมบูรณ์ เพื่อที่เหลือนี้ 20 มลอะซิโตน 70% ถูกเพิ่มเข้ามาและขั้นตอนเดียวกันของความปั่นป่วนการหมุนเหวี่ยงและการแยกของสารละลายเสร็จสมบูรณ์ สาม supernatants ถูกผสมและใช้ในการวิเคราะห์ของ TSPCs และ AOA การสกัดสารที่ได้ดำเนินการในเพิ่มขึ้นสามเท่า. TSPCs ถูกวัดโดยวิธี Folin-Ciocalteu (อิคบาล et al., 2005 และโทน et al., 1999) aliquot 80 ไมโครลิตรของสารสกัด (ตัวอย่าง) ถูกเจือจางใน 2 มิลลิลิตรของน้ำกลั่นและ 200 ไมโครลิตร 0.25 ไม่มี Folin-Ciocalteu น้ำยาจะถูกเพิ่มเข้ามา หลังจาก 3 นาที, 1 มิลลิลิตรของโซเดียมคาร์บอเนต 7.5% ถูกเพิ่มเข้ามา ผสมปฏิกิริยาถูกบ่มเป็นเวลา 2 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้องในที่มืดเพื่อความสมบูรณ์ของการเกิดปฏิกิริยา การดูดกลืนแสงวัดในสเปกที่ 765 นาโนเมตร ในเวลาเดียวกัน, ว่างเปล่าที่มีเมทานอลแทนของกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับการวิเคราะห์ กราฟมาตรฐานกรดแกลลิถูกนำมาใช้และผลที่จะถูกคำนวณเป็นเทียบเท่ากรดแกลลิ (มก GAE) ต่อ 100 กรัมเม็ด (น้ำหนักแห้ง) ปฏิกิริยาที่ได้ดำเนินการในเพิ่มขึ้นสามเท่าและค่าเฉลี่ยที่ได้รับ. AOA ถูกวัดโดยการวัดของ 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) ต้านอนุมูลอิสระ (แบรนด์วิลเลียมส์ Cuvelier และ Berset, 1995) ก่อนที่จะใช้ปฏิกิริยาสเปกคอมพ์ถูกกับเมทานอลและการแก้ปัญหา DPPH ถูกเจือจางด้วยเมทานอลที่จะไปถึงการดูดกลืนแสงของ 1.1 ± 0.02 ที่ 515 นาโนเมตร 100 ไมโครลิตรของสารสกัด (ตัวอย่าง) 1.9 มิลลิลิตรของการแก้ปัญหา DPPH ถูกเพิ่มเข้ามา ว่างเปล่าได้ถูกจัดทำพร้อมกันกับ 100 ไมโครลิตรของเมทานอล ผสมปฏิกิริยาถูกบ่มเป็นเวลา 24 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้องในที่มืดเพื่อความสมบูรณ์ของการเกิดปฏิกิริยา การดูดกลืนแสงวัดในสเปกที่ 515 นาโนเมตร เมื่อดูดกลืนแสงต่ำกว่า 0.2 ตัวอย่างถูกเจือจางและ reanalyzed AOA คำนวณเป็นค่ากรดไฮดรอกซี 6-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic (Trolox) เทียบเท่า (mmol TE) ​​ต่อกรัมของข้าวโดยการเปรียบเทียบกับกราฟมาตรฐาน ปฏิกิริยาที่ได้ดำเนินการในเพิ่มขึ้นสามเท่าและค่าเฉลี่ยที่ได้รับ. 2.4 การออกแบบการทดลองและการวิเคราะห์ทางสถิติการทดลองได้ดำเนินการในการออกแบบแบบสุ่มสมบูรณ์ ผลที่ได้รับได้รับการประเมินโดยการวิเคราะห์ความแปรปรวนและวิธีการที่ถูกนำมาเปรียบเทียบโดยการทดสอบของ Tukey ที่น่าจะเป็นข้อผิดพลาด 5%. 3 ผลและอภิปรายความเข้มข้นของ TSPCs แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในหมู่จีโนไทป์ (ตารางที่ 1) ความเข้มข้นที่สูงขึ้นของ TSPCs ถูกตั้งข้อสังเกต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
งานปัจจุบันประเมินความเข้มข้นของปริมาณสารประกอบฟีนอล ( tspcs ) และสารต้านอนุมูลอิสระ ( AOA ) ของเมล็ดข้าวมีสีน้ำตาลอ่อน สีแดง สีดำ สีเปลือกและการประมวลผลที่มีผลต่อความเข้มข้นของ tspcs ในเมล็ดข้าว ข้าวกล้อง ธัญพืช และชุดสิบ 6 พันธุ์กับเปลือกสีแดงมีเปลือกสีดำ กับสี เปลือกสีน้ำตาลอ่อนถูกประเมิน และความเข้มข้นของ tspcs AOA ของเมล็ดข้าวมีการประมวลผลที่แตกต่างกัน ( สีน้ำตาล , ขัด , ข้าวนึ่งและขัดข้าวกล้องข้าวนึ่ง ) ตั้งใจและความเข้มข้นของ tspcs ได้แก่ดิบและเมล็ดสุกความแตกต่างที่พบในความเข้มข้นของ tspcs aoas ระหว่างจีโนไทป์และมีค่าสูงกว่าที่ได้รับจากธัญพืช มีสีแดง สีดำ สีเปลือก และความสัมพันธ์ระหว่าง ตัวแปรเหล่านี้บวก พบ parboiling ลด tspcs พบในธัญพืช เนื่องจากสูญเสียส่วนหนึ่งของพวกเขาในการประมวลผลน้ำ ความร้อนการสลายตัวและ อาจจะการมีปฏิสัมพันธ์กับส่วนประกอบอื่น ๆ นี้จะเกี่ยวข้องกับการลดการลงทุนในธัญพืชเหล่านี้ ในลักษณะที่คล้ายกัน , การปรุงอาหารและลดความเข้มข้นของ tspcs , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสีน้ำตาลและขัดข้าว


Abbr อักษรย่อ , - 2 , 2 นั้น azino ทวิ ( 3-ethylbenzothiazoline-6-sulfonate ) ; AOA , สารต้านอนุมูลอิสระ ; dpph 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl ; TE , สาร , สาร 6-hydroxy-2,5,7 เทียบเท่า ; ,8-tetramethylchroman-2-carboxylic กรด ; tspcs รวมปริมาณสารประกอบฟีนอล
คำสำคัญ
สารประกอบฟีนอล ; สารต้านอนุมูลอิสระ ; ข้าวกล้อง ; ข้าวนึ่งข้าว ; ขัดเงา ; โพลี
1 บทนำ
สารประกอบฟีนอล ( polyphenols ) พบในอาหาร ได้แก่ ผัก ผลไม้ และธัญพืชและปริมาณและชนิดของสารประกอบที่แตกต่างกันระหว่างอาหารที่แตกต่างกันเนื่องจากปัจจัยทางพันธุกรรม ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม และการประมวลผลเงื่อนไข ( กริช etherton et al . , 2002 ) ดังนั้น ปริมาณโพลีฟีนอลในอาหารมีหลากหลาย ขึ้นอยู่กับชนิดและปริมาณของอาหารที่บริโภค

ข้าวหนึ่งหลักอาหารในอาหารของประชากรมากที่สุดอาจมีบทบาทในความเข้มข้นของสารต้านอนุมูลอิสระ กินทุกวัน หลายสารได้ถูกระบุในซีเรียลนี้ กรดฟีโนลิก ส่วนใหญ่และ แอนโทไซยานิน ( Chen et al . , 2006 , และ goffman เบิร์กแมน , 2004 , Hu et al . , 2003 , ฮัดสัน et al . , 2000 , โอกิ et al . , 2002 , เทียน et al . , 2004 , yawadio et al . , 2007 และ โจว et al . , 2004 )นักวิจัยได้พบความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างปริมาณของสารประกอบฟีนอลและฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ ( AOA ) และ goffman Bergman , 2004 และ Zhang et al . , 2006 ) ซึ่งพบว่าอาหารที่อุดมไปด้วยสารประกอบเหล่านี้อื่น ๆ .

คล้ายๆกับธัญพืชอื่นๆ สารประกอบฟีนอลิกในข้าวมีปริมาณและ ที่ไม่ละลายน้ำ ( ผูก ) แบบฟอร์มด้วยรูปแบบของปริมาณร้อยละ 38 ( adom &หลิว , 2002 ) 60% ( มิร่า เดอ massaretto ปาสคาล & , lanfer Marquez , 2552 ) ของปริมาณโพลีฟีนอลทั้งหมดในแสง ข้าวกล้อง ธัญพืช และประมาณ 81% ในสีแดงและสีดำเม็ดสีเปลือก ( Mira et al . , 2009 ) ชนิดและความเข้มข้นของโพลีฟีนในเมล็ดข้าวที่แตกต่างกันระหว่างพันธุ์และที่เกี่ยวข้องส่วนใหญ่กับสีเปลือก . โดยปกติข้าวที่มีสีดำและสีแดงเปลือกสีมีความเข้มข้นสูงของสารประกอบฟีนอลเมื่อเทียบกับผู้ที่มีสีเปลือกสีน้ำตาลอ่อน ( เทียน et al . , 2004 และโจว et al . , 2004 ) นอกจากนี้ความเข้มข้นของสารประกอบเหล่านี้ยังได้รับผลกระทบจากการประมวลผล ในข้าว , โพลีฟีนเป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับเปลือก ซึ่งจะถูกลบออกในระหว่างการประมวลผลเพื่อให้ได้ขัดข้าวนี่เป็นวิธีหลัก คือ ข้าวเตรียมไว้สำหรับการบริโภคในบราซิล ลดความเข้มข้นของสารประกอบเหล่านี้ในเมล็ดข้าว ( Hu et al . , 2003 และโจว et al . , 2004 ) ข้าวยังสามารถ hydrothermally ปฏิบัติในกระบวนการที่เรียกว่า parboiling ส่งผลให้ข้าวนึ่ง และข้าวจะสุกก่อนการบริโภคของเป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับผลกระทบของเหล่านี้สองขั้นตอนในโพลีฟีนอลในเมล็ด

ดังนั้นงานปัจจุบันประเมินความเข้มข้นของปริมาณสารประกอบฟีนอล ( tspcs ) และการลงทุนของเมล็ดข้าวมีสีน้ำตาลอ่อน สีแดง สีดำ สีเปลือก และผลของกระบวนการแปรรูปต่อความเข้มข้นของสารประกอบฟีนอลในเมล็ด

2 วัสดุและวิธีการ
2.1 .
วัสดุทดลองข้าวธัญพืชที่ปลูกในแปลงทดลอง ใน พ.ศ. 2549 – 2550 เท่ากับฤดูปลูกที่มีสภาพปลูกในพื้นที่ทดลองของกรมวิชาการเกษตร ของมหาวิทยาลัย ซานตา มาเรีย , ซานตามาเรีย , RS , บราซิล

ข้าวปลูกรวมต่อไปนี้ :ชุดข้าวสิบ ( พันธุกรรมที่แตกต่างกันทางภูมิศาสตร์ข้าว ) ด้วยสีเปลือกสีแดงจากภูมิภาคต่างๆของรักที่ริมขอบฟ้ารัฐที่รวบรวมโดยนักวิจัยจาก Instituto ริโอ grandense ทำที่ตั้ง ( irga ) ที่เรียกว่า ec1a ec1b ec2a ec2b , , , , ec2d ec2c ec3a ec3b , , , , และ ec3c ec4a ;ห้าสายพันธุ์ข้าวที่มีสีเปลือกสีแดงจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบราซิล ที่รวบรวมโดยนักวิจัยจาก embrapa ไมโอ Norte , เรียกว่า PB1 , pb4 เจน pb11 pb13 , และ , ข้าวพันธุ์ที่มีสีเปลือกแดง จาก บริษัท เดอ ัน agropecu . kgm เรีย E extens ฮัล O ชนบท de Santa Catarina ( epagri ) ที่เรียกว่า epagri ; หนึ่ง ข้าวพันธุ์ที่มีเปลือกสีดำจาก Instituto Agron เป็นการ Mico Campinas ( IAC )เรียกว่า IAC 600 ; และเป็นหนึ่งในข้าวพันธุ์ที่มีเปลือกสีน้ำตาลอ่อนสีจาก irga เรียกว่า irga 417 .

หลังจากการเก็บเกี่ยวธัญพืชแห้ง 13% ± 1% ของความชื้นที่อุณหภูมิต่ำกว่า 40 องศา มวลเมล็ดของแต่ละพันธุ์ และพันธุ์ตั้งต้นอยู่ที่ประมาณ 10 , 000 กรัม ตัวอย่างเหล่านี้แบ่ง ใน 1 , 000 กรัมตัวอย่างสำหรับสภาวะต่าง ๆส่งผลให้จำนวนประมาณ 800 กรัม แต่ละหลังการประมวลผล ตัวอย่างเหล่านี้ได้แบ่งตัวอย่าง 200 g ใช้สำหรับห้องปฏิบัติการวิเคราะห์

2.2 . เมล็ดการประมวลผล
สำหรับห้องปฏิบัติการวิเคราะห์ , ธัญพืชที่ถูกประมวลผลในลักษณะต่าง ๆดังนี้ สีน้ำตาล สวยงาม ขาว น้ำตาล และ ข้าวนึ่งขัด ธัญพืช ได้แก่ ทั้งดิบและสุก ขอรับเมล็ดสีน้ำตาลธัญพืชเป็น dehulled และการขาดของเส้นในธัญพืช ซึ่งแสดงว่าไม่มีแบรนหายไปในระหว่างการประมวลผล ขอรับเมล็ดขัด , dehulled ธัญพืชถูกขัดเพื่อลบเลเยอร์ภายนอกของเมล็ดข้าว ( รำ ) ข้าวนึ่งตามการดัดแปลงวิธีการเอลียาห์ rombaldi ซิลวา , โนรา , และดิ ( 1996 ) ธัญพืชกับเรือเปียกโชก ( มวลเม็ด :ปริมาณน้ำเท่ากับ 1 : 1.5 ) ในน้ำอุ่นที่อุณหภูมิ 65 องศา C ± 2 ° C 300 นาทีที่ 116 องศา C ±สังเคราะห์ 1 ° C ( แรงดัน 0.6 กิโลปาสคาล± 0.05 กิโลปาสคาล ) นาน 10 นาที หลังจากการรักษานี้ ตัวอย่างแห้ง 13% ± 1 % ความชื้นที่อุณหภูมิต่ำกว่า 40 องศา เม็ดมวล เพื่อให้ได้ผลดี ข้าวกล้อง ธัญพืช เป็น dehulled และเพื่อให้ได้ข้าวนึ่งขัด ธัญพืช เป็น dehulled และขัดหาข้าวให้สุก เม็ดสุกในเม็ดมวลปริมาณน้ำเท่ากับ 1:2.5 30 นาที แล้วอบแห้งที่อุณหภูมิ 50 องศาซีเกรนมีพื้นดินเพื่อให้ได้อนุภาคขนาดที่เหมาะสมสำหรับการวิเคราะห์ .

2.3 ห้องปฏิบัติการวิเคราะห์
เพื่อประเมินและความเข้มข้นของ tspcs AOA , จำนวนแยกตามแบบวิธีการของบัล et al . ,2005 และเปเรซ Jim é nez และ saura calixto , 2005 ตัวอย่างหนึ่งกรัมถูกบดกับ 20 ml 80% เมทานอลใน 50 ml เหยี่ยว หลอด และปั่นป่วนเป็นเวลา 1 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้อง หลังจากระยะเวลานี้ ตัวอย่างที่ระดับ 10 นาทีที่ 3000 รอบต่อนาที และนำถูกแยกออกจากกัน ถึงกากที่เหลือ 20 ml 80% เมทานอล ( pH 2.0 ) คือการเพิ่มและขั้นตอนเดียวกันของอาการกังวลต่อเหวี่ยงแยกและการแยกของน่านแล้ว การตกค้าง , 20 ml 70% ) คือการเพิ่มและขั้นตอนเดียวกันของการปั่นเหวี่ยงแยกและการแยกของน่านแล้ว 3 supernatants ผสมที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์และ tspcs AOA . ที่สกัดได้

ทั้งสามใบการ tspcs ถูก quantified โดย folin –วิธีการ ciocalteu ( บัล et al . , 2005 และ Singleton et al . , 1999 ) 80 - μ l ส่วนที่หารลงตัวสารสกัด ( ตัวอย่าง ) เจือจางใน 1 มิลลิลิตรของน้ำและ 200 ลิตรμ 0.25 N folin – ciocalteu รีเอเจนต์ถูกเพิ่มเข้ามา หลังจาก 3 นาที 1 ml 7.5 โซเดียมคาร์บอเนตถูกเพิ่มเข้ามาปฏิกิริยาผสมบ่มที่อุณหภูมิห้องเป็นเวลา 2 ชั่วโมงในที่มืดเพื่อให้ปฏิกิริยา นเป็นวัดในความที่ 765 nm . ในเวลาเดียวกัน , ว่างเปล่าที่มีเมทานอลแทนของตัวอย่างที่วิเคราะห์ ที่เพิ่มขึ้นเส้นโค้งมาตรฐานที่ใช้และผลลัพธ์ที่ได้เป็นกรดแกลลิค ( มก. เทียบเท่าเก ) ต่อ 100 กรัม เมล็ดแห้ง ( พื้นฐาน )ปฏิกิริยาการวิจัยทั้งสามใบ และค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้น

AOA เป็น quantified โดยการวัด 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl ( dpph ) เป็นตัวเร่งปฏิกิริยากิจกรรม ( ยี่ห้อ วิลเลียมส์ คว เลอร์& , berset , 1995 ) ก่อนที่จะใช้ปฏิกิริยาที่เหมาะสมอยู่ว่างด้วยเมทานอลและ dpph สารละลายเจือจางด้วยเมทานอลไปเป็นค่าสำหรับ± 002 ที่ 515 nm . 100 μลิตรสารสกัด ( ตัวอย่าง ) , 1.9 dpph มิลลิลิตรของสารละลายเพิ่ม ว่างพร้อมกันเตรียม 100 μ L ของเมทานอล ปฏิกิริยาผสมบ่มเป็นเวลา 24 ชั่วโมงที่อุณหภูมิห้อง ในที่มืด เพื่อให้ปฏิกิริยา นเป็นวัดในความที่ 515 nm . เมื่อค่าต่ำกว่า 0.2 , ตัวอย่างที่เจือจาง และ reanalyzed .โดย AOA มีค่าเป็นกรด 6-hydroxy-2,5,7,8-tetramethylchroman-2-carboxylic ( สาร ) เทียบเท่า ( มิลลิโมลเต้ ) / กรัมของเมล็ด โดยเปรียบเทียบกับกราฟมาตรฐาน ปฏิกิริยาการวิจัยทั้งสามใบ และค่าเฉลี่ยได้

2.4 . การออกแบบการทดลองและการวิเคราะห์ทางสถิติ
การทดลองทำในแบบสุ่มอย่างสมบูรณ์ผลการทดลอง ได้แก่ การวิเคราะห์ความแปรปรวน และค่าเฉลี่ยทดสอบการทดสอบที่น่าจะเป็นข้อผิดพลาด 5 %

3 ผลและการอภิปราย
ความเข้มข้นของ tspcs ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างจีโนไทป์ ( ตารางที่ 1 ) ความเข้มข้นสูงของ tspcs พบ