Whenever an entire chapter is devot

Whenever an entire chapter is devoted to the movement of a seemingly inconsequential creature, a reader should take note. Chapter 3, with its stunningly realistic depiction of an old turtle gamely trying to cross the highway, can (and should) be read as symbolic of the Joads and their struggle. Like the turtle, the Joads are victimized by the hostile environment in which they exist, yet, also like the turtle, they persist in their journey. This journey takes the turtle southwest, the same direction that the Joads will be traveling. The author follows the turtle in painstaking detail, beginning with its arduous climb up the embankment and through its ordeal on the highway, where it is humanely avoided by one driver, only to be purposefully attacked by a second. Because of its protective shell, however, this collision with the truck only hastens the turtle to the other side of the highway, its original destination.

In the course of its travels, the turtle unwittingly carries an oat beard, a symbol of new life, in its shell. This oat beard is carried to the other side of the highway, where it falls out and is covered with dirt by the turtle's dragging shell, ready to produce again. With this symbol, Steinbeck specifically refers to the notion that humanity and its life force will continue to regenerate regardless of obstacles and setbacks. Steinbeck will revisit this theme of re-birth in Chapter 14 when he claims that humankind is defined by its need to struggle toward goals that grow beyond work, "having stepped forward, he may slip back, but only half a step, never the full step back." This concept will also be supported later in the novel with Ma Joad's assertion that "we're the people that live…we're the people — we go on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อใดก็ ตามทั้งบทอุทิศให้การเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือน inconsequential อ่านควรทราบ บทที่ 3 กับของจริงโดดเด่นด้วยการแสดงให้เห็นเต่าตัวเก่า gamely พยายามข้ามทางหลวง สามารถ (และควร) อ่านเป็นสัญลักษณ์ของการ Joads และการต่อสู้ของพวกเขา เช่นเต่า Joads จะตกเป็นเหยื่อจากสภาพแวดล้อมที่เป็นมิตรในที่มีอยู่ ยัง ยังเหมือนเต่า ยังคงอยู่ในการเดินทางของพวกเขา เต่า ตะวันตกเฉียงใต้ทิศทางเดียวที่จะเดิน Joads ใช้เวลาเดินทางนี้ ผู้แต่งตามละเอียดรอบคอบ เต่าเริ่มต้น ด้วยความยากลำบากปีน ขึ้นเขื่อน และ ผ่านการทรมานการบนทางหลวง ซึ่งมันเป็นฮิปโปโปเตมัสตรงตามโปรแกรมควบคุมหนึ่ง เท่านั้นที่จะถูกโจมตีทุก โดยที่สอง เนื่องจากเปลือกป้องกัน อย่างไรก็ตาม นี้ชนกับรถบรรทุกเฉพาะไต่สวนเต่าอีกด้านหนึ่งของทางหลวง ปลายทางของต้นฉบับในการเดินทาง เต่าไม่มีเคราโอ๊ต สัญลักษณ์ของชีวิตใหม่ ในเปลือก หนวดเครานี้โอ๊ตจะดำเนินการด้านอื่น ๆ ของทางหลวง ที่มันตกออก และครอบคลุมกับสิ่งสกปรก โดยการของลากกระดองเต่า พร้อมที่จะสร้างอีก ด้วยสัญลักษณ์ สไตน์เบ็คโดยเฉพาะหมายถึงความคิดที่เป็นมนุษย์และพลังชีวิตของมันจะสร้างโดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคและพ่ายแพ้ สไตน์เบ็คท่องนี้ธีมของเกิดใหม่อีกครั้งในบทที่ 14 เมื่อเขาอ้างว่า มนุษย์ถูกกำหนด โดยความต้องการต่อสู้ไปสู่เป้าหมายที่เกินกว่าการทำงาน "ไม่ก้าวไปข้างหน้า เขาอาจลอด กลับ แต่เพียงครึ่งขั้นตอน ไม่เคยขั้นตอนเต็มกลับ" แนวคิดนี้จะได้รับการสนับสนุนในภายหลังในนิยายกับ Ma Joad ยืนยันที่ "เราเป็นกลุ่มคนที่อาศัยอยู่...เราคน — เราไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อใดก็ตามที่ทั้งบทจะทุ่มเทให้กับการเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนไม่สำคัญ, ผู้อ่านควรทราบ บทที่ 3 กับภาพโดดจริงของเต่าเก่า gamely พยายามที่จะข้ามทางหลวงสามารถ (และควร) จะอ่านเป็นสัญลักษณ์ของ Joads และการต่อสู้ของพวกเขา เหมือนเต่า Joads จะตกเป็นเหยื่อของสภาพแวดล้อมในการที่พวกเขามีอยู่ แต่ยังชอบเต่าที่พวกเขายังคงมีอยู่ในการเดินทางของพวกเขา การเดินทางครั้งนี้จะใช้เวลาภาคตะวันตกเฉียงใต้เต่าทิศทางเดียวกันว่า Joads จะเดินทาง ผู้เขียนดังนี้เต่าในรายละเอียดเพียรเริ่มต้นด้วยการปีนลำบากขึ้นเขื่อนและผ่านการทดสอบของบนทางหลวงซึ่งจะมีการหลีกเลี่ยงโดยมนุษย์หนึ่งคนขับเท่านั้นที่จะถูกโจมตีอย่างเด็ดเดี่ยวโดยที่สอง เพราะของเปลือกป้องกันของมัน แต่การปะทะกันนี้กับรถบรรทุกเท่านั้นรีบเต่าไปทางด้านอื่น ๆ ของทางหลวงปลายทางเดิม.

ในหลักสูตรของการเดินทางของเต่าโดยไม่เจตนาดำเนินเคราข้าวโอ๊ตซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตใหม่ ในเปลือกของมัน เคราข้าวโอ๊ตนี้จะดำเนินการในด้านอื่น ๆ ของทางหลวงที่มันหลุดออกมาและถูกปกคลุมไปด้วยสิ่งสกปรกจากเปลือกลากเต่าพร้อมที่จะผลิตอีกครั้ง ที่มีสัญลักษณ์นี้เฉพาะสไตน์เบหมายถึงความคิดที่ว่ามนุษย์และพลังชีวิตของมันจะยังคงที่จะงอกใหม่โดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคและความพ่ายแพ้ สไตน์เบจะทบทวนรูปแบบนี้ของใหม่ที่เกิดในบทที่ 14 เมื่อเขาอ้างว่ามนุษย์จะถูกกำหนดโดยความจำเป็นในการต่อสู้ไปสู่เป้าหมายที่เติบโตเกินทำงาน "ได้ก้าวไปข้างหน้าเขาอาจลื่นกลับ แต่เพียงครึ่งหนึ่งของขั้นตอนที่ไม่เคยเต็ม ถอยหลัง." แนวคิดนี้ยังจะได้รับการสนับสนุนต่อไปในนวนิยายเรื่องนี้มีการยืนยัน Ma โจดรีชว่า "เรากำลังคนที่อาศัยอยู่ ... เรากำลังคน - ที่เราจะไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อใดก็ตามที่ทั้งบท เพื่อรองรับการเคลื่อนไหวของสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนไม่มีอะไร ผู้อ่านควรจด บทที่ 3 ที่มีภาพสมจริง stunningly เต่าชราอย่างกล้าหาญพยายามที่จะข้ามถนน สามารถ ( และควร ) จะอ่านเป็นสัญลักษณ์ของ joads และการต่อสู้ของพวกเขา ชอบเต่า , joads จะตกเป็นเหยื่อ โดยศัตรูในสภาพแวดล้อมที่พวกเขาอยู่ แต่ยังเหมือนเต่า พวกเขายังคงอยู่ในการเดินทางของพวกเขา การเดินทางครั้งนี้ใช้เวลาเต่าตะวันตกเฉียงใต้ ทิศทางเดียวกันว่า joads จะเดินทาง . ผู้เขียนในรายละเอียดดังนี้ เต่า อุตสาหะ เริ่มต้นด้วยยากปีนขึ้นไปเขื่อนและผ่านความเจ็บปวดของทางหลวงที่เป็นมนุษย์หลีกเลี่ยง โดยหนึ่งคนขับเท่านั้นที่จะตั้งใจโจมตีโดยสอง เพราะเปลือกป้องกันของมัน อย่างไรก็ตาม นี้ ชนกับรถบรรทุกเพียง hastens เต่าไปยังด้านอื่น ๆของทางหลวง , ปลายทางเดิมในหลักสูตรของการเดินทางของเต่าเซื่องคล้องโอ๊ตเคราเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตใหม่ในกระดอง นี้ข้าวโอ๊ตเคราจะดำเนินการในด้านอื่น ๆของทางหลวง ซึ่งมันออกมาและถูกปกคลุมด้วยฝุ่นโดยเต่าลากหอย พร้อมที่จะผลิตอีกครั้ง กับสัญลักษณ์นี้ สไตน์เบ็ค เฉพาะ หมายถึง การที่มนุษย์และพลังชีวิตของมันจะยังคงสร้างโดยไม่คำนึงถึงอุปสรรคและความล้มเหลว สไตน์เบ็คจะทบทวนรูปแบบนี้ของเรื่องเกิดในบทที่ 14 เมื่อเขาอ้างว่า มนุษย์ถูกกำหนดโดยความต้องการที่จะต่อสู้ต่อเป้าหมายที่โตเกินงาน " ต้องก้าวออกมา เขาอาจจะแอบกลับ แต่เพียงครึ่งก้าว ไม่เคยเต็ม ถอยไป " แนวคิดนี้จะได้รับการสนับสนุนในนวนิยายด้วย มาโจดยืนยันว่า " เราเป็น คน ที่ อยู่ . . . . . . . เราเป็นคน เราไป