The nutritional values of a novel r

The nutritional values of a novel reduced-oligosaccharide soybean meal (SBM-RO) and conventional SBM (SBM-CV) were evaluated and compared in 4 experiments. The first experiment was a TMEn assay with conventional roosters. The second experiment was a precision-fed cecectomized rooster assay that was conducted to determine TMEn and amino acid (AA) digestibility. The third experiment was a standardized ileal AA digestibility assay, in which broiler chicks were fed semi-purified diets containing 20% protein (from only the test ingredient) for 17 to 21 d of age and ileal digesta were collected on d 21. The fourth experiment was a growth performance trial (7 to 20 d of age) where broiler chicks were fed corn-SBM diets (adequate in all AA) containing 38.84% SBM-RO or SBM-CV. The protein content (100% DM basis) of the SBM-CV and SBM-RO was 51.9 and 54.8%, respectively. The gross energy of the 2 SBM was similar. The TMEn values in both conventional roosters and cecectomized roosters were significantly higher (P < 0.05) for SBM-RO than for SBM-CV (difference was approximately 200 kcal/kg of DM). Amino acid digestibility in cecectomized roosters was not different between SBM-CV and SBM-RO, with the exception of Trp, Ala, Asp, and Cys (SBM-RO > SBM-CV, P < 0.05). No significant differences between the SBM were found for AA digestibility in the standardized ileal AA digestibility assay. In the growth performance trial (experiment 4), the corn-SBM diet containing SBM-RO yielded significantly higher feed efficiency than the diet containing SBM-CV (P < 0.001). The results indicated that the SBM-RO contains higher ME than the SBM-CV and that digestibility of AA in SBM-RO is similar to SBM-CV.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณค่าทางโภชนาการของกากถั่วเหลืองลดลง oligosaccharide นวนิยาย (SBM-RO) และแบบ SBM (SBM-CV) ได้ประเมิน และเปรียบเทียบในการทดลอง 4 การทดลองแรกเป็นการทดสอบ TMEn กับเจื้อยแจ้วทั่วไป การทดลองที่สองเป็นการทดสอบไก่เลี้ยงแม่นยำ cecectomized ที่ดำเนินการตรวจสอบ TMEn และกรดอะมิโน (AA) ย่อย การทดลองที่สามเป็นแบบมาตรฐาน ileal AA ย่อยวิเคราะห์ ซึ่งไก่เนื้อลูกไก่ถูกเลี้ยงกึ่งบริสุทธิ์รับอาหารที่ประกอบด้วยโปรตีน 20% (จากเท่าทดสอบส่วนประกอบ) สำหรับ d 17 21 อายุ และ ileal digesta ถูกเก็บรวบรวมบน d 21 การทดลองที่สี่เป็นการเจริญเติบโตทดลอง (อายุ 7-20 d) ที่ไก่เนื้อลูกไก่ที่เลี้ยงอาหารข้าวโพด SBM (เพียงพอใน AA ทั้งหมด) ที่ประกอบด้วย 38.84% SBM RO หรือ SBM-CV ปริมาณโปรตีน (เกณฑ์ 100% DM) SBM CV และ SBM RO ได้ 51.9 และ 54.8% ตามลำดับ พลังงานรวมของ 2 SBM ถูกคล้าย ค่า TMEn เจื้อยแจ้วทั่วไปและ cecectomized เจื้อยแจ้วได้นัยสำคัญ (P < 0.05) สำหรับ SBM RO กว่าสำหรับ SBM CV (ประมาณ 200 กิโลแคลอรีต่อกิโลกรัมของ DM เป็นความแตกต่าง) กรดอะมิโนย่อยใน cecectomized เจื้อยแจ้วไม่แตกต่างกันระหว่าง SBM CV และ SBM-RO ยกเว้น Trp, Ala, Asp และ Cys (SBM RO > SBM CV, P < 0.05) ไม่มีความแตกต่างสำคัญระหว่าง SBM ที่พบสำหรับย่อย AA ในมาตรฐาน ileal AA ย่อยวิเคราะห์ ในการเจริญเติบโตทำงานทดลอง (ทดลอง 4), อาหารข้าวโพด SBM ที่ประกอบด้วย SBM RO ผลมีประสิทธิภาพอาหารมากสูงกว่าการรับประทานอาหารที่ประกอบด้วย SBM CV (P < 0.001) ผลระบุว่า SBM-RO ประกอบด้วยสูงฉันกว่า SBM-CV และ AA ใน SBM RO digestibility ที่คล้าย SBM CV

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณค่าทางโภชนาการของนวนิยายลด Oligosaccharide กากถั่วเหลือง (SBM-RO) และ SBM ธรรมดา (SBM-CV) ได้รับการประเมินและเปรียบเทียบใน 4 การทดลอง การทดลองครั้งแรกคือการทดสอบ TMEn กับไก่ธรรมดา การทดลองที่สองคือความแม่นยำที่เลี้ยงไก่ทดสอบ cecectomized ว่าได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบ TMEn และกรดอะมิโน (AA) การย่อย การทดลองที่สามคือ ileal AA ทดสอบการย่อยได้มาตรฐานซึ่งในลูกไก่ไก่เนื้อได้รับการเลี้ยงดูอาหารกึ่งบริสุทธิ์ที่มีโปรตีน 20% (จากเพียงส่วนประกอบที่ทดสอบ) สำหรับ 17-21 D อายุ digesta ileal ถูกรวบรวมไว้ใน D 21. ที่สี่ ทดลองการทดลองการเจริญเติบโต (7-20 D อายุ) ซึ่งลูกไก่ไก่เนื้อได้รับการเลี้ยงดูอาหารข้าวโพด SBM (เพียงพอในทุก AA) ที่มี 38.84% SBM-RO หรือ SBM-CV ปริมาณโปรตีน (พื้นฐาน DM 100%) ของ SBM-CV และ SBM-RO เป็น 51.9 และ 54.8% ตามลำดับ พลังงานขั้นต้นของ 2 SBM ก็คล้ายคลึง ค่า TMEn ทั้งในไก่ธรรมดาและเจื้อยแจ้ว cecectomized สูงอย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) สำหรับ SBM-RO กว่า SBM-CV (ความแตกต่างอยู่ที่ประมาณ 200 กิโลแคลอรี / กิโลกรัม DM) การย่อยกรดอะมิโนในเจื้อยแจ้ว cecectomized ไม่แตกต่างกันระหว่าง SBM-CV และ SBM-RO มีข้อยกเว้นของ Trp, Ala, ASP, และ Cys นี้ (SBM-RO> SBM-CV, p <0.05) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่าง SBM ถูกพบ AA ย่อยได้ในมาตรฐานการทดสอบ ileal AA ย่อย ในการพิจารณาคดีการเจริญเติบโต (การทดลองที่ 4) อาหารข้าวโพดที่มี SBM SBM-RO ผลประสิทธิภาพการใช้อาหารสูงกว่าอาหารที่มี SBM-CV (p <0.001) ผลการวิจัยพบว่า SBM-RO มีสูงกว่า ME SBM-CV และการย่อยได้ของ AA ใน SBM-RO ที่คล้ายกับ SBM-CV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณค่าทางโภชนาการของนิยายลดลง โอลิโกแซคคาไรด์ ( sbm-ro ) กากถั่วเหลืองและกากธรรมดา ( sbm-cv ) ถูกประเมินและเปรียบเทียบใน 4 การทดลอง การทดลองการวิเคราะห์ TMEn กับไก่ปกติ การทดลองเลี้ยงไก่ ( ที่ cecectomized ที่ต้องการศึกษา TMEn และกรดอะมิโน ( AA ) ได้ . การทดลองที่สามเป็นมาตรฐาน ileal AA การย่อยได้ ( ซึ่งในไก่กระทงเป็นอาหารกึ่งบริสุทธิ์ อาหารที่มีโปรตีน 20 % ( เฉพาะจากการทดสอบส่วนประกอบ ) 17 21 D ของอายุและ ileal digesta ครั้งนี้ D 21 การทดลองที่สี่คือการทดลอง ( 7 - 20 D อายุ ) ที่ลูกไก่ได้รับข้าวโพดกากอาหาร ( เพียงพอใน AA ) ที่มี sbm-ro 38.84 % หรือ sbm-cv . ปริมาณโปรตีน ( 100 เปอร์เซ็นต์วัตถุแห้ง ) ของ sbm-cv sbm-ro และและคือ 51.9 54.8 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ พลังงานรวมของ 2 เป็นฐานใกล้เคียงกันคือ และ TMEn ค่าทั้งในไก่ปกติ และ cecectomized เจื้อยแจ้ว อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P < 0.05 ) สำหรับ sbm-ro กว่า sbm-cv ( ต่างกันอยู่ประมาณ 200 กิโลแคลอรี่ / กิโลกรัมของ DM ) การย่อยได้ของกรดอะมิโนใน cecectomized เจื้อยแจ้วไม่แตกต่างกัน และ sbm-ro sbm-cv ยกเว้น กเอ๋ , ASP , และภาวะ ( sbm-ro > sbm-cv , p < 0.05 ) ไม่มีความแตกต่างระหว่าง SBM สำหรับ AA พบได้ในมาตรฐาน ileal AA ได้ ตามลำดับ ในการทดลอง ( การทดลองที่ 2 ) , ข้าวโพด กากอาหารที่มี sbm-ro ที่มีประสิทธิภาพของอาหารสูงกว่าอาหารที่มี sbm-cv ( p < 0.001 ) ผลการศึกษา พบว่า มี sbm-ro ที่สูงชั้นกว่า sbm-cv และการย่อยได้ของ AA ใน sbm-ro คล้ายกับ sbm-cv .