Admittedly, public finance is a com

Admittedly, public finance is a complex issue, the wide discrepancies between urban and
rural fiscal capacities further complicating the issue. Small local governments with fewer
resources are often overloaded, so devolving fiscal resources will not be a solution for these
authorities, but a reform plan that will satisfy the needs of all is not easily formulated.
The local-central rift again appeared when, after Prime Minister Koizumi Jun’ichiro took
office in April 2001, it was proposed that local public spending be cut. Most local
governments complained that Koizumi was neglecting the ailing local economies.
The reform of intergovernmental fiscal relations comes under the purview of publicsector
reform. At the central government level, rather than on reorganization, interest
currently centers on management: efficient and effective performance-oriented administration.
Local government reform is what the central government is seeking, because most domestic
government functions are administered at the local level. In light of impending decreases in
fiscal support by the central government, no small number of local governments have
voluntarily taken reform initiatives. The centralized nature of local administrations has made
such reform feasible.
CONCLUSION
After a half century of existence, local autonomy has accomplished much more than was
expected at the time of democratization in the late 1940s, when the new constitution was
enacted. The pioneering policies and practices of regional development, welfare, the
environmental movement, and public-sector management, including government information
disclosure, have influenced national public policy and governance. Local authorities have
begun to claim independent positions, departing from their former roles as mere agents of the
national government. Decentralization in the 1990s took this postwar transformation of
central-local relations a step further and reestablished the legal framework.
Paradoxically, the central government is a decentralized unit, composed of compartmentalized
ministries, that often stalls when developing meaningful policy. The institutional
setting of Japan is such that when the decentralized ministry system leads the central
government to a policy deadlock, local governments are able to step in and get the job done.
Coalition government can be expected to be a regular feature of Japanese politics through
the first decade of the twenty-first century and, depending on the configuration of the parties
and actors, the degree of decentralization will vary. Missing in the most recent
decentralization scheme is an agenda for public finance reform that addresses questions
regarding the allocation of functions and resources, and the implementation of a system of
accountability.
A leadership model based on local government would stimulate central decision making.
The old model of central-local relations—where the central government has a monopoly on
power and money, and local governments merely engage in policy implementation—has lost
its relevance and can no longer be sustained. Given these new circumstances, the horizontal
political competition model, which involves local governments requesting grants-in-aid and
designation as special cities, is transformed into more dynamic intergovernmental relations.
The resulting model can be termed a vertical political and administrative competition model,
even as the overlapping authority model continues to exist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่ยอมรับ เงินสาธารณะเป็นปัญหาซับซ้อน ความขัดแย้งมากมายระหว่างเมือง และชนบททางกำลัง complicating ปัญหาเพิ่มเติม รัฐบาลท้องถิ่นขนาดเล็ก มีน้อยทรัพยากรมักจะโอเวอร์โหลด เพื่อ devolving ทรัพยากรทางการเงินจะเป็นโซลูชั่นสำหรับเหล่านี้หน่วยงาน แต่แผนการปฏิรูปที่จะตอบสนองความต้องการทั้งหมดจะไม่ได้สูตรริฟท์กลางท้องอีกปรากฏเมื่อ หลังจากที่นายกฯ โคอิซึมิ Jun'ichiro เอาสำนักงานในเดือน 2001 เมษายน มันถูกนำเสนอว่า การใช้จ่ายสาธารณะท้องถิ่นตัด ท้องถิ่นมากที่สุดรัฐบาลแนะนำว่า โคอิซึมิถูก neglecting ailing เศรษฐกิจท้องถิ่นการปฏิรูปความสัมพันธ์ว่าด้วยเงินมาภายใต้ purview ของ publicsectorการปฏิรูปการ ในระดับรัฐบาลกลาง มากกว่าลูกจ้าง สนใจขณะนี้ศูนย์กลางการจัดการ: มีประสิทธิภาพ และมีประสิทธิภาพมุ่งเน้นประสิทธิภาพการจัดการปฏิรูปรัฐบาลท้องถิ่นเป็นสิ่งรัฐบาลกลางกำลัง เพราะที่สุดในประเทศหน้าที่ของรัฐบาลได้รับการดูแลในระดับท้องถิ่น เมื่อลดลงใกล้ในสนับสนุนทางการเงิน โดยรัฐบาลกลาง รัฐบาลท้องถิ่นจำนวนไม่น้อยได้ต่อมาโครงการปฏิรูป ธรรมชาติของท้องถิ่นจัดการจากส่วนกลางได้ปฏิรูปดังกล่าวเป็นไปได้บทสรุปหลังจากครึ่งศตวรรษของการดำรงอยู่ อิสระท้องถิ่นได้สำเร็จมากยิ่งกว่าถูกคาดว่าในขณะกระบวนการประชาธิปไตยใน 2483 เมื่อมีรัฐธรรมนูญใหม่ผลบังคับใช้ นโยบายและแนวทางในการพัฒนาภูมิภาค สวัสดิการ บุกเบิกการเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อม และการจัดการภาครัฐ รวมทั้งข้อมูลของรัฐบาลเปิดเผย มีอิทธิพลชาตินโยบายสาธารณะและการบริหาร มีหน่วยงานท้องถิ่นเริ่มเรียกร้องตำแหน่งอิสระ ออกจากบทบาทเดิมของพวกเขาเป็นเพียงตัวแทนของการรัฐบาลแห่งชาติ กระจายอำนาจการแพร่กระจายในปี 1990 เอาแปลงนี้พ้นของความสัมพันธ์ภายในเซ็นทรัล มีขั้นตอนเพิ่มเติม และเพลิดกรอบกฎหมายParadoxically รัฐบาลกลางเป็นหน่วยแบบกระจายศูนย์ ประกอบด้วย compartmentalizedทบวงกรม บ่อยที่ร้านเมื่อมีการพัฒนานโยบายมีความหมาย ที่สถาบันของญี่ปุ่นคือเมื่อระบบแบบกระจายศูนย์กระทรวงเป้าหมายที่เซ็นทรัลปิดตายนโยบายรัฐบาล รัฐบาลท้องถิ่นมีขั้นตอนใน และได้งานทำพรรคร่วมรัฐบาลสามารถคาดว่าจะเป็นคุณลักษณะประจำเมืองญี่ปุ่นผ่านทศวรรษแรก ของศตวรรษที่ยี่สิบแรก และ ขึ้นอยู่ กับการกำหนดค่าของฝ่ายและนักแสดง ระดับของการกระจายอำนาจการแพร่กระจายจะแตกต่างกันไป หายไปในสุดแผนการกระจายอำนาจการแพร่กระจายเป็นวาระการประชุมการปฏิรูปการเงินสาธารณะที่อยู่ถามเกี่ยวกับการจัดสรรหน้าที่ และทรัพยากร และการดำเนินการของระบบความรับผิดชอบแบบภาวะผู้นำขึ้นอยู่กับรัฐบาลท้องถิ่นจะกระตุ้นการตัดสินใจกลางรุ่นเก่าความสัมพันธ์ท้องถิ่นกลาง — ที่รัฐบาลกลางมีการผูกขาดพลังงาน และการเงิน และรัฐบาลท้องถิ่นเพียงมีส่วนร่วมในการดำเนินนโยบายโดยมีการสูญเสียความเกี่ยวข้องความสามารถไม่ได้ยั่งยืน รับสถานการณ์เหล่านี้ใหม่ แนวรุ่นการแข่งขันทางการเมือง ซึ่งเกี่ยวข้องกับรัฐบาลท้องถิ่นที่ร้องขอ grants-in-aid และกำหนดเป็นเมืองพิเศษ จะเปลี่ยนเป็นแบบไดนามิกมากขึ้นว่าด้วยความสัมพันธ์ทางรูปแบบผลลัพธ์ที่สามารถเรียกว่าแบบการแข่งขันทางการเมือง และการบริหารแนวตั้งเป็นหน่วยงานทับซ้อนกัน รูปแบบยังคงมีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นที่ยอมรับการคลังเป็นปัญหาที่ซับซ้อนที่แตกต่างหลากหลายระหว่างเมืองและขีดความสามารถทางการคลังชนบทดําเนินต่อไปปัญหา รัฐบาลท้องถิ่นขนาดเล็กที่มีน้อยทรัพยากรที่มีมากเกินไปมักจะดังนั้นจุติทรัพยากรการคลังจะไม่สามารถแก้ปัญหาเหล่านี้เจ้าหน้าที่แต่แผนปฏิรูปที่จะตอบสนองความต้องการของทุกที่ไม่ได้เป็นสูตรได้อย่างง่ายดาย. รอยแยกในท้องถิ่นภาคกลางปรากฏตัวอีกครั้งเมื่อหลังจากนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรีว่าการกระทรวงโคะอิซุมิจุนichirōเอาสำนักงานในเดือนเมษายนปี2001 มันก็เสนอว่าการใช้จ่ายของประชาชนในท้องถิ่นจะถูกตัด ส่วนใหญ่ในท้องถิ่นรัฐบาลบ่นว่าโคอิซึมิถูกละเลยเศรษฐกิจในท้องถิ่นไม่สบาย. การปฏิรูปของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลปีงบประมาณอยู่ภายใต้ขอบเขตของภาคสาธารณะปฏิรูป ในระดับรัฐบาลกลางมากกว่าในการปรับโครงสร้างองค์กรที่น่าสนใจในขณะนี้ศูนย์การจัดการ:. มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลการบริหารผลการปฏิบัติงานที่มุ่งเน้นการปฏิรูปของรัฐบาลท้องถิ่นคือสิ่งที่รัฐบาลกลางที่กำลังมองหาเพราะประเทศส่วนใหญ่การทำงานของรัฐบาลมีการบริหารงานในระดับท้องถิ่น ในแง่ของกำลังจะมาถึงการลดลงของการสนับสนุนทางการคลังโดยรัฐบาลกลางไม่เล็ก ๆ จำนวนมากของรัฐบาลท้องถิ่นได้นำความคิดริเริ่มการปฏิรูปโดยสมัครใจ ลักษณะส่วนกลางขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นได้ทำการปฏิรูปดังกล่าวเป็นไปได้. สรุปหลังจากครึ่งศตวรรษของการดำรงอยู่เป็นอิสระในท้องถิ่นได้สำเร็จมากขึ้นกว่าที่ได้คาดว่าในช่วงเวลาของความเป็นประชาธิปไตยในช่วงปลายทศวรรษที่1940 เมื่อรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ที่ถูกตราขึ้น นโยบายและการปฏิบัติที่เป็นผู้บุกเบิกการพัฒนาภูมิภาคสวัสดิการที่เคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อมและการบริหารจัดการภาครัฐรวมถึงข้อมูลที่รัฐบาลเปิดเผยข้อมูลที่มีอิทธิพลต่อการกำหนดนโยบายสาธารณะแห่งชาติและการกำกับดูแล เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นได้เริ่มที่จะเรียกร้องตำแหน่งที่เป็นอิสระออกจากบทบาทเดิมของพวกเขาเป็นตัวแทนเพียงของรัฐบาลแห่งชาติ การกระจายอำนาจในปี 1990 เอานี้หลังการเปลี่ยนแปลงของความสัมพันธ์กลางท้องถิ่นขั้นตอนต่อไปและสถาปนากรอบของกฎหมาย. ขัดแย้งรัฐบาลกลางเป็นหน่วยการกระจายอำนาจประกอบด้วย compartmentalized กระทรวงที่มักจะคอกม้าเมื่อมีการพัฒนานโยบายที่มีความหมาย สถาบันการตั้งค่าของญี่ปุ่นเป็นเช่นนั้นเมื่อระบบกระทรวงกระจายอำนาจนำไปสู่ภาคกลางของรัฐบาลในการหยุดชะงักนโยบายรัฐบาลท้องถิ่นสามารถที่จะก้าวเข้ามาและได้งานทำ. พรรคร่วมรัฐบาลสามารถคาดว่าจะเป็นคุณสมบัติปกติของการเมืองญี่ปุ่นผ่านทศวรรษแรกของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดและขึ้นอยู่กับการกำหนดค่าของคู่สัญญาทั้งสองฝ่ายและนักแสดงระดับของการกระจายอำนาจจะแตกต่างกัน ที่ขาดหายไปในล่าสุดโครงการการกระจายอำนาจเป็นวาระการประชุมสำหรับการปฏิรูปทางการเงินของประชาชนที่อยู่คำถามเกี่ยวกับการจัดสรรของฟังก์ชั่นและทรัพยากรและการดำเนินงานของระบบที่รับผิดชอบ. รูปแบบการเป็นผู้นำขึ้นอยู่กับรัฐบาลท้องถิ่นจะกระตุ้นให้เกิดการตัดสินใจกลาง. รุ่นเก่า ของความสัมพันธ์ที่-กลางท้องถิ่นรัฐบาลกลางมีการผูกขาดในอำนาจและเงินและรัฐบาลท้องถิ่นเพียงมีส่วนร่วมในการดำเนินการตามนโยบาย-ได้สูญเสียความเกี่ยวข้องและไม่สามารถยั่งยืน ในสถานการณ์ใหม่ ๆ เหล่านี้แนวนอนรูปแบบการแข่งขันทางการเมืองที่เกี่ยวข้องกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขอทุนในการช่วยเหลือและการแต่งตั้งเป็นเมืองพิเศษกลายเป็นความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลแบบไดนามิกมากขึ้น. รูปแบบส่งผลให้สามารถเรียกว่าการเมืองและการบริหารแนวตั้งรูปแบบการแข่งขันแม้เป็นรูปแบบที่ผู้มีอำนาจทับซ้อนกันยังคงมีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นที่ยอมรับ , การคลังสาธารณะเป็นปัญหาที่ซับซ้อน และความขัดแย้งระหว่างเมืองกว้างชนบท การคลังความจุเพิ่มเติม complicating ปัญหา องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขนาดเล็กที่มีน้อยกว่าทรัพยากรมักจะเพียบ ดังนั้นถ่ายโอนทรัพยากรการคลังจะไม่แก้ปัญหาเหล่านี้เจ้าหน้าที่ แต่แผนปฏิรูปที่จะตอบสนองความต้องการของทั้งหมดไม่ได้เป็นสูตรง่ายๆรอยแยกกลางท้องถิ่นอีกครั้งปรากฏเมื่อหลังจากนายกรัฐมนตรีโคอิซูมิ jun'ichiro เอาสำนักงานใน 2001 เมษายน จึงได้เสนอว่า การใช้จ่ายของประชาชนในท้องถิ่นที่ถูกตัด ท้องถิ่นมากที่สุดรัฐบาลเวียดนามได้แต่บ่นว่าไม่สบาย ท้องถิ่น ในประเทศการปฏิรูปการคลังระหว่างความสัมพันธ์มาภายใต้ขอบเขตของภาครัฐปฏิรูป ในระดับรัฐบาลกลางมากกว่าในการ สนใจขณะนี้มีศูนย์กลางอยู่ที่การจัดการอย่างมีประสิทธิผลและประสิทธิภาพเชิงการบริหารการปฏิรูปราชการส่วนท้องถิ่นเป็นสิ่งที่รัฐบาลต้องการ เพราะในประเทศมากที่สุดการทำงานของรัฐบาลจะบริหารงานในระดับท้องถิ่น ในแง่ของการลดลงในงบประมาณสนับสนุนจากรัฐบาลกลาง ไม่มีจำนวนเล็ก ๆของรัฐบาลท้องถิ่นได้สมัครใจถ่ายริเริ่มการปฏิรูป ศูนย์ธรรมชาติในการบริหารท้องถิ่นได้การปฏิรูปที่เป็นไปได้เช่นสรุปหลังจากครึ่งศตวรรษของการดำรงชีวิตอิสระในท้องถิ่นได้มากกว่า คือคาดว่าในเวลาของความเป็นประชาธิปไตยในปลายทศวรรษที่ 1940 เมื่อรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ คือตรา . ผู้บุกเบิกนโยบายและการปฏิบัติของการพัฒนาในภูมิภาค สวัสดิการการเคลื่อนไหวด้านสิ่งแวดล้อม และการบริหารจัดการภาครัฐ รวมทั้งข้อมูลรัฐบาลการเปิดเผยข้อมูลมีอิทธิพลแห่งชาตินโยบายสาธารณะและธรรมาภิบาล . เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นได้เริ่มที่จะเรียกร้องตำแหน่งอิสระ ออกเดินทางจากบทบาทของพวกเขาเป็นเพียงตัวแทนของอดีตรัฐบาลแห่งชาติ การกระจายอำนาจในยุคหลังนี้ได้เปลี่ยนแปลงกลางท้องถิ่นความสัมพันธ์ขั้นตอนต่อไปและ reestablished กรอบทางกฎหมายขัดแย้งรัฐบาลกลางเป็นหน่วยแบบกระจายอำนาจ ประกอบด้วย compartmentalizedกระทรวงที่มักจะขายเมื่อมีการพัฒนานโยบายที่มีความหมาย สถาบันการตั้งค่าของญี่ปุ่นนั้น เมื่อนำระบบกระทรวงกระจายกลางรัฐบาลมีนโยบายการหยุดชะงัก รัฐบาลท้องถิ่นสามารถขั้นตอนในการได้งานทำพรรคร่วมรัฐบาลสามารถคาดหวังที่จะเป็นคุณลักษณะปกติของการเมืองญี่ปุ่น ผ่านทศวรรษแรกของศตวรรษที่ 21 และ ขึ้นอยู่กับการปรับแต่งของฝ่ายและนักแสดง ระดับของการกระจายอำนาจ จะแตกต่างกันไป หายไปในล่าสุดรูปแบบการกระจายอำนาจเป็นวาระการปฏิรูปการคลังว่า คำถามที่อยู่เกี่ยวกับการจัดสรรหน้าที่และทรัพยากร และการดำเนินงานของระบบความรับผิดชอบความเป็นผู้นำแบบตามท้องถิ่นจะกระตุ้นกลางในการตัดสินใจเก่ารุ่นกลางท้องถิ่นสัมพันธ์ที่รัฐบาลกลางมีการผูกขาดในอำนาจ และเงิน และรัฐบาลท้องถิ่นเพียงมีส่วนร่วมในนโยบายได้สูญหายไปความเกี่ยวข้องและไม่ยั่งยืน ในสถานการณ์เหล่านี้ใหม่ , แนวนอนรูปแบบการแข่งขันทางการเมืองที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลท้องถิ่นขอรับเงินอุดหนุนและชื่อเป็นเมืองที่พิเศษคือแปลงความสัมพันธ์ระหว่างแบบไดนามิกมากขึ้นส่งผลให้รูปแบบสามารถ termed เป็นแนวตั้งรูปแบบการแข่งขันทางการเมืองและการบริหารแม้เป็นแบบซ้อนอำนาจยังคงมีอยู่