The main building is the central ph

The main building is the central phra ubosot, which houses the statue of the Emerald Buddha. The legendary history of this Buddha image is traced to India, five centuries after Gautama Buddha attained Nirvana, until it was finally enshrined in Bangkok at the Wat Phra Kaew temple in 1782 during the reign of Buddha Yodfa Chulaloke, King Rama I (1782–1809). This marked the beginning of the Chakri Dynasty of Thailand (the present head of the dynasty is Bhumibol Adulyadej, King Rama IX.[1]) The Emerald Buddha, a dark green statue, is in a standing form, about 66 centimetres (26 in) tall, carved from a single jade stone ("emerald" in Thai means deep green colour and not the specific stone). It is carved in the meditating posture in the style of the Lanna school of the northern Thailand. Except for the Thai King and, in his stead, the Crown Prince, no other persons are allowed to touch the statue. The King changes the cloak around the statue three times a year, corresponding to the summer, winter, and rainy seasons, an important ritual performed to usher good fortune to the country during each season.[1][2][3]

While legend traces this statue to India, its rich historical records dates its finding in Cambodia in the 15th century, moved to Laos in the 16th century and then to Vientiane where it remained for 215 years, and finally to Thailand in the 18th century. Considering the long history and the prophecy of the sage Nagasena that the Emerald Buddha would bring "prosperity and pre-eminence to each country in which it resides", the Emerald Buddha deified in the Wat Phra Kaew is deeply revered and venerated in Thailand as the protector of the country.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาคารหลักคือพระอุโบสถกลางซึ่งเป็นรูปปั้นของพระแก้วมรกต ประวัติศาสตร์ในตำนานของพระพุทธรูปนี้ถูกโยงไปถึงอินเดียห้าศตวรรษหลังจากที่พระพุทธเจ้าบรรลุนิพพานจนกว่าจะเป็นที่ประดิษฐานที่สุดในกรุงเทพฯที่วัดวัดพระแก้วใน 1782 ในรัชสมัยของพระพุทธเจ้า Yodfa จุฬา, รัชกาลที่ (1782-1809 ) นี้เป็นจุดเริ่มต้นของราชวงศ์จักรีแห่งประเทศไทย (หัวปัจจุบันของราชวงศ์คือพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชรัชกาลที่ IX. [1]) พระศรีรัตนศาสดาราม, รูปปั้นสีเขียวเข้มอยู่ในรูปแบบที่ยืนอยู่ประมาณ 66 เซนติเมตร (26 ) สูงแกะสลักจากหินหยกเดียว ("มรกต" ในภาษาไทยหมายถึงสีเขียวเข้มและไม่หินที่เฉพาะเจาะจง) มันถูกแกะสลักในท่านั่งสมาธิในรูปแบบของโรงเรียนล้านนาภาคเหนือของประเทศไทย ยกเว้นพระมหากษัตริย์ไทยและในสถานที่ของเขามกุฎราชกุมารไม่มีบุคคลอื่นที่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรูปปั้น คิงเปลี่ยนแปลงเสื้อคลุมรูปปั้นรอบสามครั้งต่อปีสอดคล้องกับฤดูร้อนฤดูหนาวและฤดูฝน, พิธีกรรมที่สำคัญการดำเนินการที่จะนำความโชคดีที่ประเทศในช่วงแต่ละฤดูกาล. [1] [2] [3] ในขณะที่ตำนาน ร่องรอยของรูปปั้นไปยังประเทศอินเดียนี้บันทึกทางประวัติศาสตร์ที่หลากหลายวันค้นพบในประเทศกัมพูชาในศตวรรษที่ 15 ย้ายไปอยู่ที่ประเทศลาวในศตวรรษที่ 16 และจากนั้นไปเวียงจันทน์มันยังคงอยู่ที่ 215 ปีที่ผ่านมาและในที่สุดก็เข้ามาในประเทศไทยในศตวรรษที่ 18 เมื่อพิจารณาถึงประวัติศาสตร์อันยาวนานและคำทำนายของปัญญาชน Nagasena ที่พระศรีรัตนศาสดารามจะนำมาซึ่ง "ความเจริญรุ่งเรืองและ pre-ความโดดเด่นให้กับแต่ละประเทศในการที่จะอยู่" พระศรีรัตนศาสดาราม deified ในวัดพระแก้วเป็นที่เคารพนับถือและเคารพอย่างล้ำลึกในประเทศไทย ป้องกันของประเทศ. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาคารหลักคือ พระอุโบสถ พระบ้านกลาง ซึ่งประดิษฐานพระแก้วมรกต . ประวัติศาสตร์ตำนานของพระพุทธรูปนี้โยงไปถึงอินเดีย ห้าศตวรรษหลังจากพระพุทธเจ้าบรรลุนิพพาน จนสุดท้ายก็ประดิษฐานอยู่ในกรุงเทพในวัดพระแก้วใน พ.ศ. 2325 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช รัชกาลที่ 1 ( พ.ศ. 2325 ( 1256 )นี้เป็นจุดเริ่มต้นของราชวงศ์จักรี ( หัวปัจจุบันของราชวงศ์ คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่ 9 [ 1 ] ) พระแก้วมรกต รูปปั้นสีเขียวเข้ม เป็นรูปยืน ประมาณ 66 ซม. ( 26 ) สูง แกะสลักจากหินหยกเดี่ยว ( " มรกต " ในไทย หมายถึง สีเขียวเข้ม สี และไม่ใช่เฉพาะหิน )มันถูกแกะสลักไว้ในท่านั่งสมาธิในรูปแบบของล้านนา โรงเรียนในภาคเหนือของประเทศไทย . ยกเว้น ในหลวง และ แทน องค์รัชทายาท ไม่มีบุคคลอื่นที่ได้รับอนุญาตให้สัมผัสรูปปั้น กษัตริย์เปลี่ยนเสื้อคลุมรอบรูปปั้นสามครั้งต่อปี สอดคล้องกับ ฤดูร้อน ฤดูหนาว และฤดูฝน ฤดูพิธีกรรมที่สำคัญการจะนำความโชคดีให้กับประเทศในแต่ละฤดูกาล [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ]

ตอนที่ตำนานร่องรอยนี้รูปปั้นอินเดียของ rich บันทึกทางประวัติศาสตร์ของกัมพูชาในการหาช่องในศตวรรษที่ 15 ย้ายไปอยู่ลาว ในศตวรรษที่ 16 จากนั้นไปเวียงจันทน์ที่ยังคงอยู่สำหรับฉันปีและสุดท้ายของประเทศไทยในศตวรรษที่ 18เมื่อพิจารณาจากประวัติศาสตร์ที่ยาวนานและคำพยากรณ์ของ Sage nagasena ว่าพระแก้วมรกต จะนำ " ความเจริญ และก่อนไปแต่ละประเทศ ซึ่งมันอยู่ " พระแก้วมรกตเทพเจ้าของที่ในวัดพระแก้ว ลึก เคารพและบูชาในประเทศไทยในฐานะผู้ปกป้องประเทศ [ 1 ]