The name Photorealism (also known a

The name Photorealism (also known as Hyperrealism or Superrealism) was coined in reference to those artists whose work depended heavily on photographs, which they often projected onto canvas allowing images to be replicated with precision and accuracy. The exactness was often aided further by the use of an airbrush, which was originally designed to retouch photographs. The movement came about within the same period and context as Conceptual art, Pop Art, and Minimalism and expressed a strong interest in realism in art, over that of idealism and abstraction. Flourishing during the 1970s, Photorealism engages the Marxist critic Walter Benjamin's influential treatise, "The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction," (1936) which attempts to position art within the sphere of mass media. Among several male practitioners of Photorealism there is an interest in themes of machinery and objects of industry such as trucks, motorcycles, cars, and even gumball machines, whereas Audrey Flack, the sole female practitioner, infuses her works with greater emotionality and the transience of life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อสัจนิยมแบบภาพถ่าย (หรือที่เรียกว่า Hyperrealism หรือ Superrealism) เป็นจังหวะอ้างอิงถึงศิลปินเหล่านั้นที่มีพร้อมมากในภาพถ่าย ซึ่งพวกเขามักจะคาดการณ์บนผืนผ้าใบที่ให้ภาพถูกจำลอง ด้วยความแม่นยำและความถูกต้อง มักไม่ช่วยไปที่เพิ่มเติม โดยใช้พู่กัน ซึ่งถูกออกแบบการตกแต่งภาพ การเคลื่อนไหวมาภายในระยะเวลาเดียวกันและเนื้อหาเป็นศิลปะเชิงแนวคิด Pop Art และเรียบง่าย และแสดงสนใจที่แข็งแกร่งในความสมจริงในศิลปะ idealism และ abstraction ที่มากกว่า เฟื่องฟูในช่วงทศวรรษ 1970 สัจนิยมแบบภาพถ่ายเกี่ยว Marxist วิจารณ์เบนจามิน Walter ของธรรมศาสตร์มีอิทธิพล "ที่งานศิลปะในที่อายุของเครื่องสืบพันธุ์ (1936) ซึ่งพยายามวางศิลปะภายในของสื่อมวลชน ในหมู่ผู้ชายหลายของสัจนิยมแบบภาพถ่าย มีความสนใจในรูปแบบของเครื่องจักรและวัตถุของอุตสาหกรรมเช่นรถบรรทุก รถจักรยานยนต์ รถยนต์ และแม้กระทั่ง gumball เครื่อง ในขณะที่ออเดรย์ตาแฟล็ก แพทย์หญิงแต่เพียงผู้เดียว จัดเตรียมผลงานของเธอมากกว่า emotionality และอนิจจังของชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อสมจริง (หรือเรียกว่า Hyperrealism หรือ Superrealism) ได้รับการประกาศเกียรติคุณในการอ้างอิงถึงศิลปินผู้ที่มีผลงานขึ้นอย่างมากในการถ่ายภาพที่พวกเขามักจะฉายลงบนผืนผ้าใบที่ช่วยให้ภาพที่จะจำลองแบบที่มีความแม่นยำและความถูกต้อง ความถูกต้องมักจะได้รับความช่วยเหลือต่อไปโดยการใช้พู่กันซึ่งได้รับการออกแบบมาเพื่อปรับแต่งรูปภาพ มาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวภายในระยะเวลาเดียวกันและบริบทเป็นศิลปะแนวคิดศิลปะป๊อปและศิลปะและแสดงความสนใจในความสมจริงในงานศิลปะมากกว่าที่เพ้อฝันและสิ่งที่เป็นนามธรรม เจริญรุ่งเรืองในช่วงปี 1970 ที่สมจริงประกอบวิจารณ์หนังสือที่มีอิทธิพลมาร์กซ์วอลเตอร์เบนจามิน "งานศิลปะในยุคของวิศวกรรมการสืบพันธุ์" (1936) ซึ่งเป็นความพยายามที่จะวางตำแหน่งศิลปะภายในทรงกลมของสื่อมวลชน ในหมู่ผู้ปฏิบัติงานชายหลายสมจริงมีความสนใจในรูปแบบของเครื่องจักรและวัตถุของอุตสาหกรรมเช่นรถบรรทุก, รถจักรยานยนต์, รถยนต์, และแม้กระทั่งเครื่องบอลในขณะที่ออเดรย์ Fl​​ack, หญิงผู้ประกอบการ แต่เพียงผู้เดียวอบอวลของเธอทำงานร่วมกับ emotionality มากขึ้นและยั่งยืนของ ชีวิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อสัจนิยมแบบภาพถ่าย ( หรือเรียกว่าไฮเปอร์เรียลลิซึ่ม หรือ superrealism ) ได้รับการประกาศเกียรติคุณในการอ้างอิงถึงบรรดาศิลปินที่ทำงาน depended หนักในรูปถ่าย ซึ่งพวกเขามักจะฉายภาพลงบนผืนผ้าใบให้ภาพเป็นแบบที่มีความแม่นยำและความถูกต้อง มีความถูกต้องแม่นยำได้เข้ามาช่วยเพิ่มเติม โดยการใช้แอร์บรัช ซึ่งถูกออกแบบมาเพื่อการตกแต่งภาพการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นภายในระยะเวลาเดียวกันและบริบทเป็นศิลปะแนวคิดศิลปะ และศิลปะ และแสดงความสนใจในเรื่องของความสมจริงในงานศิลปะ และอุดมคตินามธรรม เฟื่องฟูในช่วงปี 1970 สมจริงเกี่ยวนักลัทธิมาร์กซ์ วอลเตอร์ เบนจามิน มีตำรา " ผลงานศิลปะในยุคของกลไกการสืบพันธุ์" ( 1936 ) ซึ่งพยายามที่จะตำแหน่งศิลปะภายในทรงกลมของสื่อมวลชน ในหมู่ผู้ปฏิบัติงานเพศชายหลายสมจริงมีความสนใจในรูปแบบของเครื่องจักรและวัตถุของอุตสาหกรรมเช่นรถบรรทุก , รถจักรยานยนต์ , รถยนต์ , และแม้กระทั่ง gumball เครื่อง ในขณะที่ออเดรย์ แฟล็ค , ผู้ประกอบการหญิงเพียงผู้เดียว อบอวลด้วย emotionality ผลงานมากขึ้นและสภาพชั่วคราวของชีวิต