‘I did,’ she said. ‘And my heart st

‘I did,’ she said. ‘And my heart still feels heavy.’

She heard Min Ho sigh. ‘I know what you mean. I feel like I just crushed a boy’s dreams. That kid is really nice, too.’

‘But oppa, how did you know that Jong Suk, uhh, likes me? Did he tell you?’

‘Nope. I saw him come out of your building last week. I figured he visited you. No guy makes that effort if he wasn’t into a girl,’ Min Ho replied.

Shin Hye stopped the car and turned to him. ‘Chincha? So you knew he went to the apartment?’

‘Hmm,’ he said, nodding his head. ‘Don’t worry, I know it’s harmless. That’s why I didn’t bring it up.’

‘So you went back?’ She asked, bright-eyed. ‘You went back to my apartment that morning? Why didn’t you tell me? And why didn’t you come inside?

Min Ho smiled sheepishly. ‘Don’t be mad, but I kind of followed Jong Suk out. I wasn’t even able to step into the elevator.’

Shin Hye laughed. ‘You stalked him? You know you’re Lee Min Ho, right? That’s beneath you.’

‘Nothing is beneath me when it comes to you,’ he said. 'If I have to go through the entire blacklist, I will.'

She smiled. ‘Why did you come back? To my apartment, I mean.'

Min Ho reached for her hand and intertwined his fingers with hers. ‘I was driving away, thinking I did the right thing by leaving. But the farther I got, the more awful I felt. I shouldn’t have left like that. Not when things weren’t completely okay between us yet. It was a jerk move. I went back to apologize.’

‘Well, you should have just come back up and left poor Jong Suk alone.’

‘I should have, right?’ Min Ho shook his head. ‘I missed a few more hours alone with you. It’s okay, we can make up for missed opportunities,’ he grinned mischievously.

Shin Hye narrowed her eyes, then released Min Ho’s hand to start the car again. When they were almost near Min Ho’s building, he turned to her.

‘Stay for a bit.’

She suppressed a smile. She was feeling butterflies in her stomach again. ‘I can’t. I have a meeting tomorrow with Geun Suk oppa for our CF.’

Min Ho furrowed his brows. ‘How is that related to you staying for a bit?’

Shin Hye pulled over a block away from his building and turned to him. ‘Because staying for a bit means staying over, and the meeting is in the morning. No can do.’

‘Cham na,' Min Ho threw his head back. 'How can you make that assumption? Aigoooooo, you really are a pyuntae. Just have coffee with me, eo? I want to hear about Malaysia.’

‘I already had coffee with Jong Suk. And I gave you a blow by blow account of everything I did in Malaysia whenever you called. There’s nothing more to tell you.’

‘Tell me what you and Jong Suk talked about then.’

‘He told me to be happy. That’s all.’

Min Ho pouted. ‘You’re really not going up? I’m leaving for China in a few days and I’ll be there til the end of the month. We won’t see each other for almost two weeks. You’re still going to leave?’

Shin Hye bit her lip as she thought about it. She’d be lying if she said that she didn’t want to go up. Min Ho’s pleading face was enough to make her yield. It wasn't like she was opposed to some cuddling and a few sweet kisses. Besides, just thinking about not seeing him for two weeks made her miss him already.

‘Fine, but just a bit, okay? Just a bit. I’m not sleeping over,’ Shin Hye squinted.

Min Ho raised his hand, as if making a pledge. ‘I won’t let you sleep over even if you begged.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ฉันไม่ได้ เธอกล่าว "และหัวใจของฉันยังคงรู้สึกหนัก"

เธอได้ยินเที่ยวโฮจิมินห์ Min ' ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ฉันรู้สึกเหมือนเพิ่งบดความฝันของเด็กผู้ชาย เด็กดีจริง ๆ เกินไป.'

' แต่ oppa ไม่ได้คุณรู้ว่า Jong Suk เสียหาย ชอบฉัน เขาไม่ได้บอกคุณหรือไม่? "

'Nope ผมเห็นเขาออกมาจากอาคารสัปดาห์สุดท้าย คิดเขาชมคุณ ผู้ชายไม่เป็นที่ถ้าเขาไม่ได้เป็นผู้หญิง' โฮนาทีตอบ

Shin Hye หยุดรถ และเปิดกับเขา ' Chincha เพื่อให้คุณรู้ว่า เขาไปอพาร์ทเมนท์?'

'อืมม เขากล่าวว่า nodding หัวของเขา ' ไม่ต้องกังวล ฉันรู้ว่า มันเป็นอันตราย คือเหตุผลที่ทำไมผมไม่ได้นำมาขึ้น '

'ดังนั้นคุณก็กลับ ' เธอถาม สดใสตา ' คุณไปอพาร์ทเมนท์ฉันเช้าที่ ทำไมไม่ได้คุณบอกฉัน ทำไมคุณไม่มาภายใน?

โฮจิมินห์นาทียิ้มเจื่อน ' ไม่เป็นบ้า แต่สิ่งของไปมาแล้ว Jong Suk ออก ฉันไม่สามารถแม้ที่จะก้าวเข้าไปในลิฟต์ '

Shin Hye หัวเราะ ' คุณไล่เขาหรือไม่ คุณรู้ว่าคุณกำลังโฮจิมินห์ Lee Min ขวา ที่อยู่ใต้คุณ '

'อะไรอยู่ใต้ฉันเมื่อมันมาถึงคุณ เขากล่าวว่า 'ถ้ามีผ่านบัญชีดำทั้งหมด ฉันจะ'

เธอยิ้ม ' ทำไมไม่ได้คุณกลับมา จะเมนท์ของฉัน ผมหมายถึงการ '

โฮจิมินห์นาทีสำหรับมือของเธอ และเจอนิ้วมือของเขากับเธอ ' ผมได้ขับรถ ความคิดฉันได้ในสิ่งที่ดี โดยการปล่อย แต่ที่ไกลออกไป ได้ น่ากลัวมากผมรู้สึก ฉันไม่ควรเว้นเช่นนั้น ไม่เมื่อสิ่งไรทั้งหมดระหว่างเรายังไม่ได้ ก็ย้าย jerk ไปขอโทษ '

' ดี คุณควรกลับมา และซ้ายดี Jong Suk คนเดียวเพียง '

'ควรมี ขวา ' นาทีโฮจับศีรษะของเขา ' ฉันพลาดคนเดียวขึ้นไปกี่ชั่วโมงกับคุณ ก็ไม่เป็นไร เราสามารถทำขึ้นสำหรับโอกาสพลาด เขา grinned ถึง

Shin Hye จำกัดดวงตาของเธอ แล้วปล่อยมือนาทีโฮจิมินห์เริ่มต้นรถยนต์อีกด้วย เมื่อพวกเขาเกือบใกล้อาคารนาทีโฮจิมินห์ เขาเปิดเธอ

'พักน้อย'

เธอถูกระงับยิ้ม เธอรู้สึกผีเสื้อในท้องของเธออีกครั้ง ' ฉันไม่ได้ มีการประชุมวันพรุ่งนี้กับ oppa Geun Suk สำหรับมัทธิวของเรา '

โฮจิมินห์ Min furrowed ผู้ชมของเขา 'วิธีที่เกี่ยวข้องกับคุณพักการ'

Shin Hye ดึงกว่าบล็อกจากอาคารของเขา และเปิดกับเขา ' เพราะอยู่จะหมายความว่า มากกว่า และมีการประชุมในตอนเช้า ไม่สามารถทำได้ '

'จามนา โฮนาทีโยนหัวกลับ ' วิธีคุณสามารถทำให้อัสสัมชัญที่ Aigoooooo คุณจริง ๆ ได้ pyuntae มีเพียงแค่กาแฟกับฉัน อีโอ อยากจะได้ยินเกี่ยวกับมาเลเซีย '

' แล้วมีกาแฟกับ Jong Suk และผมให้คุณบัญชีเป่าโดยเป่าทุกอย่างค่ะในมาเลเซียเมื่อใดก็ ตามที่คุณเรียกว่า ไม่มีอะไรเพิ่มเติมจะบอกคุณ '

'บอกอะไรคุณและ Jong Suk คุยนั้น'

' เขาบอกว่า ฉันมีความสุข นั่นคือทั้งหมด '

Pouted โฮจิมินห์ min ' คุณจริง ๆ ไม่จะอัพหรือไม่ ออกจีนในไม่กี่วัน และจะมี til สิ้นเดือน เราจะไม่เห็นกันเกือบสองสัปดาห์ คุณยังจะปล่อยหรือไม่ '

Shin Hye บิต lip ของเธอ ตามที่เธอคิดถึง เธอจะต้องโกหกถ้าเธอบอกว่า เธอไม่ต้องการขึ้นไป โฮจิมินห์นาทีของขอหน้าก็เพียงพอที่จะทำให้ผลผลิตของเธอ มันไม่ได้เหมือนเธอการบาง cuddling และจูบไม่หวาน สำรอง เพียงความคิดไม่เห็นเขาในสองสัปดาห์ทำให้เธอคิดถึงเขาแล้ว

' ดี แต่เพียงบิต ล่ะ เพียงเล็กน้อย ฉันไม่ได้กำลังหลับผ่าน squinted Shin Hye

นาทีโฮยกมือ เช่นถ้าทำการจำนำ 'ฉันไม่ปล่อยให้คุณนอนหลับมากกว่าแม้ว่าคุณขอร้อง'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ฉัน ' เธอพูด และหัวใจฉันยังคงรู้สึกหนัก "

เธอได้ยินมินโฮถอนหายใจ ผมรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ฉันรู้สึกเหมือนฉันเพิ่งทำลายความฝันของเด็ก เด็กนั่นจริงๆด้วย "

แต่พี่รู้ได้ยังไงว่า จอง ซุก อ่า ชอบฉัน ? เขาไม่ได้บอกคุณหรอ '

'nope . ผมเห็นเขาออกมาจากตึก เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ฉันคิดว่าเขาชมคุณ ไม่นะ ถ้าเขาไม่ได้ทำให้ความพยายามที่เป็นผู้หญิง' มินโฮตอบ

ชิน เฮ หยุดรถ และหันไปหาเขา ' ฉะ ? ดังนั้นคุณรู้ว่าเขาไปที่อพาร์ทเมนท์

'hmm ' , ' เขากล่าวว่า หัวของเขาพยักหน้า . ไม่ต้องห่วง ฉันรู้ว่ามันไม่มีอันตราย นั่นเป็นเหตุผลที่ผมไม่ได้เอามาขึ้น '

'so คุณกลับมา ? ' เธอถาม สว่างตา . " นายกลับไปที่อพาร์ทเม้นในตอนเช้า ? ทำไมคุณถึงไม่บอกฉัน ? ทำไมคุณไม่เข้าไปข้างใน

มินโฮยิ้มเจื่อน . ไม่ต้องโกรธ แต่ผมตาม จอง ซุก ออกมา ผมไม่สามารถก้าวเข้าไปในลิฟต์ '

ชินเฮหัวเราะ คุณสะกดรอยตามเขา คุณรู้จัก คุณ ลี มิน โฮ ใช่ไหม ? ที่ใต้คุณ . '

'nothing ใต้ฉันเมื่อมันมาถึงคุณ , ' ' เขากล่าวว่า ถ้าฉันมีที่จะไปผ่านบัญชีดำทั้งหมด ผมจะ "

เธอยิ้ม ' ทำไมคุณกลับมา ? หอพักของผมฉันหมายถึง . . .

มินโฮถึงมือของเธอ และพันนิ้วมือของเขากับเธอ ผมก็ขับออกไป คิดว่าฉันทำถูกแล้วที่ทิ้ง แต่ยิ่งผมก็ยิ่งแย่ ผมรู้สึก ผมไม่ควรทิ้งแบบนั้น เมื่อสิ่งที่ไม่สมบูรณ์ตกลงระหว่างเราเลย มันบ้าไป ฉันกลับไปขอโทษ 'well '

,เธอน่าจะกลับมาทิ้งคนจน จุงซุกคนเดียว '

" น่าจะใช่มั้ย ? ' มินโฮส่ายหน้า ' ฉันพลาดอีกสองสามชั่วโมง คนเดียวกับคุณ ไม่เป็นไร เราสามารถทำให้พลาดโอกาส ' เขายิ้มจนเห็นฟันซน

ชิน เฮ คอด ตาของเธอ แล้วปล่อยมือของมินโฮจะออกรถอีกครั้ง เมื่อพวกเขาเกือบ ใกล้ ตึกของมินโฮ เขาหันหลังให้เธอ

พักหน่อย "

เธอหยุดยิ้ม เธอกำลังรู้สึกหวั่นไหวอีกครั้ง ฉันไปไม่ได้ ฉันมีประชุมพรุ่งนี้ด้วยพี่จางกึนซอกโฆษณาของเรา

มินโฮมีรอยย่นคิ้วของเขา ' แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณพักหน่อยได้มั้ย '

ชินเฮดึงบล็อกออกไปจากอาคาร และเปิดให้เขา เพราะอยู่นิดหน่อย หมายถึง อยู่ และการประชุมในตอนเช้าไม่ '

'cham na ' มินโฮเหวี่ยงศีรษะของเขากลับ’ วิธีที่คุณสามารถทำให้สมมติฐานที่ aigoooooo คุณเป็น pyuntae จริงๆ แค่ดื่มกาแฟกับผม ออ ? ฉันต้องการที่จะได้ยินเกี่ยวกับมาเลเซีย "

" แล้วมี กาแฟ กับ จอง ซุก และฉันให้คุณเป่าโดยเป่าของบัญชีทุกอย่างที่ผมทำในมาเลเซีย เมื่อใดก็ตามที่คุณเรียก มีอะไรจะบอกคุณ . . .

บอกฉันว่าเธอและจุงซุกพูดถึง "

เขาบอกว่ามีความสุข นั่น . . . '

มินโฮยื่น . คุณจะไม่ไปเหรอ ฉันจะไปจีนในไม่กี่วัน และผมจะอยู่ถึงสิ้นเดือน เราไม่ได้เจอกันเกือบสองสัปดาห์ คุณกำลังจะไปแล้วเหรอ '

ชินเฮกัดเธอริมฝีปากเธอ คิดเกี่ยวกับมันเธอจะโกหก ถ้าเธอบอกว่าเธอไม่อยากไปหน่อย ของมินโฮขอร้อง ใบหน้าก็เพียงพอที่จะทำให้เธอยอมจำนน มันไม่เหมือนเธอ ตรงข้ามกับบางกอดและจูบหวานน้อย อีกอย่าง ทำไมแค่คิด ไม่เห็นเขาเป็นเวลาสองสัปดาห์ทำให้หล่อนคิดถึงเขาแล้ว

'fine แต่แค่นิดหน่อย โอเค ? แค่นิดหน่อย ผมไม่ได้นอน " ชินเฮ squinted

มินโฮยกมือถ้าทำประกัน ผมจะไม่ปล่อยให้เธอนอน ต่อให้เจ้าขอร้อง '
.