Without mixing to provide dissolved

Without mixing to provide dissolved oxygen, the lake bottom, lacking enough light for photosynthesis to occur, tends to have a very limited supply of oxygen during the summer. Respiration by animals and bacteria can deplete the dissolved oxygen at the bottom of the lake. A stratified lake of this nature is said to be in summer stagnation. Dead algae sink to the lake bottom and are decomposed by bacteria. This accelerates the depletion of dissolved oxygen in the hypolimnion as aerobic bacteria use oxygen to decompose the wealth of organic material raining down from the epilimnion. During summer stagnation the lake bottom can become anoxic (i.e., without oxygen) and anaerobic bacteria begin to decompose organic material without the aid of dissolved oxygen. If dead algae accumulate at a faster rate than bacteria decompose the organic matter, sediment deposited in the lake will be rich in organics. This is likely because without thorough mixing to provide the surface water with nutrients from the bottom, the algae eventually begin to limit the available nutrients in the epilimnion. Lack of available nutrients can cause large die-offs of algae, adding to the organic matter on the lake bottom. Frequently, anaerobic bacteria produce hydrogen sulfide gas (H2S), so the organic-rich sediment may have the odor of “rotten eggs”. Some of the sulfur in the H2S may combine with iron to form pyrite or “fool’s gold” (FeS2). For example, when a core composed of fine sediment is taken from the bottom of Lake Michigan and is cut open, commonly dark laminations are observed, which disappear within an hour. The dark material is likely pyrite that oxidizes (combines with oxygen) to iron oxide when exposed to air.
As autumn approaches and temperatures decrease, the epilimnion begins to decrease in depth (Figure 4). Eventually the epilimnion gets so shallow that it can no longer be maintained as a separate layer and the lake loses its stratification. Thus, as in the spring, the lake water in the autumn has generally uniform temperatures (about 4°C in late autumn), and wind can once again thoroughly mix the lake water. In addition, surface water, which is in direct contact with the cold air, gets cooled faster than the water below. This cold, dense water sinks and further helps to mix the lake, and once more oxygen and nutrients are replenished throughout the lake (Figure 5). This process is called autumn overturn

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยไม่ต้องผสมเพื่อให้ออกซิเจนละลายก้นทะเลสาบขาดแสงเพียงพอสำหรับการสังเคราะห์แสงเกิดขึ้นมีแนวโน้มที่จะมีอุปทานที่ จำกัด มากของออกซิเจนในช่วงฤดูร้อน ระบบหายใจโดยสัตว์และเชื้อแบคทีเรียที่สามารถทำให้หมดสิ้นลงออกซิเจนละลายน้ำที่ด้านล่างของทะเลสาบ ทะเลสาบแบ่งชั้นในลักษณะนี้มีการกล่าวถึงอยู่ในความเมื่อยล้าในช่วงฤดูร้อน สาหร่ายตายจมลงสู่ก้นทะเลสาบและมีการย่อยสลายโดยแบคทีเรีย นี้เร่งพร่องของออกซิเจนที่ละลายใน hypolimnion แบคทีเรียแอโรบิกใช้ออกซิเจนในการย่อยสลายความมั่งคั่งของสารอินทรีย์มีฝนตกลดลงจาก epilimnion ความเมื่อยล้าในช่วงฤดูร้อนก้นทะเลสาบจะกลายเป็นซิก (เช่นโดยไม่ใช้ออกซิเจน) และแบคทีเรียจะเริ่มต้นในการย่อยสลายสารอินทรีย์โดยความช่วยเหลือของออกซิเจนที่ละลายในน้ำ หากสาหร่ายที่ตายแล้วสะสมในอัตราที่เร็วกว่าเชื้อแบคทีเรียย่อยสลายสารอินทรีย์ในตะกอนสะสมอยู่ในทะเลสาบจะอุดมไปด้วยสารอินทรีย์ นี้น่าจะเพราะไม่มีการผสมอย่างละเอียดเพื่อให้น้ำผิวด้วยสารอาหารจากด้านล่างสาหร่ายในที่สุดก็เริ่มที่จะ จำกัด การรับสารอาหารที่มีอยู่ใน epilimnion การขาดสารอาหารที่สามารถทำให้เกิดการตายไม่ชอบขนาดใหญ่ของสาหร่ายเพิ่มอินทรียวัตถุในก้นทะเลสาบ ที่พบบ่อย, แบคทีเรียผลิตก๊าซไฮโดรเจนซัลไฟด์ (H2S) ดังนั้นตะกอนอินทรีย์ที่อุดมไปด้วยอาจจะมีกลิ่นของ "ไข่เน่า" บางส่วนของกำมะถันใน H2S อาจรวมที่มีธาตุเหล็กในรูปแบบหนาแน่นหรือ "ทองของคนโง่" (FeS2) ตัวอย่างเช่นเมื่อหลักประกอบด้วยตะกอนที่ดีจะมาจากด้านล่างของทะเลสาบมิชิแกนและถูกตัดเปิด laminations เข้มทั่วไปจะสังเกตซึ่งหายไปภายในหนึ่งชั่วโมง วัตถุสีดำหนาแน่นเป็นไปได้ว่า oxidizes (รวมกับออกซิเจน) เพื่อเหล็กออกไซด์เมื่อสัมผัสกับอากาศ.
ในฐานะที่เป็นฤดูใบไม้ร่วงและวิธีการลดอุณหภูมิ epilimnion เริ่มลดลงในเชิงลึก (รูปที่ 4) ในที่สุด epilimnion ที่ได้รับเพื่อให้ตื้นว่ามันไม่สามารถได้รับการรักษาเป็นชั้นแยกต่างหากและทะเลสาบสูญเสียของการแบ่งชั้น ดังนั้นที่ในฤดูใบไม้ผลิน้ำในทะเลสาบในฤดูใบไม้ร่วงมีอุณหภูมิสม่ำเสมอโดยทั่วไป (ประมาณ 4 องศาเซลเซียสในฤดูใบไม้ร่วงปลาย) และลมสามารถอีกครั้งอย่างละเอียดผสมน้ำในทะเลสาบ นอกจากนี้น้ำผิวดินที่อยู่ในการติดต่อโดยตรงกับอากาศเย็นได้รับการระบายความร้อนได้เร็วกว่าน้ำด้านล่าง เย็นนี้, อ่างล้างมือน้ำหนาแน่นและต่อไปจะช่วยในการผสมทะเลสาบและออกซิเจนอีกครั้งและสารอาหารที่มีการเติมตลอดทะเลสาบ (รูปที่ 5) กระบวนการนี้เรียกว่าคว่ำฤดูใบไม้ร่วง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยไม่ต้องผสม เพื่อให้ปริมาณออกซิเจนละลายน้ำ ด้านล่างเป็นทะเลสาบ ขาดแสงเพียงพอสำหรับการสังเคราะห์แสงเกิดขึ้น มีแนวโน้มที่จะมีอุปทานที่ จำกัด มากของออกซิเจนในช่วงฤดูร้อน การหายใจของสัตว์และแบคทีเรียสามารถ deplete ออกซิเจนละลายน้ำที่ด้านล่างของทะเลสาบ ทะเลสาบแบ่งตามลักษณะนี้ว่า เป็น ความซบเซาในช่วงฤดูร้อนสาหร่ายตาย จมลงสู่ก้นทะเลสาบ และถูกย่อยสลายโดยแบคทีเรีย นี้เร่งการลดลงของปริมาณออกซิเจนในไฮโพลิมเนียนเป็นแอโรบิกแบคทีเรียใช้ออกซิเจนในการย่อยสลายความมั่งคั่งของวัสดุอินทรีย์ ฝนตกลงมาจากอิพิลิมเนียน . ในช่วงฤดูร้อนซบเซาก้นทะเลสาบจะกลายเป็นซิก ( เช่นไม่มีออกซิเจน ) และออกซิเจนเริ่มย่อยสลายอินทรีย์วัตถุโดยไม่ต้องช่วยเหลือของออกซิเจนที่ละลาย ถ้าสาหร่ายที่ตายแล้วสะสมในอัตราที่เร็วกว่าแบคทีเรียย่อยสลายสารอินทรีย์ ตะกอนฝากในทะเลสาบจะอุดมไปด้วยสารอินทรีย์ . นี้อาจเป็นเพราะไม่มีการผสมน้ำให้ผิวด้วยสารอาหารจากด้านล่างอย่างละเอียดสาหร่ายในที่สุดเริ่มกัดสารอาหารที่มีอยู่ในอิพิลิมเนียน . ขาดธาตุอาหารพร้อมใช้งานสามารถทำให้ใหญ่ตาย ไม่ชอบแบบ เพื่อเพิ่มอินทรียวัตถุที่ด้านล่างของทะเลสาบ บ่อย , แอโรบิคแบคทีเรียผลิตแก็สไฮโดรเจนซัลไฟด์ ( h2s ) เพื่อให้ตะกอนที่อุดมไปด้วยอินทรีย์อาจจะมีกลิ่นของ " ไข่ " เน่าบางส่วนของกำมะถันใน h2s อาจรวมกับเหล็กไพไรต์หรือรูปแบบ " เล่นทองของ " ( fes2 ) ตัวอย่างเช่น เมื่อหลักประกอบด้วยตะกอนละเอียดที่ถ่ายจากด้านล่างของทะเลสาบมิชิแกนและตัดเปิด laminations มืดโดยทั่วไปจะสังเกตได้ ซึ่งจะหายไปภายในครึ่งชั่วโมง วัสดุที่มืดน่าจะไพไรต์ที่ oxidizes ( รวมกับออกซิเจน ) เหล็กออกไซด์ เมื่อสัมผัสกับอากาศ
เป็นแนวฤดูใบไม้ร่วงและอุณหภูมิลดลง , อิพิลิมเนียนเริ่มลดความลึก ( รูปที่ 4 ) ในที่สุดอิพิลิมเนียนมันตื้น มันไม่สามารถจะรักษาเป็นชั้นที่แยกต่างหากและทะเลสาบของชนชั้น . . . จึงเป็นในฤดูใบไม้ผลิ , น้ำในทะเลสาบในฤดูใบไม้ร่วง โดยทั่วไปมีอุณหภูมิสม่ำเสมอ ( ประมาณ 4 ° C ในช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วง )และลมสามารถอีกครั้งให้ละเอียดผสมน้ำในทะเลสาบ นอกจากนี้ น้ำผิวดิน ซึ่งอยู่ในการติดต่อโดยตรงกับอากาศหนาว จะเย็นเร็วกว่าน้ำด้านล่าง เย็นนี้เก็บน้ำหนาแน่นและยังช่วยผสมทะเลสาบและออกซิเจนมากขึ้นและสารอาหารแต่ละครั้งตลอดทะเลสาบ ( รูปที่ 5 ) กระบวนการนี้เรียกว่าเทกระจาด
ฤดูใบไม้ร่วง