RationaleMy role as a special educa

Rationale
My role as a special educator is constantly changing. Because of increased expectations
established by No Child Left Behind (NCLB) legislation, it has become necessary to
make changes both in content and delivery of instruction. As our district has moved
towards a more inclusionary model for students, both special and general education
teachers have scrambled to redefine their roles. One result of NCLB is that special
educators can only teach within content areas that they are highly qualified to teach,
instead of being responsible for teaching and developing content across multiple
curriculum areas.
As a highly qualified intervention math instructor, I spend the majority of my school day
working in mathematics classrooms with licensed 7-12 general education teachers.
During the 2007-2008 school year, part of my assignment was to work with Elisa for two
periods a day. Elisa was a relatively new teacher to the building, so we met briefly
before school began to get to know one another. We decided that for the first few weeks
I would observe her teaching style and classroom procedures, then gradually take on a
more active role in the classroom.
During the first few weeks of school, I felt as if the students didn’t consider me to be a
“real” teacher. Even though I made an effort to talk with students and assist in the
classroom, some seemed confused by my presence and even wondered out loud whether I
was an aide. I consider myself well-versed in the math content and have numerous
strategies and interventions that I can bring to the classroom. Having Elisa provide the
majority of instruction was easy for me, but in order for the students to recognize me as
an instructor in the classroom I simply had to teach. As our roles in the classroom
adjusted to meet the needs of our students, Elisa and I began to wonder how changes to
our instructional delivery would affect student learning. Could co-teaching really make a
critical difference for classes loaded with at-risk students? Would students in the
inclusive classrooms demonstrate test performance that was equal to or better than that of
students in Elisa’s other math classes?
Context
Baldwin Road Junior High currently serves 450 students in grades seven and eight. We
have a high percentage of ethnic minorities (45%) and economically disadvantaged
students (41%). Our building has not met our AYP (adequate yearly progress) goals for
the previous two years, specifically due to the test performance of our special needs
population. Last year, 45.5% of the current seventh grade students with disabilities
scored at or above the proficiency level on the Ohio Grade 6 Math Achievement Test,
compared to a passage rate of 87.3% for non-disabled students. We are in our second
year of “School Improvement.” If we do not continue to increase the passage rates on
achievement tests, we will be labeled a low-performing school and will face sanctions
imposed by the Ohio Department of Education.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลบทบาทของผมเป็นนักการศึกษาพิเศษที่มีการเปลี่ยนแปลง เนื่องจากความคาดหวังที่เพิ่มขึ้นก่อตั้งขึ้น โดยกฎหมายไม่ใช่เด็กซ้ายหลัง (NCLB) มันได้กลายเป็นความจำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงทั้ง ในเนื้อหาและการจัดส่งคำสั่ง เป็นเขตของเราได้ถูกย้ายต่อแบบ inclusionary เพิ่มเติมสำหรับนักเรียน การศึกษาพิเศษ และทั่วไปครูมีสัญญาณรบกวนได้กำหนดบทบาทของตน หนึ่งผลของ NCLB เป็นพิเศษที่นักการศึกษาสามารถเพียงสอนในพื้นที่เนื้อหาว่า จะมีคุณภาพสูงที่จะสอนแทนที่จะถูกรับผิดชอบการเรียนการสอน และพัฒนาเนื้อหาทั้งหลายจัดหลักสูตรเป็นผู้สอนคณิตศาสตร์ที่มีคุณภาพสูงในการแทรกแซง จ่ายส่วนใหญ่ของวันที่โรงเรียนของฉันการทำงานในห้องเรียนคณิตศาสตร์กับครูการศึกษาทั่วไปได้รับใบอนุญาต 7-12ในระหว่างปี 2550-2551 เป็นส่วนหนึ่งของการกำหนดค่าของฉันคือการ ทำงานกับ Elisa สำหรับสองรอบระยะเวลาวัน Elisa เป็นครูที่ค่อนข้างใหม่กับอาคาร ดังนั้นที่เราพบกันสั้น ๆก่อนที่โรงเรียนเริ่มรับรู้กัน เราตัดสินใจที่สำหรับสัปดาห์แรกผมจะสังเกตเห็นเธอสอนสไตล์และห้องเรียน แล้วค่อย ๆ ใช้เวลาในการบทบาทการใช้งานมากขึ้นในห้องเรียนในช่วงสัปดาห์แรกของโรงเรียน ผมรู้สึกว่านักเรียนไม่ได้พิจารณาฉันจะเป็น"ความจริง" ครู แม้ว่าฉันพยายามที่จะพูดคุยกับนักเรียน และช่วยในการห้องเรียน บางดูเหมือนสับสน โดยปัจจุบัน และสงสัยว่าจะออกเสียงว่าฉันเป็นการช่วย ฉันพิจารณาตัวเองรอบรู้ในเนื้อหาคณิตศาสตร์ และมีจำนวนมากกลยุทธ์และกิจกรรมที่สามารถนำไปยังห้องเรียน Elisa ให้มีความส่วนใหญ่การเรียนการสอนเป็นเรื่องง่าย สำหรับฉัน แต่เพื่อให้นักเรียนจดจำเป็นการสอนในห้องเรียนที่ดิฉันสอน เป็นบทบาทของเราในห้องเรียนปรับได้ตามความต้องการของนักเรียนของเรา Elisa และฉันเริ่มสงสัยว่า การเปลี่ยนแปลงจัดส่งของเราสอนจะส่งผลต่อการเรียนรู้ของนักเรียน เพื่อนจริง ๆ ทำให้การความแตกต่างที่สำคัญสำหรับการเรียนเต็มไป ด้วยนักเรียนที่มีความเสี่ยง นักเรียนต้องการห้องเรียนรวมสาธิตทดสอบสมรรถนะที่เท่ากับ หรือดีกว่าของนักเรียนของ Elisa ชั้นเรียนคณิตศาสตร์อื่น ๆบริบทบอลด์วินถนนจูเนียร์สูงในปัจจุบันด้วย 450 นักเรียนในเกรดเจ็ดและแปด เรามีเปอร์เซ็นต์สูงของชนกลุ่มน้อย (45%) และด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจนักเรียน (41%) อาคารไม่ตรงตามเป้าหมาย AYP (ความคืบหน้าประจำปีเพียงพอ) ของเราสองปีก่อนหน้านี้ โดยเฉพาะเนื่องจากการทดสอบสมรรถนะความต้องการประชากร ปี 45.5% ของปัจจุบันเจ็ด เกรดนักเรียนพิการคะแนน ขึ้นไประดับความรู้ในโอไฮโอเกรด 6 คณิตศาสตร์สำเร็จทดสอบเมื่อเทียบกับอัตรากาล 87.3% สำหรับนักเรียนที่ไม่ถูกปิดใช้งาน เรามีสองเราปีของ "โรงเรียนปรับปรุง" ถ้าเราได้ทำการเพิ่มอัตราการเดินบนการทดสอบ เราจะมีชื่อประสิทธิภาพต่ำโรงเรียน และจะต้องเผชิญกับการคว่ำบาตรกำหนด โดยฝ่ายการศึกษาของโอไฮโอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผล
บทบาทของผมในฐานะนักการศึกษาพิเศษที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากความคาดหวังที่เพิ่มขึ้น
ที่จัดตั้งขึ้นโดยไม่มีลูกหลังจาก (NCLB) กฎหมายมันได้กลายเป็นสิ่งจำเป็นที่จะ
ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทั้งในเนื้อหาและการจัดส่งของการเรียนการสอน ในฐานะที่เป็นอำเภอของเราได้ย้าย
ไปสู่รูปแบบ inclusionary มากขึ้นสำหรับนักเรียนทั้งการศึกษาพิเศษและทั่วไป
ครูได้ตะกายเพื่อกำหนดบทบาทของพวกเขา หนึ่งผลของ NCLB เป็นพิเศษที่
การศึกษาเท่านั้นที่สามารถสอนภายในพื้นที่เนื้อหาที่พวกเขามีคุณสมบัติสูงในการสอน
แทนที่จะเป็นผู้รับผิดชอบในการเรียนการสอนและการพัฒนาเนื้อหาในหลาย
พื้นที่หลักสูตร.
ในฐานะที่เป็นครูสอนคณิตศาสตร์แทรกแซงที่มีคุณภาพสูงผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของฉัน วันที่โรงเรียน
ที่ทำงานในห้องเรียนคณิตศาสตร์กับใบอนุญาต 7-12 ครูการศึกษาทั่วไป.
ในระหว่างปี 2007-2008 โรงเรียนเป็นส่วนหนึ่งของงานของฉันคือการทำงานร่วมกับเอลิซาสอง
งวดวัน เอลิซาเป็นครูที่ค่อนข้างใหม่ในการสร้างเพื่อให้เราได้พบกันในเวลาสั้น ๆ
ก่อนที่โรงเรียนเริ่มที่จะได้รับรู้อีกคนหนึ่ง เราตัดสินใจว่าไม่กี่สัปดาห์แรก
ฉันจะสังเกตรูปแบบการเรียนการสอนในชั้นเรียนและวิธีการของเธอแล้วค่อยๆใช้เวลาใน
บทบาทที่สำคัญมากขึ้นในห้องเรียน.
ในช่วงสองสามสัปดาห์แรกของโรงเรียนผมรู้สึกว่าถ้านักเรียนไม่ได้พิจารณาให้ฉันไป จะเป็น
"ของจริง" ครู แม้ว่าฉันจะทำให้ความพยายามที่จะพูดคุยกับนักเรียนและช่วยในการที่
สอนในชั้นเรียนบางดูเหมือนสับสนโดยการแสดงตนของฉันและแม้กระทั่งสงสัยออกมาดัง ๆ ว่าฉัน
เป็นผู้ช่วย ฉันคิดว่าตัวเองรอบรู้ในเนื้อหาคณิตศาสตร์และมีหลาย
กลยุทธ์และการแทรกแซงที่ฉันสามารถนำไปสอนในชั้นเรียน มีเอลิซาให้
เสียงส่วนใหญ่ของการเรียนการสอนเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉัน แต่เพื่อให้นักเรียนที่จะรับรู้ว่าผมเป็น
ผู้สอนในชั้นเรียนผมก็มีการสอน ในฐานะที่เป็นบทบาทของเราในห้องเรียน
ปรับเปลี่ยนเพื่อตอบสนองความต้องการของนักเรียน Elisa ของเราและผมเริ่มที่จะสงสัยว่าการเปลี่ยนแปลงใน
การส่งมอบการเรียนการสอนของเราจะมีผลต่อการเรียนรู้ของนักเรียน สามารถสอนร่วมจริงๆทำให้
แตกต่างที่สำคัญสำหรับการเรียนเต็มไปด้วยนักเรียนที่มีความเสี่ยง? นักเรียนจะ
ห้องเรียนรวมแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพการทดสอบที่เท่ากับหรือดีกว่าที่ของ
นักเรียนในชั้นเรียนคณิตศาสตร์อื่น ๆ เอลิซาหรือไม่
บริบท
บอลด์วินถนนมัธยมปัจจุบันทำหน้าที่นักเรียน 450 ในเกรดเจ็ดและแปด เรา
มีเปอร์เซ็นต์สูงของชนกลุ่มน้อย (45%) และด้อยโอกาสทางเศรษฐกิจ
นักเรียน (41%) อาคารของเรายังไม่ได้พบ AYP (ความคืบหน้าพอปี) เป้าหมายของเราสำหรับ
สองปีก่อนโดยเฉพาะเนื่องจากการทดสอบประสิทธิภาพของความต้องการพิเศษของเรา
ประชากร เมื่อปีที่แล้ว 45.5% ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ปัจจุบันมีความพิการ
ได้คะแนนเท่ากับหรือสูงกว่าระดับความสามารถในการทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนโอไฮโอเกรด 6 คณิตศาสตร์
เมื่อเทียบกับอัตราการผ่านของ 87.3% สำหรับนักเรียนที่ไม่พิการ เราอยู่ในที่สองของเรา
ปีของ "พัฒนาโรงเรียน." ถ้าเราไม่ดำเนินการต่อเพื่อเพิ่มอัตราการทางใน
การทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเราจะตราหน้าว่าเป็นโรงเรียนที่มีประสิทธิภาพต่ำและจะต้องเผชิญกับการลงโทษ
ที่กำหนดโดยโอไฮโอกรมสามัญศึกษา