The National Health Security Act wa

The National Health Security Act was enacted in 2002, with very strong support and influence from civil society. The National Health Security Act has since then been one of the most important social tools for health systems reform in Thailand. Private health insurance organizations play no role in this reform, and remain only as a supplemental option for high income groups. Since October 2001, the Universal Coverage Scheme (or UCS or 30 Baht Scheme) has combined the previous Medical Welfare Scheme and the Voluntary Health Card Scheme to further expand coverage to an additional 18 million people.

This UHC scheme covers 74.6 percent of the population as of 2007 estimates. The benefits package is a comprehensive package of care, including both curative and preventive care. The scheme is financed solely from general tax revenue. Public hospitals are the main providers, covering more than 95 percent of the insured. About 60 private hospitals joined the system and register around 4 percent of the beneficiaries.

The Baht 30 copayment was abolished by the next government in November 2006, and the system is now totally free of charge. Since October 2003, the government has also embarked on universal access to antiretroviral drugs (ARVs).

Through May 2007, more than 90,000 patients had been registered in the system. Currently, different methods of financing are applied for the various public health insurance schemes in Thailand. The Compulsory Social Security Scheme (SSS) is financed by contribution from employees, employers, and central government contributions. However, the Civil Servant Medical Benefit Scheme (CSMBS) and the Universal Coverage Scheme (UCS) are financed from general tax revenues. The UCS is financed through general tax revenues paid to local contracting units on the basis of population size.

The target population for the scheme is largely in the informal, agricultural sector and does do not have access to consistent cash income for any kind of regular premium payment, therefore making premium collection difficult.

50 million people are covered under Thailand's Universal Healthcare Program.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระราชบัญญัติการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติสุขภาพถูกตราขึ้นใน 2002 ด้วยการสนับสนุนที่แข็งแกร่งมากและอิทธิพลจากภาคประชาสังคม พระราชบัญญัติการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติสุขภาพตั้งแต่นั้นแล้วหนึ่งในเครื่องมือทางสังคมสำคัญสำหรับการปฏิรูประบบสุขภาพในประเทศไทย องค์กรประกันสุขภาพส่วนตัวไม่มีบทบาทในการปฏิรูปนี้ และยังคงเป็นตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับกลุ่มรายได้สูงเท่านั้น ตั้งแต่ 2544 ตุลาคม แผนความครอบคลุมสากล (หรือ UCS หรือโครงร่าง 30 บาท) ได้รวมแผนสวัสดิการแพทย์ก่อนหน้าและโครงร่างบัตรสุขภาพความสมัครใจเพื่อขยายความครอบคลุมการเพิ่มเติม 18 ล้านคนโครงร่างนี้ UHC ครอบคลุมประชากร ณปี 2007 ประมาณร้อยละ 74.6 ประโยชน์เป็นแพคเกจที่ครอบคลุมของ รวมถึงดูแล curative และป้องกัน โครงร่างเป็นเงินชดเชยจากรายได้ภาษีทั่วไป โรงพยาบาลของรัฐบาลคือ ผู้ให้บริการหลัก ครอบคลุมกว่า 95 เปอร์เซ็นต์ของประกัน โรงพยาบาลเอกชนประมาณ 60 เข้าร่วมระบบ และลงทะเบียนประมาณร้อยละ 4 ของการรับผลประโยชน์Copayment 30 บาท ถูกยุติ โดยรัฐบาลถัดไปในเดือนพฤศจิกายนปี 2006 และขณะนี้ระบบทั้งหมดฟรี ตั้งแต่ 2546 ตุลาคม รัฐบาลได้ยังเริ่มต้นสากลเข้าไปด้วยยาเสพติด (ARVs)โดย 2007 may ผู้ป่วยมากกว่า 90000 มีการลงทะเบียนในระบบ ในปัจจุบัน มีใช้วิธีการต่าง ๆ ทางการเงินสำหรับการต่าง ๆ สาธารณสุขประกันแผนงานในประเทศไทย แผนสังคมบังคับ (SSS) เป็นเงิน โดยเงินสมทบจากพนักงาน นายจ้าง และผลงานของรัฐบาลกลาง อย่างไรก็ตาม การพลเรือนแพทย์ประโยชน์ของโครงร่าง (CSMBS) และแผนความครอบคลุมสากล (UCS) เป็นเงินจากรายได้ภาษีทั่วไป UCS เป็นเงินผ่านชำระหน่วยท้องถิ่นทำสัญญาตามขนาดประชากรรายได้ภาษีทั่วไปประชากรเป้าหมายสำหรับแผนงานได้ส่วนใหญ่ที่ไม่เป็นทางการ ภาคเกษตรและไม่สามารถเข้าถึงรายได้เงินสดสอดคล้องสำหรับชนิดต่าง ๆ ของพรีเมี่ยมปกติการชำระเงิน ดังนั้น การเก็บเบี้ยยาก50 ล้านคนจะรวมอยู่ภายใต้โปรแกรมดูแลสุขภาพสากลของประเทศไทย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามพระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติเป็นตราขึ้นในปี 2002 ด้วยการสนับสนุนที่แข็งแกร่งมากและมีอิทธิพลต่อจากภาคประชาสังคม ตามพระราชบัญญัติประกันสุขภาพแห่งชาติได้รับแล้วตั้งแต่หนึ่งในเครื่องมือทางสังคมที่สำคัญที่สุดสำหรับการปฏิรูประบบสุขภาพในประเทศไทย ภาคเอกชนองค์กรการประกันสุขภาพมีบทบาทสำคัญในการปฏิรูปนี้และยังคงเป็นเพียงตัวเลือกเสริมสำหรับกลุ่มรายได้สูง ตั้งแต่เดือนตุลาคมปี 2001 โครงการหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า (หรือ UCS หรือ 30 บาทโครงการ) ได้รวมก่อนหน้านี้โครงการสวัสดิการการแพทย์และบัตรสุขภาพอาสาสมัครโครงการเพื่อขยายความคุ้มครองไปเพิ่มอีก 18 ล้านคน. นี้โครงการ UHC ครอบคลุมร้อยละ 74.6 ของประชากรเป็น ประมาณการของปี 2007 แพคเกจผลประโยชน์เป็นแพคเกจที่ครอบคลุมของการดูแลรวมทั้งการดูแลรักษาและการป้องกัน โครงการเป็นทุน แต่เพียงผู้เดียวจากรายได้จากภาษีทั่วไป โรงพยาบาลของรัฐเป็นผู้ให้บริการหลักครอบคลุมกว่าร้อยละ 95 ของผู้ประกันตน เกี่ยวกับ 60 โรงพยาบาลเอกชนเข้าร่วมระบบและลงทะเบียนประมาณร้อยละ 4 ของการได้รับผลประโยชน์. 30 บาท copayment ถูกยกเลิกโดยรัฐบาลต่อไปในเดือนพฤศจิกายนปี 2006 และระบบการอยู่ในขณะนี้ฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2003 รัฐบาลยังได้ลงมือเข้าถึงสากลเพื่อยาต้านไวรัส (ยาต้านไวรัสเอดส์). ผ่านเดือนพฤษภาคม 2007 กว่า 90,000 ผู้ป่วยที่ได้รับการลงทะเบียนในระบบ ปัจจุบันวิธีการที่แตกต่างกันของเงินทุนจะนำไปใช้สำหรับระบบประกันสุขภาพของประชาชนในประเทศไทย โครงการประกันสังคมภาคบังคับ (SSS) เป็นทุนโดยการมีส่วนร่วมจากพนักงานนายจ้างและผลงานของรัฐบาลกลาง อย่างไรก็ตามข้าราชการแพทย์ผลประโยชน์โครงการ (CSMBS) และโครงการหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า (UCS) ซึ่งได้รับเงินจากรายได้จากภาษีทั่วไป UCS เป็นทุนผ่านรายได้จากภาษีทั่วไปที่จ่ายให้กับหน่วยงานที่ทำสัญญาในท้องถิ่นบนพื้นฐานของขนาดประชากร. ประชากรเป้าหมายของโครงการนี้เป็นส่วนใหญ่ในทางการที่ภาคเกษตรและไม่ไม่ได้มีการเข้าถึงรายได้เงินสดที่สอดคล้องกันสำหรับชนิดของพรีเมี่ยมปกติใด ๆ การชำระเงินจึงทำให้คอลเลกชันพรีเมี่ยมที่ยาก. 50 ล้านคนจะอยู่ภายใต้ของไทยสากลการดูแลสุขภาพโปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ ถูกตราขึ้นในปี 2002 ด้วยการสนับสนุนที่แข็งแกร่งมาก และอิทธิพลจากภาคประชาสังคม พระราชบัญญัติหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ จากนั้นจึงถูกหนึ่งในที่สำคัญที่สุดเครื่องมือสำหรับการปฏิรูประบบสุขภาพในสังคมไทย องค์กรประกันสุขภาพส่วนบุคคลเล่นไม่มีบทบาทในการปฏิรูปนี้ และยังคงเป็นเพียงตัวเลือกเพิ่มเติมสำหรับกลุ่มผู้มีรายได้สูง ตั้งแต่ตุลาคม 2544โครงการหลักประกันสุขภาพถ้วนหน้า ( 30 บาท ) หรือ UCS หรือโครงการ ) ได้รวมก่อนหน้านี้สวัสดิการสังคมโครงการและโครงการบัตรสุขภาพโดยความสมัครใจ เพื่อเพิ่มเติมขยายความคุ้มครองเพิ่มเติมเป็น 18 ล้านคน uhc

นี้โครงการครอบคลุมถึง 36.9 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของประมาณการปี 2550 ประโยชน์แพคเกจแพคเกจที่ครอบคลุมการดูแล รวมทั้งการบำบัดรักษาและการดูแลป้องกันโครงการทางการเงิน แต่เพียงผู้เดียวจากภาษีอากรทั่วไป โรงพยาบาลของรัฐเป็นผู้ให้บริการหลักครอบคลุมมากกว่าร้อยละ 95 ของผู้ประกันตน เกี่ยวกับ 60 โรงพยาบาลเอกชนเข้าร่วมระบบและลงทะเบียนประมาณร้อยละ 4 ของผลประโยชน์ .

30 บาท copayment ได้ถูกยกเลิกโดยรัฐบาลต่อไปในเดือนพฤศจิกายน 2006 และเป็นระบบในขณะนี้ทั้งหมดฟรี ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2546รัฐบาลยังลงมือสากลเข้าถึงยาต้านไวรัสเอดส์ ( เอดส์ ) .

ถึงพฤษภาคม 2007 มากกว่า 90 , 000 ราย มีการลงทะเบียนในระบบ ในปัจจุบัน วิธีที่แตกต่างกันของเงินทุนที่ใช้สำหรับการประกันสุขภาพแผนต่าง ๆในประเทศไทย ระบบประกันสังคมภาคบังคับ ( SSS ) เป็นทุนโดยการสนับสนุนจากลูกจ้าง นายจ้างและรัฐบาลกลางมีส่วนร่วม อย่างไรก็ตาม ข้าราชการแพทย์ประโยชน์โครงการ ( csmbs ) และโครงการสุขภาพถ้วนหน้า ( UCS ) ทุนจากรายได้ภาษีทั่วไป UCS เป็นทุนโดยทั่วไปรายได้ภาษีท้องถิ่น หน่วยจ่ายสัญญาบนพื้นฐานของขนาดประชากร

ประชากรเป้าหมายสำหรับโครงการส่วนใหญ่ที่ไม่เป็นทางการภาคการเกษตรและยังไม่ได้มีการเข้าถึงรายได้เงินสดที่สอดคล้องกันสำหรับประเภทใด ๆของการชำระเงินของพรีเมี่ยม พรีเมี่ยม ปกติ จึงทำให้เก็บยาก

50 ล้านคนครอบคลุมภายใต้โปรแกรมการดูแลสุขภาพไทยสากล