Older people frequently fail to ing

Older people frequently fail to ingest adequate amount of food to meet their essential energy and nutrient requirements. Anorexia of aging, defined by decrease in appetite and/or food intake in old age, is a major contributing factor to under-nutrition and adverse health outcomes in the geriatric population. This disorder is indeed highly prevalent and is recognized as an independent predictor of morbidity and mortality in different clinical settings. Even though anorexia is not an unavoidable consequence of aging, advancing age often promotes its development through various mechanisms. Age-related changes in life-style, disease conditions, as well as social and environmental factors have the potential to directly affect dietary behaviors and nutritional status. In spite of their importance, problems related to food intake and, more generally, nutritional status are seldom attended to in clinical practice. While this may be the result of an "ageist" approach, it should be acknowledged that simple interventions, such as oral nutritional supplementation or modified diets, could meaningfully improve the health status and quality of life of older persons.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้สูงอายุมักไม่กินอาหารกับพลังงานที่จำเป็นและความต้องการสารอาหารของพวกเขาเพียงพอ อาการของริ้วรอย กำหนด โดยลดความอยากอาหารหรืออาหารบริโภคในอายุ เป็นปัจจัยสำคัญให้คุณค่าทางโภชนาการน้อยและผลเสียต่อสุขภาพในประชากรผู้สูงอายุ โรคนี้เป็นที่แพร่หลายแน่นอนสูง และเป็น predictor เป็นอิสระของการเจ็บป่วยและการตายในการตั้งค่าทางคลินิกแตกต่างกัน แม้ว่าอาการจะไม่ได้การ unavoidable ของริ้วรอย ความก้าวหน้ามักจะส่งเสริมการพัฒนาผ่านกลไกต่าง ๆ ยุคเปลี่ยนแปลง ในชีวิตในรูปแบบ โรคเงื่อนไข ปัจจัยทางสังคม และสิ่งแวดล้อมมีโอกาสที่จะมีผลต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารและโภชนาการโดยตรง ทั้ง ๆ ที่ มีความสำคัญ ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการรับประทานอาหาร และ ขึ้นโดยทั่วไป โภชนาการจะไม่ค่อยเข้าไปในคลินิก ขณะนี้อาจเป็นผลของวิธีการ "ageist" คุณควรได้รับทราบว่า แทรกแซงง่าย เช่นโภชนาการเสริมช่องปากหรืออาหารแก้ไข มีดีสถานะสุขภาพและคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้สูงอายุที่พบบ่อยล้มเหลวที่จะนำเข้าไปในร่างกายปริมาณที่เพียงพอของอาหารเพื่อตอบสนองความจำเป็นความต้องการพลังงานและสารอาหารของพวกเขา อาการเบื่ออาหารของริ้วรอยที่กำหนดโดยการลดลงของความอยากอาหารและ / หรือการบริโภคอาหารในวัยชราเป็นปัจจัยสำคัญที่จะอยู่ภายใต้การโภชนาการและผลกระทบต่อสุขภาพในประชากรผู้สูงอายุ โรคนี้ย่อมเป็นที่แพร่หลายอย่างมากและได้รับการยอมรับในฐานะที่เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่เป็นอิสระจากการเจ็บป่วยและเสียชีวิตในการตั้งค่าที่แตกต่างกันทางคลินิก แม้ว่าอาการเบื่ออาหารไม่ได้เป็นผลมาหลีกเลี่ยงไม่ได้ของริ้วรอยล้ำหน้าอายุมักจะส่งเสริมการพัฒนาผ่านกลไกต่างๆ การเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับอายุในชีวิตสไตล์สภาวะโรคเช่นเดียวกับปัจจัยทางสังคมและสิ่งแวดล้อมที่มีศักยภาพที่จะส่งผลโดยตรงต่อพฤติกรรมการบริโภคอาหารและภาวะโภชนาการ ทั้งๆที่มีความสำคัญของปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการบริโภคอาหารและอื่น ๆ โดยทั่วไปภาวะโภชนาการจะเข้าร่วมไม่ค่อยไปในทางคลินิก ขณะนี้อาจเป็นผลมาจากวิธีการ "ageist" ก็ควรได้รับการยอมรับว่าการแทรกแซงง่ายเช่นอาหารเสริมในช่องปากหรืออาหารที่มีการปรับเปลี่ยนความหมายสามารถปรับปรุงสถานะสุขภาพและคุณภาพชีวิตของบุคคลที่มีอายุมากกว่า