Cato flew down the short stretch of

Cato flew down the short stretch of road that connected his house to Clove’s in his newly remodeled Chevy Impala. He had everything planned out. This was his first time getting a chance to ride his new set of wheels completely on his own. Up until then, he had been taking his mother’s embarrassing minivan to school; now he could cruise up to the doors in style.
Besides, what better way to break in his new car than to take his best and oldest friend out for a spin?
The moment he pulled up to the house, he knew something was wrong. Clove had said her father was working late, but the presence of his car in the drive proved otherwise. Cato immediately turned off his radio and pulled up to the curb for a quick getaway before leaping over his door--not even bothering to open it properly.
Cato knew the front door would be unlocked. Clove’s father must have just gotten home and probably hadn’t taken the initiative to turn the deadbolt so Cato had no qualms about marching right inside, hands balled into fists. “Clove?”
Clove was rushing to pack her stuff, dumping some art supplies into her bag not knowing how long she was going to be at Cato's. She missed being with him and tonight seemed like the perfect time to hang out with his new car. Hearing a car door slam she tensed up, it took 15 min to get from Cato's house to her's and it had been only five. Clove instantly knew who it was. Running to her door she closed and locked it with the deadbolt she had put on it knowing she could climb out the window.

Hearing her dad come down the hall she started shaking knowing that if he was home early that only meant one thing, that she was in trouble. Pouding on the door she grabbed her bag and ran to her window before she felt herself being pulled back. Screaming as she was thrown against the wall, she could feel the blood dripping from the gash in her forehead. "What the hell do you think you are doing? Sneaking out to meet that friend of yours?" Her dad said kicking her in the side. "Leaving your old man to defend himself!?" He screamed at her as she tried to run away.

Hearing Cato's voice in the living room she tried going toward it before being grabbed. "CATO!"
Cato acted instinctively, his entire body tensing and he moved toward the direction of Clove’s voice without a second thought. He knew on a good day, when he was properly prepared, he could take down her father, but today was not one of those days. Despite this, he rushed down the hallway to find Clove in her father’s grasp and did the first thing he could think of. He yelled.
“You take your hands off her, fucking piece of filfth!” he spat, one arm reaching out toward Clove protectively. In a way, it was a good thing her father’s hands were full. Cato mentally sized up Clove’s father, wondering if a punch to the jaw would get the job done or shatter his own knuckles. Then he decided he didn’t care, and he pulled his arm back to deliver a blow to the side of Mr. Marshall’s head before the other had the chance to use his daughter as a shield.
Clove felt herself drop to the floor and quickly stood up and ran grabbing Cato's arm and pulling him out. She knew that if her dad got back up he would kill him and Clove just wanted to get him out of there. "Cato come on let's go!" She screamed pulling him out the door. Running to the car they both jumped in. Any other time she would of stopped to admire it but they were in a hurry.

Clove didn't calm down until they were driving away and she knew that her dad was not following them. Looking at Cato's hand she gasped at how swollen it was. "Cato, you messed up your hand really bad." She went to move her hair out of her eyes and was surprised when her hair came back red. Pulling down the viser to look in the mirror she studied the cut that looked like it was going to leave a scar. "Awesome." She said under her breath.
Cato’s heart was pumping out of his chest, sending adrenaline coursing through his veins. He had been gripping the steering wheel so hard, he hadn’t even noticed the pain in his hand until Clove brought it to his attention. He took a chance and glanced down at it. “Fuck. Your dad’s head is like punching a fucking bowling ball.” He flexed his fingers a bit, glad they weren’t broken. “I’ll be fine.
“What about you? You okay?” Cato took a second to glance to the side and nearly pulled the car over right there. “Clove your head! And you won’t fucking let me take you to an Urgent Care, will you.” He stated, knowing full well the answer. Maybe his mom could patch her up. They were almost to his place, anyway.
Clove tried to smile over at him knowing that it was useless. "No i'll be fine. Look the bleeding is already stopping." She was afraid to look at her back for fear of seeing the bruises there. "We just need to get to your house and I will feel better." And it was true, at Cato's house she actually felt safe. His parents knew about what was going on, hence the reason why their house was open to her, but they were powerless to do anything unless Clove went against her dad. "I'm fine I promise." She said again trying not to put too much pressure on her back.

"Shit, I forgot my bag at my house. Mind lending me some clothes to sleep in tonight?" Clove asked smiling. She knew it was no problem considering she used to do it all the time. But it had been almost a year since she had stayed the night. Things had just escalated so far, he had always seen her after the fights and now she drug him into one.
“It’s no problem. Borrow what you need,” Cato forced a smile at her. Clove’s ability to handle pain and keep the attention off of her was one of her more endearing qualities and also one of her most annoying. Cato had always had an overprotective side for her. He’d had it for years. But lately, his overprotectiveness was going to get him into trouble--especially now that Clove’s father seemed to be getting worse.
Cato pulled into his driveway and quickly moved around to get the door for her. He knew how she felt about his chivalrous side, but he couldn’t help it. He’d just watched her father try to bash her head in. All he wanted to do was help make the pain stop. “Mom’s going to go nuts over you. Are you prepared for that?”
Clove smiled when he got the door for her. Looking at him she laughed. "I was born ready." She said getting help from him to get out of the car. Leaning on him for support they walked up the drive and to his front door. Clove took a deep breath as Cato opened the door. Walking in and smelling cookies Clove smiled. Chocolate chip her favorite. The calm was shattered by his mom coming into the room. "Oh dear....i'll get the first aid kit." Clove never told Cato's parent's but she knew he did, so they kept a first aid kit in the house in case they ever had to bandage her up. Getting lead over to a chair his mom came back in the room and set the kit on the counter. "Ok honey let's see what we got here." Mrs. Davenport said moving Clove's hair. "Cato get some ice on that hand." His mom said not looking at him. Noticing his face Clove nodded saying she was ok.

"Mrs. Davenport seriously this isn't needed. I promise." Clove said sitting still and letting the woman patch her up anyways. It felt nice to have someone care about her. After she patched up her forehead Cato's mom narrowed her eyes at Clove. "Are there anymore injuries?" She asked her. Clove tried shaking her head no and hissed in pain when she couldn't move her neck. Mrs Davenport moved so fast that Clove didn't have time to react, grabbing her shirt and lifting it off revealing a huge purple bruise from neck to hips. "Cato. Stay with Clove, i'm going to go get some muscle relaxer." His mom said leaving the room.
Cato had left the room momentarily to get a bag of frozen peas from the freezer to set on his hand at his mother’s discretion. What he hadn’t expected was to have his mother disrobe Clove while he was away. When he came back, he froze up almost as much as the bag of peas on his hand.
His mother said something, but it didn’t register in his head. All he could see was the state Clove was in. He quickly knelt down on the ground beside her chair and took one of her hands in his good hand. Her physical state quickly trumped her shirtless state. “Clove what the hell... why didn’t you say it was this bad.. Holy fuck.” Something caught in Cato’s chest. He couldn’t stand seeing her like this... and he was too afraid to hug her with that godawful bruise, so he sat in silence, squeezing her hand.
Cato didn’t even notice his mother coming back with some muscle relaxers and a glass of water for Clove. He never took his eyes off her. After his mother administered the pills to Clove, she placed a cool hand to Clove’s cheek and said in her soft voice, “Clove, honey, I’ll be back with one of my shirts, okay?” And she was gone again, leaving her son to fret.
Clove nodded to his mom before she left. She knew that she should feel weird being shirtless in front of Cato but at the same time she was worried about the look on his face. Putting her hand on his face she smiled slightly."Hey...i'm ok. I promise...and I didn't realize he threw me that hard." She looked at him and sighed as the muscle relaxers were kicking in. His mom came back with a t-shirt that she put on and tried to stand up. Sitting back down she realized she needed help. Holding on to Cato she walked over to the couch and sat down. "Clove, honey do you want anything?"His mom asked looking at her. "No, i'm fine thanks I just need to rest." Cato's mom nodded and looked at Cato. "Look after her. I'm going to go see your father. I'll be back soon." She said as she grabbed her stuff and headed out the door.

Clove closed her eyes when she left and leaned her head back on the couch. "Well that wasn't as bad as I thought it was going to be." Opening her eyes she looked at Cato and tried to lau

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cato flew down the short stretch of road that connected his house to Clove’s in his newly remodeled Chevy Impala. He had everything planned out. This was his first time getting a chance to ride his new set of wheels completely on his own. Up until then, he had been taking his mother’s embarrassing minivan to school; now he could cruise up to the doors in style.Besides, what better way to break in his new car than to take his best and oldest friend out for a spin?The moment he pulled up to the house, he knew something was wrong. Clove had said her father was working late, but the presence of his car in the drive proved otherwise. Cato immediately turned off his radio and pulled up to the curb for a quick getaway before leaping over his door--not even bothering to open it properly.Cato knew the front door would be unlocked. Clove’s father must have just gotten home and probably hadn’t taken the initiative to turn the deadbolt so Cato had no qualms about marching right inside, hands balled into fists. “Clove?” Clove was rushing to pack her stuff, dumping some art supplies into her bag not knowing how long she was going to be at Cato's. She missed being with him and tonight seemed like the perfect time to hang out with his new car. Hearing a car door slam she tensed up, it took 15 min to get from Cato's house to her's and it had been only five. Clove instantly knew who it was. Running to her door she closed and locked it with the deadbolt she had put on it knowing she could climb out the window. เขาได้ยินพ่อของเธอมาลงหอเธอเริ่มสั่นไม่ทราบว่าถ้ามีบ้านต้นที่หมายถึง สิ่งหนึ่ง ที่เธอในปัญหาเฉพาะ Pouding ที่ประตูเธอคว้ากระเป๋าของเธอ และวิ่งไปหน้าต่างของเธอก่อนเธอรู้สึกว่าตัวเองถูกดึงกลับ กรีดร้องว่า เธอถูกโยนกำแพง เธออาจรู้สึกเลือดขจีจาก gash ในหน้าผากของเธอ "นรกคุณคิดคุณทำ ด้อมออกมาให้ตรงกับที่เพื่อนของคุณหรือไม่" พ่อของเธอกล่าวว่า เธอเตะในด้าน "ปล่อยคนของคุณเพื่อปกป้องตัวเอง?" เขากรีดร้องที่เธอเป็นเธอพยายามวิ่งหนี เสียงฟัง Cato ห้องเธอพยายามจะไปทางนั้นก่อนจะคว้า "CATO"Cato ดำเนิน instinctively, tensing กายของเขาและเขาย้ายไปยังทิศทางของเสียงของกานพลูที่ไม่มีความคิดที่สอง เขารู้วันดี เมื่อเขาถูกเตรียมอย่างถูกต้อง เขาอาจจะลงพ่อของเธอ แต่วันนี้ไม่ใช่วันที่อย่างใดอย่างหนึ่ง แม้นี้ เขาวิ่งลงเสียงพูดหากานพลูในความเข้าใจของพ่อของเธอ และสิ่งแรกที่เขาสามารถคิดได้ เขา yelled"คุณใช้มือปิดเธอ ชิ้นส่วนของ filfth เป็นร่วมเพศ" เขา spat แขนหนึ่งถึงออกไปทางกานพลู protectively วิธี มันเป็นสิ่งดีของพ่อมือก็เต็ม Cato ใจขนาดค่าพ่อของกานพลู สงสัยว่า ถ้า เจาะไปขากรรไกรจะได้งานทำ หรือภาพแตกขาของเขาเอง จากนั้น เขาตัดสินใจเขาไม่ดูแล และเขาดึงแขนของเขากลับส่งระเบิดไปด้านข้างของศีรษะนายมาร์แชลก่อนอื่น ๆ มีโอกาสที่จะใช้ลูกสาวของเขาเป็นClove felt herself drop to the floor and quickly stood up and ran grabbing Cato's arm and pulling him out. She knew that if her dad got back up he would kill him and Clove just wanted to get him out of there. "Cato come on let's go!" She screamed pulling him out the door. Running to the car they both jumped in. Any other time she would of stopped to admire it but they were in a hurry. Clove didn't calm down until they were driving away and she knew that her dad was not following them. Looking at Cato's hand she gasped at how swollen it was. "Cato, you messed up your hand really bad." She went to move her hair out of her eyes and was surprised when her hair came back red. Pulling down the viser to look in the mirror she studied the cut that looked like it was going to leave a scar. "Awesome." She said under her breath.Cato’s heart was pumping out of his chest, sending adrenaline coursing through his veins. He had been gripping the steering wheel so hard, he hadn’t even noticed the pain in his hand until Clove brought it to his attention. He took a chance and glanced down at it. “Fuck. Your dad’s head is like punching a fucking bowling ball.” He flexed his fingers a bit, glad they weren’t broken. “I’ll be fine.“What about you? You okay?” Cato took a second to glance to the side and nearly pulled the car over right there. “Clove your head! And you won’t fucking let me take you to an Urgent Care, will you.” He stated, knowing full well the answer. Maybe his mom could patch her up. They were almost to his place, anyway. Clove tried to smile over at him knowing that it was useless. "No i'll be fine. Look the bleeding is already stopping." She was afraid to look at her back for fear of seeing the bruises there. "We just need to get to your house and I will feel better." And it was true, at Cato's house she actually felt safe. His parents knew about what was going on, hence the reason why their house was open to her, but they were powerless to do anything unless Clove went against her dad. "I'm fine I promise." She said again trying not to put too much pressure on her back.

"Shit, I forgot my bag at my house. Mind lending me some clothes to sleep in tonight?" Clove asked smiling. She knew it was no problem considering she used to do it all the time. But it had been almost a year since she had stayed the night. Things had just escalated so far, he had always seen her after the fights and now she drug him into one.
“It’s no problem. Borrow what you need,” Cato forced a smile at her. Clove’s ability to handle pain and keep the attention off of her was one of her more endearing qualities and also one of her most annoying. Cato had always had an overprotective side for her. He’d had it for years. But lately, his overprotectiveness was going to get him into trouble--especially now that Clove’s father seemed to be getting worse.
Cato pulled into his driveway and quickly moved around to get the door for her. He knew how she felt about his chivalrous side, but he couldn’t help it. He’d just watched her father try to bash her head in. All he wanted to do was help make the pain stop. “Mom’s going to go nuts over you. Are you prepared for that?”
Clove smiled when he got the door for her. Looking at him she laughed. "I was born ready." She said getting help from him to get out of the car. Leaning on him for support they walked up the drive and to his front door. Clove took a deep breath as Cato opened the door. Walking in and smelling cookies Clove smiled. Chocolate chip her favorite. The calm was shattered by his mom coming into the room. "Oh dear....i'll get the first aid kit." Clove never told Cato's parent's but she knew he did, so they kept a first aid kit in the house in case they ever had to bandage her up. Getting lead over to a chair his mom came back in the room and set the kit on the counter. "Ok honey let's see what we got here." Mrs. Davenport said moving Clove's hair. "Cato get some ice on that hand." His mom said not looking at him. Noticing his face Clove nodded saying she was ok.

"Mrs. Davenport seriously this isn't needed. I promise." Clove said sitting still and letting the woman patch her up anyways. It felt nice to have someone care about her. After she patched up her forehead Cato's mom narrowed her eyes at Clove. "Are there anymore injuries?" She asked her. Clove tried shaking her head no and hissed in pain when she couldn't move her neck. Mrs Davenport moved so fast that Clove didn't have time to react, grabbing her shirt and lifting it off revealing a huge purple bruise from neck to hips. "Cato. Stay with Clove, i'm going to go get some muscle relaxer." His mom said leaving the room.
Cato had left the room momentarily to get a bag of frozen peas from the freezer to set on his hand at his mother’s discretion. What he hadn’t expected was to have his mother disrobe Clove while he was away. When he came back, he froze up almost as much as the bag of peas on his hand.
His mother said something, but it didn’t register in his head. All he could see was the state Clove was in. He quickly knelt down on the ground beside her chair and took one of her hands in his good hand. Her physical state quickly trumped her shirtless state. “Clove what the hell... why didn’t you say it was this bad.. Holy fuck.” Something caught in Cato’s chest. He couldn’t stand seeing her like this... and he was too afraid to hug her with that godawful bruise, so he sat in silence, squeezing her hand.
Cato didn’t even notice his mother coming back with some muscle relaxers and a glass of water for Clove. He never took his eyes off her. After his mother administered the pills to Clove, she placed a cool hand to Clove’s cheek and said in her soft voice, “Clove, honey, I’ll be back with one of my shirts, okay?” And she was gone again, leaving her son to fret.
Clove nodded to his mom before she left. She knew that she should feel weird being shirtless in front of Cato but at the same time she was worried about the look on his face. Putting her hand on his face she smiled slightly."Hey...i'm ok. I promise...and I didn't realize he threw me that hard." She looked at him and sighed as the muscle relaxers were kicking in. His mom came back with a t-shirt that she put on and tried to stand up. Sitting back down she realized she needed help. Holding on to Cato she walked over to the couch and sat down. "Clove, honey do you want anything?"His mom asked looking at her. "No, i'm fine thanks I just need to rest." Cato's mom nodded and looked at Cato. "Look after her. I'm going to go see your father. I'll be back soon." She said as she grabbed her stuff and headed out the door.

Clove closed her eyes when she left and leaned her head back on the couch. "Well that wasn't as bad as I thought it was going to be." Opening her eyes she looked at Cato and tried to lau

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกาะกาโต้ ลงไปยืดสั้นของถนนที่เชื่อมเรือนของเขาและกานพลูในของเขาใหม่ remodeled เชฟโรเลต อิมพาลา เขามีทุกอย่างที่วางแผนออก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้มีโอกาสมาขี่ล้อชุดใหม่ของเขาทั้งหมดของเขาเอง ก่อนหน้านั้น เขาได้นำรถตู้ที่น่าอายของแม่ของเขาที่โรงเรียน ตอนนี้เขาสามารถล่องเรือขึ้นไปประตูในสไตล์
นอกจากนี้อะไรวิธีที่ดีกว่าที่จะทำลายในรถใหม่ของเขามากกว่าที่จะใช้เวลาของเขาที่ดีที่สุดและเพื่อนเก่ามาปั่น ?
ช่วงเวลาที่เขาดึงขึ้นบ้าน เขารู้ว่ามีบางอย่างผิด กานพลูได้กล่าวว่าพ่อของเธอทำงานดึก แต่การแสดงตนของรถของเขาที่ขับพิสูจน์เป็นอย่างอื่นเกาะกาโต้ทันทีปิดวิทยุของเขาและดึงขึ้น เพื่อไว้สำหรับพักผ่อนได้อย่างรวดเร็วก่อนที่จะกระโดดข้ามประตูของเขา ไม่ยอมเปิดมันอย่างถูกต้อง .
การู้ว่าประตูจะปลดล็อค พ่อกานพลูก็ต้องกลับบ้าน และอาจจะยังไม่นำการเปลี่ยนลูกบิดให้คาโตไม่รู้สึกอะไรเลยเดินอยู่ข้างใน มือ balled เป็นกำปั้น " กานพลู ? "
กานพลูรีบเก็บข้าวของของเธอ , การทำศิลปะในถุงเธอ ไม่รู้นานแค่ไหน เธอจะเป็นกา เธอพลาดถูกกับเขาและคืนนี้ดูเหมือนว่าเวลาที่สมบูรณ์แบบเพื่อออกไปเที่ยวกับรถคันใหม่ของเขา เสียงปิดประตูรถ เธอเกร็ง ใช้เวลา 15 นาทีที่จะได้รับจากกาที่บ้านของเธอและมันได้แค่ห้าคน กานพลูได้ทันทีว่าเป็นใครวิ่งไปที่ประตู เธอปิดและล็อคมันกับลูกบิด เธอใส่มันรู้ว่าเธอสามารถปีนออกจากหน้าต่าง

ได้ยินพ่อของเธอมาข้างล่าง เธอเริ่มสั่น ไม่รู้ว่า ถ้าเขากลับบ้านที่เพียงแต่สิ่งหนึ่งที่เธอมีปัญหา pouding บนประตู เธอคว้ากระเป๋าของเธอและวิ่งไปที่หน้าต่างของเธอก่อนที่เธอจะรู้สึกว่าตัวเองถูกดึงกลับมากรีดร้องเมื่อเธอถูกโยนใส่กำแพง เธอรู้สึกได้ถึงเลือดที่หยดจากบาดแผลที่หน้าผากของเธอ " . อะไรทำให้คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไร ? แอบออกมาเจอเพื่อนของคุณ ? " พ่อเธอบอกว่าเตะของเธอในด้าน . ทิ้งคนแก่ของคุณเพื่อปกป้องตัวเอง ? " เขาตะโกนใส่เธอ ขณะที่เธอพยายามจะหนี . . .

ได้ยินเสียงกา อยู่ในห้องนั่งเล่น เธอพยายามไปหามันก่อนที่จะถูกจับ " เกาะกาโต้ "
คาโตแสดงสัญชาตญาณของเขา ร่างกายทั้ง tensing และเขาย้ายไปในทิศทางของเสียง กานพลู โดยไม่คิดซ้ำสอง เขารู้ว่าเป็นวันดี เมื่อเขาถูกเตรียมไว้ เขาจะเอาลง พ่อของเธอ แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกวัน แม้นี้เขาวิ่งลงห้องโถงพบกานพลูในกำมือของพ่อของเธอ และสิ่งแรกที่เขานึกถึง เขาตะโกน
" คุณเอามือออกจากเธอ filfth โว้ย ! " เขาพูดขึ้น แขนหนึ่งเอื้อมมือไป protectively กานพลู . ในทางที่ , มันเป็นสิ่งที่ดีของบิดา มือเต็ม กาใจขนาดขึ้นพ่อกานพลู ,สงสัยถ้าต่อยกรามจะได้งานทำ หรือทำให้นิ้วของเขาเอง แล้วเขาก็ตัดสินใจที่เขาไม่ได้สนใจ เขาดึงแขนของเขากลับช่วยพัดไปด้านข้างของหัวของคุณมาร์แชลก่อนที่อื่น ๆมีโอกาสที่จะใช้ลูกสาวของเขาเป็นโล่
กานพลูรู้สึกตัวเองหล่นไปที่พื้นแล้วรีบลุกขึ้นและวิ่งไปคว้าแขนของคาโต และดึงเขาออกมาถ้าเธอรู้ พ่อของเธอได้กลับมา เขาจะฆ่าเขา และกานพลู แค่อยากให้เขาออกมาจากที่นั้น " เกาะกาโต้มาเถอะ ! " เธอกรีดร้องดึงเขาออกนอกประตู วิ่งรถทั้งสองเข้าไป อื่น ๆเวลาที่เธอจะหยุดชื่นชมมัน แต่พวกเขากำลังรีบ

กานพลูไม่ได้ใจเย็นจนกว่าพวกเขาจะถูกขับออกไป และเขารู้ว่า พ่อ แม่ ก็ไม่ตามพวกเขามองมือเธอ gasped คาโตที่บวมมัน . " คีโต้ ขึ้นมือแย่จริงๆ " เธอจึงย้ายเส้นผมของเธอออกมาจากตาของเธอ และรู้สึกประหลาดใจเมื่อผมกลับมาเป็นสีแดง ดึงลงไวเซอร์ที่จะมองในกระจกเธอศึกษาการตัดที่ดูเหมือนมันกำลังจะเป็นแผลเป็นนะ " น่ากลัว . " เธอกล่าวว่าภายใต้ลมหายใจของเธอ หัวใจของคาโต
สูบน้ำออกจากอกของเขาส่งตื่นเต้นวิ่งผ่านเส้นเลือดของเขา เขาถูกจับพวงมาลัยหนักมาก เขาไม่ทันสังเกตด้วยซ้ำ ว่าอาการปวดในมือของเขาจนกานพลูมาให้ความสนใจของเขา เขาได้มีโอกาสและมองลงไปที่ " แม่ง หัวของพ่อ เป็นเหมือนเจาะลูกโบว์ลิ่งวะ " เขางอนิ้วมือของเขาเล็กน้อย ดีใจที่พวกเขาไม่เสีย " ผมไม่เป็นไร .
" สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ ? คุณโอเคมั้ย ?" กาเอาที่สองที่จะเหลือบมองไปด้านข้างและเกือบจะดึงรถมากกว่าครับ " กานพลูหัวของคุณ ! และคุณจะไม่เย็ดให้ผมพาคุณไปที่การดูแลเร่งด่วนที่คุณจะ . " เขากล่าวว่า ทั้งที่รู้คำตอบ บางทีแม่อาจจะปะเธอ พวกเขาเกือบจะถึงสถานที่ของเขาอยู่แล้ว
กานพลูพยายามยิ้มที่เขารู้ว่ามันไม่มีประโยชน์ " ไม่ ผมสบายดีดูเลือดก็หยุด เธอกลัวที่จะมองเธอกลับกลัวเห็นรอยฟกช้ำมี” เราต้องไปที่บ้านของคุณ และผมจะรู้สึกดีขึ้น และมันก็จริง ที่บ้านคาโต นางรู้สึกปลอดภัย พ่อแม่ของเขารู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจึงเป็นเหตุผลที่บ้านก็เปิด แต่พวกเขาไม่มีอำนาจที่จะทำอะไรได้นอกจากกานพลูไปเทียบกับพ่อของเธอ" ไม่เป็นไร ฉันสัญญา . . . " เธอพูดอีกครั้ง พยายามไม่ใส่ความดันมากเกินไปบนหลังของเธอ

" ตายล่ะ ฉันลืมกระเป๋าของฉันที่บ้านของฉัน จิตใจที่ให้ยืมเสื้อนอนคืนนี้ ? กานพลูถามยิ้มๆ เธอรู้ว่ามันไม่มีปัญหาพิจารณาเธอเคยทำมันตลอดเวลา แต่มันก็เกือบปีแล้วตั้งแต่เธออยู่ทั้งคืน สิ่งที่ได้เพิ่มขึ้นเพื่อให้ห่างไกลเขามักจะเห็นเธอหลังจากการต่อสู้และตอนนี้เธอใช้เขาเป็นหนึ่ง .
" ไม่มีปัญหา ยืมสิ่งที่คุณต้องการ " กาโต้บังคับยิ้มให้เธอ กานพลูคือความสามารถในการจัดการความเจ็บปวดและให้ความสนใจจากเธอเป็นหนึ่งในคุณภาพที่เป็นที่รักยิ่งของเธอ และยังเป็นหนึ่งที่น่ารำคาญที่สุดของเธอ เกาะกาโต้ก็มีด้านที่ต้องการปกป้องเธอ เขาจะได้เป็นปี แต่เมื่อเร็วๆนี้overprotectiveness ของเขาจะทำให้เขาเดือดร้อน โดยเฉพาะตอนนี้ที่พ่อกานพลูก็ดูเหมือนจะแย่
กาดึงเข้าไปที่หน้าบ้านเขาได้อย่างรวดเร็วและย้ายไปรอบ ๆเพื่อเปิดประตูให้เธอ เขารู้ว่าเธอรู้สึกยังไงเกี่ยวกับด้านกล้าของเขา แต่เขาไม่สามารถช่วยได้ เขาเห็นพ่อของเธอพยายามที่จะตีหัวเธอ ทั้งหมดที่เขาต้องการจะทำคือช่วยให้หายเจ็บปวด" แม่กำลังจะบ้ากว่าคุณ รับได้ไหม "
กานพลูยิ้มเมื่อเขาเปิดประตูให้เธอ มองเขา " เธอหัวเราะ พร้อมมาตั้งแต่เกิดแล้ว " เธอกล่าวว่าได้รับความช่วยเหลือจากเขา ออกไปจากรถ พิงเขาสำหรับการสนับสนุนพวกเขาเดินขึ้นขับและไปที่ประตูด้านหน้าของเขา กานพลูสูดหายใจลึกอย่างคาโต เปิดประตู เดินในและกลิ่นคุกกี้กานพลูยิ้มชิพที่เธอชื่นชอบช็อคโกแลต ความสงบก็แตกโดยแม่ของเขาเข้ามาในห้อง " โอ้ . . . . . . . ผมจะเอากล่องปฐมพยาบาล " กานพลูไม่เคยบอกพ่อแม่ของคาโต แต่เธอรู้ว่าเขาทำเพื่อให้พวกเขาเก็บอุปกรณ์ปฐมพยาบาลในบ้านในกรณีที่พวกเขาเคยมีแผลของเธอ รับตะกั่วกว่ากับเก้าอี้แม่ของเขากลับมาที่ห้องและชุด Kit บนเคาน์เตอร์ . โอเค ที่รัก มาดูกันว่าเราได้อะไร " นางดาเวนพอร์ตกล่าวว่าย้ายกานพลูของผม " เกาะกาโต้เอาน้ำแข็งในมือว่า " แม่ของเขากล่าวว่า ไม่ได้มองเขา สังเกตหน้ากานพลูพยักหน้าว่าโอเค

" คุณนายดาเวนพอร์ทจริงๆไม่ต้องการ ฉันสัญญา " กานพลูบอกว่านั่งอยู่เฉยๆและปล่อยให้ผู้หญิงปะเธออยู่ดี มันรู้สึกดีที่จะมีคนอื่นดูแลเกี่ยวกับเธอหลังจากที่เธอ patched ขึ้นแม่กาโต้เป็นตาของเธอที่หน้าผากแคบ กานพลู . มีอีกอาการบาดเจ็บ ? เธอถามเธอ กานพลูพยายามเขย่าหัวของเธอไม่มีและ hissed ในความเจ็บปวดเมื่อเธอไม่สามารถขยับคอของเธอ คุณนายดาเวนพอร์ตย้ายอย่างรวดเร็วว่า ไม่มีกลีบมีเวลาที่จะตอบสนอง คว้าเสื้อของเธอ และยกออกเผยให้เห็นรอยช้ำสีม่วงขนาดใหญ่จากคอถึงเอว . กา . พักกับกานพลูผมจะไปเอายาคลายกล้ามเนื้อกับคุณ " แม่ของเขาพูดออกจากห้อง
กาโต้ได้ออกจากห้องไปเอาถุงถั่วแช่แข็งจากตู้เย็นมาตั้งบนมือของเขาขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของแม่ของเขา สิ่งที่เขาไม่คาดก็มีแม่ที่แก้ผ้า กานพลู ขณะที่เขาไม่อยู่ เมื่อเขากลับมา เขาแข็งขึ้นเกือบเท่าถุงถั่วในมือของเขา
แม่ของเขาพูดแต่มันไม่ได้ลงทะเบียนในหัวของเขา สิ่งที่เขาเห็นคือรัฐกานพลูอยู่ เขารีบคุกเข่าลงบนพื้นข้างเก้าอี้ของเธอและเอาหนึ่งในมือเธอในมือที่ดีของเขา สภาพร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว trumped สภาพถอดเสื้อของเธอ " กานพลูอะไรวะ . . . . . . . ทำไมคุณถึงไม่พูดมัน . . . แย่แบบนี้ ให้ตายเถอะ " อะไรติดที่หน้าอกกา . เขาไม่อาจทนเห็นเธอแบบนี้ . . . . . . .และเขาก็กลัวเกินไปที่จะกอดเธอด้วยโหดร้ายสะดุ้งโหยง เขานั่งอยู่ในความเงียบที่บีบมือของเธอ
กาไม่รู้ว่าแม่ของเขากลับมาพร้อมกับบาง relaxers กล้ามเนื้อ และแก้วน้ำกานพลู เขาไม่เคยเอาดวงตาของเขาออกจากเธอ หลังจากที่แม่ของเขาใช้ยาเพื่อกานพลู เธอวางเย็นมือกับกลีบแก้มและบอกว่าเธอเสียงอ่อน " กานพลู , ที่รักผมจะกลับกับหนึ่งในเสื้อของฉัน โอเค ? " และเธอก็หายไปอีกแล้ว ปล่อยให้ลูกชายจะหงุดหงิด
กานพลูพยักหน้ากับแม่ของเขา ก่อนที่เธอจะจากไป เธอรู้ว่าเธอควรจะรู้สึกประหลาดที่ถูกถอดเสื้อต่อหน้า คาโต แต่ในเวลาเดียวกัน เธอกังวลเกี่ยวกับลักษณะบนใบหน้าของเขา ใส่มือของเธอบนใบหน้าของเขา เธอยิ้มเล็กน้อย " นี่ . . . . . . . ผมไม่เป็นไร ฉันสัญญา . . . . . . . และผมไม่ตระหนักว่าเขาโยนฉันมากขนาดนั้น" เธอมองไปที่เขาและถอนหายใจเป็น relaxers กล้ามเนื้อถูกเตะ แม่ของเขากลับมาพร้อมเสื้อยืดที่เธอใส่ และพยายามลุกขึ้น นั่งกลับลงมา เธอตระหนักว่าเธอต้องการความช่วยเหลือ จับกา เธอเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง " กานพลู ที่รัก คุณต้องการอะไร ? แม่ของเขาถามมองเธอ " . ไม่ ฉันสบายดี ขอบคุณ ฉันแค่ต้องพักผ่อน แม่กาก็พยักหน้าและมองที่กา ." ดูแลเธอ ฉันกำลังจะไปพบพ่อของเธอ ผมจะกลับแล้ว " เธอกล่าวขณะที่เธอหยิบข้าวของของเธอและมุ่งหน้าออกประตู

กานพลูปิดตาของเธอ เมื่อเธอออกจากเท้าของเธอกลับบนโซฟา " มันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด มันก็จะ เปิด " ตาของเธอ เธอมองที่กาโต้และพยายามที่จะเหลา