Life Cycle Assessment (LCA) has bee

Life Cycle Assessment (LCA) has been used widely as a tool to quantify the full range of environmental impacts of systems across the supply chain including food products. Anderson and Ohlsson (1998), Foster et al. (2006), Schau and Fet (2008) and Roy et al. (2009) all provide information on the multitude and variety of LCA studies performed in this sector and Notarnicola et al. (2012) highlight how important it is that ‘we do more integrated LCA studies with regard to our entire food production and consumption system’. In recent years however, the increased focus on GHG accounting over the entire supply chain has lead to the popularity of the single-issue LCA variant carbon footprinting (CFP) soaring. Williams et al. (2012) note that carbon footprinting is one of the foremost methods available for helping tackle the threat of climate change through quantifying anthropogenic GHG impact. However, as noted by Finkbeiner (2009) climate change is not the only environmental issue of relevance and therefore carbon footprint (CFP) ‘is not in all cases the right proxy to support sustainable production and consumption.’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเมินวงจรชีวิต (LCA) มีการใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นเครื่องมือวัดปริมาณถึงผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของระบบในห่วงโซ่อุปทานรวมถึงผลิตภัณฑ์อาหาร แอนเดอร์สัน และ Ohlsson (1998), ฟอสเตอร์ et al. (2006), Schau และ Fet (2008) และรอยเอ็ด al. (2009) ทั้งหมดให้ทำข้อมูลความหลากหลายและความหลากหลายของการศึกษา LCA ในภาคนี้ และ Notarnicola et al. (2012) เน้นความสำคัญเป็นที่ 'เราศึกษา LCA มากรวมเกี่ยวกับเราทั้งหมดผลิตและระบบ' ในปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม เน้นปริมาณบัญชีผ่านห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดเพิ่มขึ้นได้นำไปความนิยมของการ single-issue LCA คาร์บอนตัวแปร footprinting (CFP) สูงขึ้น วิลเลียมส์ et al. (2012) หมายเหตุเป็น footprinting คาร์บอนที่สำคัญวิธีหนึ่งใช้สำหรับช่วยต่อสู้ภัยคุกคามของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศผ่าน quantifying ปริมาณผลกระทบที่มาของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม ตามที่ระบุไว้ โดย Finkbeiner (2009) การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศไม่เกี่ยวเรื่องสิ่งแวดล้อมเท่านั้น และดังนั้น รอยเท้าคาร์บอน (CFP) 'ได้ในทุกกรณีพร็อกซีที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนการผลิตอย่างยั่งยืนและ'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(Life Cycle Assessment: LCA) ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นเครื่องมือในการวัดปริมาณเต็มรูปแบบของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของระบบห่วงโซ่อุปทานรวมทั้งผลิตภัณฑ์อาหาร เดอร์สันและ Ohlsson (1998), ฟอสเตอร์และคณะ (2006), Schau และ Fet (2008) และรอยและคณะ (2009) ให้ข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับความหลากหลายและความหลากหลายของการศึกษา LCA ดำเนินการในภาคนี้และ Notarnicola และคณะ (2012) เน้นวิธีการที่สำคัญก็คือว่าเราทำแบบบูรณาการการศึกษา LCA มากขึ้นเกี่ยวกับการผลิตอาหารทั้งหมดของเราและการบริโภคของระบบ ในปีที่ผ่านมา แต่โฟกัสที่เพิ่มขึ้นในบัญชีก๊าซเรือนกระจกมากกว่าห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดได้นำไปสู่​​ความนิยมของปัญหาเดียว LCA ตัวแปรคาร์บอน footprinting (CFP) ทะยาน วิลเลียมส์และคณะ (2012) ทราบว่า footprinting คาร์บอนเป็นหนึ่งในวิธีที่สำคัญที่สุดที่มีอยู่ในการช่วยให้รับมือกับภัยคุกคามของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศผ่านผลกระทบเชิงปริมาณก๊าซเรือนกระจกจากกิจกรรมของมนุษย์ แต่เท่าที่สังเกตจาก Finkbeiner (2009) การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศไม่ได้เป็นปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมเพียงอย่างเดียวของความเกี่ยวข้องและดังนั้นการปล่อยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CFP) 'ไม่ได้ในทุกกรณีพร็อกซี่ที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนการผลิตและการบริโภคที่ยั่งยืน.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินวัฏจักรชีวิตผลิตภัณฑ์ ( LCA ) มีการใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นเครื่องมือที่มีอย่างเต็มรูปแบบของผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมของระบบในห่วงโซ่อุปทานรวมทั้งผลิตภัณฑ์อาหาร แอนเดอร์สัน และ ohlsson ( 1998 ) , ฟอสเตอร์ et al . ( 2006 ) , และ schau FET ( 2008 ) และ รอย et al . ( 2009 ) ให้ข้อมูลเกี่ยวกับความหลากหลายและความหลากหลายของวิธีการศึกษาดำเนินการในภาคนี้ และ notarnicola et al .( 2012 ) เน้นวิธีการที่สำคัญก็คือว่า เราเรียนแบบบูรณาการมากขึ้นกับ LCA เรื่องการผลิตอาหารทั้งหมดและระบบการบริโภคของเรา ในปีล่าสุด แต่มุ่งเน้นการเพิ่มขึ้นในบัญชี GHG มากกว่าห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดได้นำไปสู่ความนิยมของเดียวออกผลิตภัณฑ์คาร์บอน ( CFP ) ตัวแปร footprinting สูงลิ่ว วิลเลียม et al .( 2012 ) ทราบว่า footprinting คาร์บอน เป็นหนึ่งในวิธีที่สำคัญที่สุดสามารถช่วยแก้ไขปัญหาภัยคุกคามจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศต่อปริมาณ GHG โดยมนุษย์ . อย่างไรก็ตามตามที่ระบุไว้โดย finkbeiner ( 2009 ) การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศไม่ได้เป็นเพียงปัญหาสภาวะแวดล้อมของความเกี่ยวข้องและดังนั้นคาร์บอน ( CFP ) ' ไม่ใช่ในทุกกรณีพร็อกซี่ที่จะสนับสนุนการผลิตและการบริโภคอย่างยั่งยืน”