The IDF fractions from both pseudoc

The IDF fractions from both pseudocereals contained higher ash content than the cereals but only amaranth was significantly
higher (Fig. 3c). These results are supported by previous reports
showing that mineral contents of quinoa seeds are higher than
those of cereals such as wheat (Koziol, 1992; Ranhotra et al.,
1993). Lignin content (Fig. 3d) in both cereal IDF samples was
approximately 10%, quinoa IDF was slightly less (9%) but lignin
content for amaranth was significantly lower (5%) than the rest.
Lignin content for bran from whole quinoa seeds has been reported
to range from 6–7% (Repo-Carrasco-Valencia & Serna, 2009), which
is similar to what has been reported here for quinoa IDF. Since lignin,
a high molecular weight polymer of aromatic compounds,
serves to entrap the polymers that make up the cell wall, it renders
the polymers insoluble and difficult to isolate or degrade
(MacDougall & Selvendran, 2001). The lower lignin content found
in the IDF fractions of the pseudocereals, especially for amaranth,
likely contributes to their higher proportion of soluble fibre content
than cereals. Accordingly, lignin content correlated negatively
(R2 = 0.88) with the soluble fibre content

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศษ IDF จาก pseudocereals ทั้งสองประกอบด้วยเนื้อหาเถ้าสูงกว่าธัญพืช แต่ทองทารีสอร์ทเท่านั้นถูกมาก
สูงกิน 3c) ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการสนับสนุน โดยรายงานก่อนหน้า
แสดงว่า เนื้อหาแร่ของ quinoa เมล็ดมีมากกว่า
ของธัญพืชเช่นข้าวสาลี (Koziol, 1992 Ranhotra et al.,
1993) Lignin เนื้อหา (Fig. 3d) ในตัวอย่างทั้งธัญพืช IDF
ประมาณ 10% quinoa IDF น้อยกว่าเล็กน้อย (9%) แต่ lignin
เนื้อหาสำหรับทองทารีสอร์ทได้ต่ำ (5%) กว่าเหลือ
รายงานเนื้อหา Lignin รำจากทั้ง quinoa เมล็ด
ช่วงจาก 6-7% (Repo Carrasco Valencia & Serna, 2009), ที่
คล้ายกับว่ามีการรายงานที่นี่ quinoa IDF ตั้งแต่ lignin,
โพลิเมอร์น้ำหนักโมเลกุลสูงสารหอม,
บริการต่อโพลิเมอร์ที่ประกอบขึ้นเป็นผนังเซลล์ มันทำ
โพลิเมอร์ละลายได้ และยากที่จะแยก หรือลดทอน
(MacDougall & Selvendran, 2001) ตัวล่าง lignin เนื้อหาพบ
บางส่วน IDF ของ pseudocereals โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับทองทารีสอร์ท,
อาจสนับสนุนสัดส่วนความสูงของไฟเบอร์ที่ละลายน้ำเนื้อหา
กว่าธัญพืช ตาม lignin เนื้อหา correlated ส่ง
(R2 = 0.88) กับเนื้อหาเส้นใยละลายน้ำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

IDF เศษส่วนจากทั้ง pseudocereals มีปริมาณเถ้าสูงกว่าธัญญาหารแต่ผักโขมอย่างมีนัยสำคัญ
ที่สูงขึ้น ( ภาพที่ 3 ) ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการสนับสนุนโดยรายงานก่อนหน้านี้
แสดงว่าแร่เนื้อหาเมล็ด quinoa สูงกว่า
พวกธัญพืชเช่นข้าวสาลี ( koziol , 1992 ; ranhotra et al . ,
1993 ) ลิกนิน ( รูปที่ 3 ) ทั้งในตัวอย่างซีเรียล IDF คือ
ประมาณ 10 %IDF quinoa เป็นเล็กน้อยน้อย (  9% ) แต่ปริมาณลิกนิน
สำหรับผักโขมลดลง (  5% ) กว่าส่วนที่เหลือ ลิกนิน สำหรับรำข้าว
จากเมล็ด quinoa ทั้งหมด มีรายงานว่า ในช่วง 6 - 7
% ( Repo คาร์รัสโค้ วาเลนเซีย &และ 2009 ) ซึ่ง
คล้ายกับอะไร มีรายงานว่า สำหรับโครงการนี้ quinoa ตั้งแต่ลิกนิน
สูงโมเลกุลพอลิเมอร์สารประกอบอะโรเมติก ,
ทำหน้าที่ในการดักจับพอลิเมอร์ที่ทำให้เซลล์ผนังให้
พอลิเมอร์ที่ไม่ละลายและยากที่จะแยกหรือสลาย
( เมิกดูเกิล& selvendran , 2001 ) การลดลิกนินพบ
ใน IDF เศษส่วนของ pseudocereals โดยเฉพาะผักโขม ,
อาจมีส่วนช่วยของสัดส่วนที่สูงของเส้นใยละลาย
เนื้อหามากกว่าธัญพืช ตาม , ลิกนิน มีความสัมพันธ์ทางลบ
( R2 =  0.88 ) มีปริมาณเส้นใย เนื้อหา