1. IntroductionGlutamatergic neurot

1. Introduction
Glutamatergic neurotransmission in the retinal tissue requires
an efficient removal of presynaptically released neurotransmitter
[1–4]. This action must be carefully regulated to result in the finetuning
of excitatory and inhibitory transmission necessary for the
proper processing of visual information [5]. Many studies describe
that high-affinity glutamate transporters are responsible for neurotransmitter
deactivation by removing glutamate from the synaptic
cleft during retinal activation [3,5–7].
In fact, since the glutamatergic synapse represents the main
excitatory pathway in the brain, several experimental models can be used to evaluate alterations in glutamate uptake in the central
nervous system, including brain slices, cell cultures or retinal tissue
[4,8–11]. With regard to visual system that is considered as a component
of central nervous system, the chick retina is a recognized as
an important model for the evaluation of neurochemical alterations
in the central nervous system [12,13]. Added to this, previous studies
have demonstrated that the embryonic chick retina expresses
the main high-affinity sodium-dependent and low-affinity sodiumindependent
glutamate transporters, being an excellent model for
the analysis of glutamate uptake kinetics [14–16].
Data of literature have shown a considerable number of reports
that demonstrate alterations in glutamate uptake associated with
neurotoxicity events in retinal tissue and brain [5,17]; however,
we can observe a limited number of methodologies used to evaluate
the pattern of glutamate uptake in the central nervous system,
including the retina. In fact, the studies aimed to determine kinetic
parameters or alterations in glutamate uptake use mainly radiolabeled
glutamate or indirect biochemical determination of intracellular
glutamate [14,18–20]. In this context, it is well recognized that
quenching phenomena and the rapid metabolism of glutamate in the intracellular environment could difficult the precise determination
of alterations in glutamate uptake. Therefore, the development
of new methodologies becomes important to auxiliary pharmacological
studies related to kinetics glutamate uptake in the retinal
tissue and in the other areas of the central nervous system [21–23].
In the present work, we propose a new methodology for the
evaluation of glutamate uptake in the retinal. Here, we used
high performance liquid chromatography (HPLC) with fluorescence
detection for the indirect determination of glutamate uptake in
retinal tissue that could be applied in other nervous tissues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
glutamatergic neurotransmission ในเนื้อเยื่อจอประสาทตาต้อง
กำจัดที่มีประสิทธิภาพของสารสื่อประสาทที่ปล่อยออกมา presynaptically
[1-4] การดำเนินการนี้จะต้องได้รับการควบคุมอย่างรอบคอบเพื่อให้มีผลในการ finetuning
ของ excitatory และยับยั้งการส่งผ่านที่จำเป็นสำหรับ
การประมวลผลที่เหมาะสมของข้อมูลภาพ [5] อธิบายการศึกษาจำนวนมาก
ที่บรรทุกขนกลูตาเมตสูงความสัมพันธ์มีความรับผิดชอบในสารสื่อประสาท
เสื่อมโดยการเอากลูตาเมตจาก synaptic
แหว่งระหว่างการเปิดใช้จอประสาทตา [3,5-7].
ในความเป็นจริงตั้งแต่ synapse glutamatergic หมายถึงหลัก
เดิน excitatory ในสมองหลายการทดลอง รุ่นสามารถนำมาใช้ในการประเมินการเปลี่ยนแปลงในการดูดซึมกลูตาเมตในภาคกลาง
ของระบบประสาทรวมทั้งชิ้นสมองเซลล์เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อหรือจอประสาทตา
[4,8-11] ในเรื่องเกี่ยวกับระบบภาพที่ถือว่าเป็นส่วนประกอบ
ของระบบประสาทส่วนกลางจอประสาทตาเจี๊ยบเป็นที่ยอมรับว่าเป็น
รูปแบบที่สำคัญสำหรับการประเมินผลของการเปลี่ยนแปลง neurochemical
ในระบบประสาทส่วนกลาง [12,13] นอกจากนี้ยังมีการศึกษาก่อนหน้านี้
แสดงให้เห็นว่าจอประสาทตาเจี๊ยบตัวอ่อนแสดงออก
โซเดียมขึ้นอยู่กับหลักความสัมพันธ์สูงและต่ำ sodiumindependent ความสัมพันธ์
ขนส่งกลูตาเมตเป็นรูปแบบที่ดีเยี่ยมสำหรับ
การวิเคราะห์จลนศาสตร์การดูดซึมกลูตาเมต [14-16].
ข้อมูลของวรรณกรรม ได้แสดงให้เห็นเป็นจำนวนมากของรายงาน
ที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในการดูดซึมกลูตาเมตที่เกี่ยวข้องกับ
เหตุการณ์ที่เกิดพิษต่อระบบประสาทในเนื้อเยื่อของจอประสาทตาและสมอง [5,17]; แต่
เราสามารถสังเกตในจำนวนที่ จำกัด ของวิธีการใช้ในการประเมิน
รูปแบบของการดูดซึมกลูตาเมตในระบบประสาทส่วนกลาง,
รวมถึงจอประสาทตา ในความเป็นจริงการศึกษามีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว
หรือการปรับเปลี่ยนพารามิเตอร์ในการใช้งานการดูดซึมกลูตาเมตส่วนใหญ่ radiolabeled
กลูตาเมตหรือความมุ่งมั่นทางชีวเคมีภายในเซลล์ทางอ้อมของ
กลูตาเมต [14,18-20] ในบริบทนี้เป็นที่ยอมรับกันดีว่า
ปรากฏการณ์ดับและการเผาผลาญอย่างรวดเร็วของกลูตาเมตในสภาพแวดล้อมภายในเซลล์จะทำได้ยากการตัดสินใจที่แม่นยำ
ของการเปลี่ยนแปลงในการดูดซึมกลูตาเมต ดังนั้นการพัฒนา
วิธีการใหม่ที่จะกลายเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยทางเภสัชวิทยา
ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาจลนพลศาสตร์การดูดซึมกลูตาเมตในจอประสาทตา
ของเนื้อเยื่อและในพื้นที่อื่น ๆ ของระบบประสาทส่วนกลาง [21-23].
ในงานปัจจุบันเราเสนอวิธีการใหม่สำหรับ
การประเมินผลของการดูดซึมกลูตาเมตในจอประสาทตา ที่นี่เราใช้
ประสิทธิภาพสูงของเหลว chromatography (HPLC) ที่มีการเรืองแสง
การตรวจสอบสำหรับการตัดสินใจทางอ้อมของการดูดซึมกลูตาเมตใน
เนื้อเยื่อของจอประสาทตาที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในเนื้อเยื่อประสาทอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
glutamatergic นิวโรทราน ิสชั่นในเนื้อเยื่อเรติต้องเอาประสิทธิภาพของ presynaptically

ปล่อยสารสื่อประสาท [ 1 – 4 ) การกระทำนี้ต้องรอบคอบ เป็นระเบียบ เพื่อผลในการยับยั้งของ excitatory finetuning

จำเป็นสำหรับการประมวลผลที่เหมาะสมของข้อมูล [ 5 ] หลายการศึกษาอธิบาย
ที่ขนส่งผงชูรสตะบอยรับผิดชอบตรวจสอบ
เสื่อม โดยเอาผงชูรสจากรอยแยกระหว่างม่านตาเปิด Synaptic
[ 3.5 – 7 ] .
ในความเป็นจริง เนื่องจากเป็นเส้นทางหลัก glutamatergic แนป excitatory
ในสมอง , รุ่นทดลองหลาย ๆสามารถใช้เพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของการใช้ผงชูรสในระบบประสาทส่วนกลาง
,รวมทั้งแผ่นสมอง เซลล์หรือเนื้อเยื่อจอตาชั้นภูมิวัฒนธรรม
[ ( 11 ) เกี่ยวกับระบบภาพ ที่ถือว่าเป็นส่วนประกอบ
ระบบประสาทส่วนกลาง , เจี๊ยบจอตาเป็นเป็นที่
รูปแบบสำคัญสำหรับการประเมินผลการป้องกันการเปลี่ยนแปลง
ในระบบประสาทส่วนกลาง [ 12 , 13 ‘ ] นอกจากนี้ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่า

เจี๊ยบตัวอ่อนแสดงจอตาหลักความใกล้ชิด โซเดียมและกลูตาเมตสูง 2 ตัว sodiumindependent
6 ต่ำ เป็นแบบจำลองที่ยอดเยี่ยมสำหรับการวิเคราะห์จลนศาสตร์การดูดซึมผงชูรส
[ 14 – 16 ] .
ข้อมูลวรรณกรรมแสดงจํานวนมากของรายงานที่แสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของผงชูรส

ประการที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ในเนื้อเยื่อสมอง จอประสาทตา และ [ 5,17 ] ; อย่างไรก็ตาม
เราสามารถสังเกตจำนวน จำกัด ของวิธีการที่ใช้ในการประเมินรูปแบบผงชูรสใช้

ในระบบประสาทส่วนกลาง ได้แก่ จอประสาทตา ในความเป็นจริงการศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อหาค่าพารามิเตอร์จลน์
หรือการเปลี่ยนแปลงในการใช้ผงชูรสเป็นกลูตาเมตหรือกำหนด radiolabeled

เซลล์ชีวเคมีทางอ้อมของผงชูรส 14,18 – [ 20 ] ในบริบทนี้มันเป็นอย่างดีได้รับการยอมรับว่า
ดับปรากฏการณ์และอย่างรวดเร็วเผาผลาญกลูตาเมตในสภาพแวดล้อมภายในเซลล์ได้ยากที่แม่นยำของการเปลี่ยนแปลงการกำหนด
ผงชูรส . ดังนั้นการพัฒนาวิธีการใหม่ กลายเป็นสิ่งสำคัญ

ช่วยทางจลนพลศาสตร์การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับผงชูรสในม่านตา
เนื้อเยื่อ และในพื้นที่อื่น ๆของระบบประสาทส่วนกลาง [ 21 – 23 ] .
ในงานปัจจุบัน เราได้เสนอวิธีการใหม่ในการประเมินการ
ผงชูรสในจอประสาทตา . ที่นี่เราใช้
วิธีโครมาโทกราฟีของเหลวสมรรถนะสูง ( HPLC ) กับการตรวจหาปริมาณสำหรับทางอ้อม

เยื่อม่านตาในผงชูรสต่างๆที่สามารถนำไปใช้ในเนื้อเยื่อประสาทอื่น ๆ