A Socialist FAQ on Bernie Sanders a

A Socialist FAQ on Bernie Sanders and the Left

by Alan Maass and Ashley Smith June 6, 2015
The following introduction is by the editors of SocialistWorker.org where this FAQ was originally published.
Bernie Sanders kicked off his campaign for the Democratic Party presidential nomination with a large and enthusiastic rally in Burlington, Vermont, on May 26.
Sanders’ candidacy has prompted discussion and debate among a left shaped by recent struggles such as Occupy Wall Street, the Chicago teachers strike, Fight for 15, Black Lives Matter and the climate justice movement. Many radicals, publications and organizations either support Sanders’ Democratic Party run outright or believe his campaign can be used to build the infrastructure for a stronger left. By contrast, SocialistWorker.org has argued Sanders’ campaign will serve to corral and co-opt the emerging left into supporting the Democratic Party--and make it harder, not easier, to build an independent, left-wing alternative.
Here, Ashley Smith and Alan Maass respond to some of the questions and disagreements posed by SocialistWorker.org readers during the course of the discussion so far.
Q. There may be problems with Bernie Sanders, but he is also putting forward ideas and proposals that socialists agree with. Isn’t it being a “purist” to object to participation in the Sanders campaign?
A. Socialists who criticize the Sanders campaign aren’t just being “purists.”
We do support many of Sanders’ proposals for reform, like free higher education, the breakup of the mega-banks, a green jobs program to promote alternative energy and stop climate change, and measures to challenge corporate domination of the political system. We also disagree with Sanders’ support for apartheid Israel and his failure to consistently challenge U.S. imperialism, his weak position on the issue of racist police violence, and his support for restrictions on immigrant rights.
But the question for us isn’t mostly about the “purity” of Sanders’ political positions. The crux of our objection is Sanders’ decision to run for the Democratic Party presidential nomination, and to promise in advance that he will endorse the mainstream Democrat who will all but certainly defeat him. This decision is the culmination of Sanders’ increasingly close and collaborative relationship with the Democrats, despite the fact that he promotes radical political ideas, labels himself an independent in the U.S. Senate and calls himself a democratic socialist.
Socialist Worker and its publisher, the International Socialist Organization, have supported independent candidates in the past, even when we had political disagreements. We supported Ralph Nader’s independent presidential campaigns, for example, while maintaining our criticisms of some positions he took and calling on him to change them. The most important point was Nader’s determination to run a campaign that was independent of the Democratic Party, with the aim of building an alternative to the two-party system.
This independence is precisely what Sanders is abandoning by running for the Democratic presidential nomination and pledging to support the eventual Democratic nominee.
The biggest problem is Sanders’ relationship to the Democratic Party. It poses as the “party of the people,” but it is, in fact, a capitalist party, funded and controlled by Corporate America and the political elite. The party establishment tolerates liberals and even radicals in their midst, so long as they don’t represent a significant threat. The liberal and progressive faces of the party are, in fact, immensely valuable in winning support from the voting base of the Democrats among the working class and the oppressed.
The real fear of party leaders isn’t that someone like Sanders will raise uncomfortably progressive ideas within the party primaries, but that a threat could arise outside their ranks and build a socialist, labor or Green Party that would challenge the two-party system.
Q. Isn’t running in the Democratic Party the only realistic way for Sanders to win?
A. The opposite is the case. Sanders has no chance of winning the Democratic Party’s presidential nomination.
As he readily admits, the two-party system has been rigged by corporate power to exclude any real challenge to its agenda--and that includes the Democratic Party. Elections are a big business, where corporations sell brands (a.k.a. candidates) to consumers (a.k.a. voters).
This reality led two professors from Princeton and Northwestern Universities to declare in a recent study that the U.S. is not actually a democracy, but an oligarchy: “[E]conomic elites and organized groups representing business interests have substantial independent impacts on U.S. government policy, while average citizens and mass-based interest groups have little or no independent influence.”
Despite the liberal rhetoric we’ll hear even from the most conventional of Democratic candidates, Hillary Clinton, this applies to the Democratic Party primaries, too. Clinton is aiming to raise close to $2.5 billion for her campaign. With that kind of war chest, she can hire an Astroturf army to give the appearance of grassroots support, dominate the media, and keep the political agenda on her terms. Sanders hopes to raise around 2 percent of Clinton’s haul: $50 million. Even with a larger and far more enthusiastic core of volunteers, he is entering the battle with a squirt gun against Clinton’s howitzer.
Even if, by some miracle, Sanders can threaten Clinton’s status as the presumptive nominee--she is, after all, a terrible candidate with a pile of skeletons in her closet--he still has very little chance of being nominated. As a look at the history of the Democrats--especially during the tumultuous period of the 1960s and ‘70s--shows, the party’s corporate backers have plenty of tricks up their sleeve to maintain their power.
Sanders’ run inside the Democratic Party is not only doomed to lose the party’s presidential nomination. It represents a capitulation to the two-party status quo and capitalist domination of elections. Sanders rejected a campaign outside the Democrats because of the very real obstacles to getting on the ballot as an independent, the lack of nationwide left infrastructure to support such a run--but most of all because he didn’t want to be accused of being “spoiler” who might win votes away from the Democratic candidate.
As Ralph Nader said repeatedly during his campaigns, you can’t spoil a spoiled system. It has to be changed instead. And you can’t do that by participating in one of the two capitalist parties that dominates the system. Yes, there are huge obstacles to building a left-wing, independent alternative. But Sanders’ decision to jump into the Democratic Party presidential race is a guarantee of losing.
Q. But can’t Sanders at least articulate our issues and pull the Democrats to the left?
A. Sanders will, indeed, talk about progressive policies and proposals that the Democratic Party’s base overwhelmingly supports, but that get short shrift in the mainstream political discussion. To his credit, Sanders doesn’t back away from his identification as a “socialist.” If the media bother to cover his campaign, that at least will be a breath of fresh air.
But beyond this, there is little reason to hope that Sanders’ campaign can pull either the Democrats or mainstream politics to the left.
It’s worth pointing out that even mainstream Democrats speak out of the liberal side of their mouths during party primaries. In reaction to the Baltimore Rebellion, for example, Hillary Clinton criticized the New Jim Crow and called for an end to mass incarceration--a more radical position than Sanders adopted, in fact. Of course, Clinton will do nothing of the sort if she does become president. She is following the time-honored pattern of Democrats: Talk left during the primary campaign to win votes from the base, before “turning to the center” in the general election.
There is a reason why the Democratic Party establishment isn’t angry, but relieved that Sanders is running for the party’s presidential nomination. For one thing, his campaign has come along with a promise that he won’t be an independent, third party candidate in November. But beyond this, the Democrats face a legitimacy problem with their base--and Sanders could help them rebuild some support.
Barack Obama’s 2008 presidential campaign was built around creating hope and expectations after eight long years of George Bush in the White House. But very quickly,“hope” has turned into “nope.”
In many respects, Obama has continued the policies of Bush’s second term. He bailed out Wall Street and the banks, but not homeowners facing foreclosure; he expanded the war in Afghanistan; he junked his promises to labor; he presided over the largest number of deportations in history; and he did nothing for African Americans even as racist police brutality and mass incarceration intensified.
And Obama’s most significant “reform”--the Affordable Care Act--has been a huge disappointment for millions of people who hoped the government would finally step in and fix the health care crisis. The long-awaited regulations imposed on insurance companies, such as the ban on rejecting patients with “pre-existing conditions,” were far outweighed by the mandate for the uninsured to buy the overpriced, defective products of the insurers, thus pumping up the industry’s bottom line.
As a result of all this, the Democrats went from control of both houses of Congress at the start of Obama’s first term to control of none after two successive big wins for Republicans in midterm elections. Both mainstream parties are suffering a downward spiral in popularity. A new Pew Research Center poll found that the congressional Democratic leadership’s dismal 33 percent approval rating was only outdone by the Republican leadership’s woeful 22 percent

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

FAQ สังคมนิยมซ้ายและแอร์แซนเดอร์ส์โดย Alan Maass และ Smith แอชลีย์ 6 มิถุนายน 2015เป็นการแนะนำต่อไปนี้ โดยบรรณาธิการของ SocialistWorker.org ที่ FAQ นี้ถูกตีพิมพ์ครั้งแรกแซนเดอร์ส์แอร์เตะออกแคมเปญของเขาในพรรคประชาธิปไตยประธานาธิบดีกรรมการสรรหามีการชุมนุมใหญ่ และกระตือรือร้นในเบอร์ลิงตัน รัฐเวอร์มอนต์ บน 26 พฤษภาคมแซนเดอร์ส์ candidacy มีให้อภิปรายกันระหว่างด้านซ้ายเป็นรูป โดยล่าสุดย่างเช่นสร้างถนน ครูชิคาโก ตี ต่อสู้ 15 เรื่องชีวิตดำและขบวนการยุติธรรมสภาพภูมิอากาศ อนุมูลต่าง ๆ สิ่งพิมพ์ และองค์กรจะสนับสนุนพรรคประชาธิปไตยของแซนเดอร์ส์รันทันที หรือเชื่อว่า แคมเปญของเขาสามารถใช้เพื่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานสำหรับซ้ายแข็งแกร่ง โดยคมชัด SocialistWorker.org มือถือที่มีโต้เถียงของแซนเดอร์ส์เสริมจะให้บริการเพื่อพิชิต และร่วมเลือกเกิดขึ้นซ้ายเข้าสนับสนุนพรรคประชาธิปไตย - และให้ยาก ไม่ง่าย สร้างทางเลือกอิสระ ปีกซ้ายที่นี่ แอชลีย์สมิธและ Alan Maass ตอบบางคำถามและความขัดแย้งที่เกิดในระหว่างการสนทนาเพื่อให้ห่างไกล โดย SocialistWorker.org ผู้อ่านคำถามอาจมีปัญหากับแอร์แซนเดอร์ส์ แต่เขาจะยังย้ายไปข้างหน้าความคิดและข้อเสนอที่ socialists เห็นด้วย มันไม่ถูก "พูริสท์" ไปมีส่วนร่วมในแคมเปญแซนเดอร์ส์A. socialists ซึ่งโจมตีเสริมแซนเดอร์ส์ไม่เพียงถูก "บรรดา"เราสนับสนุนของแซนเดอร์ส์ข้อเสนอการปฏิรูป เช่นการศึกษาฟรี แบ่งร็อคธนาคาร โปรแกรมงานสีเขียวส่งเสริมพลังงานทดแทน และหยุดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และมาตรการจะท้าทายการครอบงำทางองค์กรของระบบการเมืองมากมาย เรายังไม่เห็นด้วยกับแซนเดอร์ส์สนับสนุนอิสราเอลถือผิวและล้มเหลวที่จะท้าทายสหรัฐฯ ลัทธิจักรวรรดินิยมอย่างสม่ำเสมอ ตำแหน่งของเขาอ่อนแอในเรื่องของตำรวจเหยียดสีผิวความรุนแรง และการสนับสนุนสำหรับข้อจำกัดสิทธิอพยพแต่คำถามเราไม่ใช่ส่วนใหญ่เกี่ยวกับ "ความบริสุทธิ์" ของตำแหน่งทางการเมืองของแซนเดอร์ส์ ปมของมรดกของเราเป็นของแซนเดอร์ส์ตัดสินใจเรียกใช้สำหรับคณะกรรมการสรรหาประธานาธิบดีพรรคประชาธิปไตย และสัญญาล่วงหน้าว่า เขาจะสนับสนุนประชาธิปัตย์หลักที่จะทั้งหมดแต่แน่นอนความพ่ายแพ้ของเขา ตัดสินใจนี้เป็นที่สุดของแซนเดอร์ส์ปิดมากขึ้น และความสัมพันธ์ร่วมกับประชาธิปัตย์ ทั้ง ๆ ที่เขาส่งเสริมความคิดทางการเมืองรุนแรง ป้ายชื่อตัวเองอิสระในวุฒิสภาสหรัฐ และเรียกตัวเองเป็นสังคมนิยมประชาธิปไตยสังคมนิยมของผู้ปฏิบัติงานและผู้เผยแพร่ องค์กรสังคมนิยมนานาชาติ มีสนับสนุนผู้สมัครอิสระในอดีต แม้เมื่อมีความขัดแย้งทางการเมือง เราสนับสนุน Ralph Nader อิสระประธานาธิบดีเสริม เช่น ในขณะที่รักษาเราวิจารณ์บางตำแหน่งเขาได้ และเรียกบนเขานั้น จุดสำคัญของ Nader มุ่งมั่นทำงานส่งเสริมการขายที่ขึ้นอยู่กับพรรคประชาธิปไตย มีจุดประสงค์เพื่อสร้างทางเลือกในระบบสองพรรค ได้อิสระนี้ได้อย่างแม่นยำอะไรแซนเดอร์ส์ถูกละทิ้ง โดยทำงานสรรหาประธานาธิบดีประชาธิปไตย และกองสนับสนุนแทนประชาธิปไตยในปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือ ความสัมพันธ์ของแซนเดอร์ส์พรรคประชาธิปไตย มันส่อเค้าเป็น "พรรคประชาชน" แต่ จริง พรรคทุน สนับสนุน และควบคุม โดยบริษัทอเมริกาและชนชั้นนำทางการเมือง ก่อตั้งบริษัท tolerates แห่งและอนุมูลแม้ในใจของพวกเขา ตราบใดที่พวกเขาไม่แสดงถึงคามสำคัญ เสรีนิยม และก้าวหน้าใบหน้าของฝ่ายอยู่ ความจริง มีประโยชน์อย่างกว้างขวางในการชนะรับการสนับสนุนจากฐานเสียงของประชาธิปัตย์ระหว่างเรียนทำงานและที่อ่อนแอกลัวจริงของผู้นำพรรคไม่ใช่คนชอบแซนเดอร์ส์จะยกความคิดก้าวหน้า uncomfortably ภายใน primaries ของ แต่ ที่เป็นภัยคุกคามอาจเกิดขึ้นนอกอันดับของพวกเขา และสร้างสังคมนิยม แรงงาน หรือ พรรคกรีนที่ จะท้าทายระบบสองพรรคคำถามไม่ใช่ที่ทำงานในพรรคประชาธิปไตยทางแซนเดอร์ส์ลุ้นให้สมจริงเท่านั้นอ.ตรงข้ามเป็นกรณี แซนเดอร์ส์โอกาสของการชนะของฝ่ายประชาธิปไตยคณะกรรมการสรรหาประธานาธิบดีได้เขาพร้อมยอม รับ ระบบสองพรรคมีการ rigged โดยอำนาจองค์กรรวมของวาระการประชุม - ท้าทายจริงใด ๆ และที่มีพรรคประชาธิปไตย การเลือกตั้งเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ ที่บริษัทขายแบรนด์ (หรือเวสท์วูดผู้สมัคร) ให้กับผู้บริโภค (หรือเวสท์วูดผู้ลงคะแนน)ความเป็นจริงนี้นำอาจารย์สองจากพรินซ์ตันและตะวันตกเฉียงเหนือมหาวิทยาลัยประกาศว่า สหรัฐอเมริกาไม่ใช่ประชาธิปไตยจริง แต่เป็นคณาธิปไตยในการศึกษาล่าสุด: "[E] conomic ร่ำรวยและกลุ่มธุรกิจตัวแทนมีผลกระทบต่ออิสระพบในนโยบายรัฐบาลสหรัฐ ในขณะที่ประชาชนโดยเฉลี่ยและมวลตามกลุ่มความสนใจมีน้อย หรือไม่ขึ้นอยู่กับอิทธิพล"แม้สำนวนเสรี เราจะได้ยินแม้กระทั่งจากปกติมากที่สุดของผู้สมัครประชาธิปไตย ฮิลลารีคลินตัน นี้ใช้กับ primaries พรรคประชาธิปไตย เกินไป คลินตันเป็นมุ่งยกใกล้กับ 2.5 พันล้านเหรียญสำหรับแคมเปญของเธอ มีแบบของสงครามหน้าอก เธอสามารถจ้างกองทัพ Astroturf จะให้ลักษณะที่ปรากฏของรากหญ้าสนับสนุน ครองสื่อ และให้วาระทางการเมืองในเงื่อนไขของเธอ แซนเดอร์ส์หวังที่จะเพิ่มประมาณร้อยละ 2 ของลากของคลินตัน: $50 ล้าน แม้จะ มีหลักใหญ่ และความกระตือรือร้นของอาสาสมัคร เขากำลังเข้าต่อสู้กับปืนฉีดน้ำกับ howitzer ของคลินตันแม้ว่า โดยบางโรงแรมมิราเคิล แซนเดอร์ส์สามารถคุกคามสถานะของคลินตันเป็นนอมินี presumptive - เธอนั้น หลังจาก ผู้น่ากลัวกับกองโครงกระดูกในตู้เสื้อผ้าของเธอ - ยังมีโอกาสน้อยมากที่ถูกเสนอชื่อ เท่าที่ดูประวัติของประชาธิปัตย์ — โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาปี 1960 และ ' 70s - tumultuous แสดง backers องค์กรของพรรคได้ขึ้นแขนเพื่อรักษาอำนาจของพวกเขามากมายแซนเดอร์ส์รันภายในพรรคประชาธิปไตยจะไม่เท่าถึงวาระการสูญเสียบุคคลคณะกรรมการสรรหาประธานาธิบดี แสดงเป็น capitulation ระหว่างสองฝ่ายสภาพและจักรวรรดิทุนนิยมของการเลือกตั้ง แซนเดอร์ส์ปฏิเสธเสริมนอกประชาธิปัตย์เนื่องจากอุปสรรคจริงในการลงคะแนนที่เป็นอิสระ การขาดโครงสร้างพื้นฐานด้านซ้ายทั่วประเทศเพื่อสนับสนุนการดังกล่าวใช้ - แต่ส่วนมากของทั้งหมด เพราะไม่อยากจะถูกกล่าวหาว่า "สปอยเลอร์" ที่อาจชนะการโหวดจากผู้สมัครประชาธิปไตยในขณะที่ Ralph Nader กล่าวซ้ำ ๆ ระหว่างการส่งเสริมการขายของเขา ไม่ทำให้เสียระบบบูด มีการเปลี่ยนแปลงแทน และคุณไม่ทำเช่นนั้น โดยเข้าร่วมในสองทุนฝ่ายที่กุมอำนาจในระบบอย่างใดอย่างหนึ่ง ใช่ มีอุปสรรคมากในการสร้างทาง ปีกซ้าย อิสระ แต่ของแซนเดอร์ส์ตัดสินใจเข้าสู่การแข่งขันประธานาธิบดีพรรคประชาธิปไตยเป็นการรับประกันของการสูญเสียคำถาม แต่ไม่แซนเดอร์ส์น้อยบอกปัญหาของเรา และดึงประชาธิปัตย์ด้านซ้ายA. แซนเดอร์ส์จะ จริง พูดคุยเกี่ยวกับนโยบายที่ก้าวหน้าและข้อเสนอ ที่ฐานของพรรคประชาธิปไตยสนับสนุน overwhelmingly แต่ที่ได้รับ shrift ระยะสั้นในการอภิปรายทางการเมืองที่สำคัญ การ แซนเดอร์ส์ไม่กลับจากรหัสของเขาเป็นแบบ "สังคมนิยม" รบกวนสื่อการส่งเสริมการขายของเขา ที่ที่จะเป็นลมแต่นอกเหนือจากนี้ มีเหตุผลน้อยหวังว่า แคมเปญของแซนเดอร์ส์สามารถดึงประชาธิปไตยหรือหลักเมืองทางด้านซ้ายก็น่าชี้ให้เห็นว่า แม้หลักประชาธิปไตยพูดจากด้านเสรีนิยมของปากของพวกเขาระหว่างพรรค primaries เกิดการกบฏบัลติมอร์ เช่น ฮิลลารีคลินตัน Crow จิมใหม่ที่วิพากษ์วิจารณ์ และเรียกร้องยุติการกักขังโดยรวม - ตำแหน่งที่รุนแรงมากขึ้นกว่าแซนเดอร์ส์ นำ ในความเป็นจริง แน่นอน คลินตันจะทำอะไรในการเรียงลำดับถ้าเธอเป็นประธาน เธอถูกตามรูปแบบ time-honored ของประชาธิปัตย์: พูดซ้ายเสริมหลักการชนะโหวตจากฐาน ก่อน "เปิดกลาง" ในการเลือกตั้งทั่วไปเหตุผลในการก่อตั้งพรรคประชาธิปไตยทำไมโกรธ แต่เบาที่แซนเดอร์ส์กำลังทำงานสำหรับบุคคลคณะกรรมการสรรหาประธานาธิบดีได้ สำหรับสิ่งเดียว ส่งเสริมการขายของเขามาพร้อมกับสัญญาว่า เขาจะไม่มีผู้สมัครบุคคลอิสระ ในเดือนพฤศจิกายน แต่นอกเหนือจากนี้ ประชาธิปัตย์เผชิญปัญหาความชอบธรรมกับฐานของพวกเขา - และแซนเดอร์ส์สามารถช่วยให้พวกเขาสร้างสนับสนุนบางBarack Obama 2008 ประธานาธิบดีเสริมสร้างสถานการสร้างความหวังและความคาดหวังหลังแปดปีที่ยาวนานของจอร์จบุชในทำเนียบขาว แต่ได้อย่างรวดเร็ว "หวัง" ได้เปลี่ยนเป็น "nope"หลายประการ Obama มีต่อนโยบายของระยะที่สองของบุช เขาอย่างไร้ร่องรอยวอลล์สตรีท และการธนาคาร แต่ไม่เจ้าของบ้านหันหน้าไปทาง foreclosure เขาขยายสงครามในอัฟกานิสถาน เขา junked ของเขาให้สัญญาแรงงาน เขา presided ผ่านเลขที่ใหญ่ที่สุดของ deportations ในประวัติ และก็สำหรับชาวอเมริกันแอฟริกันแม้เป็น intensified กักขังตำรวจเหยียดสีผิวรุนแรงและมวลและสำคัญที่สุดของ Obama "ปฏิรูป" -ราคาไม่แพงดูแลบัญญัติ - แล้วผิดหวังมากนับล้านคนหวังรัฐบาลสุดท้ายขั้นตอนใน และแก้ไขวิกฤตสุขภาพ กฎระเบียบการรอคอยนานที่เก็บบริษัทประกัน เช่นบ้านในผู้ป่วยที่ มี "เงื่อนไขที่มีอยู่ก่อน ปฏิเสธได้ไกล outweighed โดยอาณัติสำหรับไม่มีประกันซื้อผลิตภัณฑ์บกพร่อง แหล่งของญี่ปุ่น ปั๊มน้ำดัง ขึ้นบรรทัดล่างของอุตสาหกรรมจากนี้ ประชาธิปัตย์ไปจากการควบคุมของบ้านทั้งสองของรัฐสภาในระยะแรกของ Obama เริ่มควบคุมไม่มีหลังจากชนะใหญ่ต่อเนื่องสองสำหรับ Republicans ในการเลือกตั้งกลางภาค ทั้งสองฝ่ายหลักกำลังทุกข์ทรมานเกลียวลงในความนิยม สำรวจความคิดเห็นศูนย์วิจัยพิวใหม่พบว่า คะแนนร้อยละ 33 อนุมัติแค่ของนำประชาธิปไตยตั้งถูก outdone เท่าของนำพล woeful 22 เปอร์เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับสังคมนิยม Bernie Sanders และซ้ายโดยอลัน Maass และแอชลีย์สมิ ธ 6 มิถุนายน 2015 แนะนำต่อไปนี้เป็นบรรณาธิการของ SocialistWorker.org คำถามที่พบบ่อยที่ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก. เบอร์นีแซนเดอเตะออกแคมเปญของเขาสำหรับการเสนอชื่อเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรคประชาธิปัตย์ด้วย การชุมนุมที่มีขนาดใหญ่และมีความกระตือรือร้นในเบอร์ลิงตัน, เวอร์มอนต์, พฤษภาคม 26 ผู้สมัครแซนเดอได้รับแจ้งการอภิปรายและถกเถียงกันในหมู่ซ้ายรูปโดยการต่อสู้ที่ผ่านมาเช่นการครอบครอง Wall Street, ครูชิคาโกนัดหยุดงานการต่อสู้เพื่อ 15 เรื่องดำชีวิตและสภาพภูมิอากาศ การเคลื่อนไหวของความยุติธรรม อนุมูลหลายสิ่งพิมพ์และองค์กรทั้งการสนับสนุนแซนเดอพรรคประชาธิปัตย์ทำงานตรงไปตรงมาหรือเชื่อว่าการหาเสียงของเขาสามารถนำมาใช้ในการสร้างโครงสร้างพื้นฐานสำหรับซ้ายแข็งแกร่ง ในทางตรงกันข้าม SocialistWorker.org ได้แย้งแคมเปญแซนเดอจะให้บริการเพื่อจับกุมและร่วมเลือกที่เกิดขึ้นใหม่ซ้ายเข้าสนับสนุนพรรคประชาธิปัตย์ -. และทำให้มันยากไม่ง่ายที่จะสร้างอิสระทางเลือกที่ปีกซ้ายที่นี่แอชลีย์ สมิ ธ และอลัน Maass ตอบสนองต่อบางส่วนของคำถามและความขัดแย้งที่เกิดจากผู้อ่าน SocialistWorker.org ในช่วงของการอภิปรายเพื่อให้ห่างไกล. Q. อาจจะมีปัญหากับเบอร์นีแซนเดอ แต่เขาก็ยังใส่ไปข้างหน้าความคิดและข้อเสนอที่สังคมเห็นด้วยกับ มันไม่ได้เป็น "คนเจ้าระเบียบ" ที่จะคัดค้านการมีส่วนร่วมในการรณรงค์แซนเดอ? A. สังคมที่วิพากษ์วิจารณ์แคมเปญแซนเดอจะไม่เพียงแค่การเป็น "ครูสอน." เราจะสนับสนุนมากของแซนเดอข้อเสนอเพื่อการปฏิรูปเช่นการศึกษาสูงฟรี, การล่มสลายของธนาคารขนาดใหญ่สีเขียวงานโปรแกรมเพื่อส่งเสริมการใช้พลังงานทางเลือกและหยุดสภาพภูมิอากาศ เปลี่ยนแปลงและมาตรการที่จะท้าทายการครอบงำขององค์กรของระบบการเมือง นอกจากนี้เรายังไม่เห็นด้วยกับการสนับสนุนแซนเดอสำหรับการแบ่งแยกสีผิวอิสราเอลและความล้มเหลวของเขาที่จะท้าทายอย่างต่อเนื่องของสหรัฐจักรวรรดินิยมตำแหน่งที่อ่อนแอของเขาในเรื่องของการใช้ความรุนแรงตำรวจชนชั้นและการสนับสนุนของเขาสำหรับข้อ จำกัด เกี่ยวกับสิทธิผู้ลี้ภัย. แต่คำถามที่เราไม่ได้เป็นส่วนใหญ่เกี่ยวกับ "ความบริสุทธิ์" ของแซนเดอตำแหน่งทางการเมือง ปมของการคัดค้านของเราคือการตัดสินใจของแซนเดอ 'เพื่อให้ทำงานได้รับการเสนอชื่อประธานาธิบดีพรรคประชาธิปัตย์และสัญญาล่วงหน้าว่าเขาจะรับรองหลักประชาธิปไตยที่ทุกคนอย่างแน่นอน แต่จะเอาชนะเขา การตัดสินใจครั้งนี้เป็นสุดยอดของแซนเดอ 'ความสัมพันธ์ใกล้ชิดมากขึ้นและการทำงานร่วมกันกับพรรคประชาธิปัตย์แม้จะมีความจริงที่ว่าเขาส่งเสริมความคิดทางการเมืองที่รุนแรง, ป้ายชื่อตัวเองเป็นอิสระในวุฒิสภาสหรัฐและเรียกตัวเองว่าสังคมนิยมประชาธิปไตย. สังคมนิยมและสำนักพิมพ์ของนานาชาติ องค์การสังคมนิยมได้รับการสนับสนุนผู้สมัครอิสระในอดีตที่ผ่านมาแม้ในขณะที่เรามีความขัดแย้งทางการเมือง เราได้รับการสนับสนุนของราล์ฟ Nader ประธานาธิบดีแคมเปญอิสระเช่นขณะที่ยังคงมีการวิพากษ์วิจารณ์ของบางตำแหน่งที่เขาเอาและเรียกร้องให้เขาจะเปลี่ยนพวกเขา จุดที่สำคัญที่สุดก็คือความมุ่งมั่นของ Nader ที่จะเรียกใช้แคมเปญที่เป็นอิสระจากพรรคประชาธิปัตย์โดยมีจุดประสงค์ของการสร้างทางเลือกที่สองระบบพรรค. อิสระนี้เป็นสิ่งที่แซนเดอถูกทิ้งโดยการเรียกรับการเสนอชื่อประธานาธิบดีประชาธิปไตยและให้คำมั่นว่า เพื่อสนับสนุนผู้ท้าชิงประชาธิปไตยในที่สุด. ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือความสัมพันธ์ของแซนเดอ 'เพื่อพรรคประชาธิปัตย์ มันส่อเค้าว่า "พรรคของประชาชน" แต่มันเป็นในความเป็นจริงของบุคคลที่ทุนนิยมได้รับการสนับสนุนและควบคุมโดย บริษัท อเมริกาและชนชั้นสูงทางการเมือง การจัดตั้งพรรคเสรีนิยมทนและแม้กระทั่งอนุมูลในท่ามกลางของพวกเขาตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้เป็นตัวแทนภัยคุกคามที่สำคัญ ใบหน้าเสรีนิยมและความก้าวหน้าของพรรคที่มีในความเป็นจริงอย่างมากที่มีคุณค่าในการชนะการสนับสนุนจากฐานการออกเสียงลงคะแนนของพรรคประชาธิปัตย์ในหมู่ชนชั้นแรงงานและกดขี่. ความกลัวที่แท้จริงของผู้นำพรรคที่ไม่ได้เป็นคนที่ชอบแซนเดอจะเพิ่มความก้าวหน้าอึดอัด ความคิดภายในพรรคพรรค แต่ที่เป็นภัยคุกคามที่อาจเกิดขึ้นนอกกลุ่มของพวกเขาและสร้างสังคมนิยมแรงงานหรือพรรคกรีนที่จะท้าทายระบบสองพรรค. Q. ไม่ได้ทำงานอยู่ในพรรคประชาธิปัตย์วิธีเดียวที่เป็นจริงสำหรับแซนเดอที่จะชนะ? A. ตรงข้ามเป็นกรณี แซนเดอมีโอกาสในการชนะการเสนอชื่อชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรคประชาธิปัตย์ไม่มี. ขณะที่เขาพร้อมยอมรับระบบสองพรรคได้รับการหัวเรือใหญ่โดยอำนาจขององค์กรที่จะไม่รวมความท้าทายใด ๆ ที่แท้จริงในวาระการประชุมของ - และที่มีพรรคประชาธิปัตย์ . การเลือกตั้งเป็นธุรกิจขนาดใหญ่ที่ บริษัท ขายแบรนด์ (ผู้สมัคร aka) ให้กับผู้บริโภค (ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่รู้จัก) ความเป็นจริงนี้จะนำสองอาจารย์จากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันและทิศตะวันตกเฉียงเหนือที่จะประกาศในการศึกษาล่าสุดว่าสหรัฐไม่จริงประชาธิปไตย แต่คณาธิปไตย: "[E] ชนชั้น conomic และจัดกลุ่มเป็นตัวแทนผลประโยชน์ทางธุรกิจที่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเป็นอิสระกับนโยบายของรัฐบาลสหรัฐในขณะที่ประชาชนเฉลี่ยและกลุ่มผลประโยชน์มวลที่ใช้มีน้อยหรือไม่มีอิทธิพลอิสระ." แม้จะมีสำนวนเสรีนิยมที่เราจะได้ยินแม้จะมาจากส่วนใหญ่ การชุมนุมของผู้สมัครประชาธิปัตย์ฮิลลารีคลินตันนี้ใช้กับพรรคพรรคประชาธิปัตย์มากเกินไป คลินตันมีเป้าหมายที่จะยกระดับใกล้เคียงกับ $ 2500000000 สำหรับแคมเปญของเธอ กับชนิดของสงครามอกที่เธอสามารถจ้างกองทัพ Astroturf ที่จะให้การสนับสนุนการปรากฏตัวของรากหญ้าครองสื่อและวาระทางการเมืองให้เป็นไปตามเงื่อนไขของเธอ แซนเดอหวังที่จะยกระดับประมาณร้อยละ 2 ของสาวคลินตัน: $ 50,000,000 ถึงแม้จะมีขนาดใหญ่และแกนไกลมากขึ้นมีความกระตือรือร้นของอาสาสมัครเขาจะเข้าสู่การสู้รบกับปืนฉีดกับคลินตันปืนครก. แม้ว่าโดยความมหัศจรรย์บางอย่างแซนเดอสามารถคุกคามสถานภาพของคลินตันได้รับการแต่งตั้งโดยสันนิษฐาน - เธอคือหลังจากทั้งหมด ผู้สมัครที่น่ากลัวกับกองโครงกระดูกในตู้เสื้อผ้าของเธอ - เขายังคงมีโอกาสน้อยมากที่จะถูกเสนอชื่อเข้าชิง ในฐานะที่เป็นดูที่ประวัติศาสตร์ของเดโมแคร - โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวายของปี 1960 และ '70s - แสดงการสนับสนุนขององค์กรของพรรคมีความอุดมสมบูรณ์ของเทคนิคขึ้นแขนของพวกเขาที่จะรักษาอำนาจของพวกเขา. แซนเดอวิ่งภายในพรรคประชาธิปัตย์เป็น ไม่ถึงวาระที่จะสูญเสียเพียงเสนอชื่อเข้าชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรค เพราะมันหมายถึงการยอมจำนนสถานะทั้งสองฝ่ายที่เป็นอยู่และการครอบงำทุนนิยมของการเลือกตั้ง แซนเดอปฏิเสธแคมเปญนอกพรรคประชาธิปัตย์เพราะอุปสรรคที่แท้จริงมากที่จะได้รับในการลงคะแนนเสียงเป็นอิสระ, การขาดโครงสร้างพื้นฐานทางด้านซ้ายทั่วประเทศให้การสนับสนุนเช่นการทำงาน - แต่ส่วนมากของทั้งหมดเพราะเขาไม่ต้องการที่จะถูกกล่าวหาว่าเป็น "สปอยเลอร์" ที่อาจจะชนะโหวตห่างจากผู้สมัครประชาธิปัตย์. ขณะที่ราล์ฟ Nader กล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีกในช่วงหาเสียงของเขาคุณไม่สามารถทำให้เสียระบบเสีย มันจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงแทน และคุณไม่สามารถทำเช่นนั้นโดยการเข้าร่วมเป็นหนึ่งในสองฝ่ายทุนนิยมที่ครอบงำระบบ ใช่มีอุปสรรคอย่างมากในการสร้างปีกซ้ายทางเลือกที่อิสระ แต่การตัดสินใจแซนเดอที่จะกระโดดลงไปในการแข่งขันประธานาธิบดีพรรคประชาธิปัตย์คือการรับประกันของการสูญเสีย. Q. แต่ไม่สามารถแซนเดออย่างน้อยปล้องปัญหาของเราและดึงพรรคประชาธิปัตย์ไปทางซ้าย? A. แซนเดอจะจริงพูดคุยเกี่ยวกับนโยบายความก้าวหน้าและข้อเสนอที่ฐานของพรรคประชาธิปัตย์สนับสนุนอย่างท่วมท้น แต่ที่ได้รับพังในการอภิปรายทางการเมืองที่สำคัญ เครดิตของเขาแซนเดอไม่ได้กลับออกไปจากบัตรประจำตัวของเขาเป็น "สังคมนิยม." ถ้าสื่อรำคาญที่จะครอบคลุมการหาเสียงของเขาว่าอย่างน้อยจะเป็นลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์. แต่นอกเหนือจากนี้มีเหตุผลที่จะหวังว่า แซนเดอแคมเปญ 'สามารถดึงทั้งพรรคประชาธิปัตย์หรือการเมืองกระแสหลักไปทางซ้าย. มันคุ้มค่าที่ชี้ให้เห็นว่าหลักแม้พรรคประชาธิปัตย์พูดออกมาทางด้านศิลปศาสตร์จากปากของพวกเขาในระหว่างการสรรหาบุคคล ในการตอบสนองต่อการจลาจลบัลติมอร์เช่นฮิลลารีคลินตันได้รับการวิพากษ์วิจารณ์นิโกรใหม่และเรียกร้องให้ยุติการจำคุกมวล - ตำแหน่งที่รุนแรงมากขึ้นกว่าแซนเดอนำมาใช้ในความเป็นจริง แน่นอนว่าคลินตันจะทำอะไรแบบนั้นถ้าเธอไม่กลายเป็นประธานาธิบดี เธอเป็นดังต่อไปนี้รูปแบบเวลาเกียรติของพรรคประชาธิปัตย์: พูดคุยซ้ายในระหว่างการหาเสียงหลักที่จะชนะคะแนนโหวตจากฐานก่อนที่จะ "เปลี่ยนไปยังศูนย์" ในการเลือกตั้งทั่วไป. ไม่มีเหตุผลว่าทำไมการจัดตั้งพรรคประชาธิปัตย์ไม่ได้โกรธคือ แต่โล่งใจที่แซนเดอกำลังทำงานในการเลือกตั้งประธานาธิบดีของพรรค สำหรับสิ่งหนึ่งที่การหาเสียงของเขาได้มาพร้อมกับสัญญาว่าเขาจะไม่เป็นอิสระผู้สมัครของพรรคที่สามในเดือนพฤศจิกายน แต่นอกเหนือจากนี้พรรคประชาธิปัตย์ต้องเผชิญกับปัญหาที่เกิดขึ้นถูกต้องตามกฎหมายที่มีฐานของพวกเขา - และแซนเดอจะช่วยให้พวกเขาสร้างการสนับสนุนบางส่วน. บารัคโอบามาประธานาธิบดี 2008 ถูกสร้างขึ้นรอบการสร้างความหวังและความคาดหวังหลังจากแปดปีที่ยาวนานของจอร์จบุชในทำเนียบขาว แต่อย่างรวดเร็ว "หวัง" ได้กลายเป็น "Nope." ในหลายประการโอบามาได้อย่างต่อเนื่องของนโยบายระยะที่สองของบุช เขาประกันตัวออกมาวอลล์สตรีทและธนาคาร แต่เจ้าของบ้านไม่ได้หันหน้าการยึดสังหาริมทรัพย์; เขาขยายสงครามในอัฟกานิสถาน; เขา junked สัญญาของเขาใช้แรงงาน เขาเป็นประธานใหญ่ที่สุดในจำนวนเนรเทศออกนอกประเทศในประวัติศาสตร์; และเขาก็ไม่ได้ทำอะไรสำหรับชาวอเมริกันแอฟริกันแม้ในขณะที่ตำรวจโหดชนชั้นและถูกตัดสินจำคุกมวลทวีความรุนแรงมาก. โอบามาและที่สำคัญที่สุด "การปฏิรูป" - พระราชบัญญัติการดูแลราคาไม่แพง - ได้รับความผิดหวังอย่างมากสำหรับผู้คนนับล้านที่หวังรัฐบาลในที่สุดก็จะก้าวเข้ามาและ แก้ไขวิกฤตการดูแลสุขภาพ กฎระเบียบที่รอคอยมานานที่กำหนดไว้ใน บริษัท ประกันภัยเช่นการห้ามปฏิเสธผู้ป่วยที่มี "เงื่อนไขที่มีอยู่" ถูกนิเวศไกลโดยอาณัติสำหรับประกันภัยที่จะซื้อเกินราคาผลิตภัณฑ์ที่บกพร่องของ บริษัท ประกันจึงสูบน้ำขึ้นของอุตสาหกรรม บรรทัดล่าง. เป็นผลจากการทั้งหมดนี้พรรคประชาธิปัตย์เดินออกมาจากการควบคุมของบ้านทั้งสองของรัฐสภาที่เริ่มต้นของระยะแรกของโอบามาในการควบคุมของใครหลังจากที่สองชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ต่อเนื่องสำหรับรีพับลิกันในการเลือกตั้งกลางเทอม ทั้งสองฝ่ายหลักที่กำลังทุกข์ทรมานเกลียวลงในความนิยม ใหม่นั่งศูนย์วิจัยการสำรวจความคิดเห็นพบว่ากลุ้มใจเป็นผู้นำประชาธิปไตยรัฐสภาร้อยละ 33 ของคะแนนเห็นชอบก็น้อยโดยเฉพาะการเป็นผู้นำของรีพับลิกันฉิบหายร้อยละ 22

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

FAQ ในเบอร์นี่ แซนเดอร์ และสังคมนิยมซ้าย

โดย อลัน สมิธ และ แอชลี่ย์ ตัวเล็ก 6 มิถุนายน 2015
เบื้องต้นต่อไปนี้ โดยบรรณาธิการของ socialistworker.org ที่ถามนี้ถูกตีพิมพ์ .
เบอร์นี่ แซนเดอร์ เตะออกแคมเปญของเขาสำหรับพรรคประชาธิปัตย์เสนอชื่อประธานาธิบดี ด้วยการชุมนุมใหญ่ และกระตือรือร้นใน Burlington , Vermont , บน 26
อาจ .แซนเดอร์ ' ผู้สมัครได้รับการสนทนาและการอภิปรายในหมู่ซ้ายรูปโดยการต่อสู้ล่าสุดเช่นครอบครอง Wall Street , ชิคาโก ครูตี สู้มา 15 ชีวิตเรื่องดำและสภาพภูมิอากาศความยุติธรรมการเคลื่อนไหว หลายแพร่หลายสิ่งพิมพ์และองค์กรให้รองรับ Sanders ' พรรคประชาธิปัตย์วิ่งทันที หรือเชื่อว่า แคมเปญของเขาสามารถใช้ในการสร้างโครงสร้างพื้นฐานเพื่อซ้ายแข็งแกร่ง โดยคมชัด , socialistworker.org ได้แย้ง Sanders ' แคมเปญจะใช้ต้อนและร่วมเลือกเกิดเลี้ยวซ้ายเข้าสนับสนุนพรรคประชาธิปัตย์ . . . และทำให้ยาก ไม่ใช่ง่าย ที่จะสร้างอิสระซ้าย - ปีกทางเลือก .
ที่นี่ แอชลีย์ สมิธ และ อลัน ตัวเล็ก ตอบบางข้อ และความขัดแย้งที่เกิดจาก socialistworker.org ผู้อ่านในระหว่างหลักสูตรของการอภิปรายเพื่อให้ห่างไกล .
Q . อาจมีปัญหากับเบอร์นี่ แซนเดอร์ แต่เขาก็ยังใส่ ส่งต่อความคิดและข้อเสนอที่สังคมยอมรับได้ ไม่ใช่เป็น " บริสุทธิ์ " คัดค้านการมีส่วนร่วมในแคมเปญทหาร ?
aสังคมที่วิจารณ์ แซนเดอร์ แคมเปญไม่เพียง แต่เป็น " purists "
พวกเราสนับสนุนหลาย Sanders ' ข้อเสนอเพื่อการปฏิรูป เช่น การศึกษาฟรี การเลิกราของ ธนาคาร เมกะ โปรแกรมงานสีเขียวเพื่อส่งเสริมการใช้พลังงานทดแทน และหยุดการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และมาตรการที่จะท้าทายการครอบงำของ บริษัท ของระบบการเมืองเรายังไม่เห็นด้วยกับการสนับสนุน Sanders ' เหยียดผิวอิสราเอลและความล้มเหลวอย่างต่อเนื่องเพื่อความท้าทายจักรวรรดินิยมสหรัฐอเมริกาของเขาอ่อนแอของเขาในเรื่องของการห้ามตำรวจใช้ความรุนแรง และการสนับสนุนของเขาสำหรับข้อ จำกัด สิทธิถาวร .
แต่คำถามสำหรับเรา ไม่ใช่ส่วนใหญ่เกี่ยวกับ " ความบริสุทธิ์ " ของตำแหน่งทางการเมือง แซนเดอร์ "ปม โจทย์ของเราคือการตัดสินใจ Sanders ' วิ่งสำหรับพรรคประชาธิปไตยของประธานาธิบดีเสนอชื่อ และสัญญาล่วงหน้าว่าเขาจะสนับสนุนพรรคประชาธิปัตย์เป็นหลักทั้งหมด แต่แน่นอนที่จะเอาชนะเขาได้ การตัดสินใจนี้เป็นสุดยอดของ Sanders ' มากขึ้นอย่างใกล้ชิดและร่วมมือความสัมพันธ์กับพรรคประชาธิปัตย์แม้จะมีความจริงที่ว่าเขาส่งเสริมความคิดทางการเมืองที่รุนแรง ,ป้ายตัวเองเป็นอิสระในวุฒิสภาสหรัฐอเมริกา และเรียกตัวเองว่าเป็นประชาธิปไตย สังคมนิยม สังคมนิยม
คนงานและเผยแพร่ขององค์กรสังคมนิยมนานาชาติ สนับสนุนผู้สมัครอิสระในอดีต แม้ว่าเราจะมีความขัดแย้งทางการเมือง เราสนับสนุนราล์ฟเป็นอิสระประธานาธิบดีแคมเปญ ตัวอย่างเช่นการวิจารณ์ของบางตำแหน่งเขาเอาและเรียกร้องให้เขาเปลี่ยนแปลง จุดที่สำคัญที่สุด คือ เนเดอร์ การเรียกใช้แคมเปญที่เป็นอิสระของพรรคประชาธิปัตย์ กับจุดประสงค์ของการสร้างทางเลือกให้กับระบบสองพรรค .