Introduction to Wastewater Treatmen

Introduction to Wastewater Treatment Processes
Wastewater treatment is closely related to the standards and/or expectations set for the effluent quality. Wastewater treatment processes are designed to achieve improvements in the quality of the wastewater. The various treatment processes may reduce:
Suspended solids (physical particles that can clog rivers or channels as they settle under gravity)
Biodegradable organics (e.g. BOD) which can serve as “food” for microorganisms in the receiving body. Microorganisms combine this matter with oxygen from the water to yield the energy they need to thrive and multiply; unfortunately, this oxygen is also needed by fish and other organisms in the river. Heavy organic pollution can lead to “dead zones” where no fish can be found; sudden releases of heavy organic loads can lead to dramatic “fishkills”.
Pathogenic bacteria and other disease causing organisms These are most relevant where the receiving water is used for drinking, or where people would otherwise be in close contact with it; and
4Nutrients, including nitrates and phosphates. These nutrients can lead to high concentrations of unwanted algae, which can themselves become heavy loads of biodegradable organic load Treatment processes may also neutralize or removing industrial wastes and toxic chemicals. This type of treatment should ideally take place at the industrial plant itself, before discharge of their effluent in municipal sewers or water courses.
Widely used terminology refers to three levels of wastewater treatment: primary, secondary, and tertiary (or advanced).

Primary (mechanical) treatment is designed to remove gross, suspended and floating solids from raw sewage. It includes screening to trap solid objects and sedimentation by gravity to remove suspended solids. This level is sometimes referred to as “mechanical treatment”, although chemicals are often used to accelerate the sedimentation process. Primary treatment can reduce the BOD of the incoming wastewater by 20-30% and the total suspended solids by some 50-60%. Primary treatment is usually the first stage of wastewater treatment. Many advanced wastewater treatment plants in industrialized countries have started with primary treatment, and have then added other treatment stages as wastewater load has grown, as the need for treatment has increased, and as resources have become available.
Secondary (biological) treatment removes the dissolved organic matter that escapes primary treatment. This is achieved by microbes consuming the organic matter as food, and converting it to carbon dioxide, water, and energy for their own growth and reproduction. The biological process is then followed by additional settling tanks (“secondary sedimentation", see photo) to remove more of the suspended solids. About 85% of the suspended solids and BOD can be removed by a well running plant with secondary treatment. Secondary treatment technologies include the basic activated sludge process, the variants of pond and constructed wetland systems, trickling filters and other forms of treatment which use biological activity to break down organic matter.

Tertiary treatment is simply additional treatment beyond secondary! Tertiary treatment can remove more than 99 percent of all the impurities from sewage, producing an effluent of almost drinking-water quality. The related technology can be very expensive, requiring a high level of technical know-how and well trained treatment plant operators, a steady energy supply, and chemicals and specific equipment which may not be readily available. An example of a typical tertiary treatment process is the modification of a conventional secondary treatment plant to remove additional phosphorus and nitrogen.

Disinfection, typically with chlorine, can be the final step before discharge of the effluent. However, some environmental authorities are concerned that chlorine residuals in the effluent can be a problem in their own right, and have moved away from this process. Disinfection is frequently built into treatment plant design, but not effectively practiced, because of the high cost of chlorine, or the reduced effectiveness of ultraviolet radiation where the water is not sufficiently clear or free of particles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำสู่กระบวนการบำบัดน้ำเสียบำบัดน้ำเสียอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับมาตรฐาน หรือความคาดหวังที่ตั้งไว้สำหรับคุณภาพน้ำทิ้ง กระบวนการบำบัดน้ำเสียมีการออกแบบให้ปรับปรุงในคุณภาพของน้ำเสีย กระบวนการบำบัดต่าง ๆ อาจลด:แข็ง (กายภาพอนุภาคที่สามารถอุดตันช่องทางหรือแม่น้ำเป็นพวกเขาชำระภายใต้แรงโน้มถ่วง)ย่อยสลายสารอินทรีย์ (เช่น BOD) ซึ่งสามารถทำหน้าที่เป็น "อาหาร" สำหรับจุลินทรีย์ในร่างกายรับ จุลินทรีย์รวมเรื่องนี้ ด้วยออกซิเจนจากน้ำเพื่อให้พลังงานที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโต และ คูณ อับ ออกซิเจนนี้ยังจำเป็น โดยปลาและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ ในแม่น้ำ มลพิษหนักอินทรีย์สามารถนำไปสู่ "โซนที่ปลาไม่สามารถพบ รุ่นอย่างฉับพลันของหนักอินทรีย์สามารถนำไปสู่อย่าง "fishkills"เชื้อแบคทีเรียก่อโรคและโรคอื่น ๆ ก่อให้เกิดสิ่งมีชีวิตเหล่านี้มีส่วนเกี่ยวข้องที่ใช้รับน้ำสำหรับดื่ม หรือที่คนอื่นจะติดต่อกับมัน และ4Nutrients ไนเตรทและฟอสเฟต สารอาหารเหล่านี้สามารถนำไปสู่ความเข้มข้นสูงของสาหร่ายที่ไม่พึงประสงค์ ซึ่งตัวเองจะกลายเป็นหนักภาระสารอินทรีย์ย่อยสลายได้อาจยังมีการต่อต้านกระบวนการการรักษาหรือขจัดสารพิษและกากอุตสาหกรรม การรักษาชนิดนี้ควรเหมาะใช้ในอุตสาหกรรมโรงงานเอง ก่อนปล่อยของทิ้งของในน้ำหรือท่อระบายน้ำเทศบาลศัพท์ที่ใช้กันแพร่หลายหมายถึงสามระดับของการบำบัดน้ำเสีย: หลัก รอง และระดับตติยภูมิ (หรือขั้นสูง)หลักการรักษา (กล) ถูกออกแบบมาเพื่อเอาของแข็งรวม ระงับ และลอยจากน้ำดิบ รวมถึงการคัดกรองเพื่อดักของแข็งและตะกอน โดยแรงโน้มถ่วงเพื่อเอาแข็ง ระดับนี้บางครั้งเรียกว่า "กลรักษา" ถึงแม้ว่ามักจะใช้สารเคมีเพื่อเร่งการตกตะกอน หลักการรักษาสามารถลด BOD ของน้ำเสียเข้ามา 20-30% และแข็งรวมบาง 50-60% รักษาหลักคือโดยปกติแล้ว ขั้นตอนแรกของการบำบัดน้ำเสีย โรงบำบัดน้ำเสียขั้นสูงมากในประเทศอุตสาหกรรมได้เริ่มต้นกับการรักษาหลัก แล้วมีเพิ่มตอนอื่น ๆ รักษาน้ำเสียโหลดได้เติบโต ขึ้น ตามความต้องการการรักษาเพิ่มขึ้น และ เป็นทรัพยากรที่มีพร้อมรักษา (ชีวภาพ) รองเอาวัตถุอินทรีย์ละลายน้ำที่หนีการรักษาหลัก นี่คือความสำเร็จ โดยจุลินทรีย์อินทรีย์เป็นอาหารบริโภค และการแปลงก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และพลังงานสำหรับการเติบโตและสืบพันธุ์ของตนเอง แล้วตามกระบวนการทางชีวภาพ ด้วยถังจ่ายเพิ่มเติม ("รองตะกอน" ดูรูปภาพ) เพื่อเอาของแข็งแขวนลอยเพิ่มเติม ประมาณ 85% ของปริมาณสารแขวนลอยและ BOD สามารถถูกเอาออก โดยโรงงานที่ทำงานดีมีรองรักษา เทคโนโลยีการบำบัดขั้นที่สองได้แก่การพื้นฐานกระบวนการ ตัวแปรของบ่อ และก่อสร้างระบบพื้นที่ชุ่มน้ำ การไหลตัวกรองและแบบฟอร์มอื่น ๆ ของการรักษาที่ใช้ในกิจกรรมทางชีวภาพการทำลายลงสารอินทรีย์สปริงเกลอร์เป็นการรักษาเพิ่มเติมเพียงแค่เกินมัธยม สปริงเกลอร์สามารถลบมากกว่า 99 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งสกปรกจากสิ่งปฏิกูล การทิ้งเกือบน้ำดื่มคุณภาพผลิต เทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องจะมีราคาแพงมาก ต้องใช้เทคนิค และผู้ประกอบการโรงงานรับบำบัด ความมั่นคง พลังงาน และสารเคมี และอุปกรณ์เฉพาะอย่างซึ่งอาจไม่พร้อมใช้งานระดับสูง ตัวอย่างของกระบวนการบำบัดขั้นที่สามทั่วไปคือ การปรับเปลี่ยนพืชรองรักษาการลบเพิ่มเติมฟอสฟอรัสและไนโตรเจนฆ่าเชื้อ คลอรีน ด้วยขั้นตอนสุดท้ายก่อนปล่อยน้ำก็ได้ อย่างไรก็ตาม บางหน่วยงานสิ่งแวดล้อมมีความกังวลว่า เหลือคลอรีนในน้ำจะมีปัญหาในสิทธิของตนเอง และได้ย้ายออกไปจากกระบวนการนี้ ฆ่าเชื้อบ่อยมารักษาการออกแบบโรงงาน แต่ปฏิบัติไม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ เนื่องจากต้นทุนสูงของคลอรีน หรือลดประสิทธิภาพของรังสีอัลตราไวโอเลตที่น้ำไม่พอล้าง หรือฟรีของอนุภาค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระบวนการบำบัดเบื้องต้นบำบัดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดเพื่อมาตรฐานและ / หรือความคาดหวังที่ตั้งไว้สำหรับคุณภาพน้ำทิ้ง กระบวนการบำบัดน้ำเสีย ที่ถูกออกแบบมาเพื่อให้บรรลุการปรับปรุงในคุณภาพของน้ำเสีย กระบวนการการรักษาต่าง ๆอาจลด :ของแข็งแขวนลอย ( อนุภาคทางฟิสิกส์ที่สามารถแต่แม่น้ำหรือช่องทางที่พวกเขาจัดการภายใต้แรงโน้มถ่วง )สารอินทรีย์ที่ย่อยสลายได้ ( เช่น บีโอดี ) ซึ่งสามารถใช้เป็นอาหารสำหรับจุลินทรีย์ในร่างกายรับได้ โดยรวมเรื่องนี้ด้วยออกซิเจนจากน้ำ เพื่อผลิตพลังงานที่พวกเขาต้องการที่จะเติบโตและคูณ ; อับออกซิเจน นี้ยังต้องการ โดยปลาและสิ่งมีชีวิตอื่น ๆในแม่น้ำ หนักมลพิษอินทรีย์สามารถนำ " โซน " ตายที่ไม่มีปลาสามารถพบ ; ฉับพลันรุ่นโหลดอินทรีย์หนักสามารถนำละคร " fishkills "แบคทีเรียก่อโรคและโรคอื่น ๆที่ก่อให้เกิดสิ่งมีชีวิตเหล่านี้เกี่ยวข้องมากที่สุดที่ได้รับน้ำใช้ดื่ม หรือที่คนอาจจะอยู่ในการติดต่อใกล้ชิดกับมัน4nutrients รวมทั้ง ไนเตรต และฟอสเฟต . สารอาหารเหล่านี้สามารถนำไปสู่ความเข้มข้นสูงของสาหร่ายที่ไม่พึงประสงค์ ซึ่งตัวเองเป็นภาระของกระบวนการย่อยสลายอินทรีย์รักษาโหลดอาจแก้หรือลบขยะอุตสาหกรรม และสารเคมีที่เป็นพิษ ประเภทของการรักษานี้ควรจะใช้สถานที่ในโรงงานอุตสาหกรรมเอง ก่อนปล่อยน้ำทิ้งในท่อระบายน้ำเทศบาล หรือสูตรน้ำใช้ศัพท์ หมายถึง สามระดับของการบำบัดน้ำเสีย : ประถมศึกษา มัธยมศึกษา และอุดมศึกษา ( หรือขั้นสูง )( เครื่องจักร ) การรักษาที่ออกแบบมาเพื่อลบลอยขั้นต้นระงับของแข็งจากดิบโสโครก มันรวมถึงการคัดกรองกับดักวัตถุที่เป็นของแข็งและการตกตะกอนโดยแรงโน้มถ่วงเพื่อเอาของแข็งแขวนลอย . ระดับนี้บางครั้งจะเรียกว่าเป็น " กลการ " แม้ว่าสารเคมีมักจะใช้เพื่อเร่งกระบวนการการตกตะกอน การรักษาหลักสามารถลดบีโอดีของน้ำเสียที่เข้ามาโดย 20-30% และของแข็งแขวนลอยทั้งหมดโดย 50-60% การรักษาหลักมักจะเป็นขั้นตอนแรกของการบำบัดน้ำเสีย ระบบบำบัดน้ำเสียขั้นสูงมากในประเทศอุตสาหกรรมได้เริ่มต้นด้วยการรักษาหลัก แล้วเพิ่มการรักษาอื่นอย่างน้ำเสีย โหลด ได้เติบโตขึ้น ขณะที่ความต้องการรักษามีเพิ่มขึ้น และเป็นแหล่งข้อมูลได้กลายเป็นใช้ได้มัธยม ( ทางชีววิทยา ) การขจัดสารอินทรีย์ที่ละลายน้ำ หนีการรักษาหลัก นี่คือความโดยจุลินทรีย์ที่ใช้สารอินทรีย์เป็นอาหาร , และการแปลงไปเป็นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ น้ำ และพลังงานสำหรับการเจริญเติบโตของตนเองและการสืบพันธุ์ กระบวนการทางชีวภาพ จากนั้นตามด้วยเพิ่มเติมพร้อมถัง ( " รองตะกอน " เห็นภาพ ) เอาของสารแขวนลอย . ประมาณ 85% ของของแข็งแขวนลอยบีโอดีและสามารถลบออกได้โดยดีวิ่งพืชรักษารอง เทคโนโลยีการรักษารอง มีพื้นฐานการใช้กากตะกอนน้ำเสียกระบวนการแปรของบ่อและระบบบึงประดิษฐ์ระบบโปรยกรองและรูปแบบอื่น ๆของการรักษาซึ่งใช้ฤทธิ์ทางชีวภาพเพื่อทำลายสารอินทรีย์คลื่นพายุซัดฝั่งคือการรักษาเพียงแค่เพิ่มเติมนอกเหนือจากมัธยม ! คลื่นพายุซัดฝั่ง ลบได้มากกว่า 99 เปอร์เซ็นต์ของทั้งหมดที่เกิดจากสิ่งปฏิกูล , การผลิต และเกือบจะได้ดื่มน้ำ เทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องที่สามารถมีราคาแพงมาก โดยระดับของความรู้ทางเทคนิคและการฝึกอบรมเป็นอย่างดี พืชรักษาผู้ประกอบการจัดหามั่นคงพลังงานและสารเคมีและอุปกรณ์ที่เฉพาะเจาะจงซึ่งอาจไม่พร้อมใช้งาน . ตัวอย่างของการรักษาโดยทั่วไปคือการปรับเปลี่ยนขั้นตอนที่สามของการมัธยมศึกษาปกติพืชเพื่อเอาฟอสฟอรัส เพิ่มเติม และ ไนโตรเจนการฆ่าเชื้อด้วยคลอรีน โดยทั่วไป สามารถเป็นขั้นตอนสุดท้ายก่อนปล่อยน้ำทิ้ง อย่างไรก็ตาม เจ้าหน้าที่สิ่งแวดล้อม มีความกังวลว่า คลอรีนในน้ำซึ่งจะเป็นปัญหาในด้านขวาของตนเอง และได้ย้ายไปจากกระบวนการนี้ ฆ่าเชื้อโรคมักสร้างขึ้นในการออกแบบโรงงานการรักษา แต่ประสิทธิภาพไม่ได้ซ้อม เพราะค่าใช้จ่ายสูงของคลอรีน หรือลดประสิทธิภาพของรังสีอัลตราไวโอเลตที่มีน้ำไม่เพียงพอชัดเจนหรือฟรีของอนุภาค