My Worst Vacation EverThe purpose o

My Worst Vacation Ever
The purpose of the first leg of our ill-fated trip was to attend my sister-in-law’s wedding in a tiny suburb of Nuremburg called Weilersbach. Weilersbach is an adorable little town where men push empty wheelbarrows and women stand on their doorsteps sweeping nothing. I assume that the town was bombed during the war, but the Germans have restored it to what it looked like when gingerbread men roamed the earth. There are several businesses, quite a few homes and a windowless warehouse-like structure that I am certain contains a secret munitions factory. In other words, Weilersbach is not exactly Rio.

The wedding took place at City Hall. Naturally, I was the only Jew present, and I suddenly found myself in the town square, surrounded by 40 raucous Germans, all of them holding champagne flutes. When the newly-married couple emerged, there was a toast, and all those German arms were suddenly thrust straight up in the air. I know it was only a toast, but maybe there should be a law that prohibits Germans from raising their arms higher than their shoulders if Jews are in the vicinity. The day we were finally to leave Weilersbach, I woke up unable to swallow. I also had a sore throat, a horrid cough and I could not speak. The members of my wife’s family are all very sweet and offered me a plethora of Germanic remedies, but none had any effect on The Flu From Hell. So, on the way to the airport, we stopped at a pharmacy. Interesting point: The Germans invented aspirin, BUT THEY DON’T EVEN KNOW WHAT TYLENOL IS. The pharmacist – who achieved his position by being good at mixing things – Googled acetaminophen, and gave us something which he said was about the same. It almost destroyed my stomach lining.

Next stop, Munich. By now I had every symptom known to man and was semi-delirious. Our destination was Genoa, so we boarded an Italian plane. It didn’t go anywhere. We spent an hour on the tarmac, another hour at the gate for maintenance and three...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สถานที่แย่ที่สุดเคยวัตถุประสงค์ของเลกแรกของการเดินทางจากสลายได้เข้า ร่วมงานแต่งงานของฉันน้องสาวในกฎหมายของในชานเมืองเล็ก ๆ ของ Nuremburg ที่เรียกว่า Weilersbach Weilersbach เป็นเมืองเล็ก ๆ น่ารักที่ผู้ชายดันว่าง wheelbarrows และผู้หญิงยืนนี่พวกเขากวาดอะไร ฉันสมมติว่า เมืองถูกระเบิดในช่วงสงคราม แต่เยอรมันได้คืนเพื่ออะไรที่มันดูเหมือนเมื่อมนุษย์ขนมปังขิงใช้งานโลก มีหลายธุรกิจ เที่ยวบ้าน และโครงสร้างคลังสินค้าเหมือนแบบไม่มีหน้าต่างฉันบางประกอบด้วยโรงงานอาวุธลับ ในคำอื่น ๆ Weilersbach คือไม่ โองานแต่งงานเกิดขึ้นที่ศาลา ธรรมชาติ ผมยิวเท่านั้นที่อยู่ และก็พบตัวเองในจัตุรัส เมืองล้อมรอบ ด้วยชาวเยอรมันบริการ 40 ทั้งหมดถือขลุ่ยแชมเปญ เมื่อคู่แต่งงานใหม่โผล่ออกมา มีขนมปังปิ้ง และแขนเยอรมันเหล่านี้ทั้งหมดได้ก็แทงตรงขึ้นในอากาศ ฉันรู้ว่า มันเป็นเพียงขนมปังปิ้ง แต่อาจจะมีกฎหมายที่ห้ามเยอรมันจากยกแขนสูงกว่าไหล่ของพวกเขาหากชาวยิวในบริเวณใกล้เคียง วันสุดท้ายเราก็จะออกจาก Weilersbach ฉันตื่นนอนไม่สามารถกลืน นอกจากนี้ยังมีอาการเจ็บคอ ไอ horrid และพูด สมาชิกในครอบครัวของภรรยาหวานมากทั้งหมดล่าสุดของตระกูลเยียวยา แต่ไม่มีผลใด ๆ กับไข้หวัดใหญ่จากนรก ดังนั้น ในทางไปสนามบิน ที่เราหยุดที่ร้านขายยา จุดที่น่าสนใจ: ที่เยอรมันคิดค้นแอสไพริน แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่า TYLENOL คืออะไร เภสัชกรผู้ที่ได้ตำแหน่งของเขาที่ดีที่ผสมสิ่ง – สิทธิข้อความ และให้เราบางสิ่งบางอย่างซึ่งเขากล่าวว่า เป็นเรื่องเดียวกัน มันเกือบทำลายเยื่อของฉันหยุดถัดไป มิวนิค ตอนนี้ ผมมีทุกอาการที่มนุษย์รู้จัก และ delirious กึ่ง ปลายทางของเราเป็นเจนัว ดังนั้นเราขึ้นเครื่องบินอิตาลี มันไม่ได้ไปไหน เราใช้เวลาชั่วโมงสาย ชั่วโมงอื่นที่ประตูสำหรับบำรุงรักษาและสาม...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหยุดที่เลวร้ายที่สุดของฉันเคย
วัตถุประสงค์ของขาแรกของการเดินทางอาภัพของเราคือการเข้าร่วมน้องสาวของกฎหมายในการจัดงานแต่งงานของฉันในชานเมืองเล็ก ๆ ที่เรียกว่า Nuremburg Weilersbach Weilersbach เป็นเมืองเล็ก ๆ น่ารักที่คนผลักดันรถเข็นว่างเปล่าและผู้หญิงที่ยืนอยู่บนประตูของพวกเขากวาดอะไร ฉันคิดว่าเมืองที่ถูกทิ้งระเบิดในช่วงสงคราม แต่เยอรมันมีการเรียกคืนไปยังสิ่งที่มันดูเหมือนเมื่อมนุษย์ขนมปังขิงทั่วแผ่นดิน มีธุรกิจหลายบ้านค่อนข้างน้อยและโครงสร้างคลังสินค้าเช่นหน้าต่างที่ผมมั่นใจว่ามีโรงงานอาวุธลับ ในคำอื่น ๆ Weilersbach ไม่ว่าริโอ. จัดงานแต่งงานที่เกิดขึ้นที่ศาลากลางจังหวัด ธรรมชาติฉันเป็นเพียงชาวยิวในปัจจุบันและผมก็พบว่าตัวเองอยู่ในจัตุรัสกลางเมืองที่ล้อมรอบด้วย 40 เยอรมันแหบทั้งหมดของพวกเขาถือขลุ่ยแชมเปญ เมื่อคู่แต่งงานใหม่โผล่ออกมามีขนมปังปิ้งและบรรดาแขนเยอรมันถูกแทงกึกตรงขึ้นไปในอากาศ ฉันรู้ว่ามันเป็นเพียงขนมปัง แต่บางทีควรจะมีกฎหมายที่ห้ามไม่ให้ชาวเยอรมันจากการเพิ่มแขนของพวกเขาสูงกว่าไหล่ของพวกเขาถ้าชาวยิวที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียง วันที่เราในที่สุดก็จะออกจาก Weilersbach ผมตื่นขึ้นมาไม่สามารถที่จะกลืน ฉันยังมีอาการเจ็บคอไอน่าเกลียดน่ากลัวและผมก็ไม่สามารถพูด สมาชิกของครอบครัวภรรยาของฉันทุกคนหวานมากและเสนอให้ฉันมากมายเหลือเฟือของการเยียวยาดั้งเดิม แต่ไม่มีผู้ใดมีผลกระทบใด ๆ เกี่ยวกับไข้หวัดจากนรก ดังนั้นในทางไปสนามบินที่เราหยุดที่ร้านขายยา จุดที่น่าสนใจ: เยอรมันคิดค้นยาแอสไพริน, แต่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่ง Tylenol IS เภสัชกร - ผู้ที่ประสบความสำเร็จในตำแหน่งของเขาโดยการที่ดีในสิ่งที่ผสม - acetaminophen Googled และทำให้เรามีอะไรบางอย่างที่เขาบอกว่าเป็นเรื่องเดียวกัน มันเกือบจะทำลายเยื่อบุกระเพาะอาหารของฉัน. หยุดถัดไปมิวนิก โดยตอนนี้ผมมีอาการทุกคนที่รู้จักกันและเป็นกึ่งเพ้อ ปลายทางของเราคือเจนัวเพื่อให้เราขึ้นเครื่องบินอิตาลี มันไม่ได้ไปได้ทุกที่ เราใช้เวลาชั่วโมงบนพื้นยางมะตอย, ชั่วโมงอื่นที่ประตูสำหรับการบำรุงรักษาและสาม ...