I can't find the strength to say th

I can't find the strength to say that you're gonna be okay.
I don't want to lie that way.
Pencil shavings coat my teeth,
But the lead inside tastes more like blood to me.
There's a knife inside of me
And it's twisting ever so slowly it seems.

So please, just let me know
What it is like to be 'safely' put to sleep.
Days become months, and I've never felt more alone.
Just for one second I remember
What it's like for you to be home
But we have to save you from this pain.
It cripples me to see your fragile heart in strain.

Cuz I don't wanna know that pain is your last memory.
Cuz I don't wanna know that pain is your memory.
Cuz I don't wanna know that pain is your last memory

Who's to say this is for the best
When the lines are blurred
And the veins on my chest are swollen by the fear of death?
Like the needles in your leg
Or the water in your lungs

I will be your last memory.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันไม่สามารถหาแรงที่จะบอกว่าคุณกำลัง gonna จะโอเค.
ฉันไม่ต้องการที่จะอยู่ที่วิธีการที่.
ดินสอขี้กบเสื้อฟันของฉัน
แต่นำภายในมีรสชาติมากขึ้นเช่นเลือดฉัน.
มีมีดภายในของฉัน
และก็บิดเคยให้ช้าดูเหมือนว่า. ดังนั้นโปรดแจ้งให้เราทราบสิ่งที่มันเป็นเหมือนเป็น 'ปลอดภัย' ทำให้หลับ. วันกลายเป็นเดือนและฉันไม่เคยรู้สึกมากขึ้นเพียงอย่างเดียว. เพียงหนึ่งวินาทีผมจำได้ว่ามันเป็นสิ่งที่ เช่นสำหรับคุณที่จะกลับบ้านแต่เราต้องช่วยให้คุณประหยัดจากความเจ็บปวดนี้. มันอ่อนเปลี้ยฉันไปดูการเต้นของหัวใจที่เปราะบางของคุณได้ในสายพันธุ์. เพราะว่าฉันไม่อยากรู้ว่าอาการปวดที่เป็นหน่วยความจำครั้งสุดท้ายของคุณ. เพราะว่าฉันไม่อยากรู้ว่าความเจ็บปวดที่ หน่วยความจำของคุณ. เพราะว่าฉันไม่อยากรู้ว่าอาการปวดที่เป็นหน่วยความจำสุดท้ายของผู้ที่จะพูดแบบนี้เป็นที่ดีที่สุดเมื่อเส้นเบลอและหลอดเลือดดำบนหน้าอกของฉันจะบวมด้วยความกลัวของการเสียชีวิตหรือไม่เช่นเดียวกับเข็มที่ขาของคุณหรือน้ำในปอดของคุณฉันจะเป็นหน่วยความจำครั้งสุดท้ายของคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันไม่สามารถหาแรงที่จะกล่าวว่าคุณจะไม่เป็นไรฉันไม่อยากโกหกแบบนั้นดินสอขูดขนฟันของฉันแต่ตะกั่วข้างในรสชาติเหมือนเลือดเลยมีมีดอยู่ข้างในตัวฉันและมันบิดได้ช้ามากเหมือนเพราะงั้นได้โปรด ให้ผมรู้สิ่งที่มันต้องการที่จะเป็น " ปลอดภัย " ใส่นอนวันเป็นเดือน และไม่เคยต้องรู้สึกโดดเดี่ยวมากขึ้นแค่แป๊บเดียว ผมจำได้สิ่งที่มันต้องการที่จะให้คุณที่บ้านแต่เราต้องปกป้องเธอจากความเจ็บปวดนี้มัน cripples ผมเห็นหัวใจที่เปราะบางของคุณในสายพันธุ์เพราะฉันไม่อยากจะรู้ว่าความเจ็บปวดที่เป็นหน่วยความจำสุดท้ายของคุณเพราะฉันไม่อยากจะรู้ว่าความเจ็บปวดที่หน่วยความจำของคุณเพราะฉันไม่อยากจะรู้ว่าความเจ็บปวดเป็นความทรงจำครั้งสุดท้ายใครจะบอกได้ว่า นี่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดเมื่อเส้นเบลอเส้นเลือดขอดที่หน้าอกจะบวมโดยความกลัวของความตายเหมือนเข็มอยู่ในขาของคุณหรือน้ำในปอดของคุณผมจะเป็นหน่วยความจำสุดท้ายของคุณ