The interface between theory and pr

The interface between theory and practice in conservation biology, especially from the point of view of resource managers, has been somewhat neglected (Soulé 1986). Because we do not understand community and ecosystem structure and function well enough to make reliable predictions, uncertainty has inhibited scientists from providing concrete answers to managers. The availability of statistical and computational tools has been integral in the development of analytical methods critical to addressing the issue of uncertainty in conservation biology. Management tools such as population viability analysis (PVA), Bayesian statistics, and decision analysis have been developed to provide "objective" methods for making conservation decisions. These approaches have been key in the transformation of conservation biology from an idea to a discipline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินเทอร์เฟซระหว่างทฤษฎีและปฏิบัติในชีววิทยาอนุรักษ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของการจัดการทรัพยากร ได้ค่อนข้างถูกละเลย (Soulé 1986) เพราะเราไม่เข้าใจชุมชนและระบบนิเวศโครงสร้างและหน้าที่ดีพอจะทำให้ความน่าเชื่อถือ ความไม่แน่นอนมียับยั้งนักวิทยาศาสตร์ให้คำตอบคอนกรีตผู้จัดการ ความพร้อมของเครื่องมือทางสถิติ และการคำนวณได้รับหนึ่งในการพัฒนาวิธีการวิเคราะห์สำคัญในการจัดการกับปัญหาของความไม่แน่นอนในชีววิทยาเชิงอนุรักษ์ เครื่องมือการจัดการเช่นการวิเคราะห์ชีวิตประชากร (PVA), ทฤษฎีสถิติ และวิเคราะห์ตัดสินใจได้รับการพัฒนาให้วิธีที่ทำให้ตัดสินใจอนุรักษ์ "วัตถุประสงค์" วิธีการเหล่านี้มีคีย์ในการเปลี่ยนแปลงของชีววิทยาเชิงอนุรักษ์จากความคิดที่มีระเบียบวินัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อินเตอร์เฟซระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติในทางชีววิทยาการอนุรักษ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากมุมมองของผู้บริหารทรัพยากรได้ถูกละเลยค่อนข้าง (Soule 1986) เพราะเราไม่เข้าใจชุมชนและระบบนิเวศของโครงสร้างและการทำงานดีพอที่จะทำให้การคาดการณ์น่าเชื่อถือและความไม่แน่นอนได้ยับยั้งนักวิทยาศาสตร์จากการให้คำตอบที่เป็นรูปธรรมให้กับผู้จัดการ ความพร้อมของเครื่องมือทางสถิติและคอมพิวเตอร์ได้รับการสำคัญในการพัฒนาวิธีการวิเคราะห์ที่สำคัญในการแก้ไขปัญหาของความไม่แน่นอนในทางชีววิทยาการอนุรักษ์ เครื่องมือในการจัดการเช่นการวิเคราะห์ประชากรมีชีวิต (PVA) สถิติแบบเบย์และการวิเคราะห์การตัดสินใจที่ได้รับการพัฒนาเพื่อให้วิธีการ "เป้าหมาย" ในการตัดสินใจอนุรักษ์ วิธีการเหล่านี้ได้รับการสำคัญในการเปลี่ยนแปลงของชีววิทยาการอนุรักษ์จากความคิดที่จะมีระเบียบวินัย