3.2. Influence of carbon sources on

3.2. Influence of carbon sources on phenolic secretion in callus culture
Among the different concentrations of carbon sources tested, 3%
maltose was found to be the best carbon source for efficient callus
culture followed by glucose. Maltose showed a minor impact on
tissue browning both at lower and higher concentrations. On the
other hand, MSB5medium supplemented with glucose at both lower
and higher concentrations exhibited increased secretion of phenolic
compounds. In present study, phenolic secretion was comparatively
higher in cotyledons than hypocotyl explants. Moreover secretion of
phenolic compounds was quite increasing both hypocotyl and
cotyledon incorporated with fructose, glucose and sucrose. But
maltose was found to play a significant role in controlling phenolic
secretion from both explants. However, maltose also showed low
amount of phenolic secretion below and above 3%, specifically in
cotyledon inoculated medium. Meanwhile, fructose showed poor
callusing response and increased phenolic secretion at all the
concentrations tested. These results are in accordance with the
earlier reports [8,11]. Hence fructose was found to play no significant
role in callus culture of SVPR-2 cotton cultivar. Sucrose upto 1%
showed optimum growth of callus tissues with considerable amount
of phenolic secretion whereas browning of medium was observed
with 3% sucrose due to high secretion of phenolic compounds
(Figs. 1–3). As a result the callus growth was arrested beyond a
particular stage. In contrary, 3% maltose was found to be efficient in
controlling phenolic secretion and so it was used for further studies.
Extracellular hydrolysis of maltose takes place at a slower rate when
compared to sucrose and it is taken up and hydrolysed more slowly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. อิทธิพลของแหล่งคาร์บอนฟีนอหลั่งในวัฒนธรรมให้ระหว่างความเข้มข้นแตกต่างกันของคาร์บอน แหล่งทดสอบ 3%maltose พบเป็น แหล่งคาร์บอนดีที่สุดให้มีประสิทธิภาพวัฒนธรรมตาม ด้วยน้ำตาลกลูโคส เห็นผลเล็กน้อยใน maltoseเนื้อเยื่อ browning ทั้งที่ความเข้มข้นต่ำ และสูง ในการอีก MSB5medium เสริมกับกลูโคสที่ต่ำกว่าทั้งสองและหลั่งเพิ่มของฟีนอจัดแสดงความเข้มข้นสูงสารประกอบ ในการศึกษาปัจจุบัน ฟีนอหลั่งได้ดีอย่างหนึ่งสูงกว่าใน cotyledons hypocotyl explants นอกจากนี้ยังหลั่งของม่อฮ่อมเกิดมากขึ้นทั้ง hypocotyl และต่อรวมกับฟรักโทส กลูโคส และซูโครส แต่maltose พบมีบทบาทสำคัญในการควบคุมฟีนอหลั่งจาก explants ทั้ง อย่างไรก็ตาม maltose ยังพบน้อยจำนวน ของฟีนอหลั่งด้านล่าง และด้าน บน 3% โดยเฉพาะต่อ inoculated ปานกลาง ในขณะเดียวกัน ฟรักโทสพบยากตอบ callusing และหลั่งฟีนอเพิ่มขึ้นในทุกความเข้มข้นในการทดสอบ ผลลัพธ์เหล่านี้จะสอดคล้องกับการก่อนหน้านี้รายงาน [8,11] ดังนั้น มีฟรักโทสพบเล่นไม่สำคัญบทบาทในวัฒนธรรมในแคลลัสของ cultivar ฝ้าย SVPR-2 ซูโครสสำหรับ% 1พบเจริญเติบโตที่เหมาะสมของเนื้อเยื่อแคลลัสที่มีจำนวนมากของฟีนอหลั่งขณะ browning ของกลางถูกสังเกตมีซูโครส 3% เนื่องจากหลั่งสูงม่อฮ่อม(Figs. 1-3) เป็นผล ให้เจริญเติบโตถูกจับเกินกว่าขั้นหนึ่ง ๆ ในตรงกันข้าม maltose 3% ที่พบจะมีประสิทธิภาพในควบคุมการหลั่งฟีนอและ ถูกใช้สำหรับการศึกษาเพิ่มเติมไฮโตรไลซ์ extracellular ของ maltose จุดเกิดที่ช้าอัตราเมื่อเมื่อเทียบกับซูโครส และนอกกรอบ และ hydrolysed ช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 อิทธิพลของแหล่งคาร์บอนต่อการหลั่งฟีนอลในวัฒนธรรมของแคลลัสในระหว่างที่ความเข้มข้นที่แตกต่างกันของแหล่งคาร์บอนทดสอบ, 3% มอลโตสถูกพบว่าเป็นแหล่งที่ดีที่สุดสำหรับการคาร์บอนแคลลัสที่มีประสิทธิภาพวัฒนธรรมตามด้วยน้ำตาลกลูโคส มอลโตสแสดงให้เห็นว่าผลกระทบเล็กน้อยในการเกิดสีน้ำตาลเนื้อเยื่อทั้งที่ความเข้มข้นต่ำกว่าและสูงกว่า บนมืออื่น ๆ MSB5medium เสริมด้วยกลูโคสทั้งที่ต่ำกว่าความเข้มข้นที่สูงขึ้นและการจัดแสดงเพิ่มขึ้นการหลั่งของฟีนอลสาร ในการศึกษาการหลั่งฟีนอลเป็นเปรียบเทียบที่สูงขึ้นในใบเลี้ยงกว่า hypocotyl ชิ้น นอกจากนี้ยังมีการหลั่งของสารฟีนอลที่เพิ่มขึ้นค่อนข้างทั้ง hypocotyl และใบเลี้ยงรวมกับน้ำตาลกลูโคสฟรุกโตสและซูโครส แต่มอลโตสถูกพบว่ามีบทบาทสำคัญในการควบคุมฟีนอลหลั่งจากทั้งสองชิ้น แต่ยังแสดงให้เห็นมอลโตสต่ำปริมาณของการหลั่งฟีนอลด้านล่างและด้านบน 3% โดยเฉพาะในสื่อเชื้อใบเลี้ยง ในขณะเดียวกันฟรุกโตสแสดงให้เห็นว่าไม่ดีตอบสนอง callusing และหลั่งฟีนอลเพิ่มขึ้นในทุกระดับความเข้มข้นของการทดสอบ ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นไปตามที่มีรายงานก่อนหน้านี้ [8,11] ดังนั้นฟรุกโตสก็พบว่าการเล่นอย่างมีนัยสำคัญไม่มีบทบาทในการเพาะเลี้ยงแคลลัสของพันธุ์ฝ้าย SVPR-2 ซูโครสไม่เกิน 1% มีการเติบโตที่ดีที่สุดของเนื้อเยื่อแคลลัสที่มีจำนวนมากของการหลั่งฟีนอลในขณะที่การเกิดสีน้ำตาลของกลางพบว่ามีน้ำตาลซูโครส3% เนื่องจากการหลั่งสูงของสารประกอบฟีนอ(มะเดื่อ. 1-3) เป็นผลให้การเจริญเติบโตของแคลลัสถูกจับกุมเกินกว่าขั้นตอนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในทางตรงกันข้าม, มอลโต 3% พบว่ามีประสิทธิภาพในการควบคุมการหลั่งฟีนอลและอื่นๆ มันถูกใช้สำหรับการศึกษาต่อไป. การย่อยสลายนอกของมอลโตสจะเกิดขึ้นในอัตราที่ช้าลงเมื่อเทียบกับน้ำตาลซูโครสและมันจะถูกนำขึ้นและย่อยช้ากว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . อิทธิพลของแหล่งคาร์บอนต่อฟีนหลั่ง
วัฒนธรรมแคลลัสของระดับความเข้มข้นของแหล่งคาร์บอนทดสอบ 3 %
หลังพบว่าเป็นแหล่งคาร์บอนที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเลี้ยงแคลลัส
มีประสิทธิภาพรองลงมา คือ กลูโคส หลังพบผลกระทบเล็กน้อย
เนื้อเยื่อสีน้ำตาลทั้งระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและความเข้มข้นสูง บนมืออื่น ๆ msb5medium
, เติมกลูโคสทั้งล่าง
มีความเข้มข้นสูงและเพิ่มการหลั่งสารฟีนอลิก
. ในการศึกษาปัจจุบันฟีนหลั่ง comparatively
สูงกว่าในการแสดงออกมากกว่าระบบอาหาร . นอกจากนี้การหลั่ง
สารประกอบฟีนอลค่อนข้างเพิ่มขึ้นทั้งระบบและ
เมื่อรวมกับน้ำตาลฟรักโทส กลูโคส และซูโครส แต่
มอลโทสพบว่ามีบทบาทในการควบคุมสาร
หลั่งจากทั้งอาหาร . อย่างไรก็ตาม หลังพบปริมาณน้อย
ของฟีนหลั่งด้านล่างและด้านบน 3 เปอร์เซ็นต์ โดยเฉพาะในเชื้อ
ใบเลี้ยง ) ในขณะเดียวกัน ฟรักโทส พบไม่ดี
callusing ตอบสนองและเพิ่มการหลั่งสารเลย
ความเข้มข้นที่ทดสอบ ผลลัพธ์เหล่านี้จะสอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้ [
8 ] ดังนั้น ฟรักโทส พบว่าไม่แตกต่างกัน
เล่นบทบาทในวัฒนธรรมอาหารของพันธุ์ฝ้าย svpr-2 . ซูโครสไม่เกิน 1 %
มีการเจริญเติบโตที่เหมาะสมของแคลลัสและเนื้อเยื่อที่มีปริมาณของฟีนหลั่งมาก

ส่วนสีน้ำตาลกลาง ) กับน้ำตาลซูโครส 3% เนื่องจากการสูงของสารประกอบฟีนอล
( Figs 1 – 3 ) ผลการเจริญเติบโต ของแคลลัสถูกจับเกิน
เวทีโดยเฉพาะ ในทางตรงกันข้าม , 3% หลังพบว่ามีประสิทธิภาพใน
การควบคุมการหลั่งสาร และมันถูกใช้ในการศึกษาต่อ และใช้สถานที่ของการย่อยน้ำตาล

ในอัตราที่ช้าลงเมื่อเทียบกับน้ำตาลทรายและนำขึ้นและผ่านช้า