THE ANTIBACTERIAL ACTIVITY OF THE E

THE ANTIBACTERIAL ACTIVITY OF THE EGG WHITE

PROTEIN CONALBUMIN

ROBERT E. FEENEY A:IID DAVID A. NAGY
Western Regional Research Laboratory,l Albany, California
Received for publication April 4, 1952
Conalbumin is an egg white protein that inhibits growth of microorganisms
by forming a pink-colored, remarkably stable complex with iron. Although the
antibacterial activity of egg white has long been known, the existence of such
an iron binding agent was not recognized prior to the report of Schade and
Caroline in 1944. In 1946 conalbumin was identified as the agent responsible for
the antibacterial activity due to iron binding and for the pink d.iscoloration of
egg white containing iron (Schaible and Bandemer, 1946; Alderton, Ward, and
Fevold, 1946). Warner and Weber (1951) have recently reported the preparation
of conalbumin in crystalline form. Interest in conalbumin has been stimulated by
its close similarity to siderophilin, the !91-metal-binding globulin from mammalian
plasma (Fiala and Burk, 1949; Schade, Reinhart, and Levy, 1949).
Recent studies at this laboratory concerned the chemical groupings in conalbumin
responsible for its iron binding properties and the mechanisms by
which a test organism, Micrococcus pyogenes var. albus, is capable of delayed
growth in the presence of inhibitory amounts of conalbumin (Fraenkel-Conrat
and Feeney, 1950). It was postulated that the organism may overcome inhibition
by utilizing the free iron in equilibrium with the iron-conalbumin complex and
not by destroying the protein or by its own adaptation to an iron deficiency.
These studies have since been extended and one phase has been recently reported
(Feeney, 1951). In this recently reported phase it was found that inhibition by
conalbumin could be largely prevented by the addition of 8-hydroxyquinoline
and that this prevention was intimately related to the iron and cobalt contents of
the medium.
The present report presents results of the main phase of the extended studies
and describes efforts to further characterize the mechanism of action of this
protein on several organisms. The investigations include studies on t he influence
of variations in cultural conditions and comparisons with several nonprotein
metal-ion complexing agents and the iron-complexing, synthetic, protein derivative,
hydroxylamido ovomucoid (Fraenkel-Conrat, 1950).
METHODS
Cultures. The culture of Micrococcus pyogenes var. albus was supplied by
A. L. Schade from the collection of the Overly Research Foundation and was the
one employed in our recent investigations (Fraenkel-Conrat and Feeney, 1950;
Feeney, 1951). Bacillus subtilis was the strain employed for Bubtilin production
Bureau of Agricultural and Industrial Chemistry, Agricultural Resea.rch Administra.·
tion, United States Department of Agriculture .
6::?9
I
630 ROBERT E. FEENEY AND DAVID A. NAGY [VOL. 64
(Feeney and Garibaldi, 1948), ATCC 6633. M. conglomeratus was the strain MY
used for antibiotic assay of subtilin. M. lysodeikticus was the strain routinely
employed in this laboratory for the bacteriolytic assay of lysozyme (Alderton
and Fevold, 1946). The four lactic acid bacteria were: Lactobacillus casei E,
strain ATCC 7469; Leuconostoc mesenteroides, strain ATCC 8042 ; L. arabino8US,
strain ATCC 8014; and Streptococcus faecalis, strain ATCC 8043. The Pseudomonas
jl'lWrescens culture was supplied by F. W. Lorenz of the University of
California and was a provisionally identified isolate from spoiled (sour) eggs.
The unidentified gram negative rod was isolated from spoiled eggs. It produced
no pigment, grew on the Sy medium described below, and grew well between
15 and 25 C but not at 37 C. The strains of Proteus vulgaris and P. aeruginosa
were stock cultures of this laboratory.
Unless otherwise noted, results reported were obtained with M. pyogenes
var. albus as the test organism.
Media. Two media were employed for the majority of these studies. Medium
PI, identical to the medium employed in the first report of this series (FraenkelConrat
and Feeney, 1950), and employed for certain of the earlier parts of this
study, consisted of 0.40 per cent bacto-peptone (Difco) and 0.12 per cent bactobeef
extract (Difco) adjusted to a pH of 7.6. Medium PH consisted of medium
PI supplemented with 0.50 per cent disodium phosphate and 0.03 per cent citric
acid. It was identical to the medium employed in the recently reported phase of
these investigations (Feeney, 1951), and the same samples of ingredients were
employed for its preparation. Chemical analyses showed that the medium 88
diluted in the tests contained 3.6 JJM iron, 0.27 p.M copper, and approximately
0.17 ,.tM cobalt. As will be noted below, the addition of either the citrate or
phosphate to medium PI or both (to give medium PH) did not influence significantly
the results obtained at pH 7.6. Unless otherwise noted medium PH
was employed for all studies.
The synthetic medium, Sy, employed for some of the studies with the gram.
negative ro

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กิจกรรมแบคทีเรียของไข่ขาวโปรตีน CONALBUMIN Robert E. ฟีนีย์ A: IID David A. Nagy ภูมิภาคตะวันตกห้องปฏิบัติการวิจัย, L ออลบานีรัฐแคลิฟอร์เนียได้รับการตีพิมพ์ 4 เมษายน 1952 Conalbumin เป็นโปรตีนไข่สีขาวที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์โดยการขึ้นรูป สีชมพูสีที่ซับซ้อนที่มีเสถียรภาพอย่างน่าทึ่งด้วยเหล็ก แม้ว่าฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของไข่สีขาวได้รับการรู้จักกันมานานการดำรงอยู่ของดังกล่าวตัวแทนผูกพันเหล็กไม่เป็นที่รู้จักก่อนที่จะรายงาน Schade และแคโรไลน์ในปี 1944 ในปี 1946 conalbumin ถูกระบุว่าเป็นตัวแทนที่รับผิดชอบในกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียเนื่องจากเหล็ก มีผลผูกพันและสำหรับ d.iscoloration สีชมพูของไข่สีขาวที่มีส่วนผสมของเหล็ก (Schaible และ Bandemer 1946; Alderton วอร์ดและFevold, 1946) วอร์เนอร์และเวเบอร์ (1951) ได้มีการรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้การเตรียมความพร้อมของ conalbumin ในรูปแบบผลึก ที่น่าสนใจใน conalbumin ได้รับการกระตุ้นโดยความคล้ายคลึงกันใกล้ชิดกับ siderophilin, 91 โลหะผูกพัน globulin จากเลี้ยงลูกด้วยนม! พลาสม่า (Fiala และ Burk 1949; Schade, Reinhart และประกาศ 1949). การศึกษาล่าสุดในห้องทดลองนี้เกี่ยวข้องจัดกลุ่มสารเคมี ใน conalbumin ความรับผิดชอบสำหรับคุณสมบัติของเหล็กที่มีผลผูกพันและกลไกที่ซึ่งสิ่งมีชีวิตที่ทดสอบ pyogenes Micrococcus var อัลบัสเป็นความสามารถในการล่าช้าการเจริญเติบโตในการปรากฏตัวของปริมาณการยับยั้งของ conalbumin (Fraenkel-Conrat และฟีนีย์, 1950) มันถูกตั้งสมมติฐานว่าสิ่งมีชีวิตอาจเอาชนะการยับยั้งโดยใช้เหล็กฟรีในภาวะสมดุลกับความซับซ้อนเหล็ก conalbumin และไม่ทำลายโปรตีนหรือโดยการปรับตัวของตัวเองไปสู่การขาดเหล็ก. การศึกษาเหล่านี้มีตั้งแต่การขยายและเป็นหนึ่งในขั้นตอนการได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้ รายงาน(ฟีนีย์, 1951) ในช่วงนี้รายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้พบว่าการยับยั้งโดยconalbumin สามารถป้องกันได้ส่วนใหญ่มาจากการเพิ่มขึ้นของ 8-hydroxyquinoline และป้องกันเรื่องนี้เป็นอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับเหล็กและโคบอลต์เนื้อหาของสื่อ. รายงานปัจจุบันนำเสนอผลของเฟสหลักของ ขยายการศึกษาและความพยายามที่จะอธิบายต่อไปลักษณะกลไกของการกระทำในครั้งนี้โปรตีนในสิ่งมีชีวิตหลาย การสืบสวนรวมถึงการศึกษาเกี่ยวกับ t เขามีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไขทางวัฒนธรรมและการเปรียบเทียบกับหลาย nonprotein โลหะไอออนตัวแทน complexing และเหล็ก complexing สังเคราะห์อนุพันธ์โปรตีนhydroxylamido ovomucoid (Fraenkel-Conrat, 1950). วิธีการวัฒนธรรม วัฒนธรรมของ Micrococcus pyogenes var อัลบัสถูกจัดทำโดยเอ ลิตร Schade จากคอลเลกชันของมูลนิธิวิจัยมากเกินไปและเป็นหนึ่งที่ใช้ในการสืบสวนล่าสุดของเรา (Fraenkel-Conrat และฟีนีย์ 1950; ฟีนีย์, 1951) เชื้อ Bacillus subtilis เป็นสายพันธุ์ที่ใช้สำหรับการผลิต Bubtilin สำนักเคมีเกษตรและอุตสาหกรรมการเกษตร Resea.rch ศาสน. · การ, สหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร. 6 :: 9 ฉัน630 Robert E. ฟีนีย์และเดวิดเอ Nagy [VOL 64 (ฟีนีย์และ Garibaldi, 1948) ATCC 6633. เมตร conglomeratus เป็นสายพันธุ์ของฉันใช้สำหรับการทดสอบยาปฏิชีวนะของ subtilin เอ็ม lysodeikticus เป็นสายพันธุ์ประจำการจ้างงานในห้องปฏิบัติการสำหรับการทดสอบ bacteriolytic ของไลโซไซม์ (Alderton และ Fevold, 1946) สี่แบคทีเรียกรดแลคติกคือ: E casei Lactobacillus, สายพันธุ์ ATCC 7469; Leuconostoc mesenteroides สายพันธุ์ ATCC 8042; ลิตร arabino8US, สายพันธุ์ ATCC 8014; และ Streptococcus faecalis, ATCC สายพันธุ์ 8043. Pseudomonas วัฒนธรรม jl'lWrescens ถูกจัดทำโดย FW อเรนซ์ของมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียและเป็นแยกระบุชั่วคราวจากนิสัยเสีย (เปรี้ยว) ไข่. ไม่ปรากฏหลักฐานกรัมก้านเชิงลบที่แยกออกมาจากไข่ใจแตก ผลิตเม็ดสีที่ไม่ขึ้นอยู่บนสื่อ Sy อธิบายไว้ด้านล่างและเติบโตได้ดีระหว่าง15 และ 25 องศาเซลเซียส แต่ไม่ได้อยู่ที่ 37 องศาเซลเซียสสายพันธุ์ของ Proteus vulgaris และ P. aeruginosa เป็นวัฒนธรรมหุ้นของห้องปฏิบัติการนี้. เว้นแต่จะระบุไว้เป็นรายงานผลถูก รับกับเอ็ม pyogenes var อัลบัสเป็นระบบการทดสอบ. สื่อ สองสื่อที่ถูกว่าจ้างส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ กลางPI เหมือนกับขนาดกลางที่ใช้ในการรายงานครั้งแรกของชุดนี้ (FraenkelConrat และฟีนีย์, 1950) และการจ้างงานสำหรับบางส่วนก่อนหน้านี้การศึกษาประกอบด้วย 0.40 ร้อยละ bacto-เปปโตน (Difco) และ 0.12 เปอร์เซ็นต์ bactobeef สารสกัด (Difco) ปรับค่าพีเอชของ 7.6 PH กลางประกอบไปด้วยของกลางPI เสริมด้วยร้อยละ disodium ฟอสเฟต 0.50 และ 0.03 ต่อซิตริกร้อยกรด มันก็เหมือนกับสื่อที่ใช้ในขั้นตอนการรายงานเมื่อเร็ว ๆ นี้การตรวจสอบเหล่านี้ (ฟีนีย์, 1951) และตัวอย่างเดียวกันของส่วนผสมที่ถูกใช้ในการเตรียมการ การวิเคราะห์ทางเคมีพบว่าสื่อที่ 88 เจือจางในการทดสอบที่มีอยู่ 3.6 เหล็ก JJM, 12:27 ทองแดงและประมาณ0.17 .tM โคบอลต์ จะได้รับการระบุไว้ด้านล่างนอกจากนี้ของทั้งซิเตรตหรือฟอสเฟต PI กลางหรือทั้งสองอย่าง (ที่จะให้ PH กลาง) ไม่ได้มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญผลที่ได้รับที่ pH 7.6 เว้นแต่จะระบุไว้เป็นอย่างอื่น PH กลางถูกจ้างมาเพื่อการศึกษาทั้งหมด. สังเคราะห์กลาง Sy ลูกจ้างสำหรับบางส่วนของการศึกษาด้วยกรัม. RO เชิงลบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของไข่ขาวโคนัลบูมินโปรตีนโรเบิร์ต อี. ฟีนี่ : เปลือกให้เปิดนากีเดวิดเอ.ห้องปฏิบัติการวิจัยในภูมิภาคตะวันตก , ออลบานี , แคลิฟอร์เนียได้รับการตีพิมพ์ในวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2495โคนัลบูมินเป็นไข่ขาว โปรตีนที่ยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์โดยสร้างเป็นสีชมพูสี , มีเสถียรภาพบนซับซ้อนกับเหล็ก แม้ว่าฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของไข่ขาวกันมาเป็นเวลานาน การมีอยู่ของเช่นเหล็กผูกตัวแทนได้ก่อนที่จะ รายงาน ของ เชด และแคโรไลน์ใน 1944 . ใน 1946 โคนัลบูมินที่ถูกระบุว่าเป็นเจ้าหน้าที่รับผิดชอบกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียจากเหล็กผูก และ d.iscoloration สีชมพูของไข่ขาวที่ประกอบด้วยเหล็ก ( schaible และ bandemer 1946 ; ลเดอร์ตัน วอร์ด และfevold , 1946 ) วอร์เนอร์ และ เวเบอร์ ( 1951 ) เพิ่งรายงานว่า การเตรียมการโคนัลบูมินในรูปแบบของผลึก สนใจโคนัลบูมินได้รับการกระตุ้นโดยใกล้ชิดเหมือน siderophilin , ! โลหะที่ 91 จากเขตผูกพันพลาสมา ( ฟีอาล่า และ เบิร์ก 1949 ; เชด Reinhart และ Levy , 1949 )จากการศึกษาเมื่อเร็วๆนี้ที่เกี่ยวข้องในห้องปฏิบัติการเคมีตอโคนัลบูมินรับผิดชอบต่อคุณสมบัติของเหล็ก และกลไกซึ่งเป็นการทดสอบชีวิต , Micrococcus สัตว์พันธุ์อัลบัส มีความสามารถที่ล่าช้าการเจริญเติบโตในการยับยั้งปริมาณโคนัลบูมิน ( conrat เฟริงเคิลและ ฟีนี่ 1950 ) มันถูกกล่าวอ้างว่าสิ่งมีชีวิตอาจเอาชนะการยับยั้งโดยใช้เหล็กฟรีสมดุลกับเหล็กโคนัลบูมินซับซ้อนไม่ใช่โดยการทำลายโปรตีน หรือการปรับตัวของตัวเองกับการขาดธาตุเหล็กการศึกษาเหล่านี้มีตั้งแต่ถูกขยาย และระยะหนึ่ง มีรายงานเมื่อเร็วๆ นี้( ฟีนี่ , 1951 ) ในรายงานเมื่อเร็ว ๆนี้พบว่ายับยั้งโดยเฟสโคนัลบูมินสามารถป้องกันได้ โดยนอกจากซึ่งส่วนใหญ่และการป้องกันนี้มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับเนื้อหาของเหล็กและโคบอลต์ระดับปานกลางรายงานปัจจุบันนำเสนอผลของขั้นตอนหลักของการขยายการศึกษาและอธิบายถึงความพยายามที่จะเพิ่มเติมลักษณะกลไกของการกระทำนี้โปรตีนหลายๆสิ่งมีชีวิต การสอบสวน รวมถึงการศึกษาใน t เขามีอิทธิพลต่อของการเปลี่ยนแปลงในเงื่อนไขทางวัฒนธรรม และเปรียบเทียบกับหลาย nonproteinโลหะไอออนและสารเชิงซ้อนเหล็กในการสังเคราะห์โปรตีนอนุพันธ์ ,hydroxylamido ovomucoid ( แฟรงเกล conrat 1950 )วิธีการวัฒนธรรม วัฒนธรรมของสัตว์ที่ถูกจัดโดย Micrococcus ) อัลบัสA . L . เชดจากคอลเลกชันของมูลนิธิวิจัยและเป็นมากเกินไปหนึ่งที่ใช้ในการตรวจสอบล่าสุดของเรา ( แฟรงเกลและ conrat ฟีนี่ 1950 ;ฟีนี่ , 1951 ) Bacillus subtilis เป็นสายพันธุ์ที่ใช้ในการผลิต bubtilinสำนักงานเกษตรและอุตสาหกรรมเคมี resea.rch เกษตรด้วย - .tion , สหรัฐอเมริกากรมวิชาการเกษตร6 : : ? 9ฉัน630 Robert E . ฟีนี่ดาวิดนากี [ ฉบับที่ 64 .( ฟีนี่ และ Garibaldi , 1948 ) , ATCC 6633 . เมตร conglomeratus คือความเครียดของฉันใช้สำหรับการทดสอบยาปฏิชีวนะของ subtilin . เมตร lysodeikticus คือความเครียดเป็นประจำที่ใช้ในปฏิบัติการนี้ ( bacteriolytic ของไลโซไซม์ ( ลเดอร์ตันและ fevold , 1946 ) 4 ปริมาณเชื้อแลคติกแอซิดแบคทีเรีย Lactobacillus casei : Eสายพันธุ์ ATCC 7469 ; ลิวโคน ตอคฆ่าเชื้อแล้วผสมสายพันธุ์ ATCC 8042 arabino8us ; L ,สายพันธุ์ ATCC 8014 ; และ Streptococcus faecalis , สายพันธุ์ ATCC 8043 . ในส่วนของวัฒนธรรม jl"lwrescens ถูกจัดโดย F . W . ลอเรนซ์แห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย และยัง ระบุ ซึ่งแยกจากนิสัยเสีย ( เปรี้ยว ) ไข่ไม่ปรากฏชื่อแท่งกรัมลบได้จากไข่เน่า มันผลิตไม่มีสี , เติบโตบนซี่กลางไว้ด้านล่าง และเติบโตได้ดี ระหว่าง15 และ 25 องศาเซลเซียส ที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส แต่ไม่เพิ่ม และ P . aeruginosa สายพันธุ์ของโปรติอุสเป็นวัฒนธรรมที่หุ้นของปฏิบัติการนี้เว้นแต่จะได้ระบุไว้ รายงานผลที่ได้กับสัตว์ม.var อัลบัส เป็นแบบทดสอบที่แตกต่างกันสื่อ สองสื่อถูกใช้สำหรับส่วนใหญ่ของการศึกษาเหล่านี้ ปานกลางพี เหมือนสื่อที่ใช้ในการรายงานครั้งแรกของชุดนี้ ( fraenkelconratและ ฟีนี่ พ.ศ. 2493 ) และในบางช่วงก่อนหน้านี้ส่วนนี้การศึกษาประกอบด้วย Bacto ร้อยละ 0.40 ต่อเปปโตน ( difco ) และ 0.12 เปอร์เซ็นต์ bactobeefสารสกัด difco ) ปรับ pH 7.6 . ความเป็นกรดด่างของตัวกลางเป็นขนาดกลางและเสริมด้วย 0.50 ต่อฟอสเฟตโซเดียมและร้อยละ 0.03 เปอร์เซ็นต์กรดซิตริกกรด มันเป็นเหมือนตัวกลางที่ใช้ในขั้นตอนของการรายงานเมื่อเร็วๆ นี้การตรวจสอบเหล่านี้ ( ฟีนี่ 1951 ) และจำนวนเดียวกันของส่วนผสมคือในการเตรียมการ การวิเคราะห์ทางเคมีพบว่าสื่อ 88เจือจางในการทดสอบที่มีอยู่ JJM เหล็ก 3.6 , 0.27 หน้าม. ทองแดง และประมาณ0.17 , โคบอลต์สงวนลิขสิทธิ์ โดยจะระบุไว้ด้านล่างโดยทั้ง คุณภาพ หรือฟอสเฟตเพื่อขนาดกลางหรือทั้งสองอย่าง ( จะให้ความเป็นกรดปานกลาง ) ไม่มีอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติค่า pH 7.6 . เว้นแต่ระบุไว้เป็นอย่างอื่น ) อใช้สำหรับการศึกษาสังเคราะห์ปานกลาง , SY , ในบางส่วนของการศึกษากับกรัมRO ลบ