‘Umm…’ Alexander said, staring anxi

‘Umm…’ Alexander said, staring anxiously at the page.
‘Take your time,’ Macon told him. ‘There’s no hurry.’
‘But I can’t! I don’t know! I don’t know!’
Macon felt tied to Alexander in all sorts of complicated ways, but he could still draw back from him, he was not responsible for him. It was a comfort to know that.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"อึม...' อเล็กซานเดอร์กล่าว กังวลใจจ้องหน้า'ใช้เวลาของคุณ มาคอนบอกเขา 'ไม่รีบไม่'" แต่ฉันไม่สามารถ ฉันไม่รู้! อย่า!'มาคอนรู้สึก tied กับอเล็กซานเดอร์ในทุกวิธีที่ซับซ้อน แต่เขาอาจยังถอกจากเขา เขาไม่ชอบเขา จึงรู้ว่าได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'อืมม ... ' อเล็กซานเดกล่าวว่าจ้องมองอย่างใจจดใจจ่อที่หน้า.
'ใช้เวลาของคุณ' เมคอนบอกเขาว่า "มีไม่รีบร้อนเป็น.
'' แต่ผมไม่ได้! ผมไม่ทราบ! ผมไม่ทราบว่า
'เมคอนรู้สึกผูกติดอยู่กับอเล็กซานเดในทุกประเภทของวิธีการที่ซับซ้อนแต่เขาก็ยังสามารถดึงกลับจากเขาเขาไม่ได้เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับเขา มันเป็นความสะดวกสบายที่จะรู้ว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' อืม . . . . . . . ' อเล็กซานเดอร์กล่าว จ้องมองอย่างใจจดใจจ่ออยู่หน้า .
'take เวลาของคุณ ' แมคอนบอก ' ไม่ต้องรีบ . . .
แต่ผมทำไม่ได้ ฉันไม่รู้ ! ฉันไม่รู้ ! '
แมคอนรู้สึกเชื่อมโยงกับอเล็กซานเดอร์ ในทุกประเภทของวิธีการที่ซับซ้อน แต่เขายังสามารถดึงกลับจากเขา เขาก็ไม่รับผิดชอบเขา มันเป็นความสะดวกสบายที่จะรู้ว่า