Our observations also have implicat

Our observations also have implications for local public finances in Thailand. At present, taxes
imposed by the central administration in Thailand are mainly levied on income (individual and
corporate income) and consumption (VAT, excise taxes, Special Business Tax, and tariffs) while local
governments’ sources of tax revenue are mostly property and hotel usage. Our results indicate that
local wages respond more sensitively to differences in local infrastructure than land prices. Most local
public goods (except for schools) have, however, traditionally been provided by the national government in Thailand and have thus been financed to a considerable degree by the national wage tax.
As wage earners seem to be both the beneficiaries and the financiers of local public goods, the Thai
tax system in this respect seems to follow the benefit principle of taxation. Local public goods
contribute to their own financing: by increasing wages, they expand the tax base from which they are
financed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อสังเกตของเรายังมีผลกระทบการเงินสาธารณะในท้องถิ่นในประเทศไทย ปัจจุบัน ภาษีเทศบาลดูแลจากศูนย์กลางในประเทศไทยมีรายได้ที่เรียกเก็บในส่วนใหญ่ (แต่ละบุคคล และรัษฎากร) และปริมาณการใช้ (VAT ภาษีสรรพสามิต ภาษีธุรกิจพิเศษ และภาษีศุลกากร) ในขณะที่ท้องถิ่นแหล่งรายได้ภาษีของภาครัฐมีการใช้ที่พักและโรงแรมเป็นส่วนใหญ่ ผลของเราบ่งชี้ว่าค่าจ้างท้องถิ่นตอบสนองมากขึ้นน้ำจะแตกต่างในโครงสร้างพื้นฐานในท้องถิ่นกว่าราคาที่ดิน ท้องถิ่นมากที่สุดสินค้าสาธารณะ (ยกเว้นโรงเรียน) ได้ อย่างไรก็ตาม รับจากรัฐบาลในประเทศไทย และได้จึงรับทุนในระดับมาก โดยภาษีค่าจ้างแห่งชาติเป็นยคุณสมบัติที่ดูเหมือนจะ ได้รับผลประโยชน์และนักการเงินของสินค้าสาธารณะ ไทยระบบภาษีในแง่นี้น่าจะ ทำตามหลักผลประโยชน์ภาษี สินค้าสาธารณะนำไปสู่การจัดหาเงินของตัวเอง: โดยการเพิ่มค่าจ้าง ขยายฐานภาษีที่มีทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อสังเกตของเรายังมีผลกระทบต่อการเงินของประชาชนในประเทศไทย ในปัจจุบันภาษี
ที่กำหนดโดยสำนักงานคณะกรรมการกลางในประเทศไทยมีการเรียกเก็บส่วนใหญ่เกี่ยวกับรายได้ (บุคคลและ
นิติบุคคล) และการบริโภค (ภาษีมูลค่าเพิ่มภาษีสรรพสามิต, ภาษีธุรกิจเฉพาะและภาษี) ในขณะที่ท้องถิ่น
แหล่งรัฐบาลของรายได้จากภาษีส่วนใหญ่จะเป็นสถานที่ให้บริการและโรงแรม การใช้ ผลของเราแสดงให้เห็นว่า
ค่าจ้างท้องถิ่นตอบสนองต่อความไวความแตกต่างในโครงสร้างพื้นฐานในท้องถิ่นกว่าราคาที่ดิน ส่วนใหญ่ในท้องถิ่น
สินค้าสาธารณะ (ยกเว้นโรงเรียน) ได้ แต่ประเพณีที่ถูกจัดไว้ให้โดยรัฐบาลแห่งชาติในประเทศไทยและได้รับการทำให้เงินทุนในระดับมากโดยภาษีค่าจ้างแห่งชาติ.
ในฐานะที่เป็นรายได้จุนเจือครอบครัวดูเหมือนจะเป็นทั้งสองได้รับผลประโยชน์และการเงินของ สินค้าสาธารณะท้องถิ่นไทย
ระบบภาษีในส่วนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นไปตามหลักการประโยชน์ของการจัดเก็บภาษี สินค้าสาธารณะในท้องถิ่น
มีส่วนร่วมในการจัดหาเงินทุนของตัวเอง: โดยการเพิ่มค่าจ้างพวกเขาขยายฐานภาษีจากการที่พวกเขาจะได้
ทุน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสังเกตของเรายังมีผลกระทบต่อการเงินสาธารณะท้องถิ่นในประเทศไทย ปัจจุบัน ภาษีที่กำหนดโดยส่วนกลางในประเทศไทยส่วนใหญ่จะเรียกเก็บจากรายได้ของบุคคล และรายได้ขององค์กร ) และการบริโภค ( ภาษีมูลค่าเพิ่ม ภาษีสรรพสามิต ภาษี , ภาษี , ธุรกิจเฉพาะและภาษี ) ในขณะที่ท้องถิ่นรัฐบาล " แหล่งที่มาของรายได้ภาษีส่วนใหญ่เป็นอสังหาริมทรัพย์และการโรงแรม ผลของเราระบุว่าค่าจ้างท้องถิ่นตอบสนองมากขึ้น sensitively เพื่อความแตกต่างในโครงสร้างพื้นฐานในท้องถิ่นกว่าราคาที่ดิน ท้องถิ่นมากที่สุดสินค้าสาธารณะ ( ยกเว้นโรงเรียน ) ได้ แต่มักจะให้โดยรัฐบาลแห่งชาติในประเทศไทยและได้จึงได้รับทุนในระดับมากโดยภาษีค่าจ้างแห่งชาติขณะที่รายได้ค่าจ้างที่ดูเหมือนจะทั้งผลประโยชน์และการเงินของสินค้าท้องถิ่น , ไทยระบบภาษีในส่วนนี้ ดูเหมือนจะตามประโยชน์หลักของการเก็บภาษี สินค้าสาธารณะท้องถิ่นสนับสนุนทางการเงินของตน โดยการเพิ่มค่าจ้าง ก็ขยายฐานภาษีจากที่พวกเขาเป็น1 .