As Rothman (1980) and many others h

As Rothman (1980) and many others have pointed out, this ideal system was
never implemented as intended. Although the contours of the correctional system
changed—the juvenile court, indeterminate sentencing, probation, parole,
and discretion became integral features of this system—the resources and
knowledge needed to provide effective treatment to offenders were in short
supply. Even so, these discrepancies between the ideal and reality were not
viewed as fundamental flaws in the underlying paradigm of individualized

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นรอธแมน (1980) และอื่น ๆ อีกมากมายได้ชี้ให้เห็น ระบบห้องนี้
ไม่ดำเนินการตามวัตถุประสงค์ แม้ว่ารูปทรงของอาคาร
เปลี่ยน — ศาลคดีเด็กและเยาวชน โทษประหารไม่ทราบแน่ชัด ทดลองงาน parole,
และดุลพินิจกลายเป็น คุณลักษณะสำคัญของระบบนี้ซึ่งทรัพยากร และ
ความรู้ที่จำเป็นในการรักษาที่มีประสิทธิภาพให้ผู้กระทำผิดได้ในระยะสั้น
จัดหา ถึงกระนั้น ไม่มีความขัดแย้งเหล่านี้ระหว่างอุดมคติกับความเป็นจริง
ดู ตามจำนวนข้อบกพร่องพื้นฐานในกระบวนทัศน์แบบของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่รอ ธ แมน (1980) และอื่น ๆ อีกมากมายได้ชี้ให้เห็นนี้เป็นระบบที่เหมาะ
ไม่เคยดำเนินการตามที่ตั้งใจ แม้ว่ารูปทรงของระบบราชทัณฑ์
เปลี่ยนที่ศาลเด็กและเยาวชนพิจารณาคลุมเครือภาคทัณฑ์ทัณฑ์บน
และดุลยพินิจกลายเป็นคุณสมบัติหนึ่งของระบบนี้ทรัพยากรและ
ความรู้ที่จำเป็นในการให้การรักษาที่มีประสิทธิภาพเพื่อผู้ที่กระทำผิดได้ในระยะสั้น
อุปทาน ดังนั้นแม้ความแตกต่างเหล่านี้ระหว่างอุดมคติและความเป็นจริงที่ไม่ได้
มองว่าเป็นข้อบกพร่องพื้นฐานในกระบวนทัศน์พื้นฐานของบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหมือนเดิน ( 1980 ) และมีหลายคนชี้ว่า ระบบนี้เหมาะเป็น
ไม่ดำเนินการตามที่ตั้งใจไว้ ถึงแม้ว่ารูปทรงของระบบราชทัณฑ์
เปลี่ยนแปลงศาลคดีเด็กและเยาวชนไม่กําหนดโทษ คุมประพฤติ ทัณฑ์บน และความเฉลียวฉลาดเป็นคุณลักษณะหนึ่งของ

นี้ระบบทรัพยากรและความรู้ที่จำเป็นเพื่อให้การรักษาที่มีประสิทธิภาพ ผู้กระทำความผิดอยู่ในสั้น
จัดหา ดังนั้นแม้ ,เหล่านี้ความแตกต่างระหว่างอุดมคติและความเป็นจริงไม่ได้
มองว่าพื้นฐานข้อบกพร่องในภายใต้กระบวนทัศน์ของรายบุคคล