Annie didn’t look away. She stood w

Annie didn’t look away. She stood with her feet planted squarely in the ground and stared right back at them, forcing them to look at the girl who’d deceived them all.
She took a breath.
Yes. This was who she was. This was Annie Leonhardt. She’d betrayed all of them, and she knew it. She knewshe was the bad guy, and she wasn’t sorry. Who else was going to be the antagonist, if not her?
A range of faces stared back at her; her friends.
Something dark and ugly settled in the pit of her stomach at the sight of their expressions.
Shock. Hurt. Confusion. Anger. Fear.
That last one got her the most. Fear. They were scared of her. She clenched her hands into fists. They should be. She was the villain.
She pulled her lips into a smile.
Annie wouldn’t show remorse. Why should she? She’d signed up for this. She knew what she’d been getting into.
And here I am, she thought.Everything has brought me to this point.
She inhaled, slowly, steadying herself.
“Did you really think I was good?” she asked, her voice loud and clear, trembling only in the slightest.
The mere notion was absurd. She was obviously the villain. She’d never behaved in a way that would make them think any different. She’d never gotten close enough to make them think she was good.
Annie’s eyes flicked to Armin. His eyes were wide but his jaw was set; unsurprised.
She raised her chin.
The little shit.
He’d known all along. Maybe they all had. She took another shuddering breath. What to say? It wasn’t as though she would be apologizing.
Sudden movement to her left drew her gaze and she whirled around to find herself face to face with…
Mikasa?
Annie’s eyes widened and she staggered back in surprise.
“Mikasa!” Armin shouted from somewhere in the crowd. Annie didn’t know where. “Don’t get too close!”
A grim smile took Annie’s face and she cocked her head. “Listen to your little cheerleader, Ackerman. Don’t you know how dangerous I am?”
She saw the muscles in Mikasa’s jaw clench.
“Annie.”
“What?” Annie spat. “What do you want?” she asked. “Do you want to kill me? Strike me down before I get out of hand?” Despair began to tinge her voice. No one would notice, except Mikasa. She always knew. She always fucking knew.
Mikasa raised her hand and Annie flinched involuntarily, but Mikasa’s fingers simply ghosted over Annie’s cheek. Annie froze. What was Mikasa doing?
Whatever Armin shouted next was drowned out by Annie’s own thunderstorm of thoughts.
“What are you doing?” she hissed. “Don’t touch me.” She smacked Mikasa’s hand away. “Get away from me.”
“Annie…” Mikasa repeated. But she didn’t have anything to say. There was no mistaking who, or what, Annie was.
Annie felt an incredulous giggle building at the base of her throat but she suppressed the urge to laugh in Mikasa’s face. “If you don’t get away from me right now, Ackerman, I’ll eat you.”
Mikasa’s gaze hardened and Annie braced herself for the oncoming attack, slinking back into a fighting stance and keeping her hands loose at her sides.
But all Mikasa said was, “I’d like to see you try. You want to eat me, Annie? Don’t make me laugh. You’re scared shitless and cowering like newborn foal.” She stepped forward. “Quit acting out. Come on.”
Annie scowled. “What aren’t you understanding, Ackerman?” she said her last name like a curse. “I’m the villain.” A hollow smile touched her lips. “I killed your friends.”
“Annie, please,” Mikasa said, her voice quiet. Her expression softened. “You’re not the villain. Please, just stop this nonsense.”
She just laughed. “I don’t know what you’re expecting me to do.”
Mikasa’s eyes were wet and Annie felt something akin to guilt in her chest. The two ignored the shouts from the crowd, telling Mikasa to stand back, telling Annie to give herself up, trying to manipulate them both and failing.
“Do you feel betrayed, Mikasa?” Annie whispered. Her lip twitched. “Did you think we’d be together forever?” she asked with a sneer but something in her chest was starting to hurt. This wasn’t what she wanted. Not really. Not at all.
A tear rolled down Mikasa’s face, so swift and clean that Annie wouldn’t have seen it if she hadn’t been standing so close.
“You’re so full of shit.”
Annie didn’t even have time to react to Mikasa’s words or cry out as she felt Mikasa shove her down behind her own body.
“Wha—?”
“Stay back,” she murmured to Annie.
“Mikasa!” someone cried.
“Ackerman,” someone else was saying. “What are you doing?”
Annie’s eyes never left Mikasa; the grim expression on her face and the outline of her body shielding Annie like an avenging angel.
Mikasa’s hands went to her sides and she slid out her blades. She held them before her in a cross, eerily reminiscent of when she’d defended Eren. Annie almost laughed. Mikasa sure had a thing for protecting monsters.
“I’m sorry,” she said, her voice cold. “I can’t let you harm her.”
“Ackerman,” the voice said steadily. “Get out of the way.”
“Mikasa!” Armin screamed. “Don’t do this!” His voice was desperate. “They’re going to kill you too!”
Annie’s eyes widened and she felt herself begin to shake. He was right. They were going to kill her, and Annie too. Annie couldn’t die yet. Not with her mission incomplete.
And Mikasa?
 Her fingers curled around nothing, her nails scraping dirt.
“I’m sorry,” she whispered.
Mikasa blinked in surprise and then turned back to glare at Annie. “No, Annie, no—”
“I’m sorry,” she repeated, raising her hand and flicking her ring around. Mikasa dropped her blades and lunged for Annie’s hand, catching a hold of her fingers for just a second. Annie let their fingers intertwine for a single, blissful moment.
“I’m sorry.”
Annie released Mikasa’s hand and kicked her off. She didn’t look at Mikasa again when she drew her finger across the small hidden blade.
Villains don’t get to fall in love with heroes. Wolves don’t get to fall in love with sheep. 
You deserve better.
*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอนนี่ไม่ได้ดูไป เธอยืนอยู่กับเท้าของเธออย่างเต็มที่ปลูกในพื้นดินและจ้องมองกลับมาที่พวกเขาบังคับให้พวกเขามองไปที่หญิงสาวที่ต้องการหลอกพวกเขาทั้งหมด.
เธอเอาลมหายใจ.
ใช่ นี้ว่าเธอเป็นใคร นี้เป็นแอนนี่ Leonhardt เธอต้องการทรยศทั้งหมดของพวกเขาและเธอก็รู้ว่ามัน เธอ knewshe เป็นคนเลวและเธอก็ไม่ได้เสียใจ ใครจะเป็นศัตรูถ้าไม่เธอ
ช่วงของใบหน้าที่จ้องมองกลับมาที่เธอและเพื่อนของเธอ
บางสิ่งบางอย่างที่มืดและน่าเกลียดตั้งรกรากอยู่ในหลุมของกระเพาะอาหารของเธอที่สายตาของการแสดงออกของพวกเขาช็อก
.. น้อยใจ ความสับสน ความโกรธ กลัว.
คนสุดท้ายที่เธอได้มากที่สุด ความกลัว พวกเขากลัวของเธอ เธอกำแน่นมือของเธอลงไปในกำปั้น พวกเขาควรจะ เธอเป็นคนร้าย
. เธอดึงริมฝีปากของเธอเป็นรอยยิ้ม.
แอนนี่จะไม่แสดงความสำนึกผิด ทำไมต้องเธอเธอจะลงทะเบียนสำหรับนี้ เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอต้องการได้รับการเข้าสู่.
และที่นี่ฉันเธอ thought.everything ได้นำผมมาถึงจุดนี้.
เธอสูดดมอย่างช้าๆ steadying ตัวเอง.
"ไม่จริงๆคุณคิดว่าฉันเป็นคนดี" เธอถามว่า เสียงของเธอดังและชัดเจนในตัวสั่นน้อยที่สุด.
ความคิดเป็นเพียงไร้สาระ เธอเห็นได้ชัดว่าคนร้ายเธอไม่เคยประพฤติในทางที่จะทำให้พวกเขาคิดที่แตกต่างกัน เธอไม่เคยอากาศใกล้พอที่จะทำให้พวกเขาคิดว่าเธอเป็นคนดี.
ตาแอนนี่จะพลิกไป armin ตาของเขาถูกกว้าง แต่ขากรรไกรของเขาถูกตั้ง; unsurprised
เธอยกคางของเธอ

อึน้อยเขารู้มาตลอด... บางทีพวกเขาทั้งหมดมี เธอเอาลมหายใจตัวสั่นอีก สิ่งที่จะพูดมันไม่ได้ราวกับว่าเธอจะได้รับการขอโทษ.
การเคลื่อนไหวอย่างฉับพลันไปทางซ้ายของเธอดึงสายตาของเธอและเธอหมุนรอบ ๆ เพื่อหาตัวเองเผชิญหน้ากับ ...
Mikasa
ตาแอนนี่ที่กว้างขึ้นและเธอได้ถูกย้ายกลับมาอยู่ในความประหลาดใจ.
"Mikasa! "Armin ตะโกนจากที่ไหนสักแห่งในฝูงชน แอนนี่ไม่ทราบว่า "ไม่ได้ใกล้ชิดเกินไป"
รอยยิ้มที่น่ากลัวเอาใบหน้าของแอนนี่และเธอเอียงศีรษะของเธอ"ฟังเชียร์ลีดเดอร์น้อยของคุณ Ackerman คุณไม่ทราบวิธีการที่อันตรายฉัน? "
เธอเห็นกล้ามเนื้อของขากรรไกร Mikasa ย้ำ.
" แอนนี่ ".
" สิ่งที่ "แอนนี่ทะเลาะวิวาทกัน "สิ่งที่คุณต้องการได้หรือไม่" เธอถาม "คุณต้องการที่จะฆ่าฉัน ตีฉันลงก่อนที่จะได้รับจากมือ "ความสิ้นหวังเริ่มที่จะสีเสียงของเธอ ไม่มีใครจะสังเกตเห็นยกเว้น Mikasa เธอรู้อยู่เสมอ เธอมักจะรู้ว่าร่ว​​มเพศ.
Mikasa ยกมือของเธอและแอนนี่ flinched โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่มือ Mikasa ของโกสต์เพียงกว่าแก้มของแอนนี่ แอนนี่แช่แข็ง สิ่งที่ถูก Mikasa ทำอะไร
สิ่งที่ Armin ตะโกนต่อไปคือการจมน้ำออกโดยพายุฝนฟ้าคะนองเองของแอนนี่คิด.
"สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร" เธอเย้ยหยัน "ไม่ได้สัมผัสฉัน." เธอตบมือ Mikasa ออกไป "ได้รับไปจากฉัน."
"แอนนี่ ... " Mikasa ซ้ำแต่เธอก็ไม่ได้มีอะไรที่จะบอกว่า ไม่มีการเข้าใจผิดที่หรือสิ่งที่แอนนี่เป็น.
แอนนี่รู้สึกว่าอาคารขำไม่เชื่อที่ฐานของลำคอของเธอ แต่เธอปราบปรามกระตุ้นให้หัวเราะในใบหน้าของ Mikasa "ถ้าคุณไม่ได้รับออกไปจากฉันตอนนี้ Ackerman ฉันจะกินคุณ."
สายตาของ Mikasa แข็งและแอนนี่ยันตัวเองสำหรับการโจมตีกำลังจะมาถึงslinking กลับเข้ามาในท่าทางการต่อสู้และทำให้มือของเธอหลวมที่ด้านข้างของเธอ.
แต่ Mikasa ทั้งหมดบอกว่า "ผมต้องการที่จะเห็นคุณพยายาม คุณต้องการที่จะกินฉันแอนนี่? ไม่ทำให้ฉันหัวเราะ คุณ shitless กลัวและ cowering เหมือนลูกแรกเกิด. "เธอก้าวไปข้างหน้า "เลิกทำหน้าที่ออก มา. "
แอนนี่ scowled "สิ่งที่คุณไม่เข้าใจ Ackerman?" เธอบอกว่านามสกุลของเธอเหมือนคำสาปแช่ง"ฉันคนร้าย." รอยยิ้มกลวงสัมผัสริมฝีปากของเธอ "ฉันฆ่าเพื่อนของคุณ."
"แอนนี่, กรุณา," Mikasa กล่าวว่าเสียงของเธอที่เงียบสงบ การแสดงออกของเธอลดลง "คุณไม่ได้เป็นคนร้าย โปรดหยุดเพียงแค่เรื่องไร้สาระนี้. "
เธอก็หัวเราะ "ฉันไม่ทราบว่าสิ่งที่คุณคาดหวังว่าฉันจะทำ."
ตา Mikasa ถูกเปียกและแอนนี่รู้สึกว่าสิ่งที่คล้ายกับความรู้สึกผิดในหน้าอกของเธอทั้งสองไม่สนใจเสียงตะโกนจากฝูงชนบอก Mikasa ที่จะยืนกลับบอกแอนนี่ที่จะให้ตัวเองขึ้นพยายามที่จะจัดการกับพวกเขาทั้งสองและความล้มเหลว.
"คุณรู้สึกทรยศ, Mikasa" แอนนี่กระซิบ ริมฝีปากของเธอกระตุก "คุณไม่คิดว่าเราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป" เธอถามด้วยการเยาะเย้ย แต่สิ่งที่อยู่ในหน้าอกของเธอก็เริ่มที่จะทำร้าย นี้ไม่ได้สิ่งที่เธอต้องการ ไม่ได้จริงๆ ไม่ได้เลย.
น้ำตากลิ้งลงใบหน้า Mikasa เพื่อให้รวดเร็วและสะอาดที่แอนนี่จะไม่ได้เห็นมันถ้าเธอไม่ได้รับการยืนอยู่ใกล้.
"คุณจึงเต็มไปด้วยอึ."
แอนนี่ไม่ได้มีเวลาที่จะตอบสนอง คำ Mikasa หรือร้องไห้ออกมาขณะที่เธอรู้สึก Mikasa ผลักเธอลงหลังร่างกายของเธอเอง.
"wha?"
"อยู่ด้านหลัง" เธอพึมพำกับแอนนี่.
"Mikasa!" ใครบางคนร้องไห้.
"Ackerman" คนอื่น พูด"สิ่งที่คุณกำลังทำอะไร" ดวงตา
แอนนี่ไม่เคยออกจาก Mikasa. การแสดงออกที่น่ากลัวบนใบหน้าและโครงร่างของร่างกายของเธอเธอป้องกันแอนนี่เหมือนทูตสวรรค์ล้างแค้น
มือ Mikasa เดินไปที่ด้านข้างของเธอและเธอเลื่อนออกใบของเธอ เธอถือพวกเขาก่อนที่เธอบอล, ขนที่ชวนให้นึกถึงตอนที่เธอจะได้รับการปกป้อง Eren แอนนี่เกือบจะหัวเราะ Mikasa แน่ใจว่าสิ่งที่มีการป้องกันมอนสเตอร์.
"ฉันขอโทษ"เธอกล่าวเสียงของเธอเย็น "ฉันไม่สามารถช่วยให้คุณสามารถเป็นอันตรายต่อเธอ."
"Ackerman" เสียงดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง "ได้รับการออกจากทาง."
"Mikasa" Armin กรีดร้อง "ไม่ทำเช่นนี้!" เสียงของเขาหมดหวัง "พวกเขากำลังจะฆ่าคุณด้วย!" ตา
แอนนี่ที่กว้างขึ้นและเธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะจับ เขาเป็นคนที่เหมาะสม พวกเขากำลังจะฆ่าเธอและแอนนี่เกินไป แอนนี่ไม่ได้จะตายยังไม่ได้อยู่กับภารกิจของเธอไม่สมบูรณ์.
และ Mikasa
นิ้วมือข​​องเธอขดรอบไม่มีอะไรเล็บของเธอขูดสิ่งสกปรก.
"ฉันขอโทษ" เธอกระซิบ.
Mikasa กระพริบตาในความประหลาดใจและจากนั้นก็หันกลับไปที่แสงจ้าที่แอนนี่ "ไม่, แอนนี่ไม่มี"
"ฉันขอโทษ" เธอซ้ำยกมือของเธอและเธอสะบัดแหวนรอบ Mikasa ลดลงใบมีดของเธอและพุ่งเข้าใส่มือแอนนี่ของจับมือถือของเธอเพียงสอง แอนนี่ให้มือของพวกเขาเพื่อสานเดียวช่วงเวลาสุขสันต์.
"ฉันขอโทษ."
แอนนี่เปิดตัวมือ Mikasa และเตะเธอออก เธอไม่ได้มองไปที่ Mikasa อีกครั้งเมื่อเธอดึงนิ้วของเธอทั่วทั้งใบมีดที่ซ่อนอยู่ในขนาดเล็ก.
คนร้ายไม่ได้ที่จะตกหลุมรักกับวีรบุรุษ หมาป่าไม่ได้รับการตกหลุมรักกับแกะ
คุณสมควรได้รับที่ดีกว่า.
*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนนี่ไม่ได้ดูไป เธอยืน ด้วยเท้าของเธอเริ่มปลูกใน ground และ stared ขวาหลังที่พวกเขา การบังคับให้มองผู้หญิงที่มาหลอกลวงพวกเขาทั้งหมด.
เธอเอาลมหายใจ.
ใช่ นี่คือที่เธอ นี้คือแอนนี่ Leonhardt เธอได้ทรยศของพวกเขา และเธอรู้ Knewshe เธอเป็นคนไม่ดี และเธอไม่ได้ขอ ผู้อื่นเป็นไปได้เป็นศัตรู ถ้าไม่เธอ?
ช่วงของหน้าจ้องไปที่เธอ เพื่อนของเธอ
สิ่งที่มืด และน่าเกลียดชำระในหลุมของเธอท้องที่สายตาของของนิพจน์
ช็อก เจ็บ ความสับสน ความโกรธ กลัว
ที่สุดท้ายก็สนุกมากที่สุด ความกลัว พวกกลัวของเธอ เธอกัดมือของเขาลงในหมัด พวกเขาควรจะ เธอวายร้าย
เธอดึงริมฝีปากของเธอเป็นรอยยิ้ม
แอนนี่จะไม่แสดงไม่ต้องการ เธอจะทำไม เธอได้ลงทะเบียนไว้สำหรับการนี้ เธอรู้ว่าเธอได้รับเป็นการ
และที่นี่ฉัน เธอคิดจึงได้นำฉันไปจุดนี้
ช่วยเธอใน ช้า steadying ตัวเอง
"คุณจริง ๆ คิดได้ดี" เธอถาม เสียงของเธอดัง และ ชัดเจน ตะลึงงันในตัวเพียงน้อยนิด
ความเพียงมีไร้สาระ แน่นอนเธอเป็นใคร เธอได้ไม่เคยประพฤติตัวในลักษณะที่จะทำให้พวกเขาคิดว่า แตกต่างกันได้ เธอได้รับไม่ใกล้พอที่จะทำให้พวกเขาคิดว่า เธอดี
flicked ตาของแอนนี่ไป Armin ตาของเขามีมากมาย แต่ขากรรไกรของเขาถูกตั้ง ค่า unsurprised.
เธอยก chin. เธอ
น้อยคน
เขารู้จักก็ บางทีพวกเขาทั้งหมดได้ เธอเอาลมหายใจ shuddering อื่น สิ่งที่พูดหรือไม่ ไม่ว่าเธอจะ apologizing.
เคลื่อนไหวอย่างฉับพลันอยู่ทางซ้ายดึงสายตาของเธอ และเธอ whirled รอบ ๆ เพื่อค้นหาตัวเองเผชิญหน้ากับ...
มิกะซะ?
widened ตาของแอนนี่ และเธอ staggered ในความประหลาดใจ
"มิกะซะ" Armin ตะโกนจากที่ใดที่หนึ่งในฝูงชน แอนนี่ไม่ทราบ "ไม่ได้ใกล้ชิดเกินไป"
ยิ้มน่ากลัวเอาหน้าของแอนนี่ และเธอถูกผึ่งศีรษะของเธอ "ฟังเชียร์ลีคุณน้อยดเดอร์ Ackerman ไม่รู้คุณว่าวิธีอันตรายฉัน"
เธอเห็นกล้ามเนื้อในของมิกะซะกราม clench
"แอนนี่"
"อะไร" แอนนี่ spat "คุณต้อง" เธอถาม "คุณต้องการฆ่าผม ตีฉันลงก่อนจะออกมือของ" สิ้นหวังเริ่ม tinge เสียงของเธอ ไม่มีใครจะสังเกต ยกเว้นมิกะซะ เธอจะรู้ว่า เธอมักจะเป็นร่วมเพศรู้
มือของเธอยกมิกะซะ และแอนนี่ flinched involuntarily แต่นิ้วมือของมิกะซะเพียง ghosted ผ่านแก้มของแอนนี่ แอนนี่ froze มีมิกะซะทำอะไร?
เพียง Armin ตะโกนต่อไปถูกจมออก โดยพายุของแอนนี่เองของความคิด
"จะทำอะไร" เธอ hissed "อย่าแตะฉัน" เธอ smacked จากมือของมิกะซะ "รับไปจากฉัน"
"...แอนนี่" ซ้ำมิกะซะ แต่เธอไม่มีอะไรจะพูด มีไม่มี mistaking ที่ หรือว่า แอนนี่ถูก.
แอนนี่รู้สึก giggle พิศวงเป็นอาคารที่ลำคอของเธอ แต่เธอถูกระงับกระตุ้นหัวเราะหน้าของมิกะซะ "ถ้าคุณไม่ได้รับไปจากฉันตอนนี้ Ackerman ฉันจะกินคุณ"
ค้ำสายตามิกะซะของเสริมและแอนนี่ยันตัวเองสำหรับการโจมตีที่กำลังมาถึง หลัง slinking เป็นท่าทางการต่อสู้และรักษามือของเธอหลวมที่ด้านข้างของเธอ
แต่ทั้งหมดมิกะซะว่า ถูก "อยากดูคุณลอง คุณต้องกินฉัน แอนนี่ อย่าทำให้ฉันหัวเราะ คุณกำลังกลัวจนขี้แตก และ cowering เช่น foal ใหม่" เธอก้าวไปข้างหน้า "เลิกทำหน้าที่ออก มา"
แอนนี่ scowled "อะไรไม่ได้คุณเข้าใจ Ackerman ? " เธอกล่าวว่า เธอนามสกุลเหมือนเป็นการ "ฉันเป็นใคร" ยิ้มกลวงสัมผัสริมฝีปากของเธอ "ฉันฆ่าเพื่อน"
"เสียแอนนี่ กรุณาจ่าย มิกะซะว่า เธอเงียบเสียง นิพจน์ของเธอก่อ "คุณไม่ใคร กรุณา เพียงหยุดพูดจาเหลวไหลนี้"
เธอเพียงหัวเราะ "อย่าอะไรคุณคาดว่าฉันทำ"
ตามิกะซะของที่เปียก และแอนนี่รู้สึกบางสิ่งบางอย่างเหมือนกับความผิดในอกของเธอ สองละเว้นการตะโกนจากฝูงชน บอกมิกะซะยืนกลับ บอกแอนนี่เพื่อให้ตัวเอง พยายามที่จะจัดการกับพวกเขาทั้งสองและล้มเหลว
"บ้างทรยศ มิกะซะ" แอนนี่เกมส์ เธอลิ twitched "คุณคิดเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป" เธอถาม ด้วย sneer แต่บางอย่างในหน้าอกของเธอเริ่มเจ็บ ไม่ได้สิ่งที่เธอต้องการ ไม่เท่าไร ไม่
น้ำตารีดลงใบหน้าของมิกะซะ ดังนั้นรวดเร็ว และสะอาดว่า แอนนี่จะไม่ได้เห็นถ้าเธอไม่ได้ยืนให้ปิด
"คุณกำลังให้เต็มคน"
แอนนี่ไม่ได้มีเวลาในการตอบสนองของมิกะซะคำ หรือทันทีที่เธอรู้สึกผลักเธอลงหลังร่างกายของตนเองมิกะซะ
" Wha — ?"
"เดินกลับ เธอ murmured กับแอนนี่
"มิกะซะ "คนร้อง
"Ackerman ใครพูด "จะทำอะไร"
ตาแอนนี่ไม่เหลือมิกะซะ นิพจน์น่ากลัวบนใบหน้าของเธอและเค้าร่างของร่างกายของเธอ shielding แอนนี่เช่นการ avenging เทวดา.
ของมิกะซะมือไปด้านข้างของเธอ และเธอฝ่อออกใบมีดของเธอนั้น เธอจัดให้ก่อนที่เธอจะข้าม eerily เตือนความทรงจำของเมื่อเธอได้รับการปกป้อง Eren แอนนี่หัวเราะเกือบ มิกะซะมีสิ่งสำหรับปกป้องมอนสเตอร์แน่
"ผมเสียใจ"เธอกล่าว เสียงของเธอเย็น"ฉันไม่สามารถให้คุณทำร้ายเธอ"
"Ackerman เสียงกล่าวอย่างต่อเนื่อง "ได้ออกไป"
"มิกะซะ" Armin กรีดร้อง "อย่าทำเช่นนี้" เสียงของเขาหมดหวัง "พวกเขากำลังจะฆ่าคุณเกินไป"
Widened ตาแอนนี่ และเธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มสั่น เขาขวา พวกเขากำลังจะฆ่าเธอ และแอนนี่เกินไป แอนนี่ไม่สามารถตายได้ กับภารกิจของเธอไม่สมบูรณ์ไม่
มิกะซะและ?
นิ้วของเธอโค้งรอบอะไร เล็บของเธอ scraping สกปรก
"ฉันขอ เธอกระซิบ.
มิกะซะคันนั้นกะพริบในความประหลาดใจแล้ว หันกลับไปแสงจ้าที่แอนนี่ "ไม่มี แอนนี่ ไม่ — "
"ฉันขอ เธอซ้ำ ยกมือของเธอ และ flicking แหวนของเธอรอบ ๆ มิกะซะหลุดใบมีดของเธอ และ lunged สำหรับของแอนนี่ จับถือของเธอนิ้วสำหรับห้องที่สอง แอนนี่ปล่อยให้นิ้วมือของพวกเขา intertwine ในเดียว ความสุขขณะนั้น
"ขอโทษ"
แอนนี่ออกมือของมิกะซะ และเตะเธอออก เธอไม่ได้ดูที่มิกะซะอีกเมื่อเธอดึงนิ้วมือของเธอทั้งขนาดเล็กซ่อนใบมีด
คนร้ายอย่าไปตกหลุมรักกับฮีโร่ หมาป่าอย่าไปตกหลุมรักกับแกะ 
คุณสมควรดีขึ้น
*

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนนี่ก็ไม่ได้ดูไป เธอยืนอยู่ด้วยการวางเท้าของเธออยู่ในดินปลูกไว้อย่างเต็มที่และจ้องมองเธอกลับไปที่เขาบังคับให้ดูที่ผู้หญิงที่จะถูกหลอกลวงให้ทั้งหมด.
เธอก็สูดลมหายใจที่.
ใช่ โรงแรมแห่งนี้เป็นที่เธอเป็น โรงแรมแห่งนี้คือแอนนี่ leonhardt เผยว่าเธอได้ทั้งหมดและเธอก็รู้ดีว่ามัน เธอ knewshe ก็คือคนที่ดีและเธอก็ขอ อภัย ไม่ได้ ใครจะไปเป็นปรปักษ์ที่หากไม่ใช่หรือไม่?
ความหลากหลายของหน้าจ้องมองเธอไปด้านเพื่อนของเธอ.
บางสิ่งบางอย่างสีเข้มและน่าเกลียดไปตั้งรกรากอยู่ในบ่อในท้องของเธอในสายพระเนตรของสำนวน.
แรงกระแทกของพวกเขา บาดเจ็บได้ ความสับสน. ความโกรธแค้น. ความกลัว.
ที่หนึ่งครั้งล่าสุดของเธอได้มากที่สุด ความกลัว. พวกเขาก็กลัวว่าของเธอ เธอไว้แน่นมือเธอเข้าไปในหมัด ควรจะเป็น เธอเป็นจอมวายร้าย.
เธอดึงปากเธอเข้าไปในรอยยิ้ม.
แอนนี่ก็ไม่ได้แสดงความเสียใจ ทำไมเธอถึงจะเธออยากจะลงนามได้สำหรับโรงแรมแห่งนี้ เธอรู้ดีว่าเธออยากจะเป็นการเข้าสู่.
และที่นี่ผมเธอคิดว่า.ทุกอย่างได้นำมาให้ผมจุดนี้.
เธอแล้วเขาก็สูด,อย่างช้าๆให้ขึ้นใจเลยตัวเอง.
"จริงๆคิดว่าผมเป็นคนดีหรือไม่?"เธอถามเธอด้วยเสียงอันดังและสั่นเท่านั้นในที่น้อยนิด.
ที่เป็นเพียงความคิดเป็นเรื่องไร้สาระ. เธอก็เห็นได้ชัดว่าจอมวายร้ายเธอไม่เคยประพฤติในทางที่จะทำให้เขาคิดว่าที่แตกต่างกันไป เธอไม่เคยได้มาอยู่ใกล้เพียงพอที่จะทำให้เขาคิดว่าเธอเป็นคนดี.
ตาของแอนนี่ ปรารภ กับ armin ดวงตาของเขามีหลากหลายแต่ปากของเขาตั้งค่า unsurprised .
เธอยกคาง.
เรื่องเล็ก.
เขาอยากจะมีชื่อเสียงไปตาม บางทีพวกเขาทั้งหมดได้ เธอก็หายใจสั่นระริกอื่น สิ่งที่จะพูดไม่ได้เป็นแต่ก็จะได้รับคำขอโทษครั้งแล้วครั้งเล่าแก่.
ขึ้นมากะทันหันการเคลื่อนไหวกับเธอไปทางซ้ายก็ดึงเธอและเธอก็หันขวับเพื่อค้นหาตัวเองต่อหน้าด้วย...
Mikasa หรือไม่?
แอนนี่มองตากว้างและโน้มตัวเธอกลับไปด้วยความประหลาดใจ.
" Mikasa !" armin ตะโกนจากที่ไหนสักแห่งในฝูงชน. แอนนี่ไม่รู้ว่าที่ไหน "ไม่ได้รับมากเกินไปอยู่ใกล้แล้ว!"
มีรอยยิ้มอันน่าสยดสยองที่ออกมาจากใบหน้าของแอนนี่และนางเอียงหัวของเธอ"ฟังเชียร์ลีดเดอร์ตัวน้อยของคุณ ackerman คุณทราบหรือไม่ว่าเป็นอันตรายผมหรือไม่?"
เธอเห็นกล้ามเนื้อในขบกรามของ Mikasa .
"แอนนี่"
"หรือไม่?"แอนนี่ถ่มน้ำลายลง "คุณต้องการอะไร?"เธอถาม "คุณต้องการฆ่าผม การนัดหยุดงานไปก่อนที่ผมจะออกไปจากมือหรือไม่?"หมดอาลัยตายอยากเริ่มเจือเสียงของเธอ ไม่มีใครจะต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้ายกเว้น Mikasa เธอรู้เสมอ เธอจะร่วมเพศรู้.
Mikasa ยกมือและแอนนี่แสดงสีหน้าไม่ได้ตั้งใจแต่นิ้วมือของ Mikasa ghosted เรียบง่ายมากกว่าแก้มของแอนนี่ แอนนี่ค้าง อะไรคือ Mikasa ทำอะไรหรือไม่?
ไม่ว่า armin ตะโกนถัดไปก็จมน้ำตายออกจากพายุฝนฟ้าคะนองโดยส่วนตัวของแอนนี่ในความคิด.
"คุณทำอะไรอยู่หรือไม่?"ขู่ฟ่อ "ไม่ได้แตะที่ฉัน"เธอตบบ้องมือของ Mikasa ไป "ได้รับ"อยู่ห่างจากผม"
"แอนนี่..." Mikasaแต่เธอก็ยังไม่มีอะไรจะพูด ช่องแคบอย่างไม่มีใครหรืออะไรแอนนี่เป็น.
แอนนี่รู้สึกว่าอาคารหัวเราะคิกคักไม่เชื่อถือได้ที่ฐานของคอของเธอแต่เธอถูกปิดกั้นเอาไว้ดังนั้นขอเรียกร้องให้การหัวเราะในหน้าของ Mikasa "หากคุณไม่ได้ออกมาจากผมตอนนี้ผมจะได้กิน ackerman คุณ"
Mikasa ของการจ้องมองและแอนนี่ก็จิกตัวเองสำหรับการโจมตีเข้าที่slinking กลับเข้าไปในแนวทางการดำเนินนโยบายการเงินและการรักษาไว้ซึ่งการต่อสู้ที่มือทั้งสองข้างของเธอออกที่ด้านข้างของเธอ.
แต่ Mikasa ทั้งหมดว่าเป็น"ผมอยากจะให้ดูที่คุณพยายาม คุณต้องการที่จะกินข้าแอนนี่ ไม่ได้ทำให้ผมหัวเราะ คุณจะกลัว shitless และกำลังซุกตัวเช่นท้องสำหรับทารกแรกเกิด"เธอก็ก้าวไปข้างหน้า "ออกจากการแสดงออกมา มาที่"ทำหน้าบึ้ง
แอนนี่ "คุณไม่เข้าใจ ackerman หรือไม่?"เธอพูดชื่อสุดท้ายของเธอเหมือนคำสาปแช่ง"ผมจอมวายร้าย"ยิ้มกลวงที่สัมผัสริมฝีปากของเธอ "ผมถูกฆ่าเพื่อนของคุณ"
"แอนนี่โปรด" Mikasa กล่าวด้วยเสียงอันเงียบสงบของเธอ. การแสดงของเธอปรับตัวลดลง "คุณไม่ได้จอมวายร้าย โปรดหยุดไม่ได้เรื่องนี้"
เธอหัวเราะ "ผมไม่ทราบว่าคุณต้องการให้ผมทำอะไรบ้าง"
ตาของ Mikasa เปียกและแอนนี่รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างคล้ายคลึงกับความผิดในอกสองคนที่ไม่สนใจเสียงตะโกนออกจากกลุ่มคนที่บอก Mikasa ยืนกลับมาบอกว่าแอนนี่ให้ตัวเองได้พยายามที่จะดำเนินการให้คนทั้งสองและไม่ได้. N "คุณรู้สึกว่าทรยศ Mikasa หรือไม่?"แอนนี่มากระซิบบอก. กระดุกกระดิกริมฝีปากของเธอ. "คุณคิดว่าเราอยากจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปหรือไม่?"เธอถามด้วยยิ้มแต่บางสิ่งบางอย่างในอกของเธอก็เริ่มที่จะทำร้าย โรงแรมแห่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ ไม่ได้จริงๆ. ไม่ได้ทั้งหมด.
ที่ฉีกลงมาตาม Mikasa ของหน้าที่อย่างรวดเร็วและทำความสะอาดที่แอนนี่ก็จะไม่ได้เห็นเองหากเธอก็ไม่ได้รับการยืนอยู่ใกล้กับ.
"คุณกำลังอย่างเต็มที่จากเรื่อง"
แอนนี่ก็ไม่ได้มีเวลาในการตอบสนองในการ Mikasa ของคำหรือร้องออกมาว่าเธอรู้สึกว่า Mikasa ผลักเธอลงมาทางด้านหลังของตัว.
"ถ้ำ - ?"
"กลับมา,"เธอพูดพึมพำกับแอนนี่.
" Mikasa !"ใครบางคนร้อง.
" ackerman ,"คนอื่นว่า."คุณทำอะไรอยู่หรือไม่?"
แอนนี่มองตาไม่เคยแสดงออกทางด้านซ้าย Mikasa น่าสยดสยองที่ใบหน้าของเธอและร่างของศพของนางแอนนี่ป้องกันสัญญาณรบกวนเหมือนนางฟ้า avenging ที่.
Mikasa ของมือทั้งสองข้างไปทางด้านข้างของเธอและเธอก็เลื่อนออกจากใบมีดของเธอ เธอจัดขึ้นมาก่อนของเธอในการข้ามที่ชวนให้ระลึกถึงประหลาดเมื่อเธอจะสามารถป้องกันตนเอง eren แอนนี่เกือบจะหัวเราะ Mikasa แน่ใจว่ามีเรื่องที่การปกป้องมอนสเตอร์.
"ผมขอ อภัย"เธอบอกว่าความหนาวเย็นเสียงของเธอ "ผมไม่สามารถปล่อยให้คุณทำความเสียหายแก่"
" ackerman เธอ"เสียง"อย่างต่อเนื่อง "ได้ออกไปจากทาง"
" Mikasa !" armin ร้องโอดโอย "ไม่ได้ทำอย่างนี้!"เสียงของเขาจนตรอก "มันก็จะฆ่าคุณเกินไป!"
ตาของแอนนี่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องและเธอรู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะทำให้เกิดการสั่นสะเทือน เขาเป็นเรื่องที่ถูกต้อง พวกเขาจะฆ่าเธอและแอนนี่มากเกินไป แอนนี่ก็ไม่ตายแต่ไม่มีพันธกิจไม่สมบูรณ์เธอ.

และ Mikasa หรือไม่?นิ้วของเธอขดตัวอยู่โดยรอบไม่มีอะไรเล็บขูดขีดเก็บสิ่งสกปรก.
"ผมเสียใจ"เธอกระซิบ.
Mikasa กะพริบตาด้วยความประหลาดใจและจากนั้นก็กลับมาเพื่อลดแสงจ้าที่แอนนี่ "ไม่มีแอนนี่ไม่มี - "
"ผมขอ อภัย "เธอย้ำยกมือของเธอและ flicking เรียกเข้ามา Mikasa ลดลงใบมีดของเธอและพุ่งสำหรับมือของแอนนี่จับกดค้างไว้ที่ปลายนิ้วของเธอสำหรับเพียงที่สอง แอนนี่ปล่อยให้ใช้นิ้วของพวกเขาสานตัวสำหรับช่วงเวลาแห่งความสุขเดียว.
"ผมเสียใจ"
แอนนี่ออกมือของ Mikasa และเตะของเธอปิด เธอไม่ได้มอง Mikasa อีกครั้งเมื่อเธอเข้ามานิ้วของเธอในใบมีดขนาดเล็กซ่อนอยู่ที่.
กลายเป็นผู้ร้ายไม่ได้จะมีความรักกับฮีโร่ สวาปามไม่ได้รับจะมีความรักกับแกะ
คุณสมควรได้รับสิ่งที่ดีกว่านี้.
*