Simmering resentment over chairman

Simmering resentment over chairman Pehr Gyllenhammer's directorial management style at Volvo added spice to the management revolt. The divorce is reputed do have cost Volvo several hundred million dollars and forced the resignation of Gyllenhammer after more than two decades in the driving seat. Egos play such a large role when two giant corporations come together that it is hard to make them work unless one personality is prepared to take a back seat or step down. The $26 bn marriage between Swiss giants Ciba and Sandoz to form Novartie in 1996 is often held up as a textbook example of how mega-mergers can work. It is successful, but much of that success is dependent on the fact that key personnel were ready for retirement, or were prepared to relinquish old roles in favour of new opportunities in other scenarios. Compromise is essential if mergers between two powerful corporations are to work to the advantage of both parties and their shareholders. Otherwise friendly discussions break down and can easily turn into all-out war. In the corporate jungle, the question is now whether the imperatives of shareholders can control the egos of managers, to force through deals that deliver them the financial return they expect. This is where independent directors ought to play a part, although they rarely do.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Simmering ขุ่นกว่า Pehr Gyllenhammer ประธานกรรมการบริษัทจัดการแบบที่วอลโว่เพิ่มเครื่องเทศให้กบฏจัดการ หย่าร้างมีชื่อเสียงมีต้นทุนหลายร้อยล้านดอลลาร์ในวอลโว่ และบังคับลาออกของ Gyllenhammer หลังจากกว่าสองทศวรรษในการนั่งขับรถ Egos เล่นบทบาทใหญ่เมื่อบริษัทยักษ์สองมาร่วมกันที่ยากที่จะทำให้พวกเขาทำงานบุคลิกภาพหนึ่งจะเตรียมจะขึ้นนั่งหลัง หรือก้าว สมรสพัน $26 ระหว่างสวิสยักษ์ Ciba และ Sandoz แบบฟอร์ม Novartie ในปี 1996 คือมักจะจัดเป็นตัวอย่างตำราว่าร็อคครอบงำได้ จึงประสบความสำเร็จ แต่มากว่าความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่า บุคลากรหลักพร้อมสำหรับการเกษียณอายุ หรืออาจเตรียมวางมือบทบาทเก่าลงใหม่โอกาสในสถานการณ์อื่น ๆ ประนีประนอมเป็นสิ่งจำเป็นหากครอบงำระหว่างสององค์กรที่มีประสิทธิภาพการ ทำงานเพื่อประโยชน์ของกิจการและผู้ถือหุ้นของพวกเขา มิฉะนั้นเยี่ยมสนทนาแบ่ง และสามารถเปลี่ยนได้อย่างง่ายดายเป็น all-out สงคราม ในป่าขององค์กร คำถามอยู่ตอนนี้ว่า imperatives สามัญสามารถควบคุม egos ผู้จัดการ การบังคับให้ผ่านข้อตกลงที่ส่งกลับทางการเงินว่า ที่กรรมการควรจะเล่นส่วนหนึ่ง แม้ว่าพวกเขาทำไม่ค่อยได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่พอใจ Simmering กว่าประธาน Pehr Gyllenhammer รูปแบบการจัดการผู้อำนวยการที่วอลโว่เพิ่มเครื่องเทศเพื่อประท้วงการจัดการ การหย่าร้างมีชื่อเสียงจะมีค่าใช้จ่ายวอลโว่หลายร้อยล้านดอลลาร์และบังคับให้ลาออกของ Gyllenhammer หลังจากใช้เวลานานกว่าสองทศวรรษที่ผ่านมาในที่นั่งขับรถ อัตตาเล่นดังกล่าวมีบทบาทสำคัญเมื่อสอง บริษัท ยักษ์ใหญ่มารวมกันว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะทำให้พวกเขาทำงานจนกว่าหนึ่งบุคลิกภาพเตรียมที่จะใช้เบาะหลังหรือก้าวลง $ 26 พันล้านบาทการแต่งงานระหว่างยักษ์ใหญ่สวิส Ciba และแซนดอสในรูปแบบ Novartie ในปี 1996 จะจัดขึ้นมักจะขึ้นมาเป็นตัวอย่างในตำราของวิธีการควบรวมกิจการขนาดใหญ่สามารถทำงานได้ มันเป็นที่ประสบความสำเร็จ แต่มากของความสำเร็จที่จะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่าบุคลากรที่สำคัญมีความพร้อมสำหรับการเกษียณอายุหรือพร้อมที่จะสละบทบาทเก่าในความโปรดปรานของโอกาสใหม่ ๆ ในสถานการณ์อื่น ๆ การประนีประนอมเป็นสิ่งสำคัญหากการควบรวมกิจการระหว่างสอง บริษัท ที่มีประสิทธิภาพในการทำงานเพื่อประโยชน์ของทั้งสองฝ่ายและผู้ถือหุ้นของพวกเขา การอภิปรายเป็นมิตรมิฉะนั้นทำลายลงและสามารถกลายเป็นสงครามเต็มรูปแบบ ในป่าขององค์กรคำถามคือตอนนี้ไม่ว่าจะตอบสนองความต้องการของผู้ถือหุ้นสามารถควบคุมอัตตาของผู้จัดการที่จะบังคับให้ผ่านข้อตกลงที่ให้พวกเขาได้รับผลตอบแทนทางการเงินที่พวกเขาคาดหวัง ซึ่งเป็นที่ที่กรรมการอิสระควรจะเล่นเป็นส่วนหนึ่งแม้ว่าพวกเขาจะไม่ค่อยทำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เดือดแค้นกว่าประธาน pehr gyllenhammer ผู้อำนวยการการจัดการสไตล์ วอลโว่เพิ่มเครื่องเทศเพื่อจัดการกบฏ หย่า ขึ้นชื่อว่ามีต้นทุนหลายร้อยล้านดอลลาร์ วอลโว่ และถูกบังคับให้ลาออกจาก gyllenhammer หลังจากที่มากกว่าสองทศวรรษในการขับรถนั่งอัตตาเล่นบทบาทใหญ่อย่างนี้ เมื่อสองบริษัทยักษ์ใหญ่มาด้วยกันว่า มันเป็นการยากที่จะทำให้พวกเขาทำงาน ถ้าหนึ่งคนเตรียมที่จะใช้ขั้นตอนกลับที่นั่ง หรือลง $ 26 ต่อการแต่งงานระหว่างสวิส SANDOZ ฟอร์มยักษ์และ Ciba novartie ในปี 1996 จัดขึ้นบ่อยครั้งขึ้นตามตำราเช่นวิธีการใหญ่รวมสามารถทำงานได้ มันก็ประสบความสำเร็จแล้วแต่ส่วนมากที่ประสบความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับความจริงที่ว่าบุคคลสำคัญพร้อมเกษียณ หรือเตรียมที่จะสละบทบาทเก่าในความโปรดปรานของโอกาสใหม่ในสถานการณ์อื่น ๆ การประนีประนอมเป็นสิ่งจำเป็นหากการควบรวมกิจการระหว่างสองบริษัทที่มีประสิทธิภาพที่จะทำงานเพื่อประโยชน์ของทั้งสองฝ่าย และผู้ถือหุ้นของพวกเขาเป็นกันเอง มิฉะนั้นการสนทนาหยุดลง และสามารถเปิดได้อย่างง่ายดายเป็นทั้งหมดออกสงคราม ในป่าขององค์กร คำถามคือตอนนี้ไม่ว่าหน้าที่ ผู้ถือหุ้นสามารถควบคุมอัตตาของผู้จัดการ เพื่อบังคับให้ผ่านข้อเสนอที่ส่งเงินคืนที่พวกเขาคาดหวัง นี่คือที่ที่กรรมการอิสระ ต้องเล่นเป็นส่วนหนึ่ง แต่ไม่ค่อยทำ