Factors which mitigate the prevalen

Factors which mitigate the prevalence or intensity of homesickness are essentially the inverse of the risk factors cited above. Effective coping (reviewed in the following section) also diminishes the intensity of homesickness over time. Prior to a separation, however, key protective factors can be identified. Positive adjustment to separation from home is generally associated with the following factors:

Experience Factors: Old chronological age; substantial previous experience away from home (for which age can be a proxy); previous experience in the novel environment; previous experience venturing out without primary caregivers.
Attitude Factors: The belief that homesickness will be mild; positive first impressions and high expectations for the new environment; perceptions of social support; low perceived demands (e.g., on academic or vocational functioning); short perceived distance from home
Personality Factors: Secure attachment relationship with primary caregivers; high perceived control over the timing and nature of the separation from home; good mental health in the months prior to the separation; high self-directedness; adventure-seeking; flexibility; an instrumental coping style.
Family Factors: High decision control (e.g., caregivers including a young person in the decision to spend time away from home; individuals making their own choice about military service; supportive caregiving; caregivers who express confidence and optimism about the separation (e.g., "Have a great time away. I know you'll do great.")
Environmental Factors: Low cultural contrast

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยที่ลดความชุกหรือความรุนแรงของอาการคิดถึงบ้านจะผกผันของปัจจัยเสี่ยงที่อ้างถึงข้างต้นเป็นหลัก รับมือผล (ตรวจสอบในส่วนต่อไป) นอกจากนี้ยังลดความรุนแรงของอาการคิดถึงบ้านตลอดเวลา ก่อนที่จะมีการแยก อย่างไรก็ตาม ปัจจัยป้องกันสำคัญสามารถระบุ ปรับปรุงค่าบวกจะแยกจากบ้านมีความเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่อไปนี้:ปัจจัยประสบการณ์: เก่าจริงอายุ พบประสบการณ์อยู่บ้าน (ซึ่งอายุอาจพร็อกซี); ประสบการณ์ในนวนิยาย ประสบการณ์ก่อนหน้านี้รอง โดยไม่มีผู้ดูแลหลักปัจจัยทัศนคติ: ความเชื่อว่า อาการคิดถึงบ้านจะอ่อน แสดงครั้งแรกเป็นบวกและความคาดหวังสูงสำหรับสภาพแวดล้อมใหม่ รับรู้การสนับสนุนทางสังคม ความต้องการรับรู้ต่ำ (เช่น ในการศึกษา หรือวิชาชีพทำงาน); ระยะการมองเห็นจากที่บ้านปัจจัยบุคลิกภาพ: ความปลอดภัยความสัมพันธ์ที่แนบกับผู้ดูแลหลัก ควบคุมการมองเห็นสูงเวลาและลักษณะของการแยกจากบ้าน สุขภาพจิตดีในเดือนก่อนแยก directedness ตนเองสูง แสวงหาการผจญภัย ความยืดหยุ่น แบบบรรเลงรับมือปัจจัยครอบครัว: ควบคุมการตัดสินใจสูง (เช่น ผู้ดูแลรวมทั้งเยาวชนในการตัดสินใจต้องใช้เวลาออกจากบ้าน ทำให้ทางเลือกของตนเองเกี่ยวกับทหาร caregiving สนับสนุน ผู้ดูแลที่แสดงความเชื่อมั่นและมองในแง่ดีเกี่ยวกับการแยกบุคคล (เช่น, "มีช่วงเวลาดีไป ฉันรู้ว่า คุณจะทำดี ")ปัจจัยสิ่งแวดล้อม: ความแตกต่างทางวัฒนธรรมน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจัยที่ลดความชุกหรือความเข้มของความคิดถึงบ้านเป็นหลักผกผันของปัจจัยเสี่ยงที่อ้างถึงข้างต้น การเผชิญปัญหาที่มีประสิทธิภาพ (การตรวจสอบในส่วนต่อไป) นอกจากนี้ยังลดความรุนแรงของโรคคิดถึงบ้านเมื่อเวลาผ่านไป ก่อนที่จะมีการแยก แต่ปัจจัยที่สำคัญในการป้องกันสามารถระบุได้ การปรับตัวในเชิงบวกต่อการแยกจากที่บ้านมักจะเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่อไปนี้: ปัจจัยที่มีประสบการณ์การทำงาน: อายุตามลำดับเหตุการณ์เก่า; ประสบการณ์ที่ผ่านมาที่สำคัญออกจากบ้าน (ซึ่งอายุอาจจะเป็นพร็อกซี่); ประสบการณ์ที่ผ่านมาในสภาพแวดล้อมของนวนิยายเรื่องนี้; มีประสบการณ์มาก่อน venturing ออกโดยไม่ต้องดูแลหลัก. ปัจจัยที่มีทัศนคติ: ความเชื่อที่ว่าคิดถึงบ้านจะอ่อน; การแสดงครั้งแรกในเชิงบวกและคาดหวังสูงสำหรับสภาพแวดล้อมใหม่; การรับรู้ของการสนับสนุนทางสังคม ความต้องการรับรู้ต่ำ (เช่นในการทำงานด้านการศึกษาหรืออาชีวศึกษา); การรับรู้ไม่ไกลจากบ้านของปัจจัยที่มีบุคลิกภาพ: ความสัมพันธ์ที่แนบมากับการรักษาความปลอดภัยผู้ดูแลหลัก; การควบคุมการรับรู้สูงกว่าระยะเวลาและลักษณะของการแยกตัวออกจากบ้าน; สุขภาพจิตที่ดีในช่วงหลายเดือนก่อนที่จะมีการแยก; สูง directedness ตนเอง การผจญภัยแสวงหา; ความยืดหยุ่น; รูปแบบการใช้เครื่องมือการเผชิญปัญหา. ปัจจัยที่มีครอบครัว: การควบคุมการตัดสินใจสูง (เช่นผู้ดูแลผู้ป่วยรวมทั้งคนหนุ่มสาวในการตัดสินใจที่จะใช้เวลาอยู่ห่างจากบ้าน; บุคคลการเลือกของตัวเองเกี่ยวกับการรับราชการทหาร; ดูแลสนับสนุน; ผู้ดูแลผู้ป่วยที่แสดงความเชื่อมั่นและมองในแง่ดีเกี่ยวกับการแยก (เช่น ". มีช่วงเวลาที่ดีออกไปฉันรู้ว่าคุณจะทำดี.") ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม: ความคมชัดต่ำวัฒนธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่ลดความชุกและความรุนแรงของการคิดถึงบ้านเป็นหลักผกผันของปัจจัยความเสี่ยงที่อ้างถึงข้างต้น การจัดการที่มีประสิทธิภาพ ( ดูในส่วนต่อไปนี้ ) ยังลดความรุนแรงของการคิดถึงบ้านตลอดเวลา ก่อนที่จะแยก อย่างไรก็ตาม ปัจจัยหลักที่สามารถระบุได้ บวกการแยกจากบ้านทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับปัจจัยดังต่อไปนี้ :ปัจจัยด้านประสบการณ์เก่าลำดับอายุ มากประสบการณ์เดิมจากบ้าน ( ซึ่งอายุสามารถเป็นพร็อกซี่ ) ; ประสบการณ์ก่อนหน้านี้ในสิ่งแวดล้อมนวนิยาย ประสบการณ์เดิมออกเดินโดยไม่มีผู้ดูแลหลักปัจจัยด้านเจตคติ ความเชื่อที่ว่า คิดถึงบ้านจะอ่อน ; ความประทับใจครั้งแรกในเชิงบวกและคาดหวังสูงกับสภาพแวดล้อมใหม่ การรับรู้การสนับสนุนทางสังคมต่ำรับรู้ความต้องการ ( เช่น ในทางวิชาการ หรือการทำงานวิชาชีพ ) ; สั้นการรับรู้ระยะทาง จากบ้านบุคลิกภาพ : รักษาความสัมพันธ์ความผูกพันกับผู้ดูแลหลัก สูง การรับรู้การควบคุมเวลาและลักษณะของการแยกจากบ้าน สุขภาพจิตที่ดีในเดือนก่อนการแยก ; directedness ตนเองสูง แสวงหาการผจญภัย ; ความยืดหยุ่น ; รูปแบบการจัดการเครื่องมือปัจจัยด้านครอบครัว : การควบคุมการตัดสินใจสูง ( เช่น ผู้ดูแลรวมทั้งคนหนุ่มสาวในการตัดสินใจที่จะใช้เวลาห่างจากบ้าน ; บุคคลที่ทำให้ทางเลือกของตนเองเกี่ยวกับการบริการ ทหารสนับสนุนการดูแล ; ผู้ดูแล ที่แสดงความมั่นใจ และการมองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับการแยก ( เช่น " มีเวลาหนี ผมรู้ว่าคุณทำได้ . " )ปัจจัยสิ่งแวดล้อมทางวัฒนธรรม : ความคมชัดต่ำ