for example, argues that ‘tradition

for example, argues that ‘traditional
nation-states have become unnatural, even impossible, units in the global
economy’ (Ohmae, 1995, p. 5). In this argument, the world economy is borderless and characterized by a single global market which functions through transnational networks of production, trade and finance (Khan, 1996). Therefore, emergent forms of governance, which sit above and below the scale of the nation-state, become increasingly important. The divergence of ideologies within this group is highlighted by the fact that both neoliberals and some neo-Marxists form part of the
school. The former, epitomized by Ohmae (1995), view the erosion of state regulatory power as a positive factor which signals the victory
of capitalism over socialism. It is notable that such rhetoric was written,
and taken very seriously in business schools in particular, immediately
following the collapse of the USSR in 1989. The second group, the radicals, also argue that global capitalism has triumphed. In contrast,
they view global capitalism as both oppressive and regressive (Peet and
Watts, 1993; Petras, 1999). Both perspectives posit that economic forces
are dominant, a truly integrated global economy actually exists, and that governments are wedged uncomfortably in between local, regional and supranational bodies of governance, and are thus increasingly irrelevant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช่น แย้งที่ ' แบบดั้งเดิมnation-states เป็น หน่วยผิดธรรมชาติ แม้แต่ไปไม่ ได้ ในโลกเศรษฐกิจ ' (Ohmae, 1995, p. 5) ในอาร์กิวเมนต์ เศรษฐกิจโลกจะไร้พรมแดน และลักษณะตลาดโลกเดียวซึ่งฟังก์ชันผ่านเครือข่ายข้ามชาติการผลิต การค้า และการเงิน (ขัน 1996) ดังนั้น ฟอร์มภิ ฉุกเฉินซึ่งอยู่ด้านบน และด้าน ล่างขนาดของ nation-state เป็นสิ่งสำคัญมาก Divergence ของอุดมการณ์ภายในกลุ่มนี้เน้นความจริงที่ว่าทั้ง neoliberals และนีโอ-Marxists บางเป็นส่วนหนึ่งของ การโรงเรียน ในอดีต epitomized โดย Ohmae (1995) ดูการพังทลายของรัฐกำกับดูแลพลังงานปัจจัยบวกซึ่งชัยชนะ ของระบบทุนนิยมมากกว่าสังคมนิยม มีโดดเด่นที่เขียนสำนวนดังกล่าวและดำเนินการอย่างจริงจังมากในโรงเรียนธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทันทีต่อการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปีค.ศ. 1989 กลุ่มที่สอง อนุมูล โต้แย้งว่า มีการเอาชนะระบบทุนนิยมโลก ความเปรียบต่าง ดูโลกทุนนิยมกดขี่ และถอยหลัง (Peet และวัตต์ 1993 Petras, 1999) มุมทั้งสองโพศิตเศรษฐกิจที่บังคับโดดเด่น เศรษฐกิจโลกอย่างแท้จริงรวมอยู่ และว่า รัฐบาลเป็น wedged uncomfortably ระหว่างองค์กรท้องถิ่น ระดับภูมิภาค และองค์กรเหนือรัฐภิ และดังนั้นจึงไม่เกี่ยวข้องมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างเช่นระบุว่า 'แผน
รัฐชาติได้กลายเป็นธรรมชาติแม้จะเป็นไปไม่ได้หน่วยในโลก
เศรษฐกิจ (Ohmae 1995 พี. 5) ในเรื่องนี้เศรษฐกิจโลกที่ไร้พรมแดนและโดดเด่นด้วยการเป็นตลาดเดียวทั่วโลกซึ่งทำหน้าที่ผ่านเครือข่ายข้ามชาติของการผลิตการค้าและการเงิน (Khan, 1996) ดังนั้นรูปแบบของการกำกับดูแลฉุกเฉินซึ่งนั่งบนและด้านล่างขนาดของรัฐชาติกลายเป็นความสำคัญมากขึ้น ความแตกต่างของอุดมการณ์ในกลุ่มนี้จะถูกเน้นด้วยความจริงที่ว่าทั้งสอง neoliberals และบางส่วนนีโอมาร์กซิเป็นส่วนหนึ่งของ
โรงเรียน อดีตดียิ่ง Ohmae (1995), ดูการพังทลายของอำนาจรัฐที่กำกับดูแลเป็นปัจจัยบวกที่สัญญาณชัยชนะ
ของระบบทุนนิยมสังคมนิยมมากกว่า มันเป็นเรื่องน่าทึ่งที่สำนวนดังกล่าวถูกเขียน
และดำเนินการอย่างจริงจังในโรงเรียนธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทันที
หลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี 1989 กลุ่มที่สองที่อนุมูลยังยืนยันว่าระบบทุนนิยมโลกได้รับชัยชนะ ในทางตรงกันข้าม
พวกเขามองว่าทุนนิยมโลกเป็นทั้งกดขี่และถอยหลัง (คัมปะนีและ
วัตต์ 1993; Petras, 1999) มุมมองทั้งวางตัวว่ากองกำลังทางเศรษฐกิจ
ที่โดดเด่น, เศรษฐกิจโลกแบบบูรณาการอย่างแท้จริงที่มีอยู่จริงและว่ารัฐบาลจะ wedged อึดอัดในระหว่างหน่วยงานท้องถิ่นระดับภูมิภาคและเหนือรัฐของการกำกับดูแลและจึงไม่เกี่ยวข้องมากขึ้น